الأنعام ١٢٣

از الکتاب
نسخهٔ تاریخ ‏۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۴:۴۴ توسط 127.0.0.1 (بحث) (افزودن سال نزول)


ترجمه

و (نیز) این گونه در هر شهر و آبادی، بزرگان گنهکاری قرار دادیم؛ (افرادی که همه گونه قدرت در اختیارشان گذاردیم؛ اما آنها سوء استفاده کرده، و راه خطا پیش گرفتند؛) و سرانجام کارشان این شد که به مکر (و فریب مردم) پرداختند؛ ولی تنها خودشان را فریب می‌دهند و نمی‌فهمند!

و بدين‌گونه در هر شهرى رؤساى تبهكارش را گماشتيم [و همه گونه امكانات به آنها داديم‌] كه عاقبت در آن به فريبكارى دست يازند. و آنها صرفا به خودشان نيرنگ مى‌زنند و درك نمى‌كنند
و بدين گونه، در هر شهرى گناهكاران بزرگش را مى‌گماريم تا در آن به نيرنگ پردازند، و[لى‌] آنان جز به خودشان نيرنگ نمى‌زنند و درك نمى‌كنند.
و همچنین ما قرار دادیم که در هر دیاری رؤسای بدکار ستمگر (با مردم آنجا) مکر اندیشند، و در حقیقت مکر جز با خویشتن نمی‌کنند و به این هم آگاه نیستند.
و این گونه [که در مکه می بینی] در هر آبادی و شهری رؤسا و سردمداران گنهکاری قرار دادیم تا در آن [برای گمراه کردن مردم] نیرنگ زنند، ولی جز به خودشان نیرنگ نمی زنند، و [این واقعیت را] درک نمی کنند.
و بدين سان در هر قريه‌اى مجرمانشان را بزرگانشان قرار داديم تا در آنجا مكر كنند، ولى نمى‌دانند كه جز با خود مكر نمى‌ورزند.
و بدین‌سان در هر شهری گناهکاران بزرگش را می‌گماریم، تا سرانجام در آن مکرورزند [و فسق و فساد کنند]، و جز در حق خویش مکرنمی‌ورزند و نمی‌دانند
و بدين سان در هر شهرى سران بزهكارش را چنان كرديم تا در آن نيرنگ- تباهى و فريبكارى- همى‌كنند و نيرنگ نمى‌كنند مگر با خويشتن و خود نمى فهمند.
همان گونه (که در مکّه سردمداران آنجا را فاسقان و گناه‌پیشگان تشکیل می‌دادند. همیشه هم) در هر شهری (که تا اندازه‌ای بزرگ و پرجمعیّت باشد) سردمداران آنجا را از بزهکاران فراهم می‌سازیم تا در آنجا به نیرنگ پردازند (و عاقبت وسیله‌ی خرابی شهر و انحراف مردمان را فراهم سازند. همه باید بدانند که) اینان جز به خویشتن نیرنگ نمی‌زنند ولی خودشان نمی‌دانند (که سرمایه‌های وجود خود، اعم از فکر و هوش و ابتکار و عمر و وقت و مال خویش را به جای صرف سعادت صرف شقاوت می‌کنند).
و بدین‌گونه، در هر مجتمعی بزرگانشان را (از) مجرمان نهادیم، تا در آن به نیرنگ پردازند و آنان جز به خودشان نیرنگ نمی‌زنند و باریک‌بینی نمی‌کنند.
و بدینسان نهادیم در هر شهر سران گنهکارانش را تا نیرنگ آرند در آن و نیرنگ نیاورند جز بر خویشتن و درنمی‌یابند


الأنعام ١٢٢ آیه ١٢٣ الأنعام ١٢٤
سوره : سوره الأنعام
نزول : ٦ هجرت
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ١٨
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«أَکَابِرَ»: بزرگان. سردمداران. «مُجْرِمیها»: مجرمین آنجا. «جَعَلْنا ... أَکابِرَ مُجْرِمِیهَا»: (أَکابِرَ) مفعول اوّل و (مُجْرِمیها) مفعول دوم است و برعکس. یا این که (أَکابِرَ) مفعول اوّل و (فِی کُلِّ قَرْیَة) مفعول دوم و (مُجْرِمِیهَا) مضاف‌الیه است. و یا این که (جَعَلْنَا) را به معنی: مکانت‌دادن و منزلت بخشیدن گرفت، که در این صورت تنها به یک مفعول نیازمند است که (أَکَابِرَ) است. به هر حال معنی چنین می‌شود: بزرگان آن شهر را به لهو و لعب و فساد و تباهی می کشانیم. گناهکاران آن شهر را بزرگان آنجا می‌گردانیم. بزرگان گناه‌پیشه آن شهر را در آنجا مکانت و منزلت می‌دهیم و ریاست و قدرت می‌بخشیم. «لِیَمْکُرُوا»: لام آن لام عاقبت است. مراد این است که مفاسد و بدبختیهای اجتماع از سردمداران بی‌دین و ناپرهیزگار سرچشمه می‌گیرد، و ایشانند که مردمان را از راه حق منحرف می‌سازند.

