ریشه عظم
از الکتاب
تکرار در قرآن: ۱۲۸(بار)
در حال بارگیری...
قاموس قرآن
(بر وزن عنب)بزرگى. خلاف صغر. راغب گويد: اصل آن از «كبرعظمه» (استخوانش بزرگ شد) است سپس به طور استعاره به هر بزرگ گفته شد محسوس باشد يا معقول، عين باشد يا معنى. [حج:30]. هر كه محترمات خدا را تعظيم كند و بزرگ و محترم بدارد آن براى او پيش خدايش بهتر است. [طلاق:5]. «يُعظم» از باب افعال است يعنى مزد او را بزرگ مىگرداند. عظيم: بزرگ. خواه محسوس باشد مثل [شعراء:63]. [نمل:23]. و خواه معقول و معنوى نحو [صافات:76]. [حجر:87].
ریشه‌های نزدیک مکانی
من ل ه هم وله اله الله ف قول ب عذب انن فى ان کم اجر ما ها کون الذين فوز ا يوم ذلک نا ک لا على ربب هو امن اذا اتى اخر فضل ايى ذو عن کفر اذ غفر نفق س انس ى شىء يا عند ترب سمو قد الى قوم هذا ذا موت خلق اوى وقى لو سمع اول ائى عرش بعث جىء قتل الا ثم کذب بين نجو درج خوف هما ذلکم بصر خلد کرب عصى نصر عصو قسم کن اخذ ارض حظظ کسو نن نبء قرء وسم لقى وحى سبل رحم عظم لم وعد رئى
کلمات مشتق شده در قرآن
| کلمه | تعداد تکرار در قرآن |
|---|---|
| عَظِيمٌ | ۳۱ |
| الْعَظِيمِ | ۱۹ |
| الْعَظِيمُ | ۱۶ |
| الْعِظَامِ | ۱ |
| عَظِيمٍ | ۱۸ |
| عَظِيماً | ۲۲ |
| بِعَظْمٍ | ۱ |
| أَعْظَمُ | ۲ |
| الْعَظِيمَ | ۱ |
| عِظَاماً | ۹ |
| الْعَظْمُ | ۱ |
| يُعَظِّمْ | ۲ |
| الْعِظَامَ | ۲ |
| يُعْظِمْ | ۱ |
| أَعْظَمَ | ۱ |
| عِظَامَهُ | ۱ |
