الأنفال ٤٠: تفاوت میان نسخهها
از الکتاب
(Edited by QRobot) |
(افزودن سال نزول) |
||
خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
|-|معزی=و اگر روی گردانیدند پس بدانید که خدا است سرپرست شما چه خوب سرپرست و چه خوب یاوری است | |-|معزی=و اگر روی گردانیدند پس بدانید که خدا است سرپرست شما چه خوب سرپرست و چه خوب یاوری است | ||
|-|</tabber><br /> | |-|</tabber><br /> | ||
{{آيه | سوره = سوره الأنفال | نزول = | {{آيه | سوره = سوره الأنفال | نزول = [[نازل شده در سال::13|١ هجرت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::40|٤٠]] | قبلی = الأنفال ٣٩ | بعدی = الأنفال ٤١ | کلمه = [[تعداد کلمات::12|١٢]] | حرف = }} | ||
===معنی کلمات و عبارات=== | ===معنی کلمات و عبارات=== | ||
«تَوَلَّوْا»: پشت کردند. نپذیرفتند. «الْمَوْلَی»: سَرور. سرپرست. | «تَوَلَّوْا»: پشت کردند. نپذیرفتند. «الْمَوْلَی»: سَرور. سرپرست. |
نسخهٔ ۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۳:۴۸
ترجمه
الأنفال ٣٩ | آیه ٤٠ | الأنفال ٤١ | ||||||||||||||
|
معنی کلمات و عبارات
«تَوَلَّوْا»: پشت کردند. نپذیرفتند. «الْمَوْلَی»: سَرور. سرپرست.
تفسیر
- آيات ۴۰ - ۳۰، سوره انفال
- معناى (( مكر )) و تقسيم آن به مكر ممدوح و مكر مذموم
- بيان اينكه جمله : (( ان كان هذا هو الحق ... )) حكايت كلام مشركين نيست
- مقتضاى اينكه پيغمبر (ص ) رحمة للعالمين است اين نيست كه مصلحت دين ناديده گرفته شود و مطلقا عذاب دنيوى براى ظالمين در كار نباشد
- وجوهى كه در مجمع البيان در مورد اينكه در يك آيه عذاب از مشركين نفى ، و در آيه دوماثبات شده است ، نقل شده و اشكال وارد بر آن وجوه
- اشاره به اينكه متروك ماندن خانه كعبه ، مؤ اخذه و عذاب الهى در پى دارد
- توضيح معناى آيه شريفه : (( ليميز الله الخبيث من الطيب ... ))
- معناى آيه شريفه : (( و قاتلوهم حتى لاتكون فتنة و يكون الدين كله لله ... ))
- رواياتى در ذيل آيه شريفه : (( و اذ يمكر بك الذين كفروا... )) در مورد توطئه قتل پيامبر (ص ) در مكه ، و هجرت آن حضرت به مدينه
- رواياتى در شاءن نزول و معناى آيه : (( اللهم ان كان هذا هو الحق ... )) و (( ما كان الله معذبهم ))
- رواياتى در معناى : (( و ما كان صلاتهم عندالبيت الا مكاء و تصديه )) و شاءن نزول آن
- چند روايت در ذيل آيه شريفه : (( ان الذين ينفقون اموالهم ليصدوا عن سبيل الله ... ))
نکات آیه
۱- اهل ایمان باید با باور به یارى خداوند و سرپرستى او، به جهاد با کافران فتنه انگیز بپردازند. (و إن تولوا فاعلموا أن اللّه مولیکم نعم المولى و نعم النصیر) متعلق «تولوا» دست برداشتن از فتنه انگیزى است ; یعنى «إن تولوا عن الانتهاء فلم یترکوا الفتنة». و جواب شرط، به قرینه آیه قبل، جمله اى همانند «فقاتلوهم» است.
۲- خداوند، سرپرست و یاورى نیک براى مؤمنان (نعم المولى و نعم النصیر)
۳- باور اهل ایمان به سرپرستى خدا و یارى او، مایه نهراسیدن آنان از دشمنان دین و اجراى فرمان جهاد (فإن تولوا فاعلموا أن اللّه مولیکم نعم المولى و نعم النصیر) جمله «فاعلموا ... » علاوه بر رساندن مضمون خود به منظور تقویت روحیه مسلمانان براى جهاد با دشمنان فتنه انگیز ایراد شده است.
موضوعات مرتبط
- ایمان: به امداد خدا ۱
- تقویت روحیه: عوامل تقویت روحیه ۳
- جهاد: با کافران ۱ ; جهاد با مفسدان ۱
- خدا: امداد خدا ۲، ۳ ; ولایت خدا ۱، ۲، ۳
- دین: دشمنان دین ۳
- شجاعت: عوامل شجاعت ۳
- مؤمنان: امداد به مؤمنان ۲ ; ایمان مؤمنان ۳ ; جهاد مؤمنان ۳ ; مسؤولیت مؤمنان ۱