الإسراء ١٥

از الکتاب
نسخهٔ تاریخ ‏۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۳:۵۸ توسط 127.0.0.1 (بحث) (افزودن سال نزول)


ترجمه

هر کس هدایت شود، برای خود هدایت یافته؛ و آن کس که گمراه گردد، به زیان خود گمراه شده است؛ و هیچ کس بار گناه دیگری را به دوش نمی‌کشد؛ و ما هرگز (قومی را) مجازات نخواهیم کرد، مگر آنکه پیامبری مبعوث کرده باشیم (تا وظایفشان را بیان کند.)

|هر كه به راه آيد، تنها به سود خود به راه آمده، و هر كه بيراهه رود تنها به ضرر خود بيراهه رفته است و هيچ حمل كننده‌اى بار گناه ديگرى را بر نمى‌دارد، و ما عذاب كننده نبوده‌ايم تا وقتى كه رسولى بفرستيم
هر كس به راه آمده تنها به سود خود به راه آمده، و هر كس بيراهه رفته تنها به زيان خود بيراهه رفته است. و هيچ بردارنده‌اى بار گناه ديگرى را بر نمى‌دارد، و ما تا پيامبرى برنينگيزيم، به عذاب نمى‌پردازيم.
هر کس راه هدایت یافت تنها به نفع و سعادت خود یافته، و هر که به گمراهی شتافت آن هم به زیان و شقاوت خود شتافته، و هیچ کس بار گناه دیگری را به دوش نگیرد، و ما تا رسول نفرستیم (و بر خلق اتمام حجّت نکنیم) هرگز کسی را عذاب نخواهیم کرد.
هر کس هدایت یافت، فقط به سود خودش هدایت می یابد و هر کس گمراه شد، فقط به زیان خودش گمراه می شود. و هیچ بردارنده بار گناهی بار گناه دیگری را به دوش خود بر نمی دارد؛ و ما بدون اینکه پیامبری را [برای هدایت واتمام حجت به سوی مردم] بفرستیم، عذاب کننده [آنان] نبودیم.
هر كه هدايت شود به سود خود هدايت شده و هر كه گمراه گردد به زيان خود گمراه شده است و هيچ كس بار ديگرى را بر ندارد و ما هيچ قومى را عذاب نمى‌كنيم تا آنگاه كه پيامبرى بفرستيم.
هر کس که رهیاب شود، همانا به سود خویش رهیاب شده است، و هر کس بیراه رود، همانا به زیان خویش بیراه رفته است، و هیچ بردارنده‌ای بار گناه دیگری را برندارد، و ما عذابی در کار نمی‌آوریم مگر آنکه پیش از آن پیامبری برانگیخته باشیم‌
هر كه راه [راست‌] يافت جز اين نيست كه به سود خويش راه يافته و هر كه گمراه شد همانا به زيان خود گمراه شده است و هيچ كس بار گناه ديگرى را بر ندارد و ما [هيچ مردمى را] عذاب‌كننده نباشيم تا آنگاه كه پيامبرى برانگيزيم.
هر کس (به راه حق) هدایت یابد، راهیابیَش به سود خودش است، و هرکس (از راه حق) گمراه شود، گمراهیَش به زیان خودش است. و هیچ کسی بارِ گناه دیگری را بر دوش نمی‌کشد (و به جرم دیگری کیفر داده نمی‌شود). و ما (هیچ شخص و قومی را) مجازات نخواهیم کرد، مگر این که پیغمبری (برای آنان مبعوث و) روان سازیم.
هر کس (به شایستگی) به راه آید، تنها به سود خود به راه آمده، و هر کس به بی‌راهه رود تنها بر زیان خود به بیراهه رفته. و هیچ بردارنده‌ی باری، بار (گناه) دگری را بر نمی‌دارد. و ما هرگز عذاب‌کننده نبوده‌ایم تا (آنگاه که) فرستاده‌ای (وحیانی) برانگیزانیم.
هر کس هدایت شود جز این نیست که هدایت شود برای خویشتن و هر کس گمراه شود جز این نیست که گمراه شود بر خویشتن و برندارد هیچ گنهباری بار گناه دیگری را و نیستیم ما عذاب‌کننده تا برانگیزیم پیمبری را


