الأنعام ٧٢: تفاوت میان نسخهها
(Edited by QRobot) |
(افزودن سال نزول) |
||
خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
|-|معزی=و آنکه بپا دارید نماز را و بترسیدش و او است آنکه بسوی او گردآورده شوید | |-|معزی=و آنکه بپا دارید نماز را و بترسیدش و او است آنکه بسوی او گردآورده شوید | ||
|-|</tabber><br /> | |-|</tabber><br /> | ||
{{آيه | سوره = سوره الأنعام | نزول = | {{آيه | سوره = سوره الأنعام | نزول = [[نازل شده در سال::18|٦ هجرت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::72|٧٢]] | قبلی = الأنعام ٧١ | بعدی = الأنعام ٧٣ | کلمه = [[تعداد کلمات::11|١١]] | حرف = }} | ||
===معنی کلمات و عبارات=== | ===معنی کلمات و عبارات=== | ||
«وَ أَنْ أَقِیمُوا ...»: این جمله عطف بر (أُمِرْنَا لِنُسْلِمَ) است، و تقدیر چنین است: أُمِرْنا ِلاَنْ نُسْلِمَ وَ ِلاَنْ نُقیمَ. | «وَ أَنْ أَقِیمُوا ...»: این جمله عطف بر (أُمِرْنَا لِنُسْلِمَ) است، و تقدیر چنین است: أُمِرْنا ِلاَنْ نُسْلِمَ وَ ِلاَنْ نُقیمَ. |
نسخهٔ ۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۳:۴۳
ترجمه
الأنعام ٧١ | آیه ٧٢ | الأنعام ٧٣ | ||||||||||||||
|
معنی کلمات و عبارات
«وَ أَنْ أَقِیمُوا ...»: این جمله عطف بر (أُمِرْنَا لِنُسْلِمَ) است، و تقدیر چنین است: أُمِرْنا ِلاَنْ نُسْلِمَ وَ ِلاَنْ نُقیمَ.
تفسیر
- آيات ۷۳ - ۵۶، سوره انعام
- حكم تكوينى ، مختص به خدا و حكم تشريعى ، همانند امور ديگر، بالاصالة و مستقلا منتسب به خداى تعالى است .
- معنا و تفسير (ان الحكم الا لله ) و (يقص الحق و هو خير الفاصلين ).
- افراط و تفريط دو گروه از مسلمين در مساءله حسن و قبح و رابطه آن با تشريع .
- شرايع و احكام الهى ، معلل به جهات حسن و مزاياى مصالح است ولى نه آنچنانكه افعال و احكام بشرى چنين است .
- عقول بشرى از درك تمام حقائق عاجز است .
- جهات حسن و مصلحت نسبت به احكام و افعال ما حاكميت دارند ولى خداوند محكوم به اين جهات نيست .
- وجه ارتباط اين آيه با ماقبل خودش .
- معناى خزائن غيب و مراد از (( مفاتح الغيب )) .
- مراد از (( كتاب مبين )) .
- فرق (( كتاب مبين )) با (( مفاتح غيب )) .
- عموميت علم خداوند و نامتناهى بودن آن (يعلم ما فى البرّ و البحر... )) .
- حقيقت انسان كه از آن به (( من )) تعبير مى شود، همان روح انسانى است و بس .
- جهت و هدف از گماشتن ملائكه (( حفظه )) براى آدمى تا زمان مرگ .
- ريشه فطرى توجه انسان به خدا و وعده شكر و طاعت دادن او به هنگام گرفتارى هاىشديد.
- تهديد امت به نزول عذاب از ناحيه خداى تعالى .
- وجوهى كه در معناى (( عذاب از فوق )) در آيه شريفه گفته شده است .
- پيشگوئى تفرقه امت و درگيرى هاى بين آنها پس ازرسول خدا (ص ).
- مردم از قوم رسول خدا كه براى نخستين بار نفاق ورزيده ، مخالفت و اعتراض كردند وراه مخالفت را براى سايرين باز كردند.
