مريم ٨٨
ترجمه
| مريم ٨٧ | آیه ٨٨ | مريم ٨٩ | ||||||||||||||
| ||||||||||||||||
معنی کلمات و عبارات
«قالُوا»: مراد مسیحیان و یهودیان (نگا: توبه / ) و مشرکان قریش است (نگا: زخرف / ).
آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)
وَ قَالُوا اتَّخَذَ اللَّهُ وَلَداً... (۳) يَا أَهْلَ الْکِتَابِ لاَ تَغْلُوا... (۳) بَدِيعُ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ... (۱) قَالُوا اتَّخَذَ اللَّهُ وَلَداً... (۴) أَ فَأَصْفَاکُمْ رَبُّکُمْ... (۳) لَمْ يَلِدْ وَ لَمْ يُولَدْ (۲)
تفسیر
- آيات ۸۱ - ۹۶ سوره مريم
- معناى اينكه فرمود: ((مشركين جز خداى آلهه اى گرفتند تا براى آنان عزت باشند((
- مقصود آيه : ((كلا سيكفرون بعبادتهم و يكونون عليهم ضدا((
- مراد از اينكه فرمود ما نفس ها يا روزهاى زندگى آنان را مى شماريم اين است كه اعمال آنان شمرده و ضبط مى شود
- مقصود از اينكه مشركان گفتند: ((خدا فرزند گرفته (( و احتجاج خداوند در رد اين سخن باطل
- اشاره به مراد از اينكه فرمود: خداوند براى مؤ منان صالح العمل مودتى در دلها قرار مى دهد
- چند روايت در معناى جمله : ((انما نعد لهم عدا((
- رواياتى درباره مقصود از حشر متقين الى الرحمن و فدا
- رواياتى درباره مراد از اينكه فرمود كسى مالك شفاعت نيست الا من اتخذ عندالله عهدا
- رواياتى در ذيل آيه : ((ان الذين آمنوا و عملوا الصالح اتسيجعل لهم الرحمن ودا(( و نزول آن درباره اميرالمؤ منين (عليه السلام )
نکات آیه
۱- فرزندگزینى، از نسبت هاى نارواى شرک پیشگان عصر بعثت، به خداوند (و قالوا اتّخذ الرحمن ولدًا) فعل «اتّخذ» گویاى آن است که گویندگان این سخن، معتقد بودند: خداوند یکى از موجودات را به فرزندى برگزیده است; نه آن که فرزندى از او متولد شده باشد.
۲- شناخت مردم عصر بعثت از خداوند، شناختى ضعیف و ناقص بود. (و قالوا اتّخذ الرحمن ولدًا)
۳- رحمان، از اسما و صفات خداوند است. (و قالوا اتّخذ الرحمن ولدًا)
۴- مشرکان عصر بعثت، به رحمانیت خدا اعتراف داشتند. (و قالوا اتّخذ الرحمن ولدًا)
۵- انتساب فرزندگزینى به خداوند، در عین پذیرش رحمانیت او، باورى شگفت و حاوى دو فکر متضاد است. (و قالوا اتّخذ الرحمن ولدًا) منظور این آیه، گزارش افکار مشرکان ننست; بلکه بیان ناهماهنگى مفردات این فکر و عقیده است که ببین چه مى گویند؟! رحمان و اتخاذ ولد؟! این ممکن نیست.
موضوعات مرتبط
- اسماء و صفات: رحمان ۳
- افترا: افترا به خدا ۱
- اقرار: اقرار به رحمانیت خدا ۴
- جاهلیت: افتراهاى مشرکان جاهلیت ۱; اقرار مشرکان جاهلیت ۴
- خدا: انتساب فرزند به خدا ۱; خدا شناسى ناقص ۲; شگفتى انتساب فرزند به خدا ۵; قبول رحمانیت خدا ۵
- مردم: خداشناسى مردم مقارن بعثت ۲
