الأنعام ١٣٩: تفاوت میان نسخه‌ها

از الکتاب
(Edited by QRobot)
 
(افزودن سال نزول)
خط ۱۶: خط ۱۶:
|-|معزی=و گفتند آنچه در شکمهای این دامها است مختص مردان ما است و حرام است بر همسران ما و اگر مرداری باشد پس ایشانند در آن شریکان بزودی کیفرشان دهد ستودن ایشان را همانا او است حکیم دانا
|-|معزی=و گفتند آنچه در شکمهای این دامها است مختص مردان ما است و حرام است بر همسران ما و اگر مرداری باشد پس ایشانند در آن شریکان بزودی کیفرشان دهد ستودن ایشان را همانا او است حکیم دانا
|-|</tabber><br />
|-|</tabber><br />
{{آيه | سوره = سوره الأنعام | نزول = | نام = [[شماره آیه در سوره::139|١٣٩]] | قبلی = الأنعام ١٣٨ | بعدی = الأنعام ١٤٠  | کلمه = [[تعداد کلمات::25|٢٥]] | حرف =  }}
{{آيه | سوره = سوره الأنعام | نزول = [[نازل شده در سال::22|١٠ هجرت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::139|١٣٩]] | قبلی = الأنعام ١٣٨ | بعدی = الأنعام ١٤٠  | کلمه = [[تعداد کلمات::25|٢٥]] | حرف =  }}
===معنی کلمات و عبارات===
===معنی کلمات و عبارات===
«خَالِصَةٌ»: پاک و دربست. ذکر تاء در آخر آن برای مبالغه است و همچون تاء در واژه‌های: راویة، نسّابة، علاّمة می‌باشد. و یا این که ذکر تاء به اعتبار معنی (ما) است که (أَجِنَّة) است و ذکرنکردن تاء در آخر (مُحَرَّم) به اعتبار لفظ است. همان گونه که در سوره طلاق آیه  لفظ (خالِدینَ) به اعتبار معنی (مَنْ) و ضمیر (هُ) در (لَهُ) به اعتبار لفظ (مَنْ) است.
«خَالِصَةٌ»: پاک و دربست. ذکر تاء در آخر آن برای مبالغه است و همچون تاء در واژه‌های: راویة، نسّابة، علاّمة می‌باشد. و یا این که ذکر تاء به اعتبار معنی (ما) است که (أَجِنَّة) است و ذکرنکردن تاء در آخر (مُحَرَّم) به اعتبار لفظ است. همان گونه که در سوره طلاق آیه  لفظ (خالِدینَ) به اعتبار معنی (مَنْ) و ضمیر (هُ) در (لَهُ) به اعتبار لفظ (مَنْ) است.

نسخهٔ ‏۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۳:۴۴


ترجمه

و گفتند: «آنچه (از بچّه) در شکم این حیوانات است، مخصوص مردان ماست؛ و بر همسران ما حرام است! امّا اگر مرده باشد [= مرده متولّد شود]، همگی در آن شریکند.» بزودی (خدا) کیفر این توصیف (و احکام دروغین) آنها را می‌دهد؛ او حکیم و داناست.

