الكهف ٩

از الکتاب
کپی متن آیه
أَمْ‌ حَسِبْتَ‌ أَنَ‌ أَصْحَابَ‌ الْکَهْفِ‌ وَ الرَّقِيمِ‌ کَانُوا مِنْ‌ آيَاتِنَا عَجَباً

ترجمه

آیا گمان کردی اصحاب کهف و رقیم از آیات عجیب ما بودند؟!

ترتیل:
ترجمه:
الكهف ٨ آیه ٩ الكهف ١٠
سوره : سوره الكهف
نزول : ٨ هجرت
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ١١
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«أَمْ»: متضمّن معنی دو حرف است: (بَلْ) اضراب، که بر انتقال از سخنی به سخنی دلالت دارد، و همزه استفهام انکاری که مفید نفی است (نگا: بقره / . «أَمْ حَسِبْتَ»: مخاطب پیغمبر است و مقصود دیگران. «الْکَهْفِ»: غار. «الرَّقِیمِ»: کتیبه. لوحه. «أَصْحَابَ الْکَهْفِ وَ الرَّقِیمِ»: گروهی از جوانان مؤمن و هوشمند بودند که از دست طاغوت عصر خویش به غاری پناه بردند، و بعدها نام آنان را بر کتیبه‌ای بالای در غار نصب کردند. «آیَاتِنَا»: نشانه‌های قدرت ما. عجائب و غرائب ساخته و پرداخته آفرینش ما. «عَجَباً»: عجیب. شگفت. نادره. مصدر است و برای مبالغه در معنی وصفی به کار رفته است و خبر (کانُوا) است.

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

نزول

مطالبى که شیخ بزرگوار به عنوان شأن و نزول در ذیل ابتداى سوره کهف ذکر نموده، صاحب مجمع البیان بنا به نقل محمد بن اسحق از سعید بن جبیر و نیز عکرمة از ابن عباس به عنوان شأن و نزول این آیه آورده و چنین افزاید وقتى که رسول خدا صلى الله علیه و آله از جبرئیل موجبات تأخیر در وحى را سؤال کرد، جبرئیل آیه ۶۴ سوره مریم «وَ ما نَتَنَزَّلُ إِلَّا بِأَمْرِ رَبِّک لَهُ ما بَینَ أَیدِینا» را عنوان نمود.

تفسیر


نکات آیه

۱- سرگذشت اصحاب کهف، از آیات و نشانه هاى الهى است. (أم حسبت أن أصحب الکهف و الرقیم کانوا من ءایتنا)

۲- «اصحاب رقیم»، نام دیگر «اصحاب کهف» است. (أصحب الکهف و الرقیم) چون در آیات این سوره، سخنى درباره «اصحاب رقیم» به میان نیامده، محتمل است «اصحاب رقیم» نام و وصفِ دیگرى براى اصحاب کهف باشد از آن جا که «رقیم» به معناى مرقوم و ثبت شده است، برخى گفته اند که بدان جهت این نام بر آنان اطلاق شده که شرح حال شان، بر دیوار غار یا در نقطه دیگرى، به صورت «سنگ نوشته» ثبت شده است.

۳- ماجراى اصحاب کهف، با توجه به قدرت و اراده خداوند، رخدادى شگفت نیست. (أم حسبت أنّ أصحب الکهف ... کانوا من ءایتنا عجبًا) «أم» در ابتداى آیه،«أم منقطعه» است و معناى اضراب همراه با استفهام و انکار دارد، بنابراین، معناى عبارت چنین است: «آیا چنین گمان کردى که اصحاب کهف ...».

۴- خداوند، آیاتى بس شگفت تر از ماجراى اصحاب کهف دارد. (أم حسبت أنّ أصحب الکهف ... کانوا من ءایتنا عجبًا) نفى شگفتى از ماجراى اصحاب کهف - على رغم شگفتى آن در نظر آدمیان - گواه این مطلب است که خداوند، آیاتى بس عجیب تر از این داستان نیز آفریده است.

