الكهف ٨٧

از الکتاب
نسخهٔ تاریخ ‏۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۴:۰۱ توسط 127.0.0.1 (بحث) (افزودن سال نزول)


ترجمه

گفت: «اما کسی را که ستم کرده است، مجازات خواهیم کرد؛ سپس به سوی پروردگارش بازمی‌گردد، و خدا او را مجازات شدیدی خواهد کرد!

|گفت: اما هر كه ستم كند به زودى عذابش خواهيم كرد، سپس به سوى پروردگارش بازگردانده مى‌شود، آن‌گاه او را عذابى سخت خواهد كرد
گفت: «اما هر كه ستم ورزد عذابش خواهيم كرد، سپس به سوى پروردگارش بازگردانيده مى‌شود، آنگاه او را عذابى سخت خواهد كرد.»
ذو القرنین به آن قوم گفت: اما هر کس (از شما) ظلم و ستم کرده او را به کیفر خواهیم رسانید و سپس هم که (بعد از مرگ) به سوی خدا بازگردد خدا او را به عذابی بسیار سخت کیفر خواهد کرد.
ذوالقرنین گفت: اما هر که [با کفر، فساد و گناه] ستم کرده، عذابش می کنیم، آن گاه به سوی پروردگارش بازگردانده می شود، پس او را عذابی سخت خواهد کرد.
گفت: اما هر كس كه ستم كند ما عقوبتش خواهيم كرد. آنگاه او را نزد پروردگارش مى‌برند تا او نيز به سختى عذابش كند.
گفت هرکس شرک ورزد، زودا که عذابش کنیم، سپس به سوی پروردگارش باز برده می‌شود، و او به عذابی سخت معذبش می‌دارد
گفت: اما هر كه ستم كند- كفر ورزد- او را عذاب خواهيم كرد، سپس به سوى پروردگارش بازگردانده شود آنگاه او را عذابى سخت و ناشناخته كند- عذاب دشوارى كه مانند آن ديده و شناخته نشده-.
(ذوالقرنین بدیشان) گفت: امّا کسانی که (بر کفر بمانند و بدین وسیله به خود) ستم کنند، آنان را (در دنیا با کشتن) مجازات خواهم کرد، سپس در آخرت به سوی پروردگارشان برگردانده می‌شوند و ایشان را به عذاب شدیدی گرفتار خواهد کرد.
گفت: «اما هر کس ستم کرده، در آینده‌ای دور عذابش خواهم کرد. سپس سوی پروردگارش بازگردانیده می‌شود. آن‌گاه او را عذابی منکرخواهد کرد.»
گفت اما آنکه ستم کند زود است عذابش کنیم و سپس بازگردانیده شود بسوی پروردگار خویش پس عذابش کند عذابی زشت‌


الكهف ٨٦ آیه ٨٧ الكهف ٨٨
سوره : سوره الكهف
نزول : ٧ بعثت
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ١٣
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«ظَلَمَ»: کفر ورزید (نگا: بقره / . ستم کرد. «نُکْراً»: زشت. ناشناخته و غیر معروف برای مردمان. «عَذَاباً نُکْراً»: عذاب سختی که همانند آن دیده نشده باشد.

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

تفسیر

نکات آیه

۱- ذوالقرنین، از کیفر ساحل نشینان غرب، چشم پوشى کرد و تنها کسانى را که بر ستم کارى خود باقى بمانند، به مجازات تهدید کرد. (قال أمّا من ظلم فسوف نعذّبه)

۲- گریز از ایمان و عمل صالح، ظلم است. (قال أمّا من ظلم) مراد از ظلم در این آیه - به قرینه آیه بعد که مؤمنان داراى عمل صالح را در برابر ستم گران قرار داده است - بى ایمانى و ترک کردار نیک است.

۳- ذوالقرنین، بر قوم ساحل دریا، سلطه کامل یافته بود. (قال أمّا من ظلم فسوف نعذّبه)

۴- ذوالقرنین، به ایمان آوردن ظالمان ساحل دریا و دست برداشتن آنان از ظلم و فساد، امیدوار بود و در مجازات آنان شتابى نداشت. (قال أمّا من ظلم فسوف نعذّبه) حرف «سوف» براى آینده است و فعل هاى شرط («آمن» و «عمل») در آیه بعد، قرینه این است که ذى القرنین، به احتمال ایمان آوردن ظالمان، در مجازات آنان تعجیل نکرده است.