و گفتند: آنچه در شكم اين دام‌هاست صرفا از آن مردان ماست و بر زنان ما حرام است، و اگر مرده باشد، همه در آن شريكند. به زودى خداوند توصيف آنان [از دين‌] را سزا خواهد داد. بى‌گمان او حكيم آگاه است
و گفتند: «آنچه در شكم اين دامهاست اختصاص به مردان ما دارد و بر همسران ما حرام شده است، و اگر [آن جنين‌] مرده باشد، همه آنان [از زن و مرد ] در آن شريكند. به زودى [خدا] توصيف آنان را سزا خواهد داد، زيرا او حكيم داناست.
و گفتند: آنچه در شکم این چهارپایان است مخصوص مردان ماست و بر زنان ما حرام است، و اگر مرده باشد همه (مردان و زنان) در آن شریک باشند. خداوند آنها را به مجازات این گفتار به زودی می‌رساند و خدا درست کردار و داناست.
و گفتند: آنچه در شکم این چهارپایان است [در صورتی که زنده بیرون آید] ویژه مردان ماست، و بر همسرانمان حرام است، و اگر مرده باشد همگی در آن شریکند؛ به زودی خدا آنان را بر این توصیف بی پایه و باطلشان جزا خواهد داد، زیرا خدا حکیم و داناست.
و گفتند: آنچه در شكم اين چارپايان است براى مردان ما حلال و براى زنانمان حرام است، و اگر مردار باشد زن و مرد در آن شريكند. خدا به سبب اين گفتار مجازاتشان خواهد كرد. هر آينه او حكيم و داناست.
و گفتند آنچه در شکم این چارپایان است، خاص مردان ماست و بر زنان ما حرام است، و اگر آن مرده باشد، همه در آن شریکند [خداوند] به زودی جزای این [احکام ادعایی‌شان‌] را خواهد داد که او فرزانه داناست‌
و گفتند: آنچه در شكمهاى اين چهارپايان است [اگر زنده به دنيا آمد] ويژه مردان ماست- براى مردان ما حلال است و بس- و بر آنان ما حرام است. و اگر مرده بود همه- مردان و زنان- در آن شريكند. [خداوند] بزودى آنان را به سزاى اين وصف‌كردنشان كيفر مى‌دهد، كه او با حكمت و داناست.
و (یکی دیگر از انواع قبائح و احکام خرافی ایشان این است که در مورد گوشت حیواناتی که ذبح‌کردن و سوارشدن و بارکشیدن از آنها را قدغن و حرام اعلام کرده‌اند) می‌گویند: جنینی که در شکم این حیوانات است ویژه‌ی مردان ما است و بر زنان ما حرام است (پس اگر زنده متولّد شود، تنها باید مردان از گوشت آن بخورند و زنان از آن محرومند) و اگر جنین مرده متولّد بشود، همه در آن شریک هستند (و مردان و زنان می‌توانند از گوشت آن استفاده کنند). هرچه زودتر خداوند کیفر این توصیف (افعال و احکام دروغین) ایشان را خواهد داد. چه او حکیم (است و کارهایش به مقتضی حکمت انجام می‌گیرد و) آگاه است (و از هر چیز باخبر است).
و گفتند: «آنچه در شکم‌های این چهارپایان است، اختصاص به مردان ما دارد و بر همسرانمان حرام است و اگر (آن جنین) مرده باشد، همه‌ی آنان (از زنان و مردان) در آن شریکند.» به زودی او [:خدا] توصیف آنان را جزا خواهد داد (و) همواره او حکیمی بسیار داناست.
و گفتند آنچه در شکمهای این دامها است مختص مردان ما است و حرام است بر همسران ما و اگر مرداری باشد پس ایشانند در آن شریکان بزودی کیفرشان دهد ستودن ایشان را همانا او است حکیم دانا


الأنعام ١٣٨ آیه ١٣٩ الأنعام ١٤٠
سوره : سوره الأنعام
نزول : ١٠ هجرت
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ٢٥
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«خَالِصَةٌ»: پاک و دربست. ذکر تاء در آخر آن برای مبالغه است و همچون تاء در واژه‌های: راویة، نسّابة، علاّمة می‌باشد. و یا این که ذکر تاء به اعتبار معنی (ما) است که (أَجِنَّة) است و ذکرنکردن تاء در آخر (مُحَرَّم) به اعتبار لفظ است. همان گونه که در سوره طلاق آیه لفظ (خالِدینَ) به اعتبار معنی (مَنْ) و ضمیر (هُ) در (لَهُ) به اعتبار لفظ (مَنْ) است.

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

تفسیر

نکات آیه

۱- مشرکان عصر جاهلى خوردن جنین دامهاى وقف شده براى خدا و یا بتها را در صورت زنده بر آمدن بر مردان مجاز و بر زنان حرام مى شمردند. (و قالوا ما فى بطون هذه الأنعم خالصة لذکورنا و محرم على أزوجنا) مراد از «ازواج» به قرینه تقابل آن با «ذکور» مطلق «زن» است نه خصوص همسران

۲- خوردن از دامهایى که به گمان مشرکان عصر جاهلى سهم خدا و یا سهم دیگر معبود بود، از نظر آنان غیر مجاز شمرده مى شد. (و قالوا هذه الأنعم و حرث حجر لایطعمها ... و قالوا ما فى بطون هذه الأنعم خالصة) «هذه الأنعام» اشاره به چهارپایان خاصى است که در آیات پیشین مورد بحث قرار گرفته بود. از این آیه نیز که در مورد جواز خوردن جنین آن حیوانات است، تحریم اصل آن از دیدگاه مشرکان استفاده مى شود.

