غافر ٤٢

تَدْعُونَنِي‌ لِأَکْفُرَ بِاللَّهِ‌ وَ أُشْرِکَ‌ بِهِ‌ مَا لَيْسَ‌ لِي‌ بِهِ‌ عِلْمٌ‌ وَ أَنَا أَدْعُوکُمْ‌ إِلَى‌ الْعَزِيزِ الْغَفَّارِ

ترجمه

مکارم شیرازیبهرامپورفولادوندالهی قمشه‌ایانصاریانآیتیخرمشاهیمجتبویخرمدلصادقی تهرانیمعزی

مرا دعوت می‌کنید که به خداوند یگانه کافر شوم و همتایی که به آن علم ندارم برای او قرار دهم، در حالی که من شما را بسوی خداوند عزیز غفّار دعوت می‌کنم!

|مرا فرا مى‌خوانيد تا به خدا كافر شوم و چيزى را كه بدان علمى ندارم با او شريك گردانم، ولى من شما را به سوى آن شكست ناپذير آمرزنده دعوت مى‌كنم

مرا فرا مى‌خوانيد تا به خدا كافر شوم و چيزى را كه بدان علمى ندارم با او شريك گردانم؛ و من شما را به سوى آن ارجمند آمرزنده دعوت مى‌كنم.

شما مرا دعوت می‌کنید که به خدا کافر شوم و از بی‌دانشی بتی را که در جهان هیچ مؤثر نمی‌دانم شریک خدا قرار دهم، و من شما را به سوی خدای مقتدر بسیار با بخشش و آمرزش می‌خوانم.

مرا می خوانید که به خدای یگانه کافر شوم و بر پایه جهالت و نادانی، و بدون دانش و معرفت که روشنگر حقایق است چیزی را شریک او قرار دهم! و من شما را به توانای شکست ناپذیر و بسیار آمرزنده می خوانم.

مرا دعوت مى‌كنيد كه به خدا كافر شوم و چيزى را كه نمى‌شناسم شريك او قرار دهم، حال آنكه من شما را به خداى پيروزمند آمرزنده دعوت مى‌كنم.

مرا به این دعوت می‌کنید که به خداوند کفر بورزم، و چیزی را که به آن علم ندارم، شریک او بگیرم، و حال آنکه من شما را به سوی [خداوند] پیروزمند آمرزگار می‌خوانم‌

مرا مى‌خوانيد تا به خدا كافر شوم و چيزى را با وى انباز گردانم كه دانشى بدان ندارم، و من شما را به آن [خداى‌] تواناى بى‌همتا و آمرزگار مى‌خوانم.

مرا فرا می‌خوانید تا خدا را باور ندارم، و انبازی برای او قرار دهم که اطّلاعی از آن نداشته و (دلیل و برهانی از کتابهای آسمانی بر صحّت معبود بودنش سراغ) ندارم. در حالی که من شما را به سوی (پرستش خداوند) باعزّت و با مغفرت فرا می‌خوانم.

«مرا فرا می‌خوانید تا به خدا کافر شوم و چیزی را که بدان علمی ندارم با او شریک گردانم. و من شما را به سوی (آن) عزیز پوشنده(ی نقصان‌ها) دعوت می‌کنم.»

خوانیدم که کفر ورزم به خدا و شریک گردانم با وی آنچه را نیستم بدان دانشی و من خوانمتان بسوی خداوند عزّتمند آمرزگار

غافر ٤١	آیه ٤٢	غافر ٤٣
سوره : سوره غافر نزول : اطلاعات آماری تعداد کلمات : ١٧ تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«أُشْرِکَ بِهِ مَا ...»: (نگا: حجّ / ).

