القصص ٣٠

از الکتاب
نسخهٔ تاریخ ‏۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۴:۱۱ توسط 127.0.0.1 (بحث) (افزودن سال نزول)


ترجمه

هنگامی که به سراغ آتش آمد، از کرانه راست درّه، در آن سرزمین پر برکت، از میان یک درخت ندا داده شد که: «ای موسی! منم خداوند، پروردگار جهانیان!

|پس چون به نزد آتش آمد، از جانب راست وادى، در آن جايگاه مبارك، از درخت ندا داده شد كه: اى موسى! همانا من خداوند، پروردگار جهانيان هستم
پس چون به آن [آتش‌] رسيد، از جانب راست وادى، در آن جايگاه مبارك، از آن درخت ندا آمد كه: «اى موسى، منم، من، خداوند، پروردگار جهانيان.»
چون موسی به آن آتش نزدیک شد به او از جانب راست آن وادی در آن بارگاه مبارک از آن درخت (مقدس) ندایی رسید که ای موسی منم خدای یکتا پروردگار جهانیان.
چون نزد آن آمد، از جانب راست آن وادی در آن جایگاه مبارک از آن درخت ندا رسید که ای موسی! یقیناً منم خدا پروردگار جهانیان،
چون نزد آتش آمد، از كناره راست وادى در آن سرزمين مبارك، از آن درخت ندا داده شد كه: اى موسى، من خداى يكتا پروردگار جهانيانم.
و چون به نزدیک آن [آتش‌] آمد، از کرانه وادی ایمن، در جایگاه متبرک، از درخت ندا داده شد که ای موسی من خداوندم، پروردگار جهانیان‌
و چون نزد آن
هنگامی که موسی به کنار آتش آمد، از ناحیه‌ی سرزمین راست (خود) در منطقه‌ی مبارکی (چون کوه طور) از میان یک درخت ندا داده شد: ای موسی! من یزدانم، پروردگار جهانیان.
پس چون به آن (آتش) رسید، از سمت مبارک‌ترین جای آن وادی، در آن جایگاه مبارک، از آن درخت ندا آمد: «ای موسی! به‌راستی منم من، خدا، پروردگار جهانیان.»
پس گاهی که آمد آن را خوانده شد از کنار راست درّه در سرزمین فرخنده از درخت که‌ای موسی همانا منم خدا پروردگار جهانیان‌


القصص ٢٩ آیه ٣٠ القصص ٣١
سوره : سوره القصص
نزول : ١١ بعثت
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ٢٠
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«شَاطِئِ»: ساحل. کناره. «الْوِادِی»: (نگا: طه / ). «الأیْمَنِ»: طرف راست. میمون و مبارک (نگا: تفسیر قاسمی). «مِنَ الشَّجَرَةِ»: از میان درخت. از سوی درخت.

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

تفسیر

نکات آیه

۱ - موسى(ع) براى بردن آتش، خود را به وادى طور رساند. (لعلّى ءاتیکم منها ... أو جذوة من النار ... فلمّا أتیها)

۲ - آتش طور، وسیله اى براى کشاندن موسى(ع) به وادى طور، جهت سخن گفتن خدا با وى و دریافت رسالت الهى (فلمّا أتیها نودى ... یموسى إنّى أنا اللّه ربّ العلمین)

۳ - آمدن نداى الهى به موسى(ع) از درختى واقع در جانب راست وادى طور، هم زمان بانزدیک شدن وى به آتش (فلمّا أتیها نودى من شطى الواد ... من الشجرة) «شاطئ» به معناى «جانب» است و «الأیمن» - مقابل «الأیسر» (چپ) - صفت براى شاطئ» مى باشد. بنابراین «شاطئ الواد الأیمن»; یعنى، طرف راست وادى.

۴ - وادى طور، جایگاهى مقدس و مبارک (فى البقعة المبرکة) «بقعة» به نقطه اى گفته مى شود که هیئت آن متمایز از پیرامونش باشد. بنابراین اطلاق بقعه بر وادى طور، بدان جهت است که آن وادى وضعیتى متفاوت با اطرافش دارد.

۵ - گرفتن صبغه الهى، مایه تقدس و برکت مکان ها (نودى ... فى البقعة المبرکة) توصیف وادى طور به مکانى مبارک، از آن روى است که خداوند در آن جا با موسى(ع) سخن گفته است. ازاین رو مى توان گفت هر مکانى به گونه اى رنگ الهى بگیرد، تقدس مى یابد.

۶ - اقدام خداوند به معرفى خود در آغاز مکالمه اش با موسى(ع) (یموسى إنّى أنا اللّه)

۷ - «اللّه»، نام ذات مقدس پروردگار (یموسى إنّى أنا اللّه)

۸ - خدا، مربى و مدبر جهان هستى (أنا اللّه ربّ العلمین)

۹ - جهان هستى، متشکل از عالم هاى متعدد (أنا اللّه ربّ العلمین) برداشت یاد شده با توجه به جمع آمدن «العالمین» استفاده مى شود.

۱۰ - جهان آفرینش در حال حرکت به سوى کمال (ربّ العلمین) «ربّ» به معناى تربیت کردن است و تربیت ایجاد حالتى در شىء پس از حالت قبل است تا آن گاه که به حد تمام و کمال برسد. این معنا از حرکت تکاملى جهان - که تحت ربوبیت خداوند است - حکایت مى کند.

موضوعات مرتبط

  • آفرینش: تعدد عوالم آفرینش ۹; تکامل آفرینش ۱۰; مدبر آفرینش ۸; مربى آفرینش ۸
  • اسماء و صفات: الله ۷; اسم ذات خدا ۷
  • اماکن: اماکن مقدس ۴; منشأ برکت اماکن ۵; منشأ قداست اماکن ۵
  • خدا: تدبیر خدا ۸; ربوبیت خدا ۸; گفتگوى خدا با موسى(ع) ۲، ۳، ۶
  • درخت: تکلم درخت ۳
  • کوه طور: آتش کوه طور ۱; برکت کوه طور ۴; سمت راست کوه طور ۳; قداست کوه طور ۴; نقش آتش کوه طور ۲
  • موسى(ع): زمینه نبوت موسى(ع) ۲; قصه موسى(ع) ۱، ۲، ۳، ۶; مقامات موسى(ع) ۲; موسى(ع) در کوه طور ۱; ندا به موسى(ع) ۳

منابع