الأعراف ١٦١
ترجمه
| الأعراف ١٦٠ | آیه ١٦١ | الأعراف ١٦٢ | ||||||||||||||
| ||||||||||||||||
معنی کلمات و عبارات
«حِطَّةٌ»: زدودن. برطرف‌کردن (نگا: بقره / ). «سُجَّداً»: فروتنانه (نگا: بقره / ).
تفسیر
- آيات ۱۶۱ - ۱۷۱، سوره اعراف
- بيان آيات شريفه ، كه قسمت ديگرى از داستان هاى بنىاسرائيل و نافرمانى هايشان را نقل مى كند.
- جواب دسته اى از امت موسى (ع ) كه نهى از منكر مى كردند به دسته ديگرى كه سكوتپيشه كرده بودند
- مقصود از نسيان در آيه شريفه بى اثر شدن تذكرات در دلهاى بنىاسرائيل است .
- معناى : ان ربك لسريع العقاب
- اميدوارى به خدا، بدون اضطراب و بيم از گناه و گفتن اينكه خدا ما را مى آمرزد(سيغفرلنا) اميد صادق نيست .
- توضيحى درباره رابطه دين و فطرت بشر و اصلاح شؤ ون زندگى بشر
- دين ، بشر را جز به اصلاح اعمال و شؤ ونش دعوت نمى كند
- روايتى درباره نافرمانى قومى از اهل (( ايله (( در مورد ترحيم صيد ماهى در روز شنبه ومسخ شدنشان به ميمون .
- فقط فرقه اى كه نهى از منكر كردند از عذاب نجات يافتند و مرتكبين صيد و ساكتين دربرابر آنها عذاب شدند
- روايتى از امام صادق (ع ) در ذيل (فلما كنسوا ما ذكّروا به ...) و بررسى آن
- ۰هيچ اشكالى در اين معنا نيست ، جز اينكه علت عذاب ساكتين را خوددارى از صيد دانسته ، وحال آنكه مقام اقتضاء
- چند روايت در مورد قرار گرفتن كوه بر بالاى سر بنىاسرائيل و پذيرفتن آنان تورات را پى از آن
نکات آیه
۱- بنى اسرائیل فرمان یافتند تا پس از زندگانى بیابانى، در آبادى بیت المقدس سکونت گزینند. (و إذ قیل لهم اسکنوا هذه القریة) «قریه» در لغت به معناى روستا و نیز شهر آمده و در قرآن نیز در هر دو معنا استعمال شده است. و چون قرینه اى یافت نشد که کدامین معنا مراد است، در برداشت فوق کلمه «آبادى» آورده شد. «ال» در «القریة» عهد حضورى و اشاره به دیارى خاص دارد. بسیارى از مفسران برآنند که مراد از آن بیت المقدس است.
۲- فرمان به سکونت گزیدن در آبادى بیت المقدس، فرمانى بود از جانب خدا به بنى اسرائیل (و إذ قیل لهم اسکنوا هذه القریة) کلمه «قیل» به صورت مجهول آمده و فرمان دهنده ذکر نشده است، ولى از جمله «نغفر لکم ... » به دست مى آید که فرمان دهنده خداوند است.
۳- بنى اسرائیل به هنگام دریافت فرمان تصرف بیت المقدس، در مکانى نزدیک به آن آبادى بسر مى بردند. (و إذ قیل لهم اسکنوا هذه القریة) برداشت فوق با توجه به اسم اشاره (هذه) استفاده شده است.
۴- سرزمین بیت المقدس در عصر موسى، سرزمینى آباد و پرنعمت و داراى مناطقى سرشار از خوراکیها (و کلوا منها حیث شئتم)
۵- خداوند تهیه خوراکیها از هر ناحیه بیت المقدس را براى بنى اسرائیل حلال و مباح کرد. (و کلوا منها حیث شئتم)
۶- استغفار از گناهان به هنگام تصرف بیت المقدس، فرمان خدا به بنى اسرائیل (و قولوا حطة) «حطة» خبر براى مبتدایى محذوف مانند «مسألتنا» است. این کلمه اسم مصدر و به معناى نهادن و فرود آوردن مى باشد و مراد از آن به قرینه جمله بعد (نغفر لکم) برداشتن وزر گناهان و آمرزش آنهاست. بنابراین «قولوا حطة» یعنى بگویید خدایا درخواست ما آمرزش گناهان است.