الإسراء ١٤ آیه ١٥ الإسراء ١٦
سوره : سوره الإسراء
نزول : ٨ بعثت
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ٢٤
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«لا تَزِرُ وازِرَةٌ ...»: (نگا: أنعام / و نحل / ). «وَ مَا کُنَّا مُعَذِّبِینَ ...»: مراد این است که عذاب بدون بیان صحیح نیست، و این است که خداوند ستمگران و منحرفان را کیفر نمی‌دهد، مگر این که پیغمبری را به میانشان بفرستد تا راه و چاه را بدیشان بنمایاند. امام محمّد غزّالی، مردمان بعد از بعثت پیغمبر اسلام را سه گروه کرده است: الف) کسانی که از بعثت محمّدی به طور کلّی بی‌خبرند، اینان رستگارند. ب) کسانی که به گونه راستین، دعوت اسلام بدیشان می‌رسد، ولی بر اثر سهل‌انگاری یا عِناد، بدان نمی‌گروند، اینان گرفتار عذاب کردگارند. ج) کسانی که به گونه راستین، دعوت اسلام بدیشان نمی‌رسد، و محمّد همچون شخص نیرنگباز و جاه‌طلب و خوشگذرانی بدیشان معرّفی و شناسانده می‌شود، اینان نیز همچون گروه نخست، رستگار و از عذاب در امانند. (نگا: تفسیرالمراغی، جلد اوّل، صفحه تفسیر سوره اسراء: عبدالّله محمّد شحّاته، صفحه ).

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

قَدْ جَاءَکُمْ‌ بَصَائِرُ مِنْ‌... (۱) ذٰلِکَ‌ أَنْ‌ لَمْ‌ يَکُنْ‌ رَبُّکَ‌... (۱) لِيَحْمِلُوا أَوْزَارَهُمْ‌ کَامِلَةً... (۵) وَ لَيَحْمِلُنَ‌ أَثْقَالَهُمْ‌ وَ... (۱) وَ لاَ تَزِرُ وَازِرَةٌ وِزْرَ أُخْرَى‌ وَ... (۶) وَ هُمْ‌ يَصْطَرِخُونَ‌ فِيهَا رَبَّنَا... (۱) وَ سِيقَ‌ الَّذِينَ‌ کَفَرُوا إِلَى‌... (۲) وَ الَّذِينَ‌ آمَنُوا وَ اتَّبَعَتْهُمْ‌... (۰) قَالُوا بَلَى‌ قَدْ جَاءَنَا نَذِيرٌ... (۱)

وَ لَقَدْ جِئْنَاهُمْ‌ بِکِتَابٍ‌... (۱) تِلْکَ‌ الْقُرَى‌ نَقُصُ‌ عَلَيْکَ‌... (۲) وَ لاَ تُفْسِدُوا فِي‌ الْأَرْضِ‌ بَعْدَ... (۰) تَکَادُ تَمَيَّزُ مِنَ‌ الْغَيْظِ... (۰) قَالُوا بَلَى‌ قَدْ جَاءَنَا نَذِيرٌ... (۲) أَ لَمْ‌ تَکُنْ‌ آيَاتِي‌ تُتْلَى‌... (۲) ذِکْرَى‌ وَ مَا کُنَّا ظَالِمِينَ‌ (۱) وَ مَا کَانَ‌ رَبُّکَ‌ مُهْلِکَ‌... (۴) وَ هُمْ‌ يَصْطَرِخُونَ‌ فِيهَا رَبَّنَا... (۱) وَ لَقَدْ آتَيْنَا مُوسَى‌ الْکِتَابَ‌... (۰) يَوْمَ‌ يُکْشَفُ‌ عَنْ‌ سَاقٍ‌ وَ... (۰)

تفسیر

نکات آیه

۱- نفع هدایت و ضررِ گمراهى هر کسى متوجه خود اوست. (من اهتدى فإنما یهتدى لنفسه و من ضلّ فإنما یضلّ علیها)