۵- ستم کاران، در قیامت، به عذابى سخت گرفتار خواهند شد. (فیعذّبه عذابًا نکرًا)

۶- حاکمیّت ذوالقرنین، در جهت ظلم زدایى و کفرستیزى بود. (قال أمّا من ظلم فسوف نعذّبه)

۷- ذوالقرنین، به معاد و وجود کیفر سخت اخروى براى ظالمان، معتقد بود. (قال أمّا من ظلم فسوف نعذّبه ثمّ یردّ إلى ربّه فیعذّبه عذابًا نکرًا)

۸- ذوالقرنین، ظالمان ساحل دریا را علاوه بر تهدید به مجازات و کیفرهاى خویش، از عذاب سخت آخرت، بیم داد. (قال أمّا من ظلم فسوف نعذّبه ثمّ یردّ إلى ربّه فیعذّبه)

۹- آخرت، زمان بازگردانده شدن ستم گران و کافران و افراد ناصالح به پیش گاه خداوند و حساب رسى کردار آن ها است. ثمّ یردّ إلى ربّه فیعذّبه

۱۰- ذوالقرنین عذاب اخروى ظالمان را، از کیفر دنیوى آنان، شدیدتر و سنگین تر دانست. (قال ...ثمّ یردّ إلى ربّه فیعذّبه عذابًا نکرًا) «نکر» به معناى «منکَر» صفت مشبهه و توصیفِ عذاب جهنم است; یعنى، عذاب آخرت، بسیار ناگوار و میزان دشوارى آن ناشناخته است.

۱۱- کیفر اخروى ستم کاران، جلوه اى از ربوبیّت الهى است. (یردّ إلى ربّه فیعذّبه عذابًا نکرًا)

۱۲- حکومت ذوالقرنین، حکومتى دینى و الهى بود. (قال ...ثمّ یردّ إلى ربّه فیعذّبه عذابًا نکرًا) ذوالقرنین، مجازات ستم پیشگان را به دست خود، در طول مجازات و عذاب خداوند در آخرت دانسته است،بنابراین، حکومت ذوالقرنین، برپایه موازین الهى تأسیس شده و با آن منطبق بود.

۱۳- عذاب جهنم، عذابى بسیار سخت و ناگوار است. (ثمّ یردّ إلى ربّه فیعذّبه عذابًا نکرًا) «عذاباً» مفعول مطلقِ تأکیدى براى «یعذبه» است که دالِ بر شدّت عذاب الهى است «نکراً» نیز که صفت براى «عذاباً» است، تأکیدى فزون تر بر ناگوارى عذاب است.

روایات و احادیث

۱۴- «عن أمیرالمؤمنین(ع):... «أمّا من ظلم» و لم یؤمن بربّه «فسوف نعذّبه» فى الدنیا بعذاب الدنیا «ثمّ یردّ إلى ربّه» فى مرجعه «فیعذّبه عذاباً نکراً» ; از امیرالمؤمنین(ع) روایت شده که (مقصود آیه این است) «اما کسى که ستم کرده» و به پروردگارش ایمان نیاورده است «به زودى» در دنیا، به عذاب دنیوى «او را عذاب خواهیم کرد، سپس در معاد خویش به سوى پروردگارش بازگشت داده مى شود و خدا، او را به عذابى سخت گرفتار خواهد کرد».[۱]

موضوعات مرتبط

  • بازگشت به خدا ۹، ۱۴:
  • جهنم: شدت عذاب جهنم ۱۳
  • حکومت: حکومت دینى ۱۲
  • خدا: نشانه هاى ربوبیت خدا ۱۱
  • ذوالقرنین: امیدوارى ذوالقرنین ۴; بینش ذوالقرنین ۱۰; تهدید ظالمان دوران ذوالقرنین ۱، ۸; تهدیدهاى ذوالقرنین ۱، ۸; حاکمیت ذوالقرنین۳; ذوالقرنین و کیفر ظالمان ۱، ۴; ظلم ستیزى ذوالقرنین ۶; عفوهاى ذوالقرنین ۱; عقیده ذوالقرنین ۷; قدرت ذوالقرنین ۳; قصه ذوالقرنین۱، ۳، ۴; کفرستیزى ذوالقرنین ۶; کیفر ظالمان دوران ذوالقرنین ۴; نظام حکومتى ذوالقرنین ۱۲; ویژگیهاى حکومت ذوالقرنین ۶
  • سرزمینها: ایمان ظالمان مغرب سرزمین ذوالقرنین ۴; عفو مردم مغرب سرزمین ذوالقرنین ۱; مردم مغرب سرزمین ذوالقرنین ۳
  • ظالمان: حسابرسى اخروى ظالمان ۹; ظالمان در قیامت ۹; عذاب اخروى ظالمان ۵، ۱۰، ۱۴; عذاب دنیوى ظالمان ۱۰، ۱۴; کیفر اخروى ظالمان ۷ ، ۱۱
  • ظلم: موارد ظلم ۲
  • عذاب: اهل عذاب ۵; تهدید به عذاب اخروى ۸; شدت عذاب اخروى ۱۰; عذاب سخت ۵; مراتب عذاب ۱۳; مراتب عذاب اخروى ۵
  • عقیده: عقیده به معاد ۷
  • عمل صالح: ترک عمل صالح ۲
  • فاسدان: حسابرسى اخروى فاسدان ۹; فاسدان در قیامت ۹
  • کافران: حسابرسى اخروى کافران ۹; کافران در قیامت ۹
  • کیفر: صبر در کیفر ۴

منابع

  1. تفسیر عیاشى، ج ۲، ص ۳۴۲، ح ۷۹; نورالثقلین، ج ۳، ص ۲۹۸، ح ۲۱۵.