الأنبياء ٣٢
ترجمه
الأنبياء ٣١ | آیه ٣٢ | الأنبياء ٣٣ | ||||||||||||||
|
معنی کلمات و عبارات
«السَّمَآء»: مراد کواکب و نجوم موجود در گستره فضای نزدیک به ما، یا به عبارت دیگر، آسمان دنیا است که بر اثر تماسک و تجاذب از سقوط محفوظ و مصونند (نگا: حجّ / ). یا این که مراد از آسمان، جوی است که همچون سقفی گرداگرد زمین را فرا گرفته است و آن را در برابر شهابها و سنگهای سرگردان و اشعّه کیهانی نگاه میدارد و از انهدام حفظ میکند.
آیات مرتبط (تعداد ریشههای مشترک)
تفسیر
- آيات ۱۶ - ۳۳ سوره انبياء
- استدلال بر حقيقت معاد و حقانيت دعوت پيامبر(صلى الله عليه و آله )
- آفرينش آسمان و زمين عبث و به انگيزه لهو و لعب نبوده است
- بيان ملازمه بين لهو و لعب نبودن خلقت زمين و آسمان با حقانيت معاد و نبوت
- وجوهى كه مفسرين در معناى آيه :((لو اردنا ان نتخذ لهوا لا تخذناه من لدنا(( گفته اند
- توضيح معنى و مفاد آيه : ((بلنقذف بالحق على الباطل ...(( و اشاراتى درباره حق وباطل
- سنت جارى الهى درباره حق و باطل در جهان
- حال مقربان درگاه الهى (استغراق در عبوديت و استمرار در عبادت ) از آثار مالكيت مطلقه الهى است
- اشاره به معتقد بودن بت پرستان به واجب الوجود، و مورد اختلاف آنان باموحدين
- تقرير و توضيح استدلال بر نفى وجود آلهه جز خدا، در جمله :((لو كان فيهما آلهة الاالله لفسدتا(( و پاسخ به دو شبهه
- بررسى وجوهى كه مفسرين در معناى (لا يسئل عمايفعل و هم يسئلون ) گفته اند
- اختيار اين وجه كه عدم سؤ ال ناشى از مالكيت مطلقه خداوند است
- گفتارى فلسفى و قرآنى پيرامون حكمت خداى تعالى و اينكه افعال او داراى مصلحت است
- معناى حكمت و مصلحت در افعال انسان
- افعال خداوند عين حكمت و مصلحت است لذا مورد سئوال واقع نمى شود
- قول خداوند و فعل او يكى است
- مطالبه ((برهان (( از مشركين در مقابل قرآن و كتب آسمانى پيشين
- بيان حال و وصف ملائكه ، كه نه آلهه بل عباد مكرمون خدايند
- اراده و عمل ملائكه تابع اراده خداوند است
- تقرير برهانى بر توحيد خداى تعالى در ربوبيت و تدبير
- بحث روايتى (رواياتى در ذيل آيات گذشته مربوط به : قذف به حق برباطل ، وصف ملائكه ، استدلال بر نفى آلهه و...)
- وصف ملائكه از زبان مبارك اميرالمؤ منين (ع ) در نهج البلاغه
- حديث پرمعنائى از پيامبر اكرم (ص ) درباره افعال خداوند و حكمتها و مصالح
- رواياتى درباره شفاعت در قيامت در ذيل (و لا يشفعون الا لمن ارتضى )
نکات آیه
۱- خداوند، آسمان را سقفى محفوظ از سقوط قرار داد. (و جعلنا السماء سقفًا محفوظًا )
۲- خداوند، اجرام آسمانى و موجودات فضا را، از سقوط بر اهل زمین محفوظ داشته است. * (و جعلنا السماء سقفًا محفوظًا ) برداشت یاد شده مبتنى بر این است که مقصود از آسمان، فضا و جوّ باشد که نسبت به زمین چون سقف است و محفوظ بودن آن، به اعتبار سقوط اجرام آسمانى و فضایى و یا نفوذ اشعه کشنده کیهانى از جوّ به سوى زمین باشد.
۳- توجه به آفرینش آسمان و نقش آن براى اهل زمین، راهى براى رسیدن به توحید است. (أنّ السموت والأرض ... و جعلنا السماء سقفًا محفوظًا)
۴- آسمان، حاوى آیات گوناگون براى راه یابى به خداشناسى و توحید است. (و هم عن ءایتها معرضون )
۵- کافران، از آیات آسمانى خداوند اعراض کرده و روى گردان اند. (و هم عن ءایتها معرضون )
موضوعات مرتبط
- آسمان: حقیقت آسمان ۱; سقوط آسمان ۱
- آیات خدا: آیات آفاقى ۴; معرضان از آیات آفاقى ۵; معرضان از آیات خدا ۵
- اجرام آسمانى: سقوط اجرام آسمانى ۲; محافظت از اجرام آسمانى ۲
- توحید: دلایل توحید ۴; زمینه توحید ۳
- ذکر: آثار ذکر خلقت آسمان ۳; آثار ذکر فواید آسمان ۳
- فضا: سقوط موجودات ۲; محافظت از موجودات فضا۲
- کافران: کافران و آیات آفاقى ۵
- موجودات: سقوط موجودات فضا ۲; محافظت از موجودات فضا ۲