|
|
| خط ۳۵: |
خط ۳۵: |
| المیزان= | | المیزان= |
| {{ نمایش فشرده تفسیر| | | {{ نمایش فشرده تفسیر| |
| *[[تفسیر:المیزان جلد۸_بخش۲۳#link170 | آيات ۱۲۷ - ۱۳۷، سوره اعراف]] | | *[[تفسیر:المیزان جلد۸_بخش۲۳#link170 | آيات ۱۲۷ - ۱۳۷ سوره اعراف]] |
| *[[تفسیر:المیزان جلد۸_بخش۲۳#link171 | فرعون هم مدعى خدايى بوده و هم خدايانى را مى پرستيده است]] | | *[[تفسیر:المیزان جلد۸_بخش۲۳#link171 | فرعون، هم مدعى خدايى بوده و هم خدايانى را مى پرستيده است]] |
| *[[تفسیر:المیزان جلد۸_بخش۲۳#link172 | سخن فخر رازى درباره معتقدات فرعون و اشكالى كه بر آن وارد است]] | | *[[تفسیر:المیزان جلد۸_بخش۲۳#link172 | اشکال فخر رازى، درباره معتقدات فرعون]] |
| *[[تفسیر:المیزان جلد۸_بخش۲۳#link173 | تحريك و تشويق موسى (ع ) بنى اسرائيل را به قيام عليه فرعون و استعانت از خدا وصبر در برابر شدائد مبارزه]] | | *[[تفسیر:المیزان جلد۸_بخش۲۳#link173 | موسى «ع»، بنى اسرائيل را به قيام عليه فرعون و صبر و استقامت فرا می خواند]] |
| *[[تفسیر:المیزان جلد۸_بخش۲۳#link174 | شكوه بنى اسرائيل نزد موسى (ع ) و جواب موسى (ع ) به ايشان]] | | *[[تفسیر:المیزان جلد۸_بخش۲۳#link174 | پاسخ موسی «ع»، به شكوه بنى اسرائيل]] |
| *[[تفسیر:المیزان جلد۸_بخش۲۳#link175 | مبتلا نمودن خداوند فرعونيان را به قحطى وتفّاءل بدآنان درباره موسى (ع )]] | | *[[تفسیر:المیزان جلد۸_بخش۲۳#link175 | مبتلا شدن فرعونيان به قحطى، و تفأّل آنان درباره موسى «ع»]] |
| *[[تفسیر:المیزان جلد۸_بخش۲۳#link176 | نزول عذابهاى متعدد بر قوم فرعون ، به تفصيل و در زمانهاى مناسب]] | | *[[تفسیر:المیزان جلد۸_بخش۲۳#link176 | نزول عذاب هاى متعدد بر قوم فرعون، به تفصيل و در زمان هاى مناسب]] |
| *[[تفسیر:المیزان جلد۸_بخش۲۴#link177 | عهدشكنى قوم فرعون بعد از برداشته شدن عذاب از آنان]] | | *[[تفسیر:المیزان جلد۸_بخش۲۴#link177 | عهد شكنى قوم فرعون، بعد از برداشته شدن عذاب از آنان]] |
| *[[تفسیر:المیزان جلد۸_بخش۲۴#link178 | بحث روايتى (درباره مبتلا گشتن فرعونيان به عذابهاى متعدد و عهدشكنى ايشان )]] | | *[[تفسیر:المیزان جلد۸_بخش۲۴#link178 | بحث روايتى: (درباره مبتلا شدن فرعونيان به عذاب هاى گوناگون)]] |
|
| |
|
| }} | | }} |
نسخهٔ کنونی تا ۲۴ بهمن ۱۴۰۳، ساعت ۱۳:۱۹
| کپی متن آیه
|
| وَ قَالُوا مَهْمَا تَأْتِنَا بِهِ مِنْ آيَةٍ لِتَسْحَرَنَا بِهَا فَمَا نَحْنُ لَکَ بِمُؤْمِنِينَ
|
ترجمه
و گفتند: «هر زمان نشانه و معجزه‌ای برای ما بیاوری که سحرمان کنی، ما به تو ایمان نمی‌آوریم!»
و گفتند: هرگاه كه معجزه‌اى براى ما بياورى كه به وسيله آن سحرمان كنى ما به تو ايمان نخواهيم آورد
و گفتند: «هر گونه پديده شگرفى كه به وسيله آن ما را افسون كنى براى ما بياورى، ما به تو ايمان آورنده نيستيم.»
