المائدة ٢٠

از الکتاب
نسخهٔ تاریخ ‏۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۳:۴۰ توسط 127.0.0.1 (بحث) (افزودن سال نزول)


ترجمه

(به یاد آورید) هنگامی را که موسی به قوم خود گفت: «ای قوم من! نعمت خدا را بر خود متذکّر شوید هنگامی که در میان شما، پیامبرانی قرار داد؛ (و زنجیر بندگی و اسارت فرعونی را شکست) و شما را حاکم و صاحب اختیار خود قرار داد؛ و به شما چیزهایی بخشید که به هیچ یک از جهانیان نداده بود!

و آن‌گاه كه موسى به قوم خود گفت: اى قوم من! نعمت خدا را بر خود ياد كنيد، آن‌گاه كه در ميان شما پيامبرانى قرار داد و شما را حاكم و صاحب اختيار خود كرد و به شما چيزهايى داد كه به هيچ كس از جهانيان نداده بود
و [ياد كن‌] زمانى را كه موسى به قوم خود گفت: «اى قوم من، نعمت خدا را بر خود ياد كنيد، آنگاه كه در ميان شما پيامبرانى قرار داد، و شما را پادشاهانى ساخت، و آنچه را كه به هيچ كس از جهانيان نداده بود، به شما داد.»
و (یاد کن) هنگامی که موسی به قوم خود گفت: ای قوم، نعمت خدا را به خاطر آرید آن گاه که در میان شما پیغمبران فرستاد و شما را پادشاهی داد و به شما آنچه را که به هیچ یک از اهل عالم نداد عطا کرد.
و [یاد کنید] هنگامی که موسی به قومش گفت: ای قوم من! نعمت خدا را بر خود یاد کنید، آن گاه که در میان شما پیامبرانی قرار داد، و شما را حاکمان و فرمانروایان ساخت، و به شما نعمت های ویژه ای داد که به هیچ یک از جهانیان نداد.
و موسى به قوم خود گفت: اى قوم من، نعمتى را كه خدا بر شما ارزانى داشته است ياد كنيد، كه از ميان شما پيامبران پديد آورد و شما را صاحبان اختيار خويش گردانيد و به شما چيزهايى عنايت كرد كه به هيچ يك از مردم جهان عنايت نكرده است.
و چنین بود که موسی به قومش گفت ای قوم من، نعمت خدا را بر خود به یاد آورید که در میان شما پیامبرانی برانگیخت و [بعضی از] شما را پادشاه ساخت، و به شما چیزهایی بخشید که به هیچ‌کس از جهانیان نداده است‌
و [ياد كن‌] آنگاه كه موسى به قوم خويش گفت: اى قوم من، نعمت خدا را بر خود ياد كنيد هنگامى كه در ميان شما پيامبرانى پديد كرد و شما را پادشاهان گردانيد و به شما چيزها داد كه به هيچ يك از مردم جهان نداد.
(به یاد آورید) هنگامی را که موسی به قوم خود گفت: ای قوم من! نعمت خدا را بر خود متذکّر شوید، و زمانی را به یاد آورید که خداوند پیغمبرانی در میان شما برانگیخت و شاهانی از شما به سلطنت رسانید (و در واقع همه‌ی شما را با رهائی از ظلم و ستم فرعون و فرعونیان و بخشیدن دارائی و آزادی، شاهِ خانه‌ی خود گردانید)، و به شما آن داد که به کس دیگری از جهانیان نداده است.
و چون موسی به قوم خود گفت: «ای قوم من! نعمت خدا را بر خودتان یاد کنید، آن‌گاه که در میان شما پیامبرانی برجسته قرارداد و شما را مالکان خود ساخت (و از بندگی فرعون نجاتتان داد) و آنچه را که به هیچ‌کس از جهانیان نداده بود به شما داد.»
و هنگامی که گفت موسی به قوم خود ای قوم من یاد آرید نعمت خدا را بر شما هنگامی که قرار داد در شما پیمبرانی و گردانید شما را پادشاهانی و ارزانی داشت به شما آنچه را نداد به کسی از جهانیان‌


المائدة ١٩ آیه ٢٠ المائدة ٢١
سوره : سوره المائدة
نزول : ١٠ هجرت
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ٢٦
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«جَعَلَکُم مُّلُوکاً»: شما را شاه نمود. یعنی به سبب کثرت شاهان، گوئی همه شما را شاه گردانده است. یا این که مراد رسیدن بنی‌اسرائیل به حرّیّت و ثروت و رفاه نسبی است، و استعمال شاه جنبه مَثَل دارد، همان گونه که درباره شخص دارا و بی‌نیازی می‌گوئیم: فلانی شاهِ زمان خود است (نگا: غافر / ).

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

تفسیر

نکات آیه

۱- سرگذشت موسى (ع) با قوم خویش، شایسته یادآورى و پندگیرى (و اذ قال موسى لقومه یقوم) «اذ» در «اذ قال ...»، مفعول براى فعلى مقدر مانند «اذکر» یا «اذکروا» مى باشد.

