الأحقاف ٢٩

از الکتاب
نسخهٔ تاریخ ‏۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۴:۲۳ توسط 127.0.0.1 (بحث) (افزودن سال نزول)


ترجمه

(به یاد آور) هنگامی که گروهی از جنّ را به سوی تو متوجّه ساختیم که قرآن را بشنوند؛ وقتی حضور یافتند به یکدیگر گفتند: «خاموش باشید و بشنوید!» و هنگامی که پایان گرفت، به سوی قوم خود بازگشتند و آنها را بیم دادند!

|و چون تنى چند از جنّيان را به سوى تو روانه كرديم كه قرآن را مى‌شنيدند پس وقتى بر آن حضور يافتند، [به يكديگر] گفتند: ساكت باشيد و بشنويد و چون به پايان رسيد، براى هشدار به سوى قوم خود بازگشتند
و چون تنى چند از جِن را به سوى تو روانه كرديم كه قرآن را بشنوند؛ پس چون بر آن حاضر شدند [به يكديگر] گفتند: «گوش فرا دهيد.» و چون به انجام رسيد، هشداردهنده به سوى قوم خود بازگشتند.
و (یاد آر) وقتی که ما تنی چند از جنّیان را متوجه تو گردانیدیم که استماع آیات قرآن کنند، چون نزد رسول رسیدند با هم گفتند: گوش فرا دهید. چون قرائت تمام شد به سوی قومشان برای هشدار (و تبلیغ و هدایت) باز گردیدند.
و [یاد کن] هنگامی که گروهی از جن را به سوی تو متوجه کردیم که قرآن را بشنوند، پس وقتی که نزد قرائت آن حاضر شدند، گفتند: [برای شنیدن قرآن] خاموش باشید. پس چون قرائت پایان یافت به سوی قومشان در حالی که گفتند: بیم دهنده بودند، بازگشتند. شنیدیم که
و گروهى از جن را نزد تو روانه كرديم تا قرآن را بشنوند. چون به حضرتش رسيدند گفتند: گوش فرادهيد. چون به پايان آمد، همانند بيم‌دهندگانى نزد قوم خود بازگشتند.
و چنین بود که گروهی از جن را متوجه تو ساختیم که به قرآن گوش سپارند، و چون نزد او حضور یافتند گفتند خاموش باشید [و گوش دهید]، و چون سپری شد، هشدارگر به سوی قومشان بازگشتند
و [ياد كن‌] آنگاه كه گروهى از پريان را به سوى تو روانه كرديم كه قرآن را مى‌شنيدند، و چون نزدش حاضر آمدند گفتند: خاموش باشيد و گوش فراداريد، و چون [خواندن قرآن‌] به پايان رسيد، براى بيم‌دادن به سوى قوم خود بازگشتند.
(ای پیغمبر! خاطرنشان ساز) زمانی را که گروهی از جنّیان را به سوی تو روانه کردیم تا قرآن را بشنوند. هنگامی که حاضر آمدند، به یکدیگر گفتند: خاموش باشید و گوش فرا دهید. هنگامی که (تلاوت قرآن) به پایان آمد، به عنوان مبلّغان و دعوت‌کنندگان (همجنسان خود، به آئین آسمانی) به سوی قوم خود برگشتند.
و چون تنی چند از جنّیان را سوی تو روانه کردیم، حال آنکه قرآن را به‌خوبی می‌شنوند؛ پس هنگامی که به محضرش رسیدند (به یکدیگر) گفتند: «(خودتان و دیگران را) ساکت کنید.» و چون به انجام رسید، هشداردهندگان سوی قوم خود بازگشتند.
و گاهی که روی‌آور ساختیم بسویت تنی چند از پریان که قرآن را شنوند پس هنگامی که نزدش آمدند (حضورش را دریافتند) گفتند خموش باشید تا گاهی که پایان یافت بازگشتند بسوی قوم خویش بیم‌دهندگان‌


الأحقاف ٢٨ آیه ٢٩ الأحقاف ٣٠
سوره : سوره الأحقاف
نزول : ٨ هجرت
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ١٩
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«صَرَفْنَا»: متوجّه ساختیم. «نَفَراً»: جماعت. گروه. تعدادی میان سه تا چهل کس (نگا: المصحف المیسّر). «أَنصِتُوا»: از مصدر (إنصَات) یعنی خاموش بودن برای گوش فرا دادن (نگا: اعراف / . «حَضَرُوهُ»: در خدمتش حاضر آمدند. ضمیر (ه) به قرآن و یا پیغمبر برمی‌گردد. «مُنذِرینَ»: بیم‌دهندگان. یعنی این گروه با شنیدن قرآن مسلمان شدند و برای تبلیغ اسلام و اشاعه خبر دین جدید به سوی همنوعان خود برگشتند و داعیان الی‌الله شدند.

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

تفسیر

نکات آیه

۱- روى آورى گروهى از جنیان به تدبیر الهى، براى استماع قرآن از پیامبر(ص) (و إذ صرفنا إلیک نفرًا من الجنّ یستمعون القرءان)

۲- جنیان، قادر به شنیدن و درک کلمات انسان (و إذ صرفنا إلیک نفرًا من الجنّ یستمعون القرءان) استماع جنیان نسبت به قرآن، آنگونه که از ظاهر آیه استفاده مى شود امرى اعجازگونه نبوده و به شکل طبیعى صورت گرفته بود.

۳- گروه جنیان، مجذوب پیام وحى با استماع آن از زبان پیامبر(ص) (و إذ صرفنا إلیک ... فلمّا حضروه قالوا أنصتوا) تعبیر «أنصتوا» و فراخواندن به سکوت، نشانگر اشتیاق آنان به استفاده هرچه بیشتر از قرآن است.