و گفتند: هر آیه و معجزه‌ای که برای ما بیاوری که ما را بدان سحر کنی هرگز ما به تو ایمان نخواهیم آورد.
فرعونیان گفتند: [ای موسی! از دعوتت دست بردار که] هر چه را به عنوان معجزه برای ما بیاوری تا به وسیله آن ما را جادو کنی به تو ایمان نمی آوریم.
و گفتند: هر گونه نشانه‌اى براى ما بياورى كه ما را بدان مسحور كنى به تو ايمان نخواهيم آورد.
و گفتند هر پدیده شگرفی که برای ما بیاوری که ما را با آن جادو کنی بدان که ما به تو ایمان نمی‌آوریم
و گفتند: [اى موسى،] هر نشانه‌اى- معجزه‌اى- كه به ما بيارى تا ما را بدان جادو كنى، تو را باور نخواهيم داشت.
(آنان به سبب این اندیشه‌ی نادرست) گفتند: هر اندازه برای ما معجزه بیاوری (و هر نوعی از معجزات بنمائی) تا ما را بدان جادو کنی، ما به تو ایمان نمی‌آوریم (و به تو نمی‌گرویم).
و گفتند: «هر (زمان)و هرگونه نشانه‌ی ربانی - که به وسیله‌ی آن ما را افسون کنی - برایمان بیاوری، ما برایت ایمان‌آورندگان نیستیم.»
و گفتند هرچند بیاری ما را آیتی که ما را بدان افسون کنی نباشیم به تو ایمان‌آرندگان
And they said, “No matter what sign you bring us, to bewitch us with, we will not believe in you.”
معنی کلمات و عبارات
«مَهْمَا»: هراندازه. هرگونه.
تفسیر
تفسیر نور (محسن قرائتی)
وَ قالُوا مَهْما تَأْتِنا بِهِ مِنْ آيَةٍ لِتَسْحَرَنا بِها فَما نَحْنُ لَكَ بِمُؤْمِنِينَ «132»
و (فرعونيان به موسى) گفتند: هرگونه آيه و معجزه‌اى بياورى، تا با آن ما را جادو كنى، ما به تو ايمان نمى‌آوريم.
نکته ها
از اينكه به حضرت موسى مى‌گفتند: هرگونه آيه‌اى بياورى، معلوم مى‌شود كه دشمن نيز مى‌دانست كه كار موسى جادو نيست، بلكه معجزه‌اى الهى است، ولى از روى لجاجت و تكبّر ايمان نمى‌آوردند، فقط ساحران هنگامى كه فهميدند كار موسى سحر نيست، بدون لجاجت ايمان آوردند. البتّه شايد آيه ناميدن كار حضرت موسى از سوى فرعونيان، از روى استهزا و مسخره بوده است.
پیام ها
1- گاهى انسان چنان سقوط مى‌كند كه با پيامبران و راهنمايان الهى برخورد كرده و نشانه‌هاى روشن هدايت را نيز واژگون و تيره و تار مى‌بيند. «وَ قالُوا مَهْما تَأْتِنا بِهِ مِنْ آيَةٍ لِتَسْحَرَنا»
جلد 3 - صفحه 153
2- تهمت سحر نسبت به معجزات انبيا، از رايج‌ترين تهمت‌ها بوده است.
«لِتَسْحَرَنا» در جاى ديگر مى‌خوانيم: «كَذلِكَ ما أَتَى الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ مِنْ رَسُولٍ إِلَّا قالُوا ساحِرٌ أَوْ مَجْنُونٌ» «1»
3- انسان در انتخاب عقيده آزاد است و انبيا مردم را مجبور به ايمان نمى‌كردند، لذا برخى مردم در برابر معجزات آنان لجاجت كرده و ايمان نمى‌آوردند. «فَما نَحْنُ لَكَ بِمُؤْمِنِينَ»
تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)
وَ قالُوا مَهْما تَأْتِنا بِهِ مِنْ آيَةٍ لِتَسْحَرَنا بِها فَما نَحْنُ لَكَ بِمُؤْمِنِينَ (132)
وَ قالُوا مَهْما تَأْتِنا بِهِ مِنْ آيَةٍ: و گفتند فرعونيان باز ايست اى موسى از آنچه ادعا كنى از هر چه بيارى به ما از نشانه. يا هر چيز كه بيارى به ما از آيه‌اى كه به زعم تو معجزه تو باشد مثل قحط و مرض و غيره، لِتَسْحَرَنا بِها: براى آنكه سحر كنى ما را و تابع خود كنى، فَما نَحْنُ لَكَ بِمُؤْمِنِينَ: پس نيستيم ما مر تو را ايمان آورندگان و تصديق نمايندگان.
تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)
سوره الأعراف «7»: آيات 130 تا 132
وَ لَقَدْ أَخَذْنا آلَ فِرْعَوْنَ بِالسِّنِينَ وَ نَقْصٍ مِنَ الثَّمَراتِ لَعَلَّهُمْ يَذَّكَّرُونَ (130) فَإِذا جاءَتْهُمُ الْحَسَنَةُ قالُوا لَنا هذِهِ وَ إِنْ تُصِبْهُمْ سَيِّئَةٌ يَطَّيَّرُوا بِمُوسى وَ مَنْ مَعَهُ أَلا إِنَّما طائِرُهُمْ عِنْدَ اللَّهِ وَ لكِنَّ أَكْثَرَهُمْ لا يَعْلَمُونَ (131) وَ قالُوا مَهْما تَأْتِنا بِهِ مِنْ آيَةٍ لِتَسْحَرَنا بِها فَما نَحْنُ لَكَ بِمُؤْمِنِينَ (132)
ترجمه
و بتحقيق گرفتيم اتباع فرعون را بسالهاى قحطى و كمى از ميوه‌ها باشد كه آنها متنبّه شوند
پس چون مى‌آمد آنها را خوبى ميگفتند مر ما را است اين و اگر ميرسيد آنها را بدى تشأم مينمودند بموسى و كسانيكه با او بودند آگاه باش منشاء امر شوم آنها نزد خدا است ولى بيشتر آنها نميدانند
و گفتند هر چيزيكه بياورى براى ما آنرا از نشانه نبوّت تا سحر كنى ما را به آن پس نيستيم ما مر تو را گروندگان.
تفسير
خداوند قبطيان و اتباع فرعون را كه معمولا آل بر آنها اطلاق ميشود در سنواتى مبتلا بقحط و غلا فرمود براى آنكه شايد در آن ازمنه بياد خدا بيفتند و دست از اعمال ناشايسته خودشان بردارند چون در اين مواقع انسان بيشتر متوجه بمبدء غيبى ميشود و چون سنوات قحطى بيشتر مورد مذاكره ميشود و غالبا مبدء تاريخ ميگردد عرب سنه را بر سال قحط اطلاق مى‌نمايد و سنين جمع سنه است و يكى از آثار خبث طينت اتباع فرعون آن بود كه هر وقت خير و بركت و نعمتى به آنها ميرسيد ميگفتند اين براى استحقاق و قابليت و هنرمندى ما است و هر وقت آفت و بلا و محنتى بآنها روى مى‌آورد ميگفتند اين از نحوست و شومى موسى و اتباع او است و قمى ره فرموده حسنه در اينجا صحّت و سلامت و امنيّت و وسعت است و سيّئه در اينجا جوع و خوف
جلد 2 صفحه 465
و مرض است در هر حال سبب خير و شرّ و ميمنت و شئامت آنها يا حكم و مشيت الهى بود كه از جانب خدا و نزد او بود يا عمل خودشان بود كه در دفتر ثبت الهى محفوظ و مضبوط بود چون طائر شخص بر عمل او اطلاق ميشود و كلمه مهما بعضى گفته‌اند مركّب است از ماء شرطيّه و ماء زائده براى تاكيد و الف آن قلب بها شده است و اخيرا بر طغيان و كفر خودشان افزودند و صريحا بحضرت موسى گفتند كه هر نيرنگى بكار زنى بعنوان اعجاز براى فريب دادن ما بآن ما بتو ايمان نخواهيم آورد و باب رحمت را بر خودشان مسدود نمودند.
اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)
وَ قالُوا مَهما تَأتِنا بِهِ مِن آيَةٍ لِتَسحَرَنا بِها فَما نَحن‌ُ لَكَ بِمُؤمِنِين‌َ (132)
و گفتند قوم فرعون بحضرت موسي (ع) که هر مقدار آيه و معجزه اقامه كني و بما نشان دهي سحر است و ميخواهي ما را سحر كني پس ما هرگز بتو ايمان نخواهيم آورد.
