التوبة ٣٥: تفاوت میان نسخه‌ها
(Edited by QRobot) |
(افزودن سال نزول) |
||
| خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
|-|معزی=روزی که تفتیده شوند در آتش دوزخ پس داغ شود بدانها پیشانیهاشان و پهلوهاشان و پشتهاشان این است آنچه اندوختید برای خویشتن پس بچشید آنچه را بودید می‌اندوختید | |-|معزی=روزی که تفتیده شوند در آتش دوزخ پس داغ شود بدانها پیشانیهاشان و پهلوهاشان و پشتهاشان این است آنچه اندوختید برای خویشتن پس بچشید آنچه را بودید می‌اندوختید | ||
|-|</tabber><br /> | |-|</tabber><br /> | ||
{{آيه | سوره = سوره التوبة | نزول = | {{آيه | سوره = سوره التوبة | نزول = [[نازل شده در سال::20|٨ هجرت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::35|٣٥]] | قبلی = التوبة ٣٤ | بعدی = التوبة ٣٦ | کلمه = [[تعداد کلمات::21|٢١]] | حرف = }} | ||
===معنی کلمات و عبارات=== | ===معنی کلمات و عبارات=== | ||
«یَوْمَ»: در روزی که. روزی را که. ظرف است برای (عذاب إلیمٍ) یا (یُعَذَّبُونَ) محذوف و یا مفعول‌به (أُذْکُرْ) محذوف است. «تُکْوَی»: داغ می‌گردد. «جِبَاه»: جمع جِبْهَة، پیشانیها. «جنوب»: جمع جنب، پهلوها. «ظُهُور»: جمع ظَهْر، پشتها. | «یَوْمَ»: در روزی که. روزی را که. ظرف است برای (عذاب إلیمٍ) یا (یُعَذَّبُونَ) محذوف و یا مفعول‌به (أُذْکُرْ) محذوف است. «تُکْوَی»: داغ می‌گردد. «جِبَاه»: جمع جِبْهَة، پیشانیها. «جنوب»: جمع جنب، پهلوها. «ظُهُور»: جمع ظَهْر، پشتها. | ||
نسخهٔ ۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۳:۴۹
ترجمه
| التوبة ٣٤ | آیه ٣٥ | التوبة ٣٦ | ||||||||||||||
| ||||||||||||||||
معنی کلمات و عبارات
«یَوْمَ»: در روزی که. روزی را که. ظرف است برای (عذاب إلیمٍ) یا (یُعَذَّبُونَ) محذوف و یا مفعول‌به (أُذْکُرْ) محذوف است. «تُکْوَی»: داغ می‌گردد. «جِبَاه»: جمع جِبْهَة، پیشانیها. «جنوب»: جمع جنب، پهلوها. «ظُهُور»: جمع ظَهْر، پشتها.
آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)
ثُمَ صُبُّوا فَوْقَ رَأْسِهِ مِنْ... (۰)
خُذْ مِنْ أَمْوَالِهِمْ صَدَقَةً... (۰) ذُقْ إِنَّکَ أَنْتَ الْعَزِيزُ... (۱) فِي جِيدِهَا حَبْلٌ مِنْ مَسَدٍ (۰)
تفسیر
- آيات ۳۵ - ۲۹، سوره توبه
- مراد از رسول در توصيف اهل كتاب به اينكه (( آنچه را كه خدا و رسول او حرام كرده اند حرام نمى دانند )) پيامبر اسلام (ص ) مى باشد
- واداشتن اهل كتاب به پرداخت جزيه مطابق با عدالت و انصاف است
- مراد از حق بودن دين ، و معناى توصيف اهل كتاب به عدم تدين به دين حق
- معناى (( جزيه )) و مقصود از صغار اهل كتاب در: (( ...و هم صاغرون ))
- معرفى (( عزير )) و بيان اينكه مراد يهود از اينكه گفتند (( عزير پسر خداست )) چه بوده است
- گفتار مسيحيان مبنى بر اينكه عيسى پسر خداست مشابه گفتار كفار در امم گذشته است
- معناى (( احبار )) و (( رهبان )) و اشاره به اينكه برخلاف نصارا، يهود جدا و واقعا معتقد به فرزندى عزير براى خدا نبوده اند
- اطاعت بدون قيد و شرط و بالاستقلال همان عبادت و پرستش است و مختص به خداى سبحان مى باشد
- لطافت تعبير از حال اهل كتاب به : (( يريدون ان يطفؤ وا نور الله بافواههم ))
- اراده الهى بر انتشار دين اسلام در عالم بشريت تعلق گرفته است .
