هود ٤٨

از الکتاب
نسخهٔ تاریخ ‏۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۳:۵۲ توسط 127.0.0.1 (بحث) (افزودن سال نزول)


ترجمه

(به نوح) گفته شد: «ای نوح! با سلامت و برکاتی از ناحیه ما بر تو و بر تمام امتهایی که با تواند، فرود آی! و امتهای نیز هستند که ما آنها را از نعمتها بهره‌مند خواهیم ساخت، سپس عذاب دردناکی از سوی ما به آنها می‌رسد (، چرا که این نعمتها را کفران می‌کنند!)»

|گفته شد: اى نوح! [از كشتى‌] فرود آى با سلامت و بركاتى از ما بر تو و بر گروه‌هايى كه با تواند، و گروه‌هايى نيز هستند كه برخوردارشان خواهيم كرد، آن‌گاه عذاب دردناكى از ما به آنها خواهد رسيد
گفته شد: «اى نوح، با درودى از ما و بركتهايى بر تو و بر گروههايى كه با تواند، فرود آى. و گروههايى هستند كه به زودى برخوردارشان مى‌كنيم، سپس از جانب ما عذابى دردناك به آنان مى‌رسد.»
و خطاب شد که ای نوح، از کشتی فرود آی که سلام ما و برکات و رحمت ما بر تو و بر آن امم و قبایلی که همیشه (در خداپرستی) با تواند اختصاص یافته، و امتهایی دیگر هستند که (خودسر و ستمگر شوند و) ما به آنها بهره‌ای (از دنیا) دهیم سپس عذابی سخت (در قیامت) از ما به آنان خواهد رسید.
گفته شد: ای نوح! با سلام و برکاتی از سوی ما بر تو و امت هایی که با تواند [از کشتی] فرود آی و امت هایی [از نسل همراهانت به وجود می آیند] که به زودی آنان را [از نعمت های خود] برخوردار می کنیم، سپس آنان را از سوی ما [به سبب کفران نعمت] عذابی دردناک خواهد رسید.
گفته شد: اى نوح، به سلامت و بركاتى كه بر تو و آنها كه همراه تواند ارزانى داشته‌ايم، فرود آى. و امتهايى هستند كه آنها را برخوردار مى‌سازيم، آنگاه دستخوش عذاب دردآور ما مى‌شوند.
گفته شد ای نوح، فرود آی با سلامت و برکتهایی از ما بر تو و بر امتهایی از [نسل‌] همراهان تو، و امتهایی‌اند که یک چند بهره‌مندشان سازیم، سپس عذابی دردناک از ما به ایشان خواهد رسید
گفته شد: اى نوح، [از كشتى‌] فرودآى با سلامت و بركتهايى از ما بر تو و بر گروه‌هايى از آنان كه با تو هستند، و گروه‌هايى هستند كه برخوردارشان خواهيم ساخت سپس عذاب دردناك از ما به آنها خواهد رسيد.
(پس از آن که طوفان همه جا را ویران کرد، به زبان وحی به نوح) گفته شد: ای نوح! از کشتی پیاده شو (و بدان که تو و همراهانت) از امنیّت ما برخوردارید و (از قحطیها و بیماریها و سایر بلاها) سالم و برکنارید و (درهای) برکات خدا به روی تو و گروههای همراهت (گشوده) است (و نگران نباشید که محیط سالم و پربرکتی خواهید داشت و بعدها) ملّتها و گروههای دیگری (از نسل شما پدید می‌آیند که آنان) را از نعمتها و خوشیها برخوردار می‌کنیم (ولی ایشان در غرور و غفلت فرو می‌روند و) آن گاه عذاب دردناکی از سوی ما بدانان می‌رسد.
گفته شد: «ای نوح! با درودی از ما و برکت‌هایی بر تو و بر گروه‌هایی از کسانی که با تو هستند، فرود آی. و گروه‌هایی (هم هستند) که از نعمت‌ها برخوردارشان خواهیم کرد، سپس از جانب ما عذابی دردناک به آنان خواهد رسید.»
گفته شد ای نوح فرودآی با آرامشی از ما و برکتهائی بر تو و بر ملتهائی از آنان که با تو هستند و ملتهائی که زود است بهره‌مندشان گردانیم و سپس برسد ایشان را از ما عذابی دردناک‌


