النساء ٤٠: تفاوت میان نسخه‌ها

از الکتاب
(Edited by QRobot)
 
(افزودن سال نزول)
خط ۱۶: خط ۱۶:
|-|معزی=همانا خدا ستم نکند به سنگینی ذرّه‌ای و اگر کردار خوبی باشد دو برابرش کند و بیارد از نزد خویش پاداشی بزرگ‌
|-|معزی=همانا خدا ستم نکند به سنگینی ذرّه‌ای و اگر کردار خوبی باشد دو برابرش کند و بیارد از نزد خویش پاداشی بزرگ‌
|-|</tabber><br />
|-|</tabber><br />
{{آيه | سوره = سوره النساء | نزول = | نام = [[شماره آیه در سوره::40|٤٠]] | قبلی = النساء ٣٩ | بعدی = النساء ٤١  | کلمه = [[تعداد کلمات::17|١٧]] | حرف =  }}
{{آيه | سوره = سوره النساء | نزول = [[نازل شده در سال::20|٨ هجرت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::40|٤٠]] | قبلی = النساء ٣٩ | بعدی = النساء ٤١  | کلمه = [[تعداد کلمات::17|١٧]] | حرف =  }}
===معنی کلمات و عبارات===
===معنی کلمات و عبارات===
«مِثْقَالَ»: وزن. اندازه. «ذَرَّةٍ»: دانه‌ای از آن گرد و غبار گونه‌ای که به هنگام تابش خورشید از سوراخی به درون منزل در میان پرتو نور دیده می‌شود. «مِثْقَالَ ذَرَّةٍ»: هم‌وزن ذرّه‌ای. به اندازه ذرّه‌ای. مراد کمترین و سبکترین چیز است.
«مِثْقَالَ»: وزن. اندازه. «ذَرَّةٍ»: دانه‌ای از آن گرد و غبار گونه‌ای که به هنگام تابش خورشید از سوراخی به درون منزل در میان پرتو نور دیده می‌شود. «مِثْقَالَ ذَرَّةٍ»: هم‌وزن ذرّه‌ای. به اندازه ذرّه‌ای. مراد کمترین و سبکترین چیز است.

نسخهٔ ‏۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۳:۳۸


ترجمه

خداوند (حتّی) به اندازه سنگینی ذره‌ای ستم نمی‌کند؛ و اگر کار نیکی باشد، آن را دو چندان می‌سازد؛ و از نزد خود، پاداش عظیمی (در برابر آن) می‌دهد.

خدا به اندازه‌ى سنگينى ذره‌اى ستم نكند، و اگر كار نيكى باشد دو چندانش كند و از نزد خود پاداش بزرگى دهد
در حقيقت، خدا هم‌وزن ذره‌اى ستم نمى‌كند و اگر [آن ذره، كار] نيكى باشد دو چندانش مى‌كند، و از نزد خويش پاداشى بزرگ مى‌بخشد.
خداوند به مقدار ذرّه‌ای به کسی ستم نکند، و اگر عمل نیکی باشد زیاد گرداند و (به نیکان) جانب خود مزدی بزرگ عطا کند.
یقیناً خدا به اندازه وزن ذرّه ای [به اَحدی] ستم نمی کند، و اگر [هم وزن آن ذرّه] کار نیکی باشد، آن را دو چندان می کند، و از نزد خود پاداشی بزرگ می دهد.
خدا ذره‌اى هم ستم نمى‌كند. اگر نيكيى باشد آن را دو برابر مى‌كند و از جانب خود مزدى كرامند مى‌دهد.
خداوند به اندازه ذره‌ای نیز ستم نمی‌کند، و اگر حسنه‌ای باشد [و از کسی سر بزند] به آن دو چندان پاداش می‌دهد و از پیشگاه خود [به بندگان‌] پاداش بیکران می‌بخشد
خدا همسنگ ذره‌اى ستم نكند. و اگر آن، كار نيكى باشد دو چندانش كند و از نزد خود مزدى بزرگ دهد.
خداوند (به کسی) ذرّه‌ای ظلم روا نمی‌دارد و (از اجر کسی نمی‌کاهد، ولی) اگر کار نیکی (از کسی) سر زند، آن را چندین برابر می‌گرداند، و از سوی خود (به شخص نیکوکار، جدای از چندین برابر اجر عملش) پاداش بزرگی عطاء می‌کند.
خدا همواره، (حتی) هم‌وزن ذرّه‌ای (بر هیچ کس و ناکس) ستم نمی‌کند، و اگر (آن ذرّه، کار) نیکی باشد افزونش می‌کند و از نزد خویش پاداشی بزرگ (به نیکوکاران) می‌بخشد.
همانا خدا ستم نکند به سنگینی ذرّه‌ای و اگر کردار خوبی باشد دو برابرش کند و بیارد از نزد خویش پاداشی بزرگ‌