تفسیر

المیزاننمونهتسنیمنور

• آيات ۲۱ - ۵۴ سوره مؤ من
• داستان ارسال موسى عليه السلام به سوى فرعون و گفتگوى فرعون درباره كشتن او
• موسى عليه السلام از شرّ هر متكبرّ بى ايمان به روز حساب به خدا پناه مى برد
• مؤ من آل فرعون ، فرعونيان را از قتل موسى عليه السلام نهى و نسبت به تصميم بر آنتوبيخ مى كند و بدانان هشدار مى دهد
• اشاره به وجه تسميه روز قيامت به يوم التناد
• مقصود از فرعون از اينكه به وزير خود گفت : يا هامان ابن لى صرحا ابلغ الاسباب ...
• بيان اركان دين حق و سبيل رشاد در سخنى كوتاه از مؤ منآل فرعون
• نفى شريك براى خداى سبحان با بيان اينكه شريك ادعايى فرعونيان براى خدا، نه دردنيا و نه درآخرت دعوتى ندارد
• اشاره به مقامات سه گانه عبوديت : توكل ، تفويض و تسليم
• نكاتى درباره كيفيت و مراحل تعذيب فرعونيان در عالم برزخ و قيامت
• محاجه ضعفاء آل فرعون با اقوياءشان درباره آتش جهنم و پاسخ آنها
• التماس دعاى دوزخيان از خزنه جهنم در خصوص تخفيف پاره اى از عذاب
• وجه اينكه خزنه جهنم در جواب التماس دعاى دوزخيان مى گويند: فادعوا و ما دعاءالكافرين الا فى ضلال
• رواياتى درباره ، تقيه ، تفويض امر به خدا، و اينكه فرعونيان هر صبح و شام برآتش عرضه مى شوند

• آيه ۴۱ - ۴۶
• آيه و ترجمه
• تفسير:
• نكته ها:
• ۱ - سرگذشت مؤ من آل فرعون يك درس بزرگ مبارزه با طاغوتها
• ۲ - تفويض كار به خدا
• ۳ - عالم برزخ برزخ

• تفسیر آیات

• تفسیر آیات

نکات آیه

۱ - مردم مصر (قبطیان و فرعونیان)، مؤمن آل فرعون را به کفر و شرک به خدا فراخواندند. (تدعوننى لأکفر باللّه و أشرک به)

۲ - کفر به خدا و شریک قرار دادن براى او، عامل دوزخى شدن انسان (تدعوننى إلى النار . تدعوننى لأکفر باللّه و أشرک به) جمله «تدعوننى لأکفر باللّه...» بیان براى جمله «تدعوننى إلى النار» در آیه پیش است.

۳ - ایمان به خداى یکتا، عزیز و غفار، عامل نجات انسان (مالى أدعوکم إلى النجوة و تدعوننى إلى النار ... وأنا أدعوکم إلى العزیز الغفّ-ر)

۴ - شرک، عقیده اى غیر علمى و فاقد برهان و دلیل (تدعوننى لأکفر باللّه و أشرک به ما لیس لى به علم)

۵ - جهان بینى و اعتقادات مؤمن آل فرعون، بر علم و شناخت اطمینان بخش استوار بود. (تدعوننى لأکفر باللّه و أشرک به ما لیس لى به علم)

۶ - خدایى جز «اللّه»، در جهانِ هستى وجود ندارد. (تدعوننى لأکفر باللّه و أشرک به ما لیس لى به علم)

۷ - لزوم مبتنى بودن جهان بینى و اعتقادات دینى انسان، بر علم و شناخت اطمینان بخش (تدعوننى لأکفر باللّه و أشرک به ما لیس لى به علم)

۸ - شرک، در واقع کفر به خدا و انکار او است. (تدعوننى لأکفر باللّه و أشرک به) برداشت یاد شده به خاطر این نکته است که پیش از طرح مسأله شرک به خدا، مسأله کفر به خدا مطرح گشته و دعوت به شرک، دعوت به کفر به خدا دانسته شده است.

۹ - مردم مصر (فرعونیان و قبطیان)، منکر یکتایى خدا و مشرک بودند. (تدعوننى لأکفر باللّه و أشرک به)

۱۰ - علم، در میان تمامى ملل و اقوام در گذشته تاریخ، حجت و مسؤولیت آفرین بود. (و أشرک به ما لیس لى به علم) احتجاج و استدلال مؤمن آل فرعون با مردم مشرک مصر، به این که نسبت به شریک داشتن خداوند علم ندارم و به این دلیل آن را قبول نمى کنم، دلیل بر آن است که مردم مصر، پذیرفته بودند که اعتقادات دینى انسان باید مبتنى بر علم و آگاهى اطمینان بخش باشد.

۱۱ - مؤمن آل فرعون، مردم مصر را به خداى عزیز و غفار خواند. (و أنا أدعوکم إلى العزیز الغفّ-ر)

۱۲ - خداوند، عزیز (پیروز شکست ناپذیر) و غفار (آمرزنده) است. (العزیز الغفّر)

۱۳ - ترس از خدا و امید به او، بخشى از دعوت و تبلیغات مؤمن آل فرعون (و أنا أدعوکم إلى العزیز الغفّ-ر) یادآورى دو صفت عزت و آمرزندگى خداوند براى کسانى که هنوز دست از کفر بر نداشته اند - ولى امید به هدایتشان مى رود - مى تواند به منظور مطلب یاد شده باشد.

