يونس ٦٥
ترجمه
يونس ٦٤ | آیه ٦٥ | يونس ٦٦ | ||||||||||||||
|
معنی کلمات و عبارات
«الْعِزَّةَ»: چیرگی و برتری. شکوه و عظمت. قوّت و قدرت.
آیات مرتبط (تعداد ریشههای مشترک)
تفسیر
- آيات ۷۰ - ۵۷، سوره يونس
- توضيح معناى مفردات آيه شريفه : ((موعظه ))، ((شفاء لما فى الصدور))، ((هدى)) و ((رحمت ))
- اشاره به معناى ((رحمان )) و ((رحيم )) و مراد از اينكه قرآن براى مؤ منين رحمت است
- توصيف قرآن به بيان جامعى است براى همه آثار طيب و نيكوى قرآن كريم
- مراد از فضل خدا و رحمت خدا در آيه شريفه :((قل بفضل اللّه و برحمته ...))
- وجه اينكه از دادن روزى به ((انزال )) روزى تعبير شده ، با اينكه رزق آدميان در زميناست
- بيان اينكه هر حكمى بايد به اذن خدا باشد. و حكم مختص به خدا است . و طرح دو شبههدر اين زمينه و پاسخ به آن دو شبهه
- حكم خدا منطبق بر فطرت ، هماهنگ با نظام خلقت و همسوى حركت انسان به سوى هدفكمالى او است
- سلطنت و احاطه تام الهى بر اعمال بشر، شهادت و عملى استكامل و فراگيرنده همه اعمال از همه خلايق حتى پيامبر خدا(ص )
- معناى ((ولايت )) و مراد از ولايت خدا
- اشاره به مراتب ايمان و بيان اينكه خداى تعالى ولى مؤ منين است كه از مرتبه بالاىايمان برخوردارند
- توجيه و توضيحى در مورد اينكه خداى ، ترس و اندوهى ندارند و بيان اينكه اطلاق جمله: ((لاخوف عليهم و لا هم يحزنون )) شامل نفى ترس و اندوه هم در دنيا و هم در آخرت مىشود
- بررسى سخن يكى از مفسرين درباره نفى ترس و اندوه اولياى خدا و رد آن گفته
- تسلى دادن به پيامبر (ص ) كه از سخنان جاهلانه مشركين نرنجد زيرا ((عزت از آنخداست )) و ((خدا سميع و عليم است ))
- استدلال براى محال بودن فرزند داشتن خداى تعالى ، در برابر مشركين كه گفتند:((اتخذ اللّه ولدا))
- بحث روايتى ۱۴۰
- چند روايت در مورد مراد از فضل و رحمت خدا در:((قل بفضل اللّه و برحمته ...))
- رواياتى درباره معناى ولايت خدا و وصف اولياءاللّه
- چند روايت در تفسير ((بشرى )) داشتن اولياء اللّه در دنيا و آخرت (لهم البشرى فىالحيوة الدنيا و فى الاخرة )
- چند روايت درباره رؤ يا و اقسام آن
نکات آیه
۱ - تبلیغات سوء و سخنان نارواى مشرکان علیه رسالت پیامبر(ص)، به درجه اى بود که باعث اندوه و رنجش خاطر مبارک آن حضرت مى شد. (و لا یحزنک قولهم)
۲ - خداوند، پیامبر اکرم (ص) را در قبال سخنان نارواى مشرکان دلدارى داده و با وعده غلبه قطعى توحید بر شرک، آن حضرت را از ناکامى و نافرجامى توطئه هاى آنان، مطمئن ساخت (و لا یحزنک قولهم إن العزة للّه جمیعاً)
۳ - مؤمنان در مقابل جنجال تبلیغاتى دشمنان، نباید اندوهى به خود راه دهند. (لا یحزنک قولهم) اگر چه مخاطب جمله «لا یحزنک» وجود مبارک پیامبر اکرم(ص) است، ولى با توجّه به ذکر «إن العزة للّه جمیعاً» که مى تواند در مقام تعلیل باشد، مى تواند از مورد، الغاى خصوصیت کرد و آن را تعمیم داد.
۴ - تمامى عزّتها از آن خداوند است. (إن العزة للّه جمیعاً)
۵ - خداوند، منشأ تمامى عزّتهاست. (إن العزة للّه جمیعاً)
۶ - مشرکان، مردمى ذلیل، حقیر و بى بهره از عزّتند. (و لا یحزنک قولهم إن العزة للّه جمیعاً)
۷ - توجّه به انحصار عزّت براى خداوند و شنوایى و دانایى مطلق او، برطرف کننده اندوه ایجاد شده از جنجالهاى تبلیغاتى دشمنان است. (و لا یحزنک قولهم إن العزة للّه جمیعاً هو السمیع العلیم)
۸ - خداوند، سمیع (شنوا) و علیم (دانا) است. (هو السمیع العلیم)
موضوعات مرتبط
- اسماء و صفات: سمیع ۸ ; علیم ۸
- اندوه: عوامل رفع اندوه ۷
- توحید: وعده پیروزى توحید ۲
- خدا: اختصاصات خدا ۴ ; خدا و عزّت ۵ ; دلداریهاى خدا ۲ ; عزّت خدا ۴ ; وعده هاى خدا ۲
- ذکر: آثار ذکر اختصاصات خدا ۷ ; آثار ذکر شنوایى خدا ۷ ; آثار ذکر عزّت خدا ۷ ; آثار ذکر علم خدا ۷
- شرک: وعده شکست شرک ۲
- عزّت: محرومان از عزّت ۶ ; منشأ عزّت ۵
- مؤمنان: مسؤولیت مؤمنان ۳ ; مؤمنان و جنگ روانى دشمنان ۳
- محمّد(ص): آثار تبلیغ علیه محمّد(ص) ۱ ; دلدارى به محمّد(ص) ۲ ; عوامل اندوه محمّد(ص) ۱ ; عوامل رنج محمّد(ص) ۱ ; محمّد(ص) و مشرکان ۲
- مشرکان: تبلیغ ناپسند مشرکان ۱ ; ذلت مشرکان ۶ ; شکست توطئه هاى مشرکان ۲ ; محرومیت مشرکان ۶ ; مشرکان و محمّد(ص) ۱