مريم ٤١: تفاوت میان نسخهها
(Edited by QRobot) |
(افزودن سال نزول) |
||
خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
|-|معزی=و یاد کن در کتاب ابراهیم را که بوده است او راستگوی پیمبری | |-|معزی=و یاد کن در کتاب ابراهیم را که بوده است او راستگوی پیمبری | ||
|-|</tabber><br /> | |-|</tabber><br /> | ||
{{آيه | سوره = سوره مريم | نزول = | {{آيه | سوره = سوره مريم | نزول = [[نازل شده در سال::7|٧ بعثت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::41|٤١]] | قبلی = مريم ٤٠ | بعدی = مريم ٤٢ | کلمه = [[تعداد کلمات::9|٩]] | حرف = }} | ||
===معنی کلمات و عبارات=== | ===معنی کلمات و عبارات=== | ||
«أُذْکُرْ فِی الْکِتابِ»: آنچه در قرآن راجع به ابراهیم است بر خوان. «صِدِّیقاً»: کسی که بسیار تصدیق کننده حق باشد. راستکار و راستگو (نگا: نساء / ). | «أُذْکُرْ فِی الْکِتابِ»: آنچه در قرآن راجع به ابراهیم است بر خوان. «صِدِّیقاً»: کسی که بسیار تصدیق کننده حق باشد. راستکار و راستگو (نگا: نساء / ). |
نسخهٔ ۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۴:۰۲
ترجمه
مريم ٤٠ | آیه ٤١ | مريم ٤٢ | ||||||||||||||
|
معنی کلمات و عبارات
«أُذْکُرْ فِی الْکِتابِ»: آنچه در قرآن راجع به ابراهیم است بر خوان. «صِدِّیقاً»: کسی که بسیار تصدیق کننده حق باشد. راستکار و راستگو (نگا: نساء / ).
آیات مرتبط (تعداد ریشههای مشترک)
تفسیر
- آيات ۴۱ - ۵۰ سوره مريم
- معناى ((صديق (( و ((نبى (( كه ابراهيم (عليه السلام ) به آن دو وصف شده (انه كانصديقا نبيا)
- احتجاج ابراهيم (عليه السلام ) با ((آزر(( و رد وابطال بت پرستى او از دو جهت
- تقرير و توضيح بيانى كه آن حضرت (عليه السلام ) در نهى ((آزر(( از اطاعت شيطان به كار برد
- پدر ابراهيم آنحضرت را به بدترين كشتن ها تهديد مى كند
- جواب نرم ابراهيم (عليه السلام ) در برابر انكار و تهديد ((آرز(( و وعده استغفار بهاو دادن
- وجه طلب مغفرت ابراهيم براى پدرش با اينكه پدرش مشرك بوده است !
- وجوهى كه در باره استغفار ابراهيم (عليه السلام ) براى ((آرز(( با اينكه مشرك بوده گفته شده است
نکات آیه
۱- پیامبراکرم(ص) وظیفه دار یاد کردن سرگذشت ابراهیم(ع) در قرآن (واذکر فى الکتب إبرهیم)
۲- یادآورى و تجلیل از پیامبران و اسوه هاى اخلاق و معنویت، از روش هاى هدایتى و تبلیغى مورد استفاده در قرآن (واذکر فى الکتب إبرهیم إنّه کان صدّیقًا)
۳- زندگى ابراهیم(ع) و خصوصیات او، سازنده و درس آموز است. (واذکر فى الکتب إبرهیم)
۴- لزوم بزرگداشت شخصیت هاى الهى و معنوى و تکریم و تجلیل از آنها (واذکر فى الکتب إبرهیم)
۵- حضرت ابراهیم(ع) از صدّیقان و از پیامبران الهى بود. (واذکر فى الکتب إبرهیم إنّه کان صدّیقًا نبیًّا)
۶- حضرت ابراهیم(ع)، شخصیتى در اوج راستى و درستى و یگانگى در گفتار و کردار بود. (إنّه کان صدّیقًا) «صدّیق» صیغه مبالغه است; یعنى کسى که فراوان از او صداقت سرزده است و برخى اهل لغت «صدّیق» را به معناى کسى که در گفتار و اعتقاد صادق باشد و راستى خود را در عمل محقق ساخته باشد، معنا کرده اند. (مفردات راغب).
۷- مقام نبوت و صدّیق بودن ابراهیم(ع)، موجب تجلیل و یاد از او در قرآن (واذکر فى الکتب إبرهیم إنّه کان صدّیقًا نبیًّا) جمله «إنّه کان صدّیقاً نبیّاً» به منزله تعلیل براى «اذکر...» است.
۸- ارزش هاى معنوى و راستى و درستى در گفتار و عمل، ملاکى مهم در بزرگداشت یاد و نام افراد (واذکر ... إنّه کان صدّیقًا نبیًّا) یادکرد از حضرت ابراهیم(ع)، به جهت مقام نبوت و صدّیق بودن او، درسى است براى همه که در تبلیغات و مطرح کردن افراد باید جنبه هاى معنوى و راستین شخصیت ها را مد نظر داشته باشند.
۹- نقش ویژه صداقت پیشگى همه جانبه در دستیابى به مقام هاى معنوى و الهى (إنّه کان صدّیقًا نبیًّا) ذکر صفت «صدّیق» از بین صفات حضرت ابراهیم(ع) و مقدم داشتن آن بر وصف نبوت، گویاى این است که «صدّیق» بودن نقش عمده اى در نیل به درجات و مقامات ایفا مى کند.
۱۰- صداقت، شرط رسیدن به مقام نبوت است. (إنّه کان صدّیقًا نبیًّا) تقدیم «صدّیقاً» بر «نبیّاً» به نکته یاد شده اشاره دارد.
موضوعات مرتبط
- ابراهیم(ع): آثار صداقت ابراهیم(ع) ۷; آثار نبوت ابراهیم(ع) ۷; راستگویى ابراهیم(ع) ۶; صداقت ابراهیم(ع) ۵، ۶; عبرت از قصه ابراهیم(ع) ۳; فضایل ابراهیم(ع) ۶، ۷; مقامات ابراهیم(ع) ۵; نبوت ابراهیم(ع) ۵
- ارزشها: ارزشهاى معنوى ۸; ملاک ارزشها ۸
- انبیا: احترام انبیا ۲; تعظیم انبیا ۲
- اولیاءالله: اهمیت تعظیم اولیاءالله ۴
- تبلیغ: روش تبلیغ ۲
- تکریم: ملاک تکریم ۸
- ذکر: ذکر الگوها ۲; ذکر انبیا ۲ ذکر قصه ابراهیم(ع) ۱; عوامل ذکر ابراهیم(ع) ۷
- راستگویى: ارزش راستگویى ۸
- صداقت: آثار صداقت ۱۰; ارزش صداقت ۸
- عبرت: عوامل عبرت ۳
- قرآن: قصص قرآن ۱
- محمد(ص): مسؤولیت محمد(ص) ۱
- نبوت: شرایط نبوت ۱۰
- هدایت: روش هدایت ۲