الشعراء ١١٨

فَافْتَحْ‌ بَيْنِي‌ وَ بَيْنَهُمْ‌ فَتْحاً وَ نَجِّنِي‌ وَ مَنْ‌ مَعِيَ‌ مِنَ‌ الْمُؤْمِنِينَ‌

ترجمه

اکنون میان من و آنها جدایی بیفکن؛ و مرا و مؤمنانی را که با من هستند رهایی بخش!»

پس ميان من و آنها فيصله ده، و من و مؤمنان همراه مرا نجات بخش

ميان من و آنان فيصله ده، و من و هر كس از مؤمنان را كه با من است نجات بخش.»

پس بین من و آنها حکم فرما و به ما گشایشی عطا کن، و من و مؤمنانی که با من همراهند از شر قوم نجات ده.

پس میان من و آنان چنانکه سزاوار است داوری کن و من و کسانی که از مؤمنان با من هستند از چنگ آنان نجات ده.

ميان من و آنها راهى برگشاى و مرا و مؤمنان همراه مرا رهايى بخش.

پس در میان من و ایشان، چنانکه باید و شاید، داوری کن و مرا و همراهان مؤمنم را رهایی ده‌

پس ميان من و آنان حكم كن، و مرا و مؤمنانى را كه با من‌اند رهايى بخش.

(اکنون که هیچ راهی برای هدایت این ستمگران باقی نمانده است و تمام تلاش و توانم بیفایده بوده است) میان من و اینان خودت داوری کن (و کافران و مشرکان را نابود فرما) و من و مؤمنانی را که با من هستند (از دست شکنجه و آزارشان) نجات بده.

«پس میان من و آنان راهکاری [:چاره‌ای] بگشای و من و هر آن کس از مؤمنان را که با من‌اند نجات بخش.»

پس بگشای میان من و ایشان گشایشی و برهانم و آنان را که با منند از مؤمنان‌

الشعراء ١١٧	آیه ١١٨	الشعراء ١١٩
سوره : سوره الشعراء نزول : اطلاعات آماری تعداد کلمات : ١٢ تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«إِفْتَحْ»: داوری کن (نگا: اعراف / ). جدائی بیفکن. مراد قضاوت در میان اهل توحید و سایر کافران و مشرکان است، و حق و سزای هر گروهی را دادن و به مکافات یا مجازات رساندن است.

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

قُلْ‌ يَوْمَ‌ الْفَتْحِ‌ لاَ يَنْفَعُ‌... (۲)

فَدَعَا رَبَّهُ‌ أَنِّي‌ مَغْلُوبٌ‌... (۰) فَفَتَحْنَا أَبْوَابَ‌ السَّمَاءِ... (۲) وَ فَجَّرْنَا الْأَرْضَ‌ عُيُوناً... (۰) وَ حَمَلْنَاهُ‌ عَلَى‌ ذَاتِ‌... (۰) تَجْرِي‌ بِأَعْيُنِنَا جَزَاءً لِمَنْ‌... (۰)

تفسیر

• آيات ۱۰۵ - ۱۲۲، سوره شعرا
• وجه اينكه قوم نوح را مكذب همه مرسيلن خوانده و فرموده است : ((كذبت قوم نوح المرسلين ))
• در گفتگوى نوح عليه السّلام با قوم خود، آنان ايمان آوردن افراد بىمال و مكنت به او را بر او خرده مى گيرند
• نوح عليه السّلام از خداوند مى خواهد بين او و قومش قضاى خود را براند
• بحث روايتى (چند روايت درباره نوح عليه السّلام و قوم او)

• تفسیر آیات

• تفسیر آیات

• تفسیر آیات

نکات آیه

۱ - نوح(ع) خواستار داورى و فیصله دادن به نزاع میان خود و قوم تکذیب گرش از درگاه خداوند (قال ربّ إنّ قومى کذّبون ... فافتح بینى و بینهم فتحًا) «فتح» (مصدر «افتح») معادل «فُتاحة» و به معناى حکم کردن و فیصله دادن است.

۲ - دعاى نوح به درگاه خدا، براى نجات خود و مؤمنان همراهش از شرّ قوم کفرپیشه خویش (ربّ إنّ قومى کذّبون ... نجّنى و من معى من المؤمنین) متعلق «نجّنى» حذف شده است و تقدیر آن «نجّنى و... من شرّهم» مى باشد.

۳ - ناامیدى شدید نوح(ع) از گرایش کافران قومش به ایمان و رنج عمیق وى از کفرورزى آنان (و نجّنى و من معى من المؤمنین) از این که نوح(ع) از پیشگاه خدا خواستار فیصله یافتن نزاع میان او و قومش شده است، نشان مى دهد که او دیگر هیچ گونه امیدى به گرویدن قومش به خود نداشته است.

۴ - شِکوه نوح(ع) به درگاه خدا از ستم قوم خویش، پس از اتمام حجت و به بن بست رسیدن همه راه هاى تبلیغى بود. (إن أنا إلاّ نذیر مبین ... إنّ قومى کذّبون ... فافتح بینى و بینهم فتحًا و نجّنى)

۵ - نوح(ع)، خواستار نزول عذاب بر کافران و نجات خود و مؤمنان از آن عذاب (فافتح بینى ... و نجّنى و من معى من المؤمنین)

۶ - تنها ایمان، ملاک پیوند و همراهى نمودن با پیامبران است. (و نجّنى و من معى من المؤمنین)

موضوعات مرتبط

• انبیا: ملاک همنشینى با انبیا ۶
• ایمان: آثار ایمان ۶
• خدا: درخواست قضاوت خدا ۱
• قوم نوح: درخواست عذاب قوم نوح ۵; درخواست نجات مؤمنان قوم نوح ۵; ظلم قوم نوح ۴; نجات از قوم نوح ۲; نفرین بر قوم نوح ۵; هدایت ناپذیرى قوم نوح ۴
• مؤمنان: دعا براى نجات مؤمنان ۲
• نوح(ع): اتمام حجت نوح(ع) ۴; دعاى نوح(ع) ۱، ۲; قصه نوح(ع) ۲، ۳، ۴، ۵; گلایه نوح(ع) ۴; نزاع نوح(ع) با قوم نوح ۱; نفرین نوح(ع) ۵; یأس نوح(ع)۳
• یأس: یأس از ایمان قوم نوح ۳