الرعد ١٩: تفاوت میان نسخه‌ها

از الکتاب
(افزودن جزییات آیه)
 
خط ۵۱: خط ۵۱:
المیزان=
المیزان=
{{ نمایش فشرده تفسیر|
{{ نمایش فشرده تفسیر|
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۱_بخش۳۸#link322 | آيات ۲۶ - ۱۷، سوره رعد]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۱_بخش۳۸#link322 | آيات ۱۷ - ۲۶ سوره رعد]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۱_بخش۳۸#link323 | وصف طريق حق و باطل و بيان حال اهل حق و باطل با ذكر يكمثال]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۱_بخش۳۸#link323 | وصف طريق حق و باطل، و بيان حال اهل حق و باطل، با ذكر يك مثال]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۱_بخش۳۸#link324 | معناى ((حق )) و ((باطل )) بدن موجودات وافعال]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۱_بخش۳۸#link324 | معناى «حق» و «باطل»، در آیه شریفه]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۱_بخش۳۸#link325 | طبيعت حق و باطل در ضمن بيان يك مثال]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۱_بخش۳۸#link326 | بيان معناى «كَذَلِكَ يَضرِبُ اللهُ الحَقَّ وَ البَاطِل»]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۱_بخش۳۸#link326 | بيان معناى ((كذلك يضرب الله الحق و الباطل ))]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۱_بخش۳۸#link328 | مطالبی كه از مَثَل كف، در آيه شريفه، استفاده مى شود]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۱_بخش۳۸#link327 | مثل هايى كه ارباب بصيرت را به حقايق عالم غيب رهنمون مى سازند]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۱_بخش۳۸#link330 | منظور از «حُسنَى» در آیه شریفه، همان عاقبت نیک است]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۱_بخش۳۸#link328 | چند مطلب راجع به كليات معارف الهى كه ازمثل كف ، در آيه شريفه ، استفاده مى شود]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۱_بخش۳۹#link331 | وصف گروندگان به حق، و مقايسه آنان، با جاهلان به حق]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۱_بخش۳۸#link329 | هيچ امر حقى معارض و مزاحم حق ديگر نيست]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۱_بخش۳۹#link332 | حجت الهى، فقط از طريق فطرت تمام نمى شود]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۱_بخش۳۸#link330 | منظور از ((حسنى )) كه اجابت كنندگان دعوت پرودرگارشان داراى آن هستند]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۱_بخش۳۹#link333 | فرق ميان «خَشيَت» و «خوف»، و موارد استعمال هر يك]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۱_بخش۳۹#link331 | وصف گروندگان به حق و ((اولوالالباب )) و مقايسه آنان با جاهلان به حق]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۱_بخش۳۹#link334 | مقصود از عبارت: «صبرُوا ابتِغَاءَ وَجهِ رَبِّهِم»، در آیه شریفه]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۱_بخش۳۹#link332 | حجت الهى فقط از طريق فطرت تمام نمى شود]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۱_بخش۳۹#link336 | وجوهى كه درباره وصف «اولوالالباب»، گفته شده است]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۱_بخش۳۹#link333 | فرق ميان ((خشيت )) و ((خوف )) و موارد استعمال هر يك]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۱_بخش۳۹#link338 | معناى «عُقبَى الدَّار»، و «سُوء الدّار»]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۱_بخش۳۹#link334 | معناى : ((صبروا ابتغاء وجه ربهم ))]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۱_بخش۳۹#link339 | مژده «بهشت عدن»، به مؤمنانی که با ارحام خويش، صلۀ رحم می کنند]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۱_بخش۳۹#link335 | اشاره به اينكه جهت عمل و الهى بودن آن مقصود حق گرايان مى باشد]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۱_بخش۳۹#link340 | معناى جمله: «وَ مَا الحَيَوةُ الدُّنيَا فِى الآخِرَةِ إلّا مَتَاع»]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۱_بخش۳۹#link336 | وجوهى كه درباره جهت اختلاف در بيان وصف اولوالالباب گفته شده است]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۱_بخش۳۹#link337 | وجه اختلاف در بيان وصف اولواالالباب در آيه شريفه]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۱_بخش۳۹#link338 | معناى ((عقبى الدار)) و نقطه مقابل آن ((سوءالدار))]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۱_بخش۳۹#link339 | مژده به صله رحم كنندگان كه با ارحام صالح خويش در بهشت عدن جمع خواهند شد]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۱_بخش۳۹#link340 | معناى جمله : ((و ما الحيوة الدنيا فى الآخرة الامتاع ))]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۱_بخش۳۹#link341 | بحث روايتى]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۱_بخش۳۹#link341 | بحث روايتى]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۱_بخش۳۹#link342 | رواياتى درباره صله رحم و پيوند ارتباط باآل محمد (عليه السلام ) در ذيل جمله : ((و الذين يصلون ...))]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۱_بخش۳۹#link342 | رواياتى درباره صله رحم و پيوند با آل محمّد «ص»]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۱_بخش۳۹#link343 | چند روايت در ذيل جمله : ((و يخافون سوء الحساب ))]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۱_بخش۳۹#link343 | چند روايت در ذيل جملۀ: «وَ يَخَافُونَ سُوءَ الحِسَاب»]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۱_بخش۳۹#link344 | روايتى درباره صبر و اقسام آن]]


