النحل ٧٣
ترجمه
النحل ٧٢ | آیه ٧٣ | النحل ٧٤ | ||||||||||||||
|
معنی کلمات و عبارات
«مِن دُونِ اللهِ»: بجز خدا. به جای خدا. «شَیْئاً»: اصلاً. به هیچ وجه. بدل از (رِزْقاً) است و بیانگر کمی و ناچیزی مبدّلمنه است.
تفسیر
- آيات ۶۵ - ۷۷،سوره نحل
- مفاد آيه (ان فى ذلك لاية لقوم يسمعون )
- معناى اينكه فرمود: شير خالص را از ميان فضولات شكم و خون به شما نوشانيديم
- معناى كلمه ((سكر)) و بيان مفاد آيه ((تتخذون منه سكرا و رزقا حسنا...))
- عدم دلالت جمله : ((تتخذون منه سكرا و رزقا حسنا)) بر مباح بودن مسكرات
- رد مطالبى كه صاحب ((روح المعانى )) در ارتباط با آيه مورد بحث بيان كرده است
- معنا و موارد استعمال كلمه ((وحى ))
- ايحائات و الهامات خداى سبحان به زنبور عسل
- وجه اينكه آيه زنبور عسل به ((لقوم يسمعون ))
- معناى جمله ((فما الذين فضلوا برادى رزقهم على ما ملكت ايمانهم ...))
- وجوه ديگرى كه در معناى آيه فوق گفته شده است
- ذكر نعمت داشتن فرزندان و نوادگان
- وجوهى كه در معناى آيه : ((ما لا يملك لهم رزقا فى السموات و الارض شيئا)) گفتهشده است
- مراد از مثل زدن براى خدا كه از آن نهى فرموده است (فلا تضربوا للهالامثال )
- مثلى براى اثبات توحيد ربوبى با استناد به وحدت منعم
- اقامه حجت بر توحيد و اشاره به مساءله نبوت با ذكر يكمثل
- چند وجه ديگر در تفسير آيه : ((و ضرب الله مثلا رجلين ...)) گفته شده است
- معناى ((غيبت )) و ((شهادت )) و مراد از غيبت آسمانها و زمين در ((ولله غيب السموات والارض ))
- بيان اينكه قيامت از غيب هاى سماوات و ارض است
- مفاد اينكه فرمود: امر ساعت (قيامت ) مانند چشم بر هم زدن يا نزديك تر از آن است
- عموميت قدرت خدا و نحوه تعلق آن به مخلوقات
- نكاتى كه از آيه : ((ولله غيب السموات و الارض ...)) استفاده مى شود
- بيان ضعف قولمفسرين به اينكه مراد علم به غيب آسمانها و زمين است
- چند روايت در تطبيق آيه ((و اوصى ربك الىالنحل ...)) بر پيامبر و اهل بيت او عليهم السلام
- روايتى در معناى ((حفده )) و در تطبيق جمله : ((من ياءمربالعدل )) بر اميرالمؤ منين و ائمه عليهم السلام
نکات آیه
۱- خدایان مشرکان، هیچ گونه نقشى در روزى رسانى به انسانها ندارند. (و یعبدون من دون الله ما لایملک لهم رزقًا)
۲- خداوند، تنها روزى دهنده آدمیان و یگانه معبود شایسته پرستش است. (أفبالبطل یؤمنون ... و یعبدون من دون الله ما لایملک لهم رزقًا) از ارتباط میان این آیه و آیه قبل استفاده مى شود که خداوند رازقیت را در انحصار خود دانسته و رزق دهنده واقعى را شایسته معبودیت معرفى کرده است و در این راستا هرگونه نقش بتها را در رازقیت، نفى کرده است.
۳- روزى رسانى، از معیارهاى شناخت معبود حقیقى از غیر اوست. (و یعبدون من دون الله ما لایملک لهم رزقًا)
۴- آسمان و زمین، در تأمین روزى انسان نقش دارند. (ما لایملک لهم رزقًا من السموت و الأرض شیئًا) از اینکه خداوند فرمود: معبودها قادر به روزى رسانى به انسان از آسمان و زمین نیستند، استفاده مى شود که زمینه روزى رسانى در آسمانها همچون زمین، وجود دارد.
۵- پرستش غیر خدا، ایمان به باطل و کفران نعمتهاى الهى است. (أفبالبطل یؤمنون و بنعمت الله هم یکفرون . و یعبدون من دون الله)
۶- پرستش عناصر بى تأثیر و ناتوان، نشان کوتاه نظرى و ناآگاهى مشرکان است. (و یعبدون من دون الله ما لایملک لهم رزقًا ... و لایستطیعون)
۷- خدایان مشرکان، فاقد هرگونه توانایى و قدرت در جهانند. (و یعبدون من دون الله ما لایملک ... و لایستطیعون)
موضوعات مرتبط
- آسمان: فواید آسمان ۴
- الوهیت: ملاک الوهیت ۳
- توحید: توحید افعالى ۲; توحید در رازقیت ۲; توحید عبادى ۲
- جهان بینى: جهان بینى توحیدى ۲
- جهل: نشانه هاى جهل ۶
- خدا: اختصاصات خدا ۲; رازقیت خدا ۲
- روزى: عوامل مؤثر در روزى ۴
- زمین: فواید زمین ۴
- شرک: حقیقت شرک ۵
- عبادت: آثار عبادت غیرخدا ۶; عبادت غیرخدا ۵
- عقیده: عقیده باطل ۵
- کفران: کفران نعمت ۵
- مشرکان: جهل مشرکان ۶; معبودان مشرکان ۷
- معبود راستین: رازقیت معبود راستین ۳
- معبودان باطل: عبادت معبودان باطل ۶; عجز معبودان باطل ۷; معبودان باطل و رازقیت ۱