۷- اظهار خشوع و خضوع در برابر خدا به هنگام تصرف بیت المقدس از دستورات خدا به بنى اسرائیل (و ادخلوا الباب سجداً) کلمه «سجداً» جمع «ساجد» و حال براى فاعل «ادخلوا» است. از آن رو که سجده در حال ورود با معناى اصطلاحى آن (پیشانى بر خاک ساییدن) سازگار نیست، مى توان گفت در اینجا معناى لغوى آن (خضوع و خشوع) اراده شده است.
۸- دروازه بیت المقدس طریق تعیین شده از جانب خدا براى نفوذ به آن سرزمین و تصرف آن دیار (و ادخلوا الباب)
۹- خداوند نوید بخش آمرزش گناهان بنى اسرائیل در صورت رعایت آداب تعیین شده براى ورود و سکونتشان در بیت المقدس (اسکنوا ... و ادخلوا الباب سجداً نغفر لکم خطیئتکم) ظاهر این است که «نغفر لکم» جواب براى همه اوامرى است که در آیه مطرح شده. بنابراین تقدیر چنین است: «إن تسکنوا و تأکلوا و تقولوا و تدخلوا الباب سجداً نغفر لکم».
۱۰- بنى اسرائیل پیش از ورود به بیت المقدس گناهان فراوانى داشتند. (نغفر لکم خطیئتکم) برداشت فوق با توجه به کلمه «خطیئات» که به صورت جمع آمده استفاده شده است.
۱۱- آمرزش گناهان انسان به دست خدا و در اختیار اوست. (نغفر لکم خطیئتکم)
۱۲- استغفار به درگاه خدا موجب آمرزش گناهان است. (و قولوا حطة ... نغفر لکم خطیئتکم)
۱۳- وجود افرادى نیک کردار و پاکدامن از گناهان در میان قوم موسى (سنزید المحسنین) کلمه «المحسنین» مى تواند در مقابل گروهى از بنى اسرائیل باشد که از جمله «نغفر لکم خطیئتکم» به دست مى آید. یعنى بنى اسرائیل دو گروه بودند: گروهى گنهکار که جمله «نغفر لکم خیطئتکم» اشاره به آنان دارد و پاکدامنان از گناه که «المحسنین» عهده دار تبیین آن گروه است.
۱۴- خداوند محسنان بنى اسرائیل را در صورت رعایت آداب تعیین شده براى ورود به بیت المقدس، به پاداشى افزونتر از احسانشان نوید داد. (سنزید المحسنین)
۱۵- اطاعت از فرمانهاى الهى، احسان و نیک کردارى است. (اسکنوا ... و قولوا حطة و ادخوا الباب سجداً ... سنزید المحسنین) برداشت فوق بر اساس احتمال دیگرى که درباره «المحسنین» است استفاده شده ; یعنى این کلمه جانشین ضمیر «کم» گرفته شده است تا به این معنا اشاره شود که اطاعت از فرمانهاى یاد شده احسان و اطاعت کنندگان آن اوامر از محسنانند.
۱۶- خداوند نیکوکاران بنى اسرائیل را در صورت اطاعت از فرمانهاى الهى، علاوه بر بخشایش گناهان، به پاداش افزونتر نوید داد. (سنزید المحسنین) در برداشت فوق محسنان مقابل گناهکاران قرار داده نشده، بلکه به معناى لغوى آن (نیکوکاران) گرفته شده است. بر این مبنا آیه شریفه ناظر به تقسیم بنى اسرائیل به دو گروه گنهکار و پاکدامن نیست، بلکه آنان را به دو گروه محسنان و غیر محسنان تقسیم کرده است. جمله «نغفر لکم ... » مى رساند که خدا گناه همگان چه محسن و چه غیر محسن را خواهد بخشید، ولى به نیکوکاران پاداشى افزونتر عنایت خواهد کرد.
