روایت:الکافی جلد ۸ ش ۳

آدرس:

احمد بن محمد بن احمد الكوفي و هو العاصمي عن عبد الواحد بن الصواف عن محمد بن اسماعيل الهمداني عن ابي الحسن موسي ع قال :

كَانَ‏ أَمِيرُ اَلْمُؤْمِنِينَ ع‏ يُوصِي أَصْحَابَهُ وَ يَقُولُ أُوصِيكُمْ بِتَقْوَى اَللَّهِ فَإِنَّهَا غِبْطَةُ اَلطَّالِبِ اَلرَّاجِي وَ ثِقَةُ اَلْهَارِبِ اَللاَّجِي وَ اِسْتَشْعِرُوا اَلتَّقْوَى‏ شِعَاراً بَاطِناً وَ اُذْكُرُوا اَللَّهَ ذِكْراً خَالِصاً تَحْيَوْا بِهِ أَفْضَلَ اَلْحَيَاةِ وَ تَسْلُكُوا بِهِ‏ طَرِيقَ اَلنَّجَاةِ اُنْظُرُوا فِي اَلدُّنْيَا نَظَرَ اَلزَّاهِدِ اَلْمُفَارِقِ لَهَا فَإِنَّهَا تُزِيلُ اَلثَّاوِيَ‏ اَلسَّاكِنَ وَ تَفْجَعُ اَلْمُتْرَفَ‏ اَلْآمِنَ لاَ يُرْجَى مِنْهَا مَا تَوَلَّى‏ فَأَدْبَرَ وَ لاَ يُدْرَى‏ مَا هُوَ آتٍ مِنْهَا فَيُنْتَظَرَ وُصِلَ‏ اَلْبَلاَءُ مِنْهَا بِالرَّخَاءِ وَ اَلْبَقَاءُ مِنْهَا إِلَى فَنَاءٍ فَسُرُورُهَا مَشُوبٌ بِالْحُزْنِ وَ اَلْبَقَاءُ فِيهَا إِلَى اَلضَّعْفِ وَ اَلْوَهْنِ فَهِيَ كَرَوْضَةٍ اِعْتَمَّ مَرْعَاهَا وَ أَعْجَبَتْ‏ مَنْ يَرَاهَا عَذْبٌ شُرْبُهَا طَيِّبٌ تُرْبُهَا تَمُجُّ عُرُوقُهَا اَلثَّرَى وَ تَنْطُفُ فُرُوعُهَا اَلنَّدَى حَتَّى إِذَا بَلَغَ اَلْعُشْبُ إِبَّانَهُ وَ اِسْتَوَى بَنَانُهُ هَاجَتْ رِيحٌ تَحُتُّ اَلْوَرَقَ وَ تُفَرِّقُ مَا اِتَّسَقَ فَأَصْبَحَتْ‏ كَمَا قَالَ اَللَّهُ هَشِيماً تَذْرُوهُ اَلرِّيََاحُ وَ كََانَ اَللََّهُ عَلى‏ََ كُلِّ شَيْ‏ءٍ مُقْتَدِراً اُنْظُرُوا فِي اَلدُّنْيَا فِي كَثْرَةِ مَا يُعْجِبُكُمْ وَ قِلَّةِ مَا يَنْفَعُكُمْ‏

ترجمه

هاشم رسولى محلاتى, الروضة من الكافی جلد ۱ ترجمه رسولى محلاتى, ۲۴

حضرت موسى بن جعفر عليه السّلام فرمود: امير المؤمنين عليه السّلام اصحاب خود را بدين نحو سفارش ميكرد كه ميفرمود: شما را بترس از خدا و پرهيزگارى سفارش ميكنم زيرا پرهيزكارى است كه مورد رشك جوينده اميدوار و مورد اعتماد گريزان پناه‏جو است، و پرهيزگارى را جامه درونى و باطنى خود قرار دهيد و از روى اخلاص ياد خدا كنيد تا بوسيله آن بهترين زندگى را دريابيد و بدان راه نجات را به پيمائيد بنگريد بدنيا نگريستن پارسائى كه از آن جدا گردد، زيرا دنيا جاى‏گزين خود را از جاى بركند و خوشگذران آسوده دل را داغدار كند، آنچه كه از دنيا رفته است اميدى به بازگشت آن نيست، و آينده آن نيز روشن نيست كه انتظارش را برند، بآسايش آن بلا و گرفتارى و ببقايش فنا و نيستى بسته است، خوشيش آميخته به اندوه و بقاى در آن مخلوط بناتوانى و سستى است، دنيا چون بستانى است كه چراگاهش خرم و سرسبز است و نظر بيننده را بخود جلب كند، نوشيدنيش گوارا و خاكش خوشبو است، از ريشه‏هايش آب چكد و شاخه‏هايش نمناك باشد تا چون اين گياه زمانش فرا رسد (و بثمر رسد) و بندهاى آن محكم گردد بادى بوزد كه برگها را بركند و بندها را از هم بگسلد پس چنان گردد كه خدا فرموده: «خشك گردد و بادها پراكنده‏اش سازد، و خدا بر هر چيز تواناست» (سوره كهف آيه ۴۵) بنگريد در دنيا كه چيزهاى جالب براى شما بسيار دارد ولى كمتر چيزى از آن بشما سود دهد.