۴- جنیان، همانند انسان نیازمند سکوت و آرامش براى درک مفاهیم (فلمّا حضروه قالوا أنصتوا) تعبیر «أنصتوا» و فراخواندن به سکوت براى فهم بهتر و دقیق تر سخن است; هرچند تلاش براى فهم بهتر، خود احترام نهادن بر سخن و گوینده نیز مى باشد.

۵- کلمات و مفاهیم قرآن، قابل فهم براى جنیان (یستمعون القرءان فلمّا حضروه قالوا أنصتوا) کلمات «یستمعون»، «أنصتوا» و «ولّوا ... منذرین» نشانگر فهم و درک جنیان نسبت به مفاهیم قرآن است.

۶- پى بردن جنیان به حقانیت قرآن و رسالت پیامبر(ص)، با استماع کلام وحى (فلمّا حضروه قالوا أنصتوا فلمّا قضى ولّوا إلى قومهم منذرین) تعبیر «ولّوا إلى...» نشان مى دهد خود جنیان، انذارها را پذیرفتند و به آن ایمان آوردند.

۷- بازگشت جنیان مؤمن، به سوى قومشان با پیام انذار و هدایت (ولّوا إلى قومهم منذرین)

۸- جنیان، داراى زندگى اجتماعى و روابط جمعى (نفرًا من الجنّ ... ولّوا إلى قومهم منذرین) تعبیر «قومهم» بیانگر مطلب بالا است.

۹- انذار، مهم ترین و بارزترین پیام قرآن براى جنیان (فلمّا حضروه قالوا أنصتوا ... ولّوا إلى قومهم منذرین) تنها صفتى که خداوند براى جنیان، یاد کرده، این است که آنان پس از شنیدن آیات قرآن، با روحیه انذارگرى و به انگیزه انذار به سوى قومشان بازگشتند.

۱۰- ترویج دین و مبارزه با گمراهى، از لوازم ایمان و پذیرش قرآن (یستمعون القرءان ... فلمّا قضى ولّوا إلى قومهم منذرین) عبارت «فلمّا قضى ولّوا... منذرین» مى رساند که پس از فهم پیام وحى و قبول آن، نوبت اقدام براى هدایت خلق است.

۱۱- جنیان، همانند آدمیان، گرفتار گمراهى و گناه و نیازمند هدایت گران و بیم دهندگان (ولّوا إلى قومهم منذرین) «منذرین»، در جایى معنا دارد که گناه و انحرافى وجود داشته و یا زمینه آن فراهم باشد.

۱۲- قرآن، کتاب آسمانى جن و انس و پیامبراکرم(ص) مبعوث به سوى همه آنان (إذ صرفنا إلیک نفرًا من الجنّ یستمعون القرءان ... ولّوا إلى قومهم منذرین)

۱۳- جن، همانند انسان، داراى شعور و اراده و تکلیف (و إذ صرفنا إلیک نفرًا من الجنّ ... ولّوا إلى قومهم منذرین) استماع قرآن، ایمان به آن و انذار دیگران، گویاى مطلب بالا است.

۱۴- ایمان گروهى از جنیان، به مجرد شنیدن قرآن، تعریضى به مشرکان لجوج و حق ستیز است.* (و إذ صرفنا إلیک نفرًا من الجنّ) با توجه به این که آیات پیشین، تماماً هشدار به مشرکان بود; این آیه نیز در بردارنده تعریض و سرزنش براى آنان است; زیرا جنیان پیغام قرآن را شنیده و پذیرفتند; ولى آنان چنین نکردند.

موضوعات مرتبط

  • ادراک: زمینه ادراک ۴
  • ایمان: آثار ایمان ۱۰; ایمان به قرآن ۱۰
  • جن: آثار ایمان جن ۱۴; ادراک جن ۲، ۴، ۵; اراده جن ۱۳; استعداد جن ۲; استماع قرآن جن ۱; انذارهاى جن ۷; ایمان جن ۶; بازگشت جن مؤمن ۷; تشابه جن با انسان ۴، ۱۱، ۱۳; تکلیف جن ۱۳; روابط اجتماعى جن ۸; زمینه گمراهى جن ۱۱; زمینه گناه جن ۱۱; زندگى اجتماعى جن ۸; شعور جن ۱۳; شنوایى جن ۲; قصه اسلام جن ۷; نیازهاى معنوى جن ۱۱; ویژگیهاى جن ۸
  • حق: سرزنش حق ستیزان ۱۴
  • خدا: تدبیر خدا ۱
  • دین: تبلیغ دین ۱۰
  • سکوت: آثار سکوت ۴
  • قرآن: آثار استماع قرآن ۶، ۱۴; اهمیت انذارهاى قرآن ۹; جذابیت قرآن ۳; سهولت فهم قرآن ۵; مؤمنان به قرآن ۶; مهمترین تعالیم قرآن ۹
  • گمراهى: مبارزه با گمراهى ۱۰
  • محمد(ص): تلاوت قرآن محمد(ص) ۱، ۳; فضایل محمد(ص) ۱۲; محدوده رسالت محمد(ص) ۱۲; مؤمنان به محمد(ص) ۶
  • مشرکان: سرزنش مشرکان ۱۴
  • نیازها: نیاز به منذر ۱۱; نیاز به هدایتگر ۱۱

منابع

برگرفته از «https://www.alketab.org/index.php?title=الأحقاف_٢٩&oldid=117023»