هود ٤٧ آیه ٤٨ هود ٤٩
سوره : سوره هود
نزول : ٩ بعثت
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ٢٢
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«إِهْبِطْ»: فرود آی. پائین بیا. «بِسَلامٍ»: به سلامت. در امن و امان از بلاهای زمین و زمان. به دور از شُرورِ کافران و دشمنانگیهای ایشان. با درود و سلام ما بر تو. «بَرَکاتٍ»: خیرات. فزونی روزی و فراوانی نیازمندیهای زندگی. «أُمَمٍ مِّمَّن مَّعَکَ»: مراد کسانی است که با نوح در کشتی بوده‌اند یا همه اشخاص و جاندارانی است که در کشتی بسر برده‌اند (نگا: انعام / ). «أُمَمٌ»: مبتدا است و خبر آن محذوف است و تقدیر چنین می‌شود: مِنْهُمْ أُمَمٌ. مراد از (أُمَمٍ) قبلی کسانی است که حاضرند و یا از نسل آنان پدید می‌آیند و مشمول سلام خداوندی می‌گردند، و مراد از (أُمَمٌ) بعدی، کسانی است که در آینده از نسل آنان به وجود می‌آیند و سلام خداوندی شامل ایشان نمی‌شود.

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

تفسیر

نکات آیه

۱- خداوند، پس از استقرار کشتى نوح بر کوه جودى، به او و همراهانش فرمان داد تا از کشتى پیاده شوند و از کوه فرود آیند. (واستوت على الجودى ... قیل ینوح اهبط) «هبوط» به معناى فرود آمدن است. متعلق «اهبط» - به قرینه «استوت على الجودى» - کشتى و نیز کوه جودى است; یعنى: أنزل من الفلک و من الجودى ... نیاوردن متعلق، دلیل این شمول است. فاعل محذوف «قیل» به قرینه «منا» خداونداست.

۲- خداوند ، نوح(ع) و همراهانش را ، به تأمین سلامتى و نزول نعمتهاى پرخیر و برکت نوید داد. (قیل ینوح اهبط بسلم منا و برکت علیک) هر چند نوح(ع) مورد خطاب است و فرمان و اجازه فرود متوجه اوست، ولى به قرینه مقام مى توان گفت: خطاب «اهبط ...» متوجه همراهان آن حضرت نیز مى باشد و «باء» در «بسلام» براى مصاحبت است. بنابراین آیه شریفه چنین معنا مى شود: «یا نوح اهبط أنت و من معک ...; تو و پیروانت فرود آیید در حالى که همراه و قرین سلامت، امنیت و برکت خواهید بود».

۳- خداوند ، نوح(ع) و همراهانش را ، به مصونیت از عذابهاى دنیوى و اخروى و بهره مند شدن از نعمتهایى سعادت آفرین نوید داد. (اهبط بسلم منا ... و أمم سنمتعهم ثم یمسّهم منا عذاب ألیم) مقابله «سلام» با «عذاب ألیم» حکایت از آن دارد که مراد از «سلام» مصونیت از عذابهاى دنیوى و اخروى است. تعبیرکردن از نعمت و موهبتهاى دنیوى به «برکت» در جانب اهل ایمان و تبدیل آن به «متاع» در جانب کفر پیشگان، اشاره به این نکته دارد که: نعمتهاى ارزانى شده به مؤمنان، براى آنان سعادت آفرین است و موهبتهاى عطاشده به کفرپیشگان، فاقد این خصیصه است.

۴- به وجود آمدن امتهایى مؤمن و موحد از نسل نوح و یارانش، نوید خداوند به آن حضرت (على أمم ممن معک) «من» در «ممن» ابتدائیه است. بنابراین «أمم ممن معک»; یعنى ، امتهایى که از همراهان تو نشأت خواهند گرفت و از آن جا که برخى از همراهان نوح ، فرزندان او بودند ، در برداشت «نسل نوح» نیز آورده شد.

۵- برخوردارى جامعه هاى مؤمن و موحد از سلامتى و نعمتهاى فراوان ، بشارت خداوند به حضرت نوح(ع) (اهبط بسلم منا و برکت علیک و على أمم ممن معک) «على أمم» عطف بر «علیک» است; یعنى: سلام و برکات منا على أمم. مراد از «أمم ممن معک» به قرینه مقابله آن با «أمم سنمتعهم» امتها و جامعه هاى موحد و مؤمن هستند.