}}
}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۴ شهریور ۱۴۰۳، ساعت ۱۲:۳۵

کپی متن آیه
أَ فَمَنْ‌ يَعْلَمُ‌ أَنَّمَا أُنْزِلَ‌ إِلَيْکَ‌ مِنْ‌ رَبِّکَ‌ الْحَقُ‌ کَمَنْ‌ هُوَ أَعْمَى‌ إِنَّمَا يَتَذَکَّرُ أُولُوا الْأَلْبَابِ‌

ترجمه

آیا کسی که می‌داند آنچه از طرف پروردگارت بر تو نازل شده حق است، همانند کسی است که نابیناست؟! تنها صاحبان اندیشه متذکّر می‌شوند...

ترتیل:
ترجمه:
الرعد ١٨ آیه ١٩ الرعد ٢٠
سوره : سوره الرعد
نزول : ٧ هجرت
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ١٦
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«إِنَّمَا یَتَذَکَّرُ أُوْلُوا الألْبَابِ»: حق را و عظمت خدا را تنها خردمندان درک و فهم می‌کنند. تنها عاقلان می‌دانند که باید مؤمنان و کافران مثل هم بشمار نیایند.

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

نزول

این آیة درباره حمزه عموى رسول خدا صلى الله علیه و آله و ابوجهل نازل گردیده و حمزه مردى شجاع و باهیبت و قدرت بود و قریش او را بزرگ می‌داشتند و احترام مى کردند و از هیبت او مى ترسیدند و در جاهلیت از محمد برادرزاده خویش سخت حمایت می‌کرد و او را به غایت دوست می‌داشت و از ترس او کسى را یاراى آن نبود که به رسول خدا صلى اللّه علیه و آله و سلم صدمه و اذیتى رساند.

روزى حمزه به شکار رفته بود، ابوجهل در غیاب او از موقعیت استفاده کرد و به اذیت و آزار رسانیدن رسول خدا صلی الله علیه و آله پرداخت. حمزه چون مراجعت کرد. کنیز او گفت: آیا می‌دانى که در غیبت تو به محمد از ناحیه ابوجهل چه گذشت؟ حمزه پرسید: مگر چه کارى کرده است؟ کنیز گفت: او محمد را مضروب کرد و ناسزا گفت و زخمى به وى وارد آورد.

حمزه از این موضوع برآشفت و در پى ابوجهل روان گردید. او را با جماعتى از قریش یافت. قریش چون حمزه را با خشم دیدند از ترس متفرق گشتند. ابوجهل تنها ماند حمزه به او گفت: اى نامرد در غیاب من بر سر محمد چه آوردى؟ بعد از این گفتار به ابوجهل حمله برد و او را سخت مضروب نمود و کمانى که در دست داشت به سختى بر سر او کوفت و او را زخمى کرد سپس به خانه خدیجه آمد.

