تَذْرُوه

از الکتاب

آیات شامل این کلمه

«تَذْرُوه» از مادّه «ذرو» به معناى پراکنده ساختن است.

ریشه کلمه

قاموس قرآن

پراكندن، پاشيدن، [كهف:45] يعنى خشك و شكسته شد بادها آنرا پراكنده مى‏كند. ذرو و ذرى هر دو به يك معنى است فعل اولى از نصر ينصر و دومى از ضرب يضرب آمده است «اقرب» [ذاريات:1-6]. ذاريات با واو قسم و جمع‏هاى ديگر با فاء آمده و نشان مى‏دهد كه سه امر بعدى نتيجه اولى و يكى پس از ديگرى است. راجع به اين آيات به «جرى» رجوع شود كه مشروح درباره آنها سخن رفته است.


کلمات نزدیک مکانی

تکرار در هر سال نزول

در حال بارگیری...