الإسراء ٩٥
ترجمه
| الإسراء ٩٤ | آیه ٩٥ | الإسراء ٩٦ | ||||||||||||||
| ||||||||||||||||
معنی کلمات و عبارات
«مُطْمَئِنِّینَ»: جمع مطمئن، آرمیده. مراد ساکن و مستقرّ است. حال است.
آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)
تفسیر
- آيات ۸۲ - ۱۰۰ سوره اسراى
- وجه اينكه قرآن براى مؤ منين ((شفاء(( و((رحمت (( ناميده شده است .
- توضيح اينكه قرآن ظالمين را جز زيان نمى افزايد
- حاصل معناى آيه واشاره به وجوهى كه مفسرين درباره آن گفته اند.
- بيان حال انسان عادى دلبسته به اسباب ظاهرى
- بحثى فلسفى (در بيان اينكه شرور بالعرضداخل در قضاى الهى هستند)
- تقسيمات ((عدم (( وبيان اينكه كدام قسم آن شر است .
- تقسيم كلى امور به پنج قسم
- سخن صاحب روح المعانى درباره شرور وكلام فخر رازى
- معناى ((كليعمل على شاكلته ((
- صفات درونى انسان علت تامه اعمال بدنى اونيست بلكه مقتضى آنست
- بيان اينكه سعادت وشقاوت ضرورى وتغييرناپذير نيست واكتسابى واز آثار اعتقاداتواعمال انسان مى باشد
- انسان داراى ((شاكله ((هايى است مختلف داراى آثا مختلف
- بيان وجه ارتباط واتصال اين آيه با ((وننزل من القرآن ...((
- سخن فخر رازى پيرامون آيه ((قلكل يعمل على شاكلته (( ونقد آن
- بحث فلسفى (درباره سنخيت وجودى ورابطه ذاتى بينفعل وعلت فاعلى )
- وجود رابطه وسنخيت بين فعل وفاعل از نظر قرآن
- معناى ((روح (( ومراد از ((امر خدا(( وتوضيح اينكه روح از امر خدا است
- موارد اطلاق واستعمال كلمه ((روح (( در آيات قرآن مجيد
- اقوال مختلف ومتعدد مفسرين درباره مراد از روح در آيه : ((يسئلونك عن الروح ...((
- تحدّى عمومى (همه انس وجن ) وبه تمامى خصوصيات قرآن (نه فقط بلاغت وفصاحت )
- مشروط كردن مشركين ايمان خود را به معجزاتى غريب وناممكن !
- تحقق بخشيدن به پيشنهاد مشركين ، در شاءن پيامبر (ص ) نيست
- گفتار بعضى مفسرين در ارتباط به دوكلمه بشرا ورسولا در آيه واشكالات آن
- تقرير وتوضيح برهان بر نبوت عامه واثبات آن
- توضيح برهانى عقلى بر اينكه تحمل وحى خاص انبياء الهى است
- توجهى به سياق آيه ودلات آن
- چون دليل وبرهان نتيجه نبخشيد، گواهى را به خدا واگذار
- معناى جمله : ((قادر على ان يخلق مثلهم ((
- بيان اينكه انسان مبعوث در قيامت عين انسان دنيايى است نه مانند او
- بحث روايتى
- رواياتى درباره نيت وعمل در ذيل جمله : ((كليعمل على شاكلته ((
- چند روايت درباره شاءن نزول آيه : ((يسئلونك عن الروح ...(( وبيان مراد از روح
نکات آیه
۱- پیامبر(ص)، در پاسخ گویى به شبهه هاى مشرکان، متکى به رهنمودهاى خدا بود. (قل لو کان فى الأرض)
۲- سنت خداوند بر برانگیختن رسولانى از جنس خود انسانها به سوى آنان (قالوا أبعث الله بشرًا رسولاً. قل لو کان ... لنزّلنا علیهم من السّماء ملکًا رسولاً) برداشت فوق، مبتنى بر این است که آیه در مقام پاسخ گویى به شبهه مشرکان باشد که تصور مى کردند: بشر نمى تواند پیامبر باشد.
۳- ساکنان زمین - چه انسان باشند و چه فرشته - نیازمند رسولانى از جنس خویشند. (قل لو کان فى الأرض ملئکة ... لنزّلنا علیهم من السّماء ملکًا رسولاً)
۴- در نظر مشرکان تنها ملائکه، شایسته رسالت و پیامبرى بودند. (قالوا أبعث الله بشرًا رسولاً. قل لو کان فى الأرض ملئکة ... لنزّلنا علیهم من السّماء ملکًا رسولاً) از پاسخ خداوند در قبال اعجاب مشرکان و از گفته آنان (أبعث الله بشراً رسولاً) استفاده مى شود که آنان، توقع داشتند که پیامبر(ص) از جنس ملائکه باشد نه از جنس بشر.
۵- هر موجود شعورمند مستقر در زمین، نیازمند به وحى الهى و هدایت آسمانى (قل لو کان فى الأرض ملئکة یمشون مطمئنّین لنزّلنا)
۶- ملائکه، تنها واسطه نزول وحى و پیام الهى به ساکنان زمین (لنزّلنا علیهم ملکًا رسولاً) برداشت فوق، مبتنى بر این است که مراد از «ملکاً رسولاً» فرشته وحى باشد نه پیامبر(ص).
۷ - استبعاد مشرکان از بشر بودن رسول، ناشى از دم توجه آنان به وساطت ملائکه میان خدا و پیامبران است. * (قل لو کان فى الأرض ملئکة یمشون مطمئنین لنزّلنا علیهم من السّماء ملکًا رسولاً) آیه فوق، مى تواند در مقام پاسخ به مشرکان باشد. با این بیان که مشرکان، بعید مى شمردند که فردى از بشر با خداى جهان ارتباط داشته باشد.آیه جواب مى دهد که: پیامبران، بىواسطه وحى تلقى نمى کنند; بلکه اصولاً بین خدا و زمینیان، ملکى واسطه وحى است.
موضوعات مرتبط
- انبیا: بشر بودن انبیا ۲، ۷; تجانس انبیا ۲، ۳
- خدا: سنتهاى خدا ۲; هدایتهاى خدا ۱
- غفلت: غفلت از نقش ملائکه ۷
- محمد(ص): محمد(ص) و شبهات مشرکان ۱; هدایت محمد(ص) ۱
- مشرکان: آثار غفلت مشرکان ۷; بینش مشرکان ۴; منشأ پاسخ به شبهات مشرکان ۱
- ملائکه: نبوت ملائکه ۴; نقش ملائکه ۶
- موجودات: نیازهاى موجودات ۳; نیازهاى معنوى موجودات باشعور ۵
- نبوت: اهمیت نبوت ۳; ملاک نبوت ۴
- نیازها: نیاز به انبیا ۳; نیاز به وحى ۵; نیاز به هدایت ۵
- وحى: واسطه وحى ۶
