البقرة ١١٢
ترجمه
البقرة ١١١ | آیه ١١٢ | البقرة ١١٣ | ||||||||||||||
|
معنی کلمات و عبارات
«بَلَی»: آری، کار آن چنان نیست که ایشان میگویند، بلکه. «أَسْلَمَ»: خالص و یکرنگ شد. تسلیم کرد. «أَسْلَمَ وَجْهَهُ»: خویشتن را خالصانه تسلیم کرد. «وَجْه»: چهره. در اینجا به معنی خود و خویشتن است و تسمیه کلّ به اسم جزء میباشد. «مُحْسِنٌ»: نیکوکار.
آیات مرتبط (تعداد ریشههای مشترک)
قُلْ إِنَّمَا أَنَا بَشَرٌ مِثْلُکُمْ... (۱)
فَإِنْ حَاجُّوکَ فَقُلْ أَسْلَمْتُ... (۲) إِنَ الْمُنَافِقِينَ يُخَادِعُونَ... (۰) وَ الَّذِينَ کَفَرُوا أَعْمَالُهُمْ... (۱) وَ قَدِمْنَا إِلَى مَا عَمِلُوا مِنْ... (۰) الَّذِينَ هُمْ يُرَاءُونَ (۰) فَوَيْلٌ لِلْمُصَلِّينَ (۰) الَّذِينَ هُمْ عَنْ صَلاَتِهِمْ... (۰) وَ يَمْنَعُونَ الْمَاعُونَ (۰)
تفسیر
نکات آیه
۱ - ادعاى اهل کتاب مبنى بر اختصاص بهشت به آنان، ادعایى بى اساس است. (و قالوا لن یدخل الجنة إلا من کان هوداً أو نصرى ... بلى) کلمه «بلى» براى ابطال ادعاى مطرح شده به کار مى رود. بنابراین، «بلى» در آیه شریفه دلالت بر بطلان سخن یهود (لن یدخل الجنة ...) دارد.
۲ - پاداشهاى الهى (بهشت) از آن کسانى است که با تمام وجود تسلیم خدا شده و از سر اخلاص کارهاى نیک انجام دهند. (من أسلم وجهه للّه و هو محسن فله أجره عند ربه) از مصادیق «أجر» - به دلیل آیه قبل - «بهشت» است. «وجه» به معناى صورت است و مراد از آن در آیه شریفه، وجود و ذات آدمى است. «محسن» به کسى گفته مى شود که کار نیک انجام دهد.
۳ - پاداش دهى خداوند پرتوى از ربوبیت اوست. (فله أجره عند ربه)
۴ - مجرد انتساب به ادیان الهى (یهودیت، نصرانیت و یا هر آیینى دیگر)، آدمى را به بهشت نخواهد رسانید. (قالوا لن یدخل الجنة إلا من کان هوداً أو نصرى ... بلى من أسلم ... فله أجره) آیه شریفه پس از نفى ادعاى یهود و نصارا - که معیار ورود به بهشت را یهودى یا نصرانى بودن مى دانستند - انتساب به دینى خاص حتى اسلام را شرط برخوردار شدن از پاداشهاى الهى نشمرد تا به این نکته اشاره کند که: منتسب بودن به ادیان الهى کار ساز نیست; بلکه معیار «تسلیم خدا بودن» است. البته پس از بعثت پیامبر و نزول قرآن انسان نمى تواند مدعى تسلیم خدا بودن باشد و دین اسلام را نپذیرد.
۵ - یهود و نصارا، در صورتى که تسلیم خدا شوند (اسلام را بپذیرند) و کارهاى نیک انجام دهند، اهل بهشت خواهند بود. (قالوا لن یدخل الجنة إلا من کان هوداً ... بلى من أسلم ... فله أجره)
۶ - آنان که تسلیم خدا باشند و اعمال نیک انجام دهند، هرگز نه ترسى ایشان را فرا مى گیرد و نه بر امرى محزون مى شوند. (من أسلم ... ولا خوف علیهم و لا هم یحزنون) برخى «لا خوف علیهم ...» را مخصوص قیامت دانسته و جمله «فله أجره» را - که ظرف تحقق آن قیامت است - شاهد بر آن مى دانند و برخى بر آنند که مقتضاى تسلیم خدا بودن این است که ترس و اندوه از زندگىِ شخصِ تسلیم شده برافکنده شود و لذا ظرف «لاخوف علیهم ...» هم دنیاست و هم آخرت.
۷ - قیامت، صحنه اى هراسناک و جایگاه حزن و اندوه است. (ولا خوف علیهم و لا هم یحزنون)
۸ - نجات آدمى از ترس و اندوه صحنه قیامت، در گرو تسلیم شدن در برابر خدا و انجام دادن اعمال نیک در دنیاست. (من أسلم ... ولا خوف علیهم و لا هم یحزنون)
۹ - تسلیم خدا بودن بدون انجام اعمال نیک و انجام نیکیها بدون تسلیم خدا بودن، تضمین کننده پاداش الهى نبوده و مانع از روى آوردن ترس و اندوه نخواهد شد. (من أسلم ... ولا خوف علیهم و لا هم یحزنون)
موضوعات مرتبط
- احسان: آثار احسان ۲، ۵، ۶، ۸، ۹
- اخلاص: اهمیّت اخلاص ۲
- ادیان: انتساب به ادیان ۴
- اسلام: آثار قبول اسلام ۵
- اندوه: موانع اندوه ۶، ۹
- اهل کتاب: ادعاهاى اهل کتاب ۱; انحصارطلبى اهل کتاب ۱; اهل کتاب و بهشت ۱
- بهشت: موجبات بهشت ۲، ۴، ۵
- بهشتیان: ۲
- پاداش: موجبات پاداش ۲، ۹
- ترس: موانع ترس ۶، ۹
- تسلیم: آثار تسلیم به خدا ۲، ۵، ۶، ۸; اهمیّت تسلیم به خدا ۹
- خدا: پاداشهاى خدا ۲، ۳; مظاهر ربوبیت خدا ۳
- قیامت: اندوه در قیامت ۷; اهوال قیامت ۷; نجات از اندوه در قیامت ۸; نجات از ترس در قیامت ۸; ویژگیهاى قیامت ۷
- محسنان: محسنان و اندوه ۶; محسنان و ترس ۶
- مسیحیان: آثار اسلام مسیحیان ۵
- یهود: آثار اسلام یهود ۵