۶- تأمین سلامت و امنیت جامعه هاى بشرى و ایجاد نعمت براى آنان ، به دست خدا و در اختیار اوست. (اهبط بسلم منا و برکت علیک و على أمم ممن معک و أمم سنمتعهم) برداشت فوق ، از «منا» استفاده مى شود. قابل ذکر است که کلمه «منا» در مورد «برکات» مقدر است ، چنان چه کلمه «علیک» در مورد «بسلام» مقدر مى باشد; یعنى: بسلام منا علیک و برکات منا علیک.

۷- خداوند ، نوح(ع) را به پدیدآمدن جامعه ها و امتهایى کفرپیشه از نسل او و همراهانش آگاه ساخت. (و أمم سنمتعهم ثم یمسّهم منا عذاب ألیم) کلمه «أمم» مبتدا و خبر آن محذوف مى باشد; یعنى: ممن معک أمم سنمتعهم. جمله «یمسهم ...» حکایت از آن دارد که مقصود از «أمم» در این بخش از آیه ، امتهاى کافر هستند.

۸- خداوند ، متاعهاى دنیوى را از کافران دریغ نمى کند. (و أمم سنمتعهم)

۹- عذاب دردناک ، فرجام و عاقبت کفرپیشگان است. (ثم یمسّهم منا عذاب ألیم)

۱۰- تدبیر امور انسانهاى مؤمن و کافر ، تحولات جوامع بشرى و سرنوشت آنها ، به دست خدا و در اختیار اوست. (اهبط بسلم منا ... و أمم سنمتعهم ثم یمسّهم منا عذاب ألیم)

روایات و احادیث

۱۱- «عن أبى عبدالله(ع) قال: ... فنزل نوح بالموصل من السفینة مع الثمانین ...;[۱] از امام صادق(ع) روایت شده است که فرمود: ... نوح با هشتاد نفر همراه در موصل از کشتى پیاده شد ...».

موضوعات مرتبط

  • بشارت: بشارت سعادتمندى ۳; بشارت نسل مؤمن ۴; بشارت نسل موحد ۴; بشارت نعمت ۲، ۳، ۵
  • توحید: توحید افعالى ۶; توحید ربوبى ۱۰
  • جامعه: منشأ امنیت جامعه ۶; منشأ تحولات اجتماعى ۱۰
  • خدا: اختیارات خدا ۶، ۱۰; اوامر خدا ۱; بشارتهاى خدا ۲، ۳، ۴، ۵; تعالیم خدا ۷; سنتهاى خدا ۵; عطایاى خدا ۸
  • سرزمینها: سرزمین موصل ۱۱
  • سعادتمندان: ۳
  • عذاب: اهل عذاب ۹; عذاب دردناک ۹; مراتب عذاب ۹; مصونیت از عذاب ۳
  • کافران: امکانات مادى کافران ۸; عذاب کافران ۹; فرجام شوم کافران ۹; مدبر کافران ۱۰
  • کوه جودى: ۱
  • مؤمنان: مدبر مؤمنان ۱۰; نعمتهاى مؤمنان ۵
  • نعمت: مشمولان نعمت ۵، ۸; منشأ نعمت ۶
  • نوح(ع): بشارت به پیروان نوح(ع) ۲، ۳، ۴; بشارت به نوح(ع) ۲، ۳، ۴، ۵; پیاده شدن پیروان نوح(ع) ۱; پیاده شدن نوح(ع) ۱; تکلیف پیروان نوح(ع) ۱; تکلیف نوح(ع) ۱; توقف کشتى نوح(ع) ۱; سلامتى پیروان نوح(ع) ۲; سلامتى نوح(ع) ۲; قصه نوح(ع) ۱، ۱۱; کافران نسل نوح(ع) ۷; مکان توقف کشتى نوح(ع) ۱۱; منشأ آگاهى نوح(ع) ۷; نعمتهاى پیروان نوح(ع) ۲; نعمتهاى نوح(ع) ۲

منابع

  1. ↑ تفسیرقمى ، ج ۱ ، ص ۳۲۸; نورالثقلین ، ج ۲-  ، ص ۳۷۰ ، ح ۱۴۳.
برگرفته از «https://www.alketab.org/index.php?title=هود_٤٨&oldid=107987»