هود ٤٧

از الکتاب
نسخهٔ تاریخ ‏۱۹ مهر ۱۴۰۳، ساعت ۰۹:۰۷ توسط Adel (بحث | مشارکت‌ها) (←‏تفسیر)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
کپی متن آیه
قَالَ‌ رَبِ‌ إِنِّي‌ أَعُوذُ بِکَ‌ أَنْ‌ أَسْأَلَکَ‌ مَا لَيْسَ‌ لِي‌ بِهِ‌ عِلْمٌ‌ وَ إِلاَّ تَغْفِرْ لِي‌ وَ تَرْحَمْنِي‌ أَکُنْ‌ مِنَ‌ الْخَاسِرِينَ‌

ترجمه

عرض کرد: «پروردگارا! من به تو پناه می‌برم که از تو چیزی بخواهم که از آن آگاهی ندارم! و اگر مرا نبخشی، و بر من رحم نکنی، از زیانکاران خواهم بود!»

ترتیل:
ترجمه:
هود ٤٦ آیه ٤٧ هود ٤٨
سوره : سوره هود
نزول : ٩ بعثت
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ٢١
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«أَعُوذُ بِکَ»: به تو پناه می‌آورم و خویشتن را در پناه تو می‌دارم. «إِلاّ»: مرکب از (إِنْ) و (لا) است.


تفسیر


نکات آیه

۱- نوح(ع)،از تقاضاى نجات فرزند ناصالحش منصرف شد و آن را امرى نابه جا دانست. (فقال رب إن ابنى من أهلى ... قال رب إنى أعوذبک أن أسئلک ما لیس لى به علم)

۲- پیامبران ، تسلیم امر خدا و مطیع فرمانهاى او ، بدون هیچ تعلل و درنگ (فلاتسئلن ما لیس لک به علم ... قال رب إنى أعوذبک أن أسئلک ما لیس لى به علم)

۳- تمسک و توسل به ربوبیت خداوند ، از آداب دعاست. (قال رب ... إلاّ تغفر لى و ترحمنى أکن من الخسرین)

۴- درخواست امرى نابه جا و غیر حکیمانه از خداوند ، لغزش و خطاست. (قال رب إنى أعوذبک أن أسئلک ما لیس لى به علم) استعاذه و پناه بردن به خداوند ، در موردى است که متعلق آن ، امرى ناپسند و شرّ آفرین باشد.

۵- لزوم استعاذه به خداوند و پناه بردن به او، براى دورماندن از درخواستهاى نابه جا از او (قال رب إنى أعوذبک أن أسئلک ما لیس لى به علم)

۶- احتمال غیر حکیمانه بودن درخواست ، در لزوم پرهیز از تقاضاى آن از درگاه خداوند کافى است. (إنى أعوذبک أن أسئلک ما لیس لى به علم) علم نداشتن به حکیمانه بودن درخواست - که مفاد «ما لیس لى به علم» است - شامل موردى که انسان حتى گمان به مصلحت دارد ولى هنوز به مرتبه علم و اطمینان نرسیده است ، نیز مى شود.

۷- نوح(ع) ، با پى بردن به نادرستى تقاضاى خود (نجات فرزندش) خواهان آمرزش و رحمت الهى شد. (إلاّ تغفر لى و ترحمنى أکن من الخسرین)

۸- نوح(ع) ، رهایى خویش از زیان کارى را در گرو مغفرت و رحمت الهى مى دانست. (إلاّ تغفر لى و ترحمنى أکن من الخسرین)

۹- همگان ، حتى پیامبران الهى براى نیل به سعادت ، نیازمند مغفرت و رحمت الهى اند. (إلاّ تغفر لى و ترحمنى أکن من الخسرین)

۱۰- زیان کارى و خسارت واقعى انسان ، در عدم آمرزش گناهان و شامل نشدن رحمت خداوند بر اوست. (و إلاّ تغفر لى و ترحمنى أکن من الخسرین)

۱۱- مغفرت و رحمت خداوند ، جلوه اى از ربوبیت اوست. (قال رب ... و إلاّ تغفر لى و ترحمنى)

۱۲- آمرزیده شدن گناهان ، زمینه ساز شمول رحمت الهى است.* (إلاّ تغفر لى و ترحمنى) برداشت فوق، از تقدیم مغفرت بر رحمت، استفاده شده است.

موضوعات مرتبط

  • آمرزش: آثار آمرزش ۱۲
  • استعاذه: اهمیت استعاذه به خدا ۵
  • انبیا: انقیاد انبیا ۲
  • انسان: نیازهاى معنوى انسان ۹
  • توسل: توسل به ربوبیت خدا ۳
  • خدا: آثار آمرزشهاى خدا ۸; آثار رحمت خدا ۸; آثار محرومیت از آمرزشهاى خدا ۱۰; آمرزشهاى خدا ۱۱; رحمت خدا ۱۱; نشانه هاى ربوبیت خدا ۱۱
  • خطا: موارد خطا ۴
  • دعا: آداب دعا ۳; ترک دعاى بیجا ۵، ۶; توسل در دعا ۳; دعاى بیجا ۴; شرایط دعا ۶
  • رحمت: آثار محرومیت از رحمت ۱۰; زمینه رحمت ۱۲
  • زیان: عوامل نجات از زیان ۸; موارد زیان ۱۰
  • سعادت: عوامل سعادت ۹
  • عمل: عمل ناپسند ۱
  • نوح(ع): استغفار نوح(ع) ۷; پشیمانى نوح(ع) ۷; دعاى نوح(ع) ۷; عقیده نوح(ع) ۸; قصه نوح(ع) ۱، ۷; نوح(ع) و درخواست رحمت ۷; نوح(ع) و نجات از زیان ۸; نوح(ع) و نجات فرزند ۱، ۷
  • نیازها: نیاز به آمرزشهاى خدا ۹; نیاز به رحمت ۹

منابع