۱۷- اطاعت کنندگان از دستورهاى خدا در صورت نیکوکار بودن از پاداشى بیش از دیگر مطیعان بهره مند خواهند شد. (سنزید المحسنین)
۱۸- تأمین محل سکونت و اسباب معیشت پیش از امر به نیایش و استغفار، روشى نیکو براى واداشتن مردم به خضوع و خشوع در برابر خداوند و طلب آمرزش از او (و إذ قیل لهم اسکنوا ... ادخلوا الباب سجداً نغفر لکم خطیئتکم) بیان طبیعى داستان ورود بنى اسرائیل به بیت المقدس اقتضا مى کرد که جمله «ادخلوا الباب سجداً» و جمله «قولوا حطة» پیش از جمله «اسکنوا ... » و «کلوا ... » آورده شود. زیرا اول باید تصرف شود و سپس سکونت انجام گیرد. این تقدیم و تأخیر مى تواند اشاره به برداشت فوق داشته باشد.
۱۹- داستان ورود بنى اسرائیل به بیت المقدس، داستانى عبرت آموز و شایسته به یاد داشتن (و إذ قیل لهم اسکنوا ... سنزید المحسنین) کلمه «إذ» متعلق به فعلى مانند «اذکروا» (به یاد داشته باشید)، است.
موضوعات مرتبط
- آمرزش: موجبات آمرزش ۱۲
- احسان: پاداش احسان ۱۴ ; موارد احسان ۱۵
- استغفار: آثار استغفار ۱۲ ; استغفار از گناه ۶ ; اهمیت استغفار ۶ ; زمینه استغفار ۱۸
- بنى اسرائیل: آمرزش بنى اسرائیل ۹ ; آمرزش محسنان بنى اسرائیل ۱۶ ; اطاعت محسنان بنى اسرائیل ۱۶ ; امتنان بر بنى اسرائیل ۵ ; بشارت به بنى اسرائیل ۹، ۱۴ ; بنى اسرائیل در بیت‌المقدس ۱، ۲، ۵، ۱۰، ۱۹ ; بیخگناهان بنى اسرائیل ۱۳ ; پاداش محسنان بنى اسرائیل ۱۶ ; تاریخ بنى اسرائیل ۱، ۳، ۵، ۶، ۷، ۸، ۱۰، ۱۳، ۱۹ ; سکونت بنى اسرائیل ۱، ۲، ۹ ; گناه بنى اسرائیل ۱۰ ; محسنان بنى اسرائیل ۱۳، ۱۴ ; مسؤولیت بنى اسرائیل ۷ ; نعمتهاى بنى اسرائیل ۵ ; ورود بنى اسرائیل به بیت المقدس ۳، ۶، ۷، ۸، ۱۴، ۱۹
- بیت‌المقدس: آبادانى بیت‌المقدس ۴ ; آداب ورود به بیت‌المقدس ۶، ۷، ۹ ; بیت‌المقدس در دوران موسى(ع) ۴ ; تاریخ بیت‌المقدس ۴ ; دروازه بیت‌المقدس ۸ ; فضیلت بیت‌المقدس ۷
- پاداش: مراتب پاداش ۱۴، ۱۶، ۱۷
- تاریخ: عبرت از تاریخ ۱۹
- خدا: آثار اطاعت از خدا ۱۶ ; اختصاصات خدا ۱۱ ; اطاعت از خدا ۱۵ ; اوامر خدا ۲، ۶، ۷ ; بشارت خدا ۹، ۱۴ ; پاداش اطاعت از خدا ۱۷
- خشوع: زمینه خشوع ۱۸
- خضوع: روش خضوع ۱۸
- ذکر: تاریخ ۱۹
- گناه: منشأ آمرزش گناه ۱۱
- محسنان: پاداش محسنان ۱۷
- مسکن: اهمیت تأمین مسکن ۱۸
- معاش: اهمیت تأمین معاش ۱۸