پیامبر چون عمّ خویش را به آن حالت دید فهمید که از جریان وى با ابوجهل خبر یافته است. فرمود: اى عمّ از این که ابوجهل به من صدمه زده، غمگین شده اى؟ ولى من اندوهگین نیستم و از یک کار تو شادمان خواهم گشت در صورتى که آن را براى من انجام دهى. حمزه گفت: یا محمد بگو آن کار چیست که هر چه بخواهى انجام خواهم داد. فرمود: اى عمّ اگر بگوئى «اشهد ان لا اله الّا اللّه و محمّد رسول اللّه» بسیار شادمان خواهم شد. حمزه به فوریت شهادتین بر زبان جارى ساخت و مسلمان گردید و از اسلام آوردن او صدها مسلمان مکه قویدل و خوشحال گشتند.[۱]

تفسیر


نکات آیه

۱- قرآن ، کتابى سراسر حق و پیراسته از هرگونه باطل و ناروا (أنما أُنزل إلیک من ربک الحق) «ما» در «أنما» موصول اسمى و به معناى «الذى» است و مراد از آن قرآن مى باشد.

۲- قرآن ، کتابى از ناحیه خداوند و نازل شده بر پیامبر(ص) (أنما أُنزل إلیک من ربک الحق)

۳- قرآن جلوه اى از ربوبیت خداوند است. (أنما أُنزل إلیک من ربک)

۴- براى نزول قرآن میان خدا و پیامبر(ص) واسطه اى وجود داشته است. (أنما أُنزل إلیک من ربک الحق) دلیل این برداشت در آیه اول از همین سوره گذشت.

۵- آنان که الهى بودن قرآن و حقانیّت آن را باور ندارند ، کوردل و جاهلند. (أفمن یعلم أنما أُنزل إلیک من ربک الحق کمن هو أعمى)

۶- آنان که الهى بودن قرآن و حقانیّت آن را پذیرفته اند ، عالم و بصیرند. (أفمن یعلم أنما أُنزل إلیک من ربک الحق کمن هو أعمى)

۷- حقانیّت قرآن امرى روشن و واضح است. (أفمن یعلم أنما أُنزل إلیک من ربک الحق کمن هو أعمى) نابینا خواندن کسانى که حقانیّت قرآن را باور ندارند ، اشاره به این نکته دارد که: حقانیّت قرآن امرى روشن است. اگر کسى نمى پذیرد خود مقصر است ; چشمانش را باز کند تا ببیند.

۸- تنها خردمندان حقانیّت قرآن و الهى بودن آن را درمى یابند و آن را باور مى کنند. (إنما یتذکّر أُولُوا الألبب)

۹- ناباوران به حقانیّت قرآن و الهى بودن آن ، از خردمندى بى بهره اند. (أفمن یعلم ... کمن هو أعمى إنما یتذکّر أُولُوا الألبب)

موضوعات مرتبط

  • اولواالالباب: اولواالالباب و قرآن ۸; ایمان اولواالالباب ۸
  • بصیرت: اهل بصیرت ۶
  • جاهلان: ۵
  • خدا: خدا و محمد(ص) ۴; نشانه هاى ربوبیت خدا ۳
  • علما: ۶
  • قرآن: بصیرت مؤمنان به قرآن ۶; بى عقلى مکذبان قرآن ۹; تنزیه قرآن ۱; جهل مکذبان قرآن ۵; حقانیت قرآن ۱; فضیلت قرآن ۳; کوردلى مکذبان قرآن ۵; مؤمنان به قرآن ۸; واسطه نزول قرآن ۴; وحیانیت قرآن ۲، ۵، ۶; وضوح حقانیت قرآن ۷; ویژگیهاى قرآن ۱، ۷
  • کوردلان: ۵
  • محمد(ص): وحى به محمد(ص) ۲

منابع

  1. تفسیر کشف الاسرار.