الأنفال ٣٥
ترجمه
| الأنفال ٣٤ | آیه ٣٥ | الأنفال ٣٦ | ||||||||||||||
| ||||||||||||||||
معنی کلمات و عبارات
«صَلاتُهُمْ»: نماز ایشان. دعا و عبادت ایشان. «مُکَآءً»: سوت‌کشیدن. «تَصْدِیَة»: کف‌زدن. از ماده (صدد) و در آن دال دوم به یاء قلب شده است. یا از (صَدی) و ناقص یائی است.
تفسیر
- آيات ۴۰ - ۳۰، سوره انفال
- معناى (( مكر )) و تقسيم آن به مكر ممدوح و مكر مذموم
- بيان اينكه جمله : (( ان كان هذا هو الحق ... )) حكايت كلام مشركين نيست
- مقتضاى اينكه پيغمبر (ص ) رحمة للعالمين است اين نيست كه مصلحت دين ناديده گرفته شود و مطلقا عذاب دنيوى براى ظالمين در كار نباشد
- وجوهى كه در مجمع البيان در مورد اينكه در يك آيه عذاب از مشركين نفى ، و در آيه دوماثبات شده است ، نقل شده و اشكال وارد بر آن وجوه
- اشاره به اينكه متروك ماندن خانه كعبه ، مؤ اخذه و عذاب الهى در پى دارد
- توضيح معناى آيه شريفه : (( ليميز الله الخبيث من الطيب ... ))
- معناى آيه شريفه : (( و قاتلوهم حتى لاتكون فتنة و يكون الدين كله لله ... ))
- رواياتى در ذيل آيه شريفه : (( و اذ يمكر بك الذين كفروا... )) در مورد توطئه قتل پيامبر (ص ) در مكه ، و هجرت آن حضرت به مدينه
- رواياتى در شاءن نزول و معناى آيه : (( اللهم ان كان هذا هو الحق ... )) و (( ما كان الله معذبهم ))
- رواياتى در معناى : (( و ما كان صلاتهم عندالبيت الا مكاء و تصديه )) و شاءن نزول آن
- چند روايت در ذيل آيه شريفه : (( ان الذين ينفقون اموالهم ليصدوا عن سبيل الله ... ))
نکات آیه
۱- سوت کشیدن و کف زدن، شیوه نیایش کافران مکه در مسجدالحرام و اطراف کعبه (و ما کان صلاتهم عند البیت إلا مکاء و تصدیة)
۲- سوت کشیدن و کف زدن در اطراف کعبه به عنوان عبادت و نیایش از سوى کافران مکه، دلیل عدم شایستگى آنان براى ولایت بر مسجدالحرام (إن أولیاؤه إلا المتقون ... مکاء و تصدیة) جمله «ما کان صلاتهم ... » مى تواند بیان مصداقى براى بى تقوایى متولیان کفرپیشه مسجدالحرام باشد و در نتیجه دلیلى براى عدم شایستگى آنان براى ولایت بر مسجدالحرام.
۳- کافران مکه به سبب انجام امورى لغو و بیهوده در پیرامون کعبه به عنوان عبادت و نیایش، مستحق عذاب الهى بودند. (و ما لهم ألا لیعذبهم اللّه ... و ما کان صلاتهم عند البیت إلا مکاء و تصدیة) برداشت فوق مبتنى بر این است که جمله «ما کان صلاته-م ... » عطف بر «و هم یصدون ... » باشد.
۴- بازداشتن مؤمنان از مسجدالحرام و انجام کارهاى بیهوده به عنوان نیایش و پرستش، جلوه هایى از کفرپیشگى (و هم یصدون عن المسجدالحرام ... إلا مکاء و تصدیة ... بما کنتم تکفرون) از مصادیق مورد نظر براى «کنتم تکفرون» رفتارهاى ناپسندى است که در این آیه و آیه قبل بیان شده است ; یعنى بازدارى از مسجدالحرام و کف زدن و سوک کشیدن به عنوان عبادت و نیایش.
۵- آمیختنِ عبادت و نیایش به امورى لغو و بیهوده، امرى ناروا و بس نکوهیده (و ما کان صلاتهم عند البیت إلا مکاء و تصدیة)
۶- مکانهاى مقدس و مخصوص عبادت را نباید به سرگرمیها و امورى لغو و بیهوده آلوده ساخت. (و ما کان صلاتهم عند البیت إلا مکاء و تصدیة)
۷- کافرانى که بر کفر خویش اصرار ورزند، مستحق عذاب الهى هستند. (فذوقوا العذاب بما کنتم تکفرون)
موضوعات مرتبط
- ارزشها: ضد ارزشها ۵
- اماکن مقدس: آداب اماکن مقدس ۶ ; لغو در اماکن مقدس ۶
- خدا: عذابهاى خدا ۳، ۷
- دعا: اهمیت دعا ۵ ; دعا با لغو ۵ ; دعاى ناپسند ۵
- عبادت: اهمیت عبادت ۶ ; عبادت با لغو ۵ ; عبادت ناپسند ۵
- عبادتگاه: آداب عبادتگاه ۶ ; لغو در عبادتگاه ۶
- عذاب: موجبات عذاب ۳، ۷
- کافران: روش دعاى کافران ۱، ۲ ; کافران و مسجدالحرام ۱
- کافران مکه: دعاى کافران مکه ۳ ; عبادت کافران مکه ۲، ۳ ; کافران مکه و کعبه ۳
- کعبه: اهمیت کعبه ۳
- کفر: اصرار بر کفر ۷ ; نشانه هاى کفر ۴
- لغو: موارد لغو ۳
- مؤمنان: و مسجدالحرام ۴
- مسجدالحرام: احکام مسجدالحرام ۲ ; سوت در مسجدالحرام ۱، ۲ ; شرایط متولیان مسجدالحرام ۲ ; کف زدن در مسجدالحرام ۱، ۲ ; لغو در مسجدالحرام ۴ ; ممانعت از مسجدالحرام ۴