۲- هدایت، دربردارنده سود و منافع و گمراهى در پى دارنده زیان و ضرر (من اهتدى فإنما یهتدى لنفسه و من ضلّ فإنما یضلّ علیها)

۳- انسان در انتخاب راه هدایت یا گمراهى مختار است. (من اهتدى فإنما یهتدى لنفسه و من ضلّ فإنما یضلّ علیها)

۴- تبیین آیات الهى در طبیعت و تذکر به محاسبه اعمال در قیامت، براى هدایت آدمیان است. (و جعلنا الّیل و النهار ءایتین ... اقرأ کتبک ... من اهتدى فإنما یهتدى لنفسه)

۵- هیچ انسانى بار عمل دیگرى را بر دوش نخواهد کشید. (و لاتزر وازرة وزر أخرى) «وزر» به معناى چیز سنگین و کنایه از گناه است.

۶- گناه، بارى سنگین بر دوش انسان است. (و لاتزر وازرة وزر أخرى) «وزر» در لغت به معناى چیز سنگین است (لسان العرب)، و از این رو به گناه «وزر» گفته مى شود، که داراى تبعات و نتایج سنگینى است.

۷- عدل الهى، بر نظام جزاى اعمال حاکم است. (و لاتزر وازرة وزر أخرى)

۸- مجازات نکردن انسانها، قبل از برانگیختن رسولان و اتمام حجت با آنها، از سنتهاى الهى است. (و ما کنّا معذّبین حتى نبعث رسولاً)

۹- اتمام حجت بر آدمیان، از جمله اهداف بعثت انبیاست. (و ما کنّا معذّبین حتى نبعث رسولاً)

۱۰- عقاب و کیفر دادن بر هر عملى بدون بیان زشتى و خلاف بودن آن عمل، زشت و ناپسند است. (و ما کنّا معذّبین حتى نبعث رسولاً) اینکه خداوند فرمود: «ما بدون اینکه رسولى براى تبیین حقایق براى مردم بفرستیم، عذاب و کیفرشان نمى کنیم» احتمال دارد به جهت این داورى عقل باشد که: «عقاب بدون بیان زشت و قبیح است».

۱۱- نزول عذاب دنیوى بر امتهاى گنهکار، تنها پس از اتمام حجت و فرستادن پیامبرى براى ایشان است. (و ما کنّا معذّبین حتى نبعث رسولاً) جمله «ما کنّا معذّبین حتى نبعث رسولاً» اطلاق دارد و عذاب دنیوى را هم دربرمى گیرد.

موضوعات مرتبط

  • آیات خدا: آیات آفاقى ۴; فلسفه تبیین آیات خدا ۴
  • اتمام حجت: اهمیت اتمام حجت ۹
  • امتها: عذاب دنیوى امتهاى گناهکار ۱۱
  • انبیا: اتمام حجت با انبیا ۱۱; فلسفه بعثت انبیا ۹; نقش انبیا ۱۱
  • انسان: اختیار انسان ۳
  • تذکر: تذکر حسابرسى اخروى عمل ۴
  • جبرواختیار ۳:
  • خدا: پاداشهاى خدا ۷; حاکمیت عدالت خدا ۷; سنتهاى خدا ۸; شرایط کیفرهاى خدا ۸، ۱۱; قانونمندى کیفرهاى خدا ۸،۱۱; کیفرهاى خدا ۷; نقش اتمام حجت خدا ۸، ۱۱
  • خود: زیان به خود ۱
  • رسولان خدا: نقش رسولان خدا ۸
  • عمل: عمل ناپسند ۱۰; مسؤول عمل ۵
  • قواعد فقهى: قاعده کیفر بى بیان ۱۰
  • گمراهى: اختیار در گمراهى ۳; زیان گمراهى ۱، ۲
  • گناه: تحمل گناه دیگران ۵; سنگینى گناه ۶
  • نظام جزایى ۷:
  • هدایت: اختیار در هدایت ۳; زمینه هدایت ۴; فواید هدایت ۱، ۲

منابع

برگرفته از «https://www.alketab.org/index.php?title=الإسراء_١٥&oldid=109992»