۲- دعوت بنى اسرائیل از سوى موسى (ع) به یادآورى نعمتهاى الهى بر آنان (و اذ قال موسى لقومه یقوم اذکروا نعمة اللّه علیکم)

۳- لزوم توجه به نعمتهاى الهى و یادآور شدن آنها (اذکروا نعمة اللّه علیکم)

۴- بنى اسرائیل، برخوردار از نعمت پیامبرانى متعدد پیش از موسى (ع) (اذ جعل فیکم انبیاء)

۵- بعثت پیامبرانى در میان بنى اسرائیل، از نعمتهاى بزرگ خداوند براى آنان (اذکروا نعمة اللّه علیکم اذ جعل فیکم انبیاء)

۶- بعثت پیامبران در میان امتها، نعمتى بزرگ براى آنان (اذکروا نعمة اللّه علیکم اذ جعل فیکم انبیاء)

۷- حکومت و فرمانروایى بنى اسرائیل، در برهه اى از تاریخ حیات خویش (و جعلکم ملوکاً)

۸- حکومت و فرمانروایى بنى اسرائیل، نعمتى الهى بر آنان (اذکروا نعمة اللّه علیکم ... و جعلکم ملوکاً)

۹- سرورى قوم موسى (ع) بر دیگر اقوام در گذشته تاریخ خویش (اذکروا نعمة اللّه علیکم اذ ... جعلکم ملوکاً) «ملوک» در برداشت فوق، کنایه از سیادت و سرورى گرفته شده است.

۱۰- استقلال قوم موسى (ع) و خارج شدنشان از بردگى فرعونیان، از نعمتهاى بزرگ خداوند بر آنان (و جعلکم ملوکاً) چون همه قوم موسى نمى توانند ملک (پادشاه) باشند، بنابراین مراد از ملک، با توجه به سابقه بردگى آنان براى فرعونیان، این است که آنها به استقلال رسیدند و سرنوشتشان به دست فرعونیان رقم نمى خورد.

۱۱- فرمانروایى، سرورى و استقلال امتها، از نعمتهاى بزرگ خداوند (اذکروا نعمة اللّه علیکم اذ ... جعلکم ملوکاً)

۱۲- برانگیخته شدن پیامبران در بنى اسرائیل، زمینه حاکمیت و استقلال آنان* (اذ جعل فیکم انبیاء و جعلکم ملوکاً) تقدیم جمله «جعل فیکم انبیاء» بر جمله «جعلکم ملوکا»، مى تواند اشاره به این معنى باشد که وجود انبیا در میان بنى اسرائیل، سبب استقلال و فرمانروایى آنان شد.

۱۳- اختصاص بنى اسرائیل به برخوردارى از برخى نعمتهاى ویژه الهى (و ءاتیکم ما لم یؤت احداً من العلمین)

۱۴- هیچیک از جهانیان از نعمتهاى ویژه اعطا شده به قوم موسى (ع) برخوردار نبوده اند. (و ءاتیکم ما لم یؤت احداً من العلمین)

روایات و احادیث

۱۵- داشتن همسر، خادم و مسکن، از نعمتهاى خداوند بر بنى اسرائیل (و جعلکم ملوکاً) از رسول خدا (ص) در توضیح «جعلکم ملوکاً» در آیه فوق روایت شده: زوجة و مسکن و خادم.[۱] حدیث فوق در صدد بیان معناى تنزیلى براى «ملک» مى باشد، چنانکه در عرف عامه نیز مرسوم است که مى گویند هر کس همسر، خادم و مسکن داشته باشد، پادشاه است.

موضوعات مرتبط

  • استقلال: اهمیّت استقلال ۱۱ ; زمینه استقلال ۱۲
  • انبیا: بعثت انبیا ۵، ۶ ; نعمت انبیا ۴، ۶ ; نقش انبیا ۱۲
  • برده: عتق برده ۱۰
  • بنى اسرائیل: اختصاصات بنى اسرائیل ۱۴ ; استقلال بنى اسرائیل ۱۰، ۱۲ ; انبیاى بنى اسرائیل ۴، ۱۲ ; تاریخ بنى اسرائیل ۷، ۹ ; حکومت بنى اسرائیل ۷، ۸، ۹، ۱۲ ; فضایل بنى اسرائیل ۹ ; نعمتهاى بنى اسرائیل ۴، ۵، ۸، ۱۰، ۱۳، ۱۴، ۱۵
  • تاریخ: اهمیّت ذکر تاریخ ۱ ; عبرت از تاریخ ۱
  • حکومت: نعمت حکومت ۱۱
  • خادم: نعمت خادم ۱۵
  • خدا: نعمتهاى خدا ۲، ۳، ۵، ۸، ۱۰، ۱۱، ۱۳، ۱۵
  • ذکر: اهمیت ذکر نعمت ۲، ۳
  • مسکن: نعمت مسکن ۱۵
  • موسى (ع): دعوت موسى (ع) ۲ ; قصه موسى (ع) ۱ ; موسى (ع) و بنى اسرائیل ۲
  • همسر: نعمت همسر ۱۵

منابع

  1. ↑ الدر المنثور، ج ۳، ص ۴۷، سطر ۵.
برگرفته از «https://www.alketab.org/index.php?title=المائدة_٢٠&oldid=104036»