- آنچه بر سر امت اسلام پديد آمده همه زاييده اختلافات و مشاجرات بعد از رحلت پيامبراست .
- پيغمبر (ص ) معصوم از فراموشى است و خطاب (( ينسينك )) در حقيقت خطاب به امت است .
- آميزش با گناهكاران و حضور در مجلس معصيت ، خطر وقوع در معصيت را براى انسان افزايش مى دهد.
- معناى (بسل ) و مراد از (و ذكر به اءن تبسل نفس ).
- استدلالفاسد و عجيب برخى ، به بعضى آيات براى اثبات اين ادعا كه پيغمبران قبل از بعثت كافر بوده اند.
- معناى اينكه هدايت خدا هدايت است (ان هدى الله هوالهدى ).
- وجه وجهت اثبات ملك و سلطنت براى خداى تعالى در روز قيامت .
- چند نكته :
- رواياتى در ذيل آيه مربوط به نزول بلا بر امت محمد (ص ) و بيان اختلاف و عدم اعتباراين روايات .
- چند روايت در ذيل آيه نهى از نشستن با كسانى كه در آيات خدا خوض مى كنند.
نکات آیه
۱- اقامه نماز فرمانى است که آدمیان باید بر آن گردن نهند. (و أمرنا لنسلم لرب العلمین. و أن أقیموا الصلوة)
۲- نماز داراى جایگاه و اهمیتى ویژه در بین عبادات (و أمرنا لنسلم ... و أن أقیموا الصلوة و اتقوه) یادآور شدن نماز در این سلسله آیات از بین عبادات دیگر، گویاى نقش و جایگاه ویژه آن است.
۳- اقامه نماز و تقوا، نشانه تسلیم شدن در برابر پروردگار است. (و أمرنا لنسلم لرب العلمین. و أن أقیموا الصلوة و اتقوه) چون «تسلیم» مذکور در آیه قبل حالتى درونى و تمکینى نفسانى است، امر به تقوا و اقامه نماز در پى آن مى تواند اشاره به جلوه هاى عملى آن حالت درونى باشد.
۴- تسلیم شدن در برابر پروردگار و اقامه نماز و پروا از او، نشانه برخوردارى از هدایت الهى است. (إن هدى الله هو الهدى و أمرنا لنسلم ... و أن أقیموا الصلوة و اتقوه)
۵- حشر آدمیان، در بستر تاریخ تا قیامت، فقط به سوى خداوند است. (و هو الذى إلیه تحشرون)
۶- باور به اینکه حشر آدمى تنها به سوى خداست، برانگیزاننده او به تسلیم در برابر خداوند و پروا از اوست. (و أمرنا لنسلم لرب ... و اتقوه و هو الذى إلیه تحشرون)
۷- قیامت روز گرد آمدن تمامى آدمیان در پیشگاه خداوند است. (و هو الذى إلیه تحشرون)
۸- هیچ گریزگاه و مأوایى جز خداوند براى انسان نیست. (و هو الذى إلیه تحشرون)
موضوعات مرتبط
- انسان: پناهگاه انسان ۸ ; حشر اخروى انسان ها ۶، ۷ ; حشر دنیوى انسان ها ۵ ; فرجام انسان ۵ ; مسؤولیت انسان ۱
- انگیزش: عوامل انگیزش ۶
- ایمان: آثار ایمان ۶
- بازگشت به خدا:۵، ۶
- تسلیم: آثار تسلیم به خدا ۴ ; عوامل تسلیم به خدا ۶ ; نشانه هاى تسلیم به خدا ۳
- تقوا: آثار تقوا ۳، ۴ ; عوامل تقوا ۶
- خدا: اختصاصات خدا ۸
- قیامت: اجتماع در قیامت ۷ ; ویژگى قیامت ۷
- نماز: آثار برپایى نماز ۴ ; آثار نماز ۳ ; اهمیت برپایى نماز ۱ ; اهمیت نماز ۲ ; فضیلت نماز ۲ ; وجوب نماز ۱
- واجبات:۱
- هدایت: نشانه هاى هدایت ۴