الواقعة ٧٤
ترجمه
| الواقعة ٧٣ | آیه ٧٤ | الواقعة ٧٥ | ||||||||||||||
| ||||||||||||||||
معنی کلمات و عبارات
«سَبِّحْ بِاسْمِ رَبِّکَ»: پروردگار خود را بستای و بگو: سُبْحانَ مَنْ خَلَقَ هذِهِ الأشْیاءَ بِقُدْرَتِهِ، وَ سَخَّرَها لَنا بِحِکْمَتِهِ، سُبْحانَهُ ما أَعْظَمَ شَأْنَهُ، وَ أَکْبَرَ سُلْطانَهُ. نام پروردگار خود را ورد زبان ساز و یاد خدا کن.
آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)
تفسیر
- آيات ۵۷ - ۹۶، سوره واقعه
- بيان جهت اينكه لازمه اعتقاد به آفريدگار تصديق قيامت و معاد است (نحن خلقناكم فلولاتصدقون )
- مرگ تقدير شده است و ناشى از غلبه اسبابزوال بر قدرت و اراده خداوند نيست
- حكمت و غرض از تقدير مرگ : تبديل امثال ، و انشاء مجدد اموات
- توضيح اينكه چگونه علم به دنيا و خصوصيات آن مسلتزم اذعان به معاد است
- بيان اينكه آيه : ((و لقد علمتم النشاة الاولى فلولا تذكرون )) مبتنى بر قياس نيست
- اثبات ربوبيت پروردگار با بر شمردن سه تا از مهمترين حوائج مردم : زراعت ، آب وآتش
- معناى آيه : ((فسبح باسم ربك العظيم
- معناى اينكه قرآن كريم و ((انى كتاب مكنون )) است
- مراد از ((مس )) و ((مظهرون )) در آيه : ((لا يسمه لا المطهرون ))
- معناى اينكه فرمود: روزى خود را تكذيب قرار مى دهيد
- اگر قيامتى در كار نيست پس چرا جان به گلوگاه رسيده را بر نمى گردانيد؟!
- وضع طوائف سه گانه (مقربون ، اصحاب اليمين و اصحابالشمال ) در حال مرگ و پس از مرگ
- (رواياتى در ذيل برخى آيات گذشته )
نکات آیه
۱ - ساحت خداوند، منزه و مبرّا از هر عیب و نقص (فسبّح باسم ربّک العظیم) «تسبیح» به معناى تنزیه کردن از هر نقص و کاستى است.
۲ - آفرینش انسان از منى، بر آوردن دانه ها از دل خاک و رشد و نموّ دادن آن، فرو فرستادن باران از آسمان و ایجاد درخت آتش زنه براى بیابان گردان; بیانگر مبرّا بودن ساحت او از نقص و کاستى (أفرءیتم ما تمنون ... فسبّح باسم ربّک العظیم) تفریع «فسبّح» بر مطالب آیات پیشین، نشانگر مطلب یاد شده است.
۳ - نام خداوند، بزرگ و ارجمند است. (فسبّح باسم ربّک العظیم) برداشت بالا، بر این احتمال است که «العظیم» وصف «اسم» باشد.
۴ - خداوند، پروردگارى بزرگ و بلند مرتبه (فسبّح باسم ربّک العظیم) «العظیم» مى تواند صفت براى «ربّ» و یا صفت براى «اسم» باشد. برداشت یاد شده بر پایه احتمال اول است.
۵ - پیامبر(ص)، مأمور تسبیح گفتن خداوند و مبرّا اعلام کردن ساحت او از هر نقص و کاستى (فسبّح باسم ربّک العظیم)
۶ - تسیح خدا از مهم ترین ذکرها است. (فسبّح باسم ربّک العظیم)
۷ - پیامبر(ص)، مورد عنایت و توجه ویژه خداوند (فسبّح باسم ربّک) اضافه «ربّ» به ضمیر «ک» اضافه تشریفى و بیانگر مطلب بالا است.
۸ - ربوبیت خداوند بر جهان هستى، مقتضى تسبیح و تنزیه او است. (نحن خلقنکم ... نحن جعلنها تذکرة ... فسبّح باسم ربّک)
موضوعات مرتبط
- اسماء و صفات: صفات جلال ۱
- انسان: مراحل خلقت انسان ۲
- باران: بارش باران ۲
- تسبیح: تسبیح خدا ۵; زمینه تسبیح خدا ۸
- چوب: خلقت چوب آتش زا ۲
- خدا: آثار ربوبیت خدا ۸; تنزیه خدا ۱; خدا و عیب ۱; خدا و نقص ۱; دلایل تنزیه خدا ۲; ربوبیت خدا ۴; عظمت خدا ۴; عظمت نام خدا ۳
- ذکر: ذکر تسبیح خدا ۶; مهمترین ذکر ۶
- گیاهان: رویش گیاهان ۲
- لطف خدا: مشمولان لطف خدا ۷
- محمد(ص): تکلیف محمد(ص) ۵; فضایل محمد(ص) ۷
- منى: نقش منى ۲