النساء ٣٩ آیه ٤٠ النساء ٤١
سوره : سوره النساء
نزول : ٨ هجرت
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ١٧
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«مِثْقَالَ»: وزن. اندازه. «ذَرَّةٍ»: دانه‌ای از آن گرد و غبار گونه‌ای که به هنگام تابش خورشید از سوراخی به درون منزل در میان پرتو نور دیده می‌شود. «مِثْقَالَ ذَرَّةٍ»: هم‌وزن ذرّه‌ای. به اندازه ذرّه‌ای. مراد کمترین و سبکترین چیز است.

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

تفسیر

نکات آیه

۱- خداوند، حتى اندکى ستم به کسى روا نمى دارد. (انّ اللّه لا یظلم مثقال ذرّة) «مثقال» به معناى «وزن» است و «ذرّة» به معناى مورچه کوچک و یا غبار معلق در هوا.

۲- ظلم و ستم به دیگران، به هر اندازه که باشد، نارواست. (انّ اللّه لا یظلم مثقال ذرّة)

۳- آگاهى کامل خداوند به ناچیزترین اعمال، تضمین کننده عدالت در مجازاتها و پاداشهاى الهى (کان اللّه بهم علیماً. انّ اللّه لا یظلم مثقال ذرّة) ظاهراً جمله «ان اللّه ... »، نتیجه اى است مترتب بر آگاهى خداوند. یعنى چون خداوند آگاه به تمامى جهات است، ظلم نمى کند. زیرا از ریشه هاى ظلم، جهل است.

۴- کیفر بخیلان و ریاکاران (عذاب، محرومیت از محبت خداوند، همراهى با شیطان)، بازتاب عمل خود آنان است، نه ستمى از جانب خداوند. (انّ اللّه لا یحبّ ... الذین یبخلون ... و الذین ینفقون اموالهم رئاء النّاس ... و من یکن الشیطان له قریناً ... انّ اللّه لا یظلم مثقال ذرّة) جمله «انّ اللّه ... » مى تواند پاسخى باشد براى این سؤال که چرا خداوند مردم را به عذاب و ... مبتلا مى کند. خداوند مى فرماید این عذابها ناشى از ستم او نیست، بلکه دستاورد خود بخیلان است.

۵- مجازاتهاى الهى، عادلانه و به دور از هر گونه ظلم (انّ اللّه لا یظلم مثقال ذرّة و ان تک حسنة یضاعفها) جمله «و ان تک حسنة» عطف بر جمله اى مقدر است ; یعنى «ان تک سیئةً فلا یجزى الا مثلها و ان تک حسنة ... ».

۶- خداوند، اعمال نیک را هر چند اندک باشد به چندین برابر پاداش مى دهد. (و ان تک حسنة یضاعفها) ضمیر «هى» در «تَکُ» به «مثقال» برمى گردد و چون خبر «تک»، یعنى «حسنةً»، مؤنث است، فعل آن به صورت مؤنّث آورده شده است.

