الأعراف ١٧٣: تفاوت میان نسخهها
(Edited by QRobot) |
(افزودن سال نزول) |
||
خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
|-|معزی=یا گوئید جز این نیست که شرک ورزیدند پدران ما از پیش و بودیم نژادی پس از ایشان آیا تباه کنی ما را بدانچه کردند نادرستان | |-|معزی=یا گوئید جز این نیست که شرک ورزیدند پدران ما از پیش و بودیم نژادی پس از ایشان آیا تباه کنی ما را بدانچه کردند نادرستان | ||
|-|</tabber><br /> | |-|</tabber><br /> | ||
{{آيه | سوره = سوره الأعراف | نزول = | {{آيه | سوره = سوره الأعراف | نزول = [[نازل شده در سال::16|٤ هجرت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::173|١٧٣]] | قبلی = الأعراف ١٧٢ | بعدی = الأعراف ١٧٤ | کلمه = [[تعداد کلمات::17|١٧]] | حرف = }} | ||
===معنی کلمات و عبارات=== | ===معنی کلمات و عبارات=== | ||
«أَفَتُهْلِکُنا»: آیا ما را نابود میگردانی؟ مراد از نابودی در اینجا عقاب رساندن و مجازات کردن است. | «أَفَتُهْلِکُنا»: آیا ما را نابود میگردانی؟ مراد از نابودی در اینجا عقاب رساندن و مجازات کردن است. |
نسخهٔ ۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۳:۴۷
ترجمه
الأعراف ١٧٢ | آیه ١٧٣ | الأعراف ١٧٤ | ||||||||||||||
|
معنی کلمات و عبارات
«أَفَتُهْلِکُنا»: آیا ما را نابود میگردانی؟ مراد از نابودی در اینجا عقاب رساندن و مجازات کردن است.
تفسیر
- آيات ۱۷۲ - ۱۷۴، سوره اعراف
- معناى اخذ ذريه بنى آدم از ظهور آنان و گواه گرفتن (اشهاد) آنان بر خودشان
- اعتراف بنى نوع بشر به ربوبيت خداى سبحان در عالم ذر ناشى از فقر ذاتى انسانبه خدا است
- چند وجه در مورد سؤ ال و جواب در: (( الست بربكم قالوا بلى ((
- اتمام صحبت خداى تعالى بر بندگان با گواه گرفتن آحاد افراد بشر بر خودشان
- جواب به اين احتمال كه پدران اصلا اشهاد نشده و تنها ذريه يا بعض ذريه اشهاد شدهباشند
- كلام عده اى از مفسرين كه قضيه اشهاد را مربوط به دنيا دانسته اند و وجوهى كه در ردعالم ذر آورده اند
- پاسخ به يكايك اشكال هاى منكرين عالم ذر
- شرح و بيان مثبتين عالم ذر در مورد آن عالم و اشهاد بنى آدم بر خودشان
- اشكالاتى كه بر آنچه مثبتين عالم ذر از آيه و روايات مربوط به عالم ذر فهميده اند وارداست .
- سخن منكرين عالم ذر و بيان عدم سازگارى آن با سياق آيه شريفه
- عالم ذر، نشاءة انسانى متقدم بر نشاءه دنيوى است ، نه به تقدم زمانى
- بحث روايتى (رواياتى در تفسير آيه ذر، اخراج بنى آدم ، اخذ ميثاق از آنان و اشهاد آنان )
- چند روايت صحيحه كه بر وجود عالم ذر دلالت مى كنند
- تواتر معنوى حديث ذر و اشاره به بعض طرقنقل آن در عامه و خاصه
- چند روايت از امام صادق (ع ) در اين زمينه
نکات آیه
۱- وجود نشئه شهود و آگاه شدن آدمى به ربوبیت و وحدانیت خدا در آن نشئه، از میان برنده هر گونه عذر و بهانه اى براى روى آورى به شرک (و أشهدهم على أنفسهم ... أو تقولوا إنما أشرک ءاباؤنا)
۲- در صورت نبود نشئه شهود و اقرار براى فرزندان، آنان در انتخاب عقیده، جز تبعیت و تقلید از پدران، راهى نداشتند. (و أشهدهم على أنفسهم ... أو تقولوا إنما أشرک ءاباؤنا من قبل)
۳- در صورتى که واقعه اشهاد و اقرار به ربوبیت خدا تحقق نمى یافت، آدمیان در حیات دنیا به ربوبیت و وحدانیت خدا آگاه نمى شدند. (و أشهدهم على أنفسهم ... أو تقولوا إنما أشرک ءاباؤنا)
۴- شرکورزى پدران زمینه ساز گرایش فرزندان به شرک است. (إنما أشرک ءاباؤنا من قبل و کنا ذریة من بعدهم)
۵- گرایش به شرک به خاطر شرکورزى پدران، عذر واهى و ناپذیرفتنى در پیشگاه خداوند (أو تقولوا إنما أشرک ءاباؤنا من قبل و کنا ذریة من بعدهم)
۶- خداوند مشرکان را در قیامت مؤاخذه مى کند و کیفر مى دهد. (أفتهلکنا بما فعل المبطلون)
۷- شرکورزى، مرامى باطل و مشرکان، باطلگرا هستند. (أفتهلکنا بما فعل المبطلون)
۸- در نظام کیفرى خداوند، هیچکس به گناه دیگرى مؤاخذه نخواهد شد. (أفتهلکنا بما فعل المبطلون)
موضوعات مرتبط
- انسان: آگاهى انسان ۱ ; انسان در عالم ذر ۱، ۲، ۳ ; خداشناسى انسان ۱ ; منشأ خداشناسى انسان ۳
- خدا: افعال اخروى خدا ۶ ; اقرار به ربوبیت خدا ۳ ; ربوبیت خدا ۱ ; وحدانیت خدا ۱، ۳
- شرک: بطلان شرک ۷ ; زمینه شرک ۴ ; موانع شرک ۱
- عالم ذر: اقرار در عالم ذر ۲، ۳
- عذر: غیر مقبول ۱، ۵
- عقیده: به شرک ۵ ; منشأ عقیده ۲
- کیفر: شخصى بودن کیفر ۸ ; ویژگى کیفر ۸
- مشرکان: عقیده مشرکان ۷ ; کیفر مشرکان ۶ ; مؤاخذه مشرکان در قیامت ۶
- نشئه شهود: نقش نشئه شهود ۲
- نظام کیفرى:۸
- نیاکان: آثار شرک نیاکان ۴ ; تأثیر نیاکان در فرزندان ۴ ; تقلید ازنیاکان ۲ ; شرک نیاکان ۵