هَادُوا

آیات شامل این کلمه

ریشه کلمه

• هود (۲۱ بار)

قاموس قرآن

(به فتح ه) رجوع و توبه. «هادَالرَّجُلُ هَوْداً» يعنى توبه كردو به سوى حق برگشت. [اعراف:156]. يعنى: ما بسوى تو بازگشتيم. و نيز هود داخل شدن به دين يهوديت است گويند: «هاد تَهَوَّدَ» يعنى به دين يهوديت داخل شد. [انعام:146]. به آنان كه يهودى شده‏اند هر ناخندارى را حرام كرديم، اسم فاعل آن هائِد است. هُود: (به ضم ه) به معنى يهود است [بقره:111]. گفتند هرگز داخل بهشت نشود مگر آنكس كه يهودى يا نصرانى باشد. طبرسى فرموده: درباره اين لفظ سه قول هست اول آنكه: آن جمع هائد است مثل عائذ و عوذ مذكر و مونث در آن يكسان است و آن به معنى تائب است. دوم اينكه مصدر است و به فرد و جمع صلاحيت دارد. سوم آنكه اصل آن يهود است و ياء آن حذف شده است. اقرب الموارد پس از نقل قول اول گويد: بنابراين هود كلمه عربى است و به قولى عجمى است مثل نوح و لوط و آنگاه گفته: بعيد نيست كه مخفّف يهود باشد و ياء از كثرت استعمال حذف شده است.

کلمات نزدیک مکانی

وَ الّذِين مِن حَرّمْنَا إِن آمَنُوا النّصَارَى عَلَى سَمّاعُون بِاللّه عَلَيْهِم مَن الصّابِئِين يُحَرّفُون لَهُم مَا عَن الْقَوْم الْکَلِم لِلّذِين آمَن لَم أَسْلَمُوا کُل زَعَمْتُم الصّابِئُون أَيّهَا لِلْکَذِب نَصِيرا الرّبّانِيّون ذِي رَحِيم فَبِظُلْم شَهِيدا يَهْدِي يَا قَصَصْنَا أَنّکُم أَلِيم طَيّبَات الظّالِمِين أَوْلِيَاء الْأَحْبَار عَلَيْک غَفُور عَذَاب ظُفُر قُل النّبِيّون قُلُوبُهُم مَوَاضِعِه کَفَى لِقَوْم أُحِلّت يُرِيد تُؤْمِن رَبّک بِهَا بِمَا يَعْتَدُون يَکُون الْکَافِرِين لِلّه آخَرِين الْمَجُوس يَحْکُم الْقِيَامَة يَقُولُون فَإِن کَانُوا اسْتُحْفِظُوا وَلِيّا قَبْل نُور دُون سَمِعْنَا لا قَلِيل الْبَقَر يَأْتُوک يَوْم بِصَدّهِم عَاد بِأَفْوَاهِهِم الْيَوْم کِتَاب النّاس فَتَمَنّوُا آمَنّا اللّه سَبِيل ظَلَمْنَاهُم الْغَنَم أَشْرَکُوا هُدًى عَصَيْنَا

تکرار در هر سال نزول

در حال بارگیری...