۷- نادیده گرفتن اعمال نیک دیگران هر چند اندک باشد سزاوار نیست. (و ان تک حسنة یضاعفها)

۸- خداوند با لطف و تفضل خویش، هر عمل نیکى را پاداشى عظیم عطا خواهد کرد. (و ان تک حسنة یضاعفها و یؤت من لدنه اجراً عظیماً) لطف و تفضل از کلمه «من لدنه» استفاده شده است.

۹- اعمال نیک آدمى در پى دارنده پاداشى الهى در دنیا و آخرت* (و ان تک حسنة یضاعفها و یؤت من لدنه اجراً عظیماً) بدان احتمال که مراد از «یضاعفها» پاداش دنیوى و «یؤت من لدنه ... » ناظر به پاداش اخروى باشد.

۱۰- ایمان و انفاق، حسنه اى است که، هر چند اندک باشد، پاداش عظیم الهى را در پى خواهد داشت. (ماذا علیهم لو امنوا باللّه و الیوم الاخر و انفقوا ... و ان تک حسنة یضاعفها و یؤت من لدنه اجراً عظیماً) از مصادیق مورد نظر براى حسنه، به دلیل آیه قبل، ایمان و انفاق است.

۱۱- وعده پاداش، از روشهاى قرآن براى برانگیختن مردم به نیکوکارى (و ان تک حسنة یضاعفها و یؤت من لدنه اجراً عظیماً)

۱۲- توجه به آگاهى خداوند بر کوچکترین انفاق، و پاداش عظیم خداوند به انفاقگران، درمان بخل و ترک احسان (و انفقوا ... و کان اللّه بهم علیماً. انّ اللّه لا یظلم مثقال ذرّة و ان تک حسنة یضاعفها و یؤت من لدنه اجراً عظیماً)

۱۳- پاداش عظیم خداوند، جبران کننده خسارتهاى انفاق کنندگان (و ماذا علیهم لو ... انفقوا ... و ان تک حسنة یضاعفها و یؤت من لدنه اجراً عظیماً) جمله «یضاعفها و یؤت من لدنه اجراً عظیماً» مى تواند پاسخى باشد به این توهم که انفاق، موجب خسارت مالى است.

موضوعات مرتبط

  • احسان: تشویق به احسان ۱۲
  • انفاق: پاداش انفاق ۱۰، ۱۲، ۱۳ ; خسارت انفاق ۱۳
  • انگیزش: عوامل انگیزش ۱۱
  • ایمان: پاداش ایمان ۱۰
  • بخل: روش درمان بخل ۱۲
  • بخیل: عذاب بخیل ۴ ; کیفر بخیل ۴
  • پاداش: مضاعف ۶ ; تضمین پاداش ۳ ; عدالت در پاداش ۳ ; مراتب پاداش ۸، ۱۰ ،۱۲، ۱۳ ; وعده پاداش ۱۱
  • تربیت: روش تربیت ۱۱
  • حسنه: موارد حسنه ۱۰
  • خدا: پاداش خدا ۹، ۱۰، ۱۲، ۱۳ ; خدا و ظلم ۱، ۴، ۵ ; عدالت خدا ۵ ; عطایاى خدا ۸ ; علم خدا ۳، ۱۲ ; فضل خدا ۸ ; کیفر خدا ۵ ; لطف خدا ۸
  • ذکر: آثار ذکر ۱۲
  • ریاکار: عذاب ریاکار ۴ ; کیفر ریاکار ۴ ; محرومیت ریاکار ۴
  • شیطان: دوستى با شیطان ۴
  • ظلم: ناپسندى ظلم ۲
  • عمل: آثار عمل ۴ ; پاداش اخروى عمل ۹ ; پاداش دنیوى عمل ۹ ; پاداش عمل ۳ ; پاداش عمل صالح ۶، ۷، ۸، ۹ ; عمل ناپسند ۲ ; کیفر عمل ۳
  • کیفر: عدالت در کیفر ۳، ۵
  • نظام قضایى:۵
  • نیکى: تشویق به نیکى ۱۱

منابع