الشورى ٢١
ترجمه
الشورى ٢٠ | آیه ٢١ | الشورى ٢٢ | ||||||||||||||
|
معنی کلمات و عبارات
«أَمْ»: آیا. شاید که. بلکه (نگا: بقره / «شَرَعُوا»: قانونگذاری کردهاند. پی افکندهاند. پدید آوردهاند. «الْفَصْلِ»: حکم کردن. فیصله دادن. جدا کردن حق از باطل. مراد همان چیزی است که در آیه همین سوره از آن سخن رفته است.
آیات مرتبط (تعداد ریشههای مشترک)
تفسیر
- آيات ۱۷ - ۲۶ سوره شورى
- مقصود از ((كتاب )) و ((ميزان )) در آيه : ((الله الذىانزل الكتاب بالحق و الميزان ....))
- سخن ديگر مفسرين در معناى ((ميزان ))
- معناى اينكه فرمود: خدا به بندگان خود ((لطيف )) است
- مقصود از زراعت آخرت و زراعت دنيا و اينكه فرمود در زراعت آخرت مى افزاييم
- استخدام در اين آيه و حاصل معناى آن و آيه قبلى
- توضيح و تفسير آيه : ((قل لا اسالكم عليه اجرا الا الموده فى القربى ))
- بررسى اقوال مختلف مفسرين درباره مراد از مودت قرباىرسول خدا (ص )
- قول بعضى كه خطاب در آيه را به انصار دانسته اند نه قريش
- قول به اينكه مراد از مودت به قربى مودت خود قربى است واشكال آن
- مودت به قربى نمى تواند كنايه از صله رحم باشد
- آنچه در آيه شريفه مودت است نه تودد
- بيان اين وجه كه مقصود از مودت قربى ، محبت عترت واهل بيت پيامبر (عليهم الصلاة و السلام ) است
- بطلان گفتار كسانى كه بر اين وجه ايراد گرفته اند
- تاءييداتى بر وجه اخير كه مراد از مودت ، مودت به اهل بيت عليه السلام باشد
- اشاره به معناى اينكه خداوند بر حسن عمل مى افزايد
- وجوه مختلف در معناى جمله ((فان يشاء الله يختم على قلبك ))
- (رواياتى درباره اينكه در آيه مودت مراد از قربىاهل بيت رسول الله (ص ) است
نکات آیه
۱ - هیچ دیانتى در برابر دین الهى، رسمیت واعتبار ندارد. (أم لهم شرکؤا شرعوا لهم من الدین ما لم یأذن به اللّه)
۲ - حق تشریع و قانون گذارى و نظام بخشى به باورها، تنها از آن خداوند است. (من الدین ما لم یأذن به اللّه)
۳ - شرک، فاقد هر گونه اعتبار و مشروعیت است. (أم لهم شرکؤا شرعوا لهم من الدین)
۴ - آیین شرک، اندیشه اى دنیامدار و فاقد گرایش به آخرت (من کان یرید حرث الدنیا ... أم لهم شرکؤا)
۵ - بدعت در دین و تشریع قوانین خارج از اذن خدا، شرک به او است. (أم لهم شرکؤا شرعوا لهم من الدین ما لم یأذن به اللّه)
۶ - حق تشریع و قانون گذارى، قابل تفویض از سوى خداوند (شرعوا لهم من الدین ما لم یأذن به اللّه) از مفهوم «ما لم یأذن به اللّه» مطلب بالا استفاده مى شود.
۷ - داورى درباره مشرکان و عذاب آنان، براساس سنت امهال تا قیامت به تأخیر افتاده است. (و لولا کلمة الفصل لقضى بینهم)
۸ - دنیامدارى، شرک، بدعت در دین، ظلم و سیاه کارى است. (أم لهم شرکؤا ... و إنّ الظلمین لهم عذاب ألیم)
۹ - ظالمان و سیه کاران، مستحق عذاب دردناک آخرت اند. (و إنّ الظلمین لهم عذاب ألیم)
۱۰ - قیامت، «کلمه فصل» الهى و صحنه نهایى جداسازى حق و باطل (الذین یمارون فى الساعة ... و ما له فى الأخرة من نصیب ... و لولا کلمة الفصل لقضى بینهم و إنّ الظلمین لهم عذاب ألیم) از آن جا که محور این چند آیه، مسأله ایمان به قیامت و محاسبه آن در معادلات رفتارى و اعتقادى است، عنوان «کلمة الفصل» بر این معنا منطبق است; یعنى، اگر قیامتى نبود مى بایست دنیامداران در همین دنیا به کیفر کفرشان مى رسیدند; ولى چون قیامت هست، عذاب دردناک آنان به آخرت وانهاده شده است.
موضوعات مرتبط
- ادیان آسمانى: حجیت ادیان آسمانى ۱
- باطل: تشخیص باطل ۱۰
- بدعت: حقیقت بدعت ۵; ظلم بدعت ۸; گمراهى بدعت ۸
- حق: تشخیص حق ۱۰
- حقوق: تفویض حق تشریع ۶; حق تشریع ۲
- خدا: اختصاصات خدا ۲; سنتهاى خدا ۷; قضاوت خدا ۷
- دنیاطلبى: ظلم دنیاطلبى ۸; گمراهى دنیاطلبى ۸
- دین: منشأ تشریع دین ۲
- سنتهاى خدا: سنت مهلت ۷
- شرک: بى منطقى شرک ۳; حقیقت شرک ۴; دنیاطلبى در شرک ۴; شرک و آخرت طلبى ۴; ظلم شرک ۸; گمراهى شرک ۸; موارد شرک ۵
- ظالمان: عذاب اخروى ظالمان ۹
- عذاب: اهل عذاب ۹; عذاب دردناک ۹; مراتب عذاب ۹
- قیامت: ظهور حقایق در قیامت ۱۰; ویژگیهاى قیامت ۱۰
- مشرکان: تأخیر عذاب مشرکان ۷; مهلت به مشرکان ۷