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

تفسیر

نکات آیه

۱- پدیدار گشتن سردمدارانى از بین مجرمان هر جامعه، از سنتهاى الهى است. (و کذلک جعلنا فى کل قریة أکبر مجرمیها) معناى فوق براى آیه بر این اساس است که «أکابر مجرمیها» مضاف و مضاف الیه و مفعول اول براى «جعل» و مفعول دوم آن «فى کل قریة» باشد.

۲- مکر و فریب، شیوه سردمداران مجرمان در میان جوامع (جعلنا فى کل قریة أکبر مجرمیها لیمکروا فیها)

۳- سردمداران و بزرگان هر جامعه در فریب دادن و منحرف ساختن جامعه نقش عمده اى دارند. (أکبر مجرمیها لیمکروا فیها)

۴- تجاوزکاران هر جامعه براى پیشبرد مقاصد شوم خویش بر گرد سردمداران و پیشوایانى متشکل مى شوند. (و کذلک جعلنا فى کل قریة أکبر مجرمیها لیمکروا) «جرم» به معناى تجاوز و تعدى است. (لسان العرب). و بنابر اینکه «أکابر» مضاف به «مجرمیها» باشد، یک نوع رابطه بین مجرمان و سردمداران آنها به ذهن خطور مى کند. گویا آنان جملگى در زیر پرچم سردمداران خویش به مبارزه و مکر با مردم مى پردازند.

۵- درگیرى مؤمنان با مجرمان در طول تاریخ بوده است. (و إن الشیطین ... لیجدلوکم ... و کذلک جعلنا فى کل قریة أکبر مجرمیها)

۶- تمامى جوامع بشرى در معرض تهدید حیله و مکر سردمداران مجرم خویش (و کذلک جعلنا فى کل قریة أکبر مجرمیها لیمکروا فیها)

۷- سردمداران مجرم مکه، یکسره در صدد توطئه و مکر علیه مسلمانان صدر اسلام بودند. (و کذلک جعلنا فى کل قریة) چون این سوره مبارکه مکى است، تشبیه مذکور در آیه، تشبیه سردمداران مجرم در تمامى نقاط به سردمداران مجرم شهر «مکه» است. لذا بیانگر وضعیت و شرایط آن روزگار مى باشد.

۸- مکر و توطئه سردمداران مجرم، تنها دامنگیر خودشان مى گردد. (و ما یمکرون الا بأنفسهم)

۹- سردمداران مجرم با مکر خویش علیه دین اسلام تنها خود را مى فریبند. (و کذلک جعلنا فى کل قریة ... و ما یمکرون إلا بأنفسهم)

۱۰- سردمداران کفر از درک بازگشت آثار توطئه هاى آنان علیه خودشان ناتوانند. (و ما یمکرون إلا بأنفسهم و ما یشعرون)

موضوعات مرتبط

  • اسلام: تاریخ صدر اسلام ۷ ; توطئه علیه اسلام ۹
  • اشراف مکه: توطئه اشراف مکه ۷ ; مکر اشراف مکه ۷
  • انحراف: منشأ انحراف اجتماعى ۳
  • خدا: سنتهاى خدا ۱
  • رهبران: پیدایش رهبران ظالم ۱ ; توطئه رهبران ظالم ۸، ۹ ; تهدیدهاى رهبران ظالم ۶ ; روش برخورد رهبران ظالم ۲ ; رهبران ظالم و اسلام ۹ ; رهبران ظالم و جامعه ۶ ; مکر رهبران ظالم ۲، ۶، ۸، ۹
  • رهبرى: نقش رهبرى ۳
  • قریش: توطئه اشراف قریش ۷ ; مکر اشراف قریش ۷
  • کفر: بیخشعورى رهبران کفر ۱۰ ; توطئه رهبران کفر ۱۰
  • مؤمنان: مبارزه مؤمنان ۵ ; مؤمنان و مجرمان ۵
  • متجاوزان: تشکیلات متجاوزان ۴ ; رهبرى متجاوزان ۴
  • مجرمان: مبارزه با مجرمان ۵
  • مسلمانان: توطئه علیه مسلمانان ۷

منابع