۵- قبل از نزول قرآن نیز سرگذشت اصحاب کهف در بین مردم مطرح بوده است. (أم حسبت أنّ أصحب الکهف ... کانوا من ءایتنا عجبًا) سیاق و لحن آیه، حاکى از آن است که مردم عصر بعثت، از داستان اصحاب کهف، اطلاعاتى هر چند ناقص داشته اند و آن را از عجایب مى شمردند.

۶- تسلّى دادن به پیامبر(ص) و تسکین اندوه آن حضرت، از اهداف بیان سرگذشت اصحاب کهف (أم حسبت أنّ أصحب الکهف و الرقیم کانوا من ءایتنا عجبًا) «حسبت» خطاب به پیامبر(ص) است. سیاق آیات، اقتضا مى کند که این آیه با آیات پیشین، به خصوص «لعلّک باخع نفسک» مرتبط باشد. از وجوه محتمل این است که یادآورى داستان اصحاب کهف و بیان ویژگى هاى آنان، ممکن است داراى این پیام باشد که مؤمنان حقیقى، گرچه اندک اند، ولى ارزشمند بوده و حضور آنان در برابر اکثریت کفرپیشه، مایه تسلّى خاطر است.

روایات و احادیث

۷- «عن أبى عبداللّه(ع) فى قوله «أم حسبت أنّ أصحاب الکهف و الرقیم...» قال: هم قوم فرّوا و کتب ملک ذلک الزمان بأسمائهم و أسماء آبائهم و عشائرهم فى صحف من رصاص ; از امام صادق(ع) درباره سخن خدا «أم حسبت أنّ أصحاب الکهف و الرقیم...» روایت شده که فرمود: آنان، قومى بودند که فرار کردند و پادشاه آن زمان، نام آنان و پدران و عشیره هاشان را در چند لوحه از سرب مرقوم داشت. (این وجه تسمیه اصحاب کهف به اصحاب رقیم است)».[۱]

۸- «عن نعمان بن بشیر، انّه سمع رسول اللّه(ص) یحدث عن أصحاب الرقیم: انّ ثلاثة نفر دخلوا إلى الکهف فوقع من الجبل حجر على الکهف فأوصد علیهم ... ففرج اللّه عنهم و خرجوا إلى أهلیهم راجعین ; از نعمان بن بشیر نقل شده که او، از رسول اللّه(ص) شنید که درباره اصحاب رقیم فرمود: آنان، سه نفر بودند که داخل غار شدند و سنگى از کوه بر غار فرود آمد و غار را به روى آنان بست ... پس خداوند، گشایشى در کارشان پدید آورد و از غار آزاد شدند و به سوى خانواده هاى خود بازگشتند».[۲]

۹- «عن أبى عبداللّه(ع) قال: إنّ أصحاب الکهف أسرّوا الإیمان و أظهروا الکفر ... ; از امام صادق(ع) روایت شده: اصحاب کهف، ایمان خود را مخفى داشته و تظاهر به کفر مى کردند».[۳]

موضوعات مرتبط

  • آیات خدا ۱: عظمت آیات خدا ۱ ۴
  • اصحاب رقیم: مراد از اصحاب رقیم ۲
  • اصحاب کهف: تاریخ قصه اصحاب کهف ۵; تعداد اصحاب کهف ۸; تقیه اصحاب کهف ۹; فلسفه قصه اصحاب کهف ۶; قصه اصحاب کهف ۱، ۳، ۴، ۷، ۸، ۹; نامهاى اصحاب کهف ۲
  • خدا: عظمت اراده خدا ۳; عظمت قدرت خدا ۳
  • قرآن: فلسفه قصص قرآن ۶
  • محمد(ص): دلدارى به محمد(ص) ۶

منابع

  1. تفسیر عیاشى، ج ۲، ص ۳۲۱، ح ۵; نورالثقلین، ج ۳، ص ۲۴۴، ح ۲۱.
  2. الدرالمنثور، ج ۵، ص ۳۶۳.
  3. تفسیر عیاشى، ج ۲، ص ۳۲۱، ح ۴ و ۱۰; نورالثقلین، ج ۳، ص ۲۴۴، ح ۲۰.