وَ قالُوا مَهما بعضي گفتند مهما در اصل مأما بوده و براي اينكه توهم تكرار نشود همزه و الف اول تبديل بها شده، و بعضي گفتند مه بمعني اي‌ّ است و ما بمعني شي‌ء است يعني اي‌ّ شي‌ء و بر هر تقدير دلالت بر عموم ميكند که اگر جميع معجزات را تَأتِنا بِهِ بياوري لِتَسحَرَنا بِها ميخواهي ما را بسحر خود فريب دهي و ما بتو ايمان نميآوريم فَما نَحن‌ُ لَكَ بِمُؤمِنِين‌َ دليل بر اسرار آنها است بكفر زيرا قلوب آنها سياه و قسي‌ّ شده، در بعض اخبار داريم که ميفرمايد
(لا يرجي
جلد 7 - صفحه 435
بخير)
و در بعض اخبار دارد
(صار قلبه منكوسا)
چنانچه مكرر اشاره شده که بسياري از ابناء نوع امروزه هر قدر بلا و مصيبت بآنها وارد شود مستند بطبيعت ميدانند و ابدا متنبه نميشوند و دست از كردار زشت خود برنميدارند و در آيات بسياري از قرآن اشاره باين مطلب دارد که بعض آنها را متذكر شده‌ايم قبلا و بعض ديگر بيايد انشاء اللّه تعالي
برگزیده تفسیر نمونه
(آیه 132)- بلاهای پی‌درپی و رنگارنگ! در این آیه، به مرحله دیگری از بلاهای پی‌درپی و درسهای بیدار کننده‌ای که خدا به قوم فرعون داد، اشاره شده است.
نخست به عنوان مقدمه‌ای برای نزول این بلاها می‌گوید: آنها همچنان در
ج2، ص85
انکار دعوت موسی (ع)، مقاومت به خرج دادند، «و گفتند: هرگاه آیتی برای ما بیاوری که بخواهی ما را با آن سحر کنی، ما به تو ایمان نخواهیم آورد» (وَ قالُوا مَهْما تَأْتِنا بِهِ مِنْ آیَةٍ لِتَسْحَرَنا بِها فَما نَحْنُ لَکَ بِمُؤْمِنِینَ).
نکات آیه
۱- فرعونیان با سحر خواندن تمامى معجزات موسى، به وى گفتند که هرگز رسالتش را تصدیق نخواهند کرد. (مهما تأتنا به من ءایة لتسحرنا بها فما نحن لک بمؤمنین)
«مهما» از أسماء شرط و به معناى «اى شىء» است. و «من» در «من آیة» بیان «مهما» است. بنابراین جمله «مهما تأتنا ... » یعنى «هر چیزى را که به عنوان معجزه بیاورى ... .»
۲- فرعونیان در عین اعتراف به خارق العاده بودن معجزات موسى، با لحنى تمسخرآمیز آیت بودن آنها را تکذیب مى کردند. (مهما تأتنا به من ءایة لتسحرنا بها)
«لتسحرنا بها» (یعنى تا ما را به وسیله آن آیه سحر کنى)، مى رساند که مراد از کلمه «آیة» در سخن فرعونیان «سحر» است و هدف آنان از اینکه آن را «آیة» نامیدند، استهزاى موسى بوده است.
۳- فرعونیان ایمان به رسالت موسى را سحرزدگى مى دانستند. (مهما تأتنا به من ءایة لتسحرنا بها فما نحن لک بمؤمنین)
۴- فرعونیان نیز همچون بنى اسرائیل در دایره رسالت موسى بودند. (مهما تأتنا به من ءایة لتسحرنا بها فما نحن لک بمؤمنین)
موضوعات مرتبط
- پیروان موسى: تهمت جادو به پیروان موسى ۳
- فرعونیان: استهزاى فرعونیان ۲ ; بینش فرعونیان ۳ ; تهمتهاى فرعونیان ۱ ; فرعونیان و معجزه موسى(ع) ۲ ; فرعونیان و موسى(ع) ۱، ۳
- کفر: به موسى(ع) ۱
- موسى(ع): استهزاى معجزه موسى(ع) ۲ ; انکار معجزه موسى(ع) ۱ ; تکذیب معجزه موسى(ع) ۲ ; تهمت جادو به موسى(ع) ۱ ; قصه موسى(ع) ۱ ; محدوده رسالت موسى(ع) ۴ ; موسى(ع) و بنى اسرائیل ۴ ; موسى(ع) و فرعونیان ۴
منابع