۳- مشرکان عصر جاهلى استفاده از جنین مرده حیوانات وقف شده براى خدا و یا بتها را براى زنان و مردان مجاز مى شمردند. (و محرم على أزوجنا و إن یکن میتة فهم فیه شرکاء)

۴- خوردن جنین مرده دام در برخى موارد از نظر مشرکان عصر جاهلى جایز بود. (و إن یکن میتة فهم فیه شرکاء)

۵- مشرکان عصر جاهلى زن را موجودى پست و مرد را داراى برترى و شرافت بر آنها مى دانستند. * (خالصة لذکورنا و محرم على أزوجنا و إن یکن میتة فهم فیه شرکاء) حلیت جنین زنده براى مردان و حلیت جنین مرده براى زنان از دیدگاه مشرکان عصر جاهلیت، حکایت از نگرش آنان به زن دارد. زیرا تنها در صورت مرده به دنیا آمدن جنین خوردن آن را براى زنان مجاز مى شمردند.

۶- کیفر الهى در انتظار مشرکانى است که توصیفهاى ناروا و احکام ساخته خود را به خدا نسبت مى دادند. (سی-جزیهم بما کانوا یف-ترون. و قالوا ما فى بطون ... سیجزیهم وصفهم)

۷- افترا به خداوند و انتساب احکام ساختگى به او، کیفر او را در پى دارد. (و قالوا ما فى بطون ... سیجزیهم وصفهم)

۸- خداوند، حکیم (کارش حکیمانه و متقن) و علیم (داناى کامل) است. (إنه حکیم علیم)

۹- عقاید و اعمال آدمى، در روز قیامت دامنگیر او خواهد شد. (سیجزیهم وصفهم)

۱۰- قوانین و مقررات ساختگى مشرکان عصر جاهلى بى پایه و به دور از حکمت و جاهلانه بوده است. (و قالوا ما فى بطون ... سیجزیهم وصفهم إنه حکیم علیم) جمله «إنه حکیم علیم» به منزله تعریض به کسانى است که بدون علم و حکمت به جعل احکام بر اساس تصورات خویش مى پردازند، چنانکه مشرکان عصر جاهلیت این چنین بودند.

۱۱- کیفر کسانى که احکام خود ساخته را به خداوند منتسب مى سازند، مجازاتى حکیمانه و عالمانه است. (سیجزیهم وصفهم إنه حکیم علیم)

۱۲- مجازاتهایى که خداوند اعمال مى کند، عالمانه و حکیمانه است. (سیجزیهم وصفهم إنه حکیم علیم)

۱۳- ضرورت پرهیز از تبعیضهاى ناروا و جاهلانه در قوانین مربوط به زن و مرد (و قالوا ما فى بطون هذه الأنعم خالصة لذکورنا و محرم على أزوجنا ... سیجزیهم وصفهم)

موضوعات مرتبط

  • اسماء و صفات: حکیم ۸; علیم ۸
  • افترا: کیفر افترا به خدا ۶، ۷، ۱۱
  • بدعت: کیفر بدعت ۶، ۷
  • تبعیض: اجتناب از تبعیض ۱۳
  • جاهلیت: بى منطقى رسوم جاهلیت ۱۰; بى منطقى قوانین جاهلیت ۱۰; خوردن جنین در جاهلیت ۱، ۳، ۴; رسوم جاهلیت ۱، ۲، ۳، ۴، ۵
  • خدا: کیفرهاى خدا ۶; ویژگى کیفرهاى خدا ۱۱، ۱۲
  • زن: حقوق زن ۱۳; زن در جاهلیت ۱، ۵
  • عقیده: آثار اخروى عقیده ۹
  • عمل: آثار اخروى عمل ۹
  • قانونگذارى: تبعیض در قانونگذارى ۱۳; ملاکهاى قانونگذارى ۱۳
  • کیفر: موجبات کیفر ۶، ۷; نظام کیفرى ۱۱
  • محرمات: در جاهلیت ۱، ۲
  • مرد: در جاهلیت ۵
  • مشرکان: کیفر مشرکان ۶; مشرکان دوران جاهلیت ۱، ۲، ۳، ۴، ۵، ۱۰; مشرکان و سهم المال بتها ۱، ۲، ۳; مشرکان و سهم المال خدا ۱، ۲، ۳
  • نظام جزایى:۱۲
  • وقف: براى بتها ۱، ۳; وقف در جاهلیت ۱، ۳

منابع