۱۴ - لزوم دل بستن به لطف و گذشت خداوند، در عین حساب بردن و واهمه داشتن از قدرت و عزت مندى او (و أنا أدعوکم إلى العزیز الغفّ-ر)

۱۵ - توبه و بازگشت از گناهِ کفر و شرک، مورد پذیرش خداوند (و أنا أدعوکم إلى العزیز الغفّ-ر)

۱۶ - گذشت از خطاها در عین توانمندى بر انتقام و کیفر، کارى است شایسته و خداپسندانه. ( أنا أدعوکم إلى العزیز الغفّ-ر) برداشت یاد شده به خاطر این نکته است که خداوند در عین این که عزیز و شکست ناپذیر است، با گذشت و آمرزنده نیز مى باشد و همه بندگان گناه کارش را به توبه فرامى خواند; در حالى که توانایى هرگونه انتقام گرفتن از آنان را دارد.

۱۷ - عزت مندى و آمرزندگى خداوند، نشانه استحقاق انحصارى او براى الوهیت و عبادت (تدعوننى لأکفر باللّه و أشرک به ... و أنا أدعوکم إلى العزیز الغفّ-ر) برداشت یاد شده به خاطر این نکته است که مؤمن آل فرعون، در رد آیین شرک و بت پرستى، به معرفى خدایى پرداخت که دو صفت عزت مندى و آمرزندگى را دارا است و این خود نوعى استدلال بر بطلان شرک و اثبات حقانیت عقیده توحیدى مى باشد.

۱۸ - عزت مندى و آمرزندگى خداوند، از دانستنى هاى مهم در معارف توحیدى (أنا أدعوکم إلى العزیز الغفّ-ر) از این که مؤمن آل فرعون در شناساندن خدا و توحید ربوبى او، از دو صفت عزت مندى و آمرزندگى او یاد کرده است، مى توان مطلب یاد شده را به دست آورد.

موضوعات مرتبط

• آل فرعون: دعوت از مؤمن آل فرعون ۱; دعوتهاى مؤمن آل فرعون ۱۱، ۱۳; ویژگیهاى عقیده مؤمن آل فرعون ۵; یقین مؤمن آل فرعون ۵
• اسماء و صفات: عزیز ۱۲; غفار ۱۲
• امیدوارى: اهمیت امیدوارى به خدا ۱۳، ۱۴
• انتقام: عفو از انتقام ۱۶
• ایمان: آثار ایمان به توحید ۳; آثار ایمان به خدا ۳
• ترس: اهمیت ترس از خدا ۱۳، ۱۴
• توبه: قبول توبه ۱۵
• توحید: توحید ذاتى ۶; دلایل توحید ذاتى ۱۷; دلایل توحید عبادى ۱۷; مکذبان توحید ۹
• جهان بینى: جهان بینى توحیدى ۶; علم در جهان بینى ۷; ملاک جهان بینى ۷
• جهنم: موجبات جهنم ۲
• خدا: آثار عزت خدا ۱۷; آمرزشهاى خدا ۱۷; اهمیت علم به آمرزشهاى خدا ۱۸; اهمیت علم به عزت خدا ۱۸; توبه پذیرى خدا ۱۵; دعوت به خدا ۱۱
• خطا: عفو از خطا ۱۶
• شرک: آثار شرک ۲; بى منطقى شرک ۴; توبه از شرک ۱۵; حقیقت شرک ۸; دعوت به شرک ۱
• عفو: ارزش عفو ۱۶; عفو هنگام قدرت ۱۶
• عقیده: علم در عقیده ۷; مبانى عقیده ۷; ملاک عقیده ۷
• علم: اهمیت علم ۷; تاریخ حجیت علم ۱۰
• عمل: عمل پسندیده ۱۶
• فرعونیان: دعوت از فرعونیان ۱۱; دعوتهاى فرعونیان ۱; شرک فرعونیان ۹; کفر فرعونیان ۹
• کفر: آثار کفر ۲; توبه از کفر ۱۵; دعوت به کفر ۱; کفر به خدا ۸
• مسؤولیت: عوامل مسؤولیت ۱۰
• مشرکان: ۹
• نجات: عوامل نجات ۳