القصص ٧٤

وَ يَوْمَ‌ يُنَادِيهِمْ‌ فَيَقُولُ‌ أَيْنَ‌ شُرَکَائِيَ‌ الَّذِينَ‌ کُنْتُمْ‌ تَزْعُمُونَ‌

ترجمه

(به خاطر آورید) روزی را که آنها را ندا می‌دهد و می‌گوید: «کجایند همتایانی که برای من می‌پنداشتید؟!»

|و روزى كه [خداوند] ندايشان مى‌دهد و مى‌گويد: كجايند آن شريكانى كه براى من مى‌پنداشتيد

و [ياد كن‌] روزى را كه ندايشان مى‌كند و مى‌فرمايد: «آن شريكان كه مى‌پنداشتيد كجايند؟»

و (یاد آر) روزی که خدا مشرکان را ندا کرده و گوید که آن بتان و معبودان (باطل) که شریک من می‌پنداشتید کجا رفتند؟

و [یاد کن] روزی را که خدا آنان را ندا می کند و می گوید: کجایند معبودانی که می پنداشتید شریکان من [در ربوبیت] هستند؟

و روزى كه خدا ندايشان دهد و گويد: شريكانى را كه براى من تصور مى‌كرديد، كجايند؟

و روزی که به ایشان ندا در دهد و فرماید پس همتایان من که شما گمان می‌بردید، کجا هستند؟

و روزى كه [خداوند] آنان را بخواند، پس گويد: كجايند شريكانى كه براى من مى‌پنداشتيد؟

روزی (را خاطر نشان ساز که) خدا ایشان را فریاد می‌دارد و می‌گوید: انبازهائی که برای من گمان می‌بردید کجایند؟!

و روزی را که (خدا) ندایشان دهسد، پس فرماید: «شریکان من که می‌پنداشته‌اید کجایند؟»

و روزی که بخواندشان پس گوید کجا است شریکانم آنان که بودید می‌پنداشتید

القصص ٧٣	آیه ٧٤	القصص ٧٥
سوره : سوره القصص نزول : ١٢ بعثت اطلاعات آماری تعداد کلمات : ٩ تعداد حروف :

تفسیر

• آيات ۵۷ - ۷۵، سوره قصص
• غرض كلى آيات : بيان بهانه ديگرى از مشركين بر عدم ايمانشان به قرآن
• پاسخ به اين عذر و بهانه مشركين كه اگر ايمان بياوريم از سرزمينمان رانده مىشويم
• جواب ديگرى به آن بهانه : تنعم و بهره مندى مادى درحال كفر و بى ايمانى ، در معرض هلاكت و فنا است
• ترجيح پيروى هدى بر ترك آن با مقايسه حال پيروان هدايت باحال پيروان هوى
• سخن پيشوايان شرك در روز قيامت كه در مقام بيزارى جستن از پيروان خود (مشركين )
• معناى و مراد از جمله ((اءغوينا هم كما غوينا))
• معناى اينكه كورى به اخبار نسبت داده شده ((فعميت عليهم الانباء)) نه به خود مشركين
• پاسخ ديگر به عذر و بهانه مشركين
• بيان اينكه خداوند داراى اختيار تكوينى (يخلق ما يشاء) و تشريعى (ويختار) است
• معناى مختار بودن انسان و بيان اينكه او در برابر اراده تكوينى و تشريعى خدا اختيارىندارد
• مقصود از اينكه فرمود: ((ما كان لهم الخيرة ))
• سه وجه براى اينكه فقط خدا مستحق پرستش است : ((له الحمد فى الاولى و الاخرة و لهالحكم و اليه ترجعون ))
• اثبات توحيد ربوبى خداى تعالى با بيان عجز آلهه مشركين از آوردن نور يا يا آوردنشب
• در قيامت كه روز كشف حقائق است بطلان پندار مشركان آشكار مى گردد (فعلمواان الحق لله...)
• بحث روايتى (چند روايت در ذيل برخى آيات گذشته )

• تفسیر آیات

• تفسیر آیات

• تفسیر آیات

نکات آیه

۱ - صحنه روبه رو شدن اهل شرک با مؤاخذه خداوند در روز رستاخیز، صحنه اى شایان توجه و یادآورى (و یوم ینادیهم فیقول أین شرکاءى) «یوم» در «یوم ینادیهم» مفعول براى فعل محذوف «اذکر» است; یعنى، «اذکر یوم ینادیهم...».

۲ - حقارت مشرکان و محروم بودن آنان از افتخار قرب به خدا در قیامت (و یوم ینادیهم) برداشت یاد شده با توجه به تعبیر «ینادى» به دست مى آید; زیرا «ندا» در جایى است که شخص را از دور بخوانند. بنابراین انتخاب این تعبیر به جاى تعبیر «یدعوا»، مى تواند بیانگر مطلب یاد شده باشد.

۳ - سخن گفتن خداوند با مردم در روز رستاخیز (و یوم ینادیهم فیقول) ضمیرهاى فاعل در «ینادى» و «یقول» به خداوند بازمى گردد. مراد از «یوم» نیز روز قیامت است.

۴ - پرسش تحقیرآمیز خداوند در قیامت از مشرکان درباره معبودهایشان (و یوم ینادیهم فیقول أین شرکاءى) استفهام در «أین شرکائى» براى تهکّم و استهزا است.

۵ - شرک، اندیشه اى مبتنى بر حدس و گمان است; نه بر پایه دلیل و برهان. (أین شرکاءى الذین کنتم تزعمون) «زعم» (مصدر «تزعمون») به سخنى گفته مى شود که گوینده درباره درستى آن تردید داشته باشد.

۶ - انسان، مسؤول اندیشه ها و گرایش هاى خویش و مورد بازخواست از سوى خداوند در قیامت (و یوم ینادیهم فیقول أین شرکاءى الذین کنتم تزعمون)

۷ - شرک پیشگان، معتقد به وجود شریکان متعدد براى خداوند (و یوم ینادیهم فیقول أین شرکاءى الذین کنتم تزعمون)

موضوعات مرتبط

• خدا: پرسشهاى خدا ۴; تکلم خدا در قیامت ۳; خدا و شریک ۷; محرومان از قرب خدا ۲
• ذکر: ذکر مؤاخذه مشرکان ۱
• شرک: بى منطقى شرک ۵
• مشرکان: پرسش از مشرکان ۴; تحقیر اخروى مشرکان ۲، ۴; عقیده مشرکان ۷; محرومیت اخروى مشرکان ۲; مشرکان در قیامت ۱
• معبودان باطل: پرسش درباره معبودان باطل ۴