حميدرضا آژير, بهشت كافى - ترجمه روضه كافى‏, ۴۶

احمد بن محمد بن احمد كوفى (عاصمى)، از عبد الواحد بن الصواف، از محمّد بن اسماعيل همدانى روايت كرده است كه امام كاظم عليه السّلام مى‏فرمايد: امير المؤمنين عليه السّلام به ياران خود چنين سفارش مى‏فرمود: شما را به تقواى الهى سفارش مى‏كنم كه موجب غبطه جوينده اميدوار، و اعتماد گريزنده پناهنده است، و تقوى را شعار درونى خويش قرار دهيد و خدا را خالصانه ياد آوريد كه بدين ترتيب بهترين زندگى را خواهيد داشت، و طريق رستگارى را خواهيد پيمود. به دنيا همچون زاهدى بنگريد كه از آن جدا خواهد شد، زيرا دنيا جايگزين ساكن را از خود خواهد راند و مسرف در امن را به دردخواهد آورد. آنچه از دنيا روى گرداند و پشت كرد و رفت، ديگر اميدى در برگشت آن نيست و كسى نمى‏داند كه آنچه از آن آيد چيست تا انتظار آن را بكشد. در پى آسايش آن بلا، و ماندگارى آن فنا است. شادمانى آن به حزن آميخته است و ماندگارى در آن با ضعف و سستى، همراه. دنيا چونان باغى است كه چراگاهش سرسبز و آباد است، و هر كس آن را ببيند در شگفت آيد، آبش خوشگوار است و خاكش پاك، ريشه درخت و گل و گياهش نم و رطوبت را به خود كشيده تا هر گاه گياه به پختگى دست يازيد و شاخه‏هاى آن اعتدال يافت ناگاه طوفانى بوزد و برگهايش را پرپر كند و بر زمين ريزد و هر چه به رشته زيبايى درآورده از هم بپاشاند چنان كه خداوند مى‏فرمايد: هَشِيماً تَذْرُوهُ الرِّياحُ وَ كانَ اللَّهُ عَلى‏ كُلِّ شَيْ‏ءٍ مُقْتَدِراً «۱». پس دنيا را چنان بنگريد كه شما را بسيار شگفت زده مى‏كند اما اندك سودى به شما رساند. __________________________________________________

(۱) بادها پراكنده‏اش كردند، و خداست كه همواره بر هر چيزى تواناست. (سوره كهف/ آيه ۴۵).

آیات مرتبط (بر اساس موضوع)

1. الصف ١١
2. المائدة ٢
3. المزمل ٢٠
4. المطففين ٢
5. النساء ٢٩
6. النور ٣٧
7. هود ٨٦
8. يوسف ٥٩

احادیث مرتبط (بر اساس موضوع)

1. الکافی جلد ۴ ش ۲۰۷۵ (روایت شده از: امام جعفر صادق عليه السلام)
2. الکافی جلد ۵ ش ۱۱۵۸ (روایت شده از: امام جعفر صادق عليه السلام)
3. الکافی جلد ۵ ش ۴۷۴ (روایت شده از: امام جعفر صادق عليه السلام)
4. الکافی جلد ۵ ش ۴۷۵ (روایت شده از: امام جعفر صادق عليه السلام)
5. الکافی جلد ۵ ش ۴۷۷ (روایت شده از: امام جعفر صادق عليه السلام)
6. الکافی جلد ۵ ش ۴۷۹ (روایت شده از: امام جعفر صادق عليه السلام)
7. الکافی جلد ۵ ش ۴۸۰ (روایت شده از: امام موسى كاظم عليه السلام)
8. الکافی جلد ۵ ش ۴۸۳ (روایت شده از: امام جعفر صادق عليه السلام)
9. الکافی جلد ۵ ش ۴۸۷ (روایت شده از: امام على عليه السلام)
10. الکافی جلد ۵ ش ۴۹۴ (روایت شده از: امام على عليه السلام)
11. الکافی جلد ۵ ش ۴۹۶ (روایت شده از: امام جعفر صادق عليه السلام)
12. الکافی جلد ۵ ش ۵۰۴ (روایت شده از: حضرت محمد صلی الله علیه و آله)
13. الکافی جلد ۵ ش ۵۰۸ (روایت شده از: امام جعفر صادق عليه السلام)
14. الکافی جلد ۵ ش ۵۰۹ (روایت شده از: امام على عليه السلام)
15. الکافی جلد ۵ ش ۵۲۸ (روایت شده از: امام جعفر صادق عليه السلام)
16. الکافی جلد ۵ ش ۵۳۲ (روایت شده از: امام جعفر صادق عليه السلام)
17. الکافی جلد ۵ ش ۵۴۱ (روایت شده از: امام على عليه السلام)
18. الکافی جلد ۵ ش ۵۶۵ (روایت شده از: حضرت محمد صلی الله علیه و آله)
19. الکافی جلد ۵ ش ۵۶۶ (روایت شده از: امام جعفر صادق عليه السلام)
20. الکافی جلد ۸ ش ۳ (روایت شده از: امام على عليه السلام)