- اشاره به اهميت اقتصاديات در نظام بشرى و وجه اينكه از ميان گناهان احبار و رهبان (( اكل مال به باطل )) ذكر شده است
- مواردى از تعديات مالى كشيشان
- حكم حرمت كنز و احتكار ذهب و فضه مخصوص به اهل كتاب نيست و معناى انفاق در راه خدا انفاق در مصالح و ضروريات دينى و اجتماعى است
- رواياتى در مورد قتال با اهلكتاب و رواياتى در مورد اينكه مجوس اهل كتاب هستند
- چند روايت در مورد معناى اينكه يهود و نصارا احبار و رهبان را ارباب گرفتند
- چند روايت در ذيل جمله : (( ليظهره على الدين كله )) و تفسير آن به ظهور حضرت مهدى(ع )
- رواياتى در ذيل آيه : (( والذين يكنزون تاذهب والفضة ... )) و استناد مستمر ابوذر به اين آيه شريفه در برابر عثمان و معاويه و گنجينه داران
- بررسى موضع ابوذر و بيان اينكه گفتار او نتيجه اجتهادش نبوده بلكه ماءخوذ از رسول الله (ص ) بوده است
- بيان فساد و ضعف دو روايتى كه در صدد مخدوش ساختن ابوذر است
- مفاسدى كه بر اندوختن و احتكار پول مترتب است
- در مواردى كه انفاق ، مستحب يا مباح است چرا بخل ورزيدن جائر نباشد؟
- نقش مبرات و مستحبات مالى در حفظ اساس حيات مجتمع دينى و ايجاد نظام اسلامى
نکات آیه
۱ - دفینه هاى زراندوزان در قیامت وبال گردن و ابزارى براى شکنجه و عذاب آنان، خواهد گشت. (و الذین یکنزون الذهب و الفضة ... یوم یحمى علیها فى نار جهنم فتکوى بها جباههم)
۲ - گنجینه هاى ثروت اندوزان را، جهت نقره داغ کردن آنان، با آتش دوزخ خواهند گداخت. (یوم یحمى علیها فى نار جهنم فتکوى بها جباههم) «احماء» مصدر «یحمى» یعنى چیزى را به شدت حرارت دادن و ضمیر مؤنث «علیها» به «الذهب» و «الفضة» برمى گردد البته به اعتبار دنانیر و دراهم و «یکوى» از ماده «کىّ» و کىّ به معناى چسباندن چیزى داغ به عضو بدن است.
۳ - پیشانى، پهلو و پشت کنزاندوزان را در دوزخ با طلاها و نقره هاى گداخته، داغ خواهند کرد. (فى نار جهنم فتکوى بها جباههم و جنوبهم و ظهورهم)
۴ - سرزنش خداوند از زراندوزان در دوزخ، همراه با شکنجه کردن آنان به وسیله اندوخته هایشان (هذا ما کنزتم لأنفسکم فذوقوا ما کنتم تکنزون)
۵ - طلاها و نقره هاى گداخته شده در آتش دوزخ، تجسمى از گنجینه شدن آنها در دنیا توسط کنزاندوزان (الذین یکنزون الذهب و الفضة ... یوم یحمى علیها ... هذا ما کنزتم لأنفسکم)
۶ - عذابهاى اخروى، تجسم اعمال انسان در دنیا (هذا ما کنزتم لأنفسکم فذوقوا ما کنتم تکنزون)
۷ - شکنجه دوزخیان با طلا و نقره گداخته، از عذابهاى دردناک جهنم است. (و الذین یکنزون الذهب ... فبشرهم بعذاب ألیم. یوم یحمى علیها فى نار جهنم)
روایات و احادیث
۸ - از امام صادق (ع) [ضمن حدیثى در توضیح گناهان کبیره] روایت شده است: « ... و منع الزکاة المفروضة لأن اللّه عز و جل یقول: یوم یحمى علیها فى نار جهنم فتکوى بها جباههم و جنوبهم و ظهورهم ... ;[۱] ... از جمله گناهان کبیره، منع زکات واجب است; زیرا خداى عزوجل مى فرماید: روزى که آن [زر و سیم]را با آتش دوزخ مى گدازند و پیشانى، پهلو و پشت آنان را داغ مى زنند و مى گویند این است آنچه براى خود اندوختید ... ».
موضوعات مرتبط
- ثروت اندوزان: ابزار عذاب ثروت اندوزان ۱، ۲، ۳، ۴، ۵ ; ثروت اندوزان در جهنم ۲، ۳، ۴، ۵ ; ثروت اندوزان در قیامت ۱ ; سرزنش ثروت اندوزان ۴ ; سوزاندن پشت ثروت اندوزان ۳ ; سوزاندن پهلوى ثروت اندوزان ۳ ; سوزاندن پیشانى ثروت اندوزان ۳ ; گنجهاى ثروت اندوزان ۱، ۲، ۴
- جهنم: عذاب جهنم ۷
- جهنمیان: شکنجه جهنمیان ۷
- خدا: سرزنشهاى خدا ۴
- زکات: عذاب مانعان از زکات ۸ ; گناه ممانعت از زکات ۸
- عذاب: ابزار عذاب ۷ ; عذاب اخروى ۶ ; عذاب با نقره داغ ۲، ۳، ۵، ۷ ; عذاب دردناک ۷ ; مراتب عذاب ۷
- عمل: تجسم عمل ۵، ۶
- کنز: کیفر اخروى کنز ۱
- گناهان کبیره: ۸
منابع
- ↑ اصول کافى، ج ۲، ص ۲۸۷، ح ۲۴ ; نورالثقلین، ج ۲، ص ۲۱۴، ح ۱۳۵.
