الشورى ٤٢: تفاوت میان نسخهها
(افزودن جزییات آیه) |
(←تفسیر) |
||
خط ۳۶: | خط ۳۶: | ||
{{ نمایش فشرده تفسیر| | {{ نمایش فشرده تفسیر| | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۸_بخش۶#link56 | آيات ۲۷ - ۵۰ سوره شورى]] | *[[تفسیر:المیزان جلد۱۸_بخش۶#link56 | آيات ۲۷ - ۵۰ سوره شورى]] | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۸_بخش۷#link57 | سنت الهى در روزى | *[[تفسیر:المیزان جلد۱۸_بخش۷#link57 | سنت الهى در روزى دادن، بر طبق حال مردم]] | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۸_بخش۷#link58 | شباهت رزق مادى با معارف حقه و شرايع آسمانى | *[[تفسیر:المیزان جلد۱۸_بخش۷#link58 | شباهت رزق مادى با معارف حقه و شرايع آسمانى]] | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۸_بخش۷#link59 | توضيحى راجع به | *[[تفسیر:المیزان جلد۱۸_بخش۷#link59 | توضيحى راجع به «قدير» بودن خداى تعالى]] | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۸_بخش۷#link60 | | *[[تفسیر:المیزان جلد۱۸_بخش۷#link60 | فلسفه مصائب و ناملایماتی که جامعه را در بر می گیرد]] | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۸_بخش۷#link65 | بیان برخی از صفات نيك مؤمنان: اجتناب از كبائر و فواحش و...]] | |||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۸_بخش۸#link66 | مؤمنان در کارهای خود، با یکدیگر مشورت می کنند]] | |||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۸_بخش۸#link67 | چرا در آیه شریفه، عمل متقابل مظلوم در برابر ظالم را، «سیّئه» نامیده؟]] | |||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۸_بخش۸#link69 | مظلوم، حق مقابله به مثل دارد، هرچند صبر و گذشت، فضيلتى برتر است]] | |||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۸_بخش۷#link65 | صفات نيك | *[[تفسیر:المیزان جلد۱۸_بخش۸#link70 | وصف حال غيرمؤمنان، در روبرو شدن با عذاب الهى]] | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۸_بخش۸#link66 | | *[[تفسیر:المیزان جلد۱۸_بخش۸#link71 | زیانکاران در قیامت، چه کسانی هستند؟]] | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۸_بخش۸#link67 | | *[[تفسیر:المیزان جلد۱۸_بخش۸#link73 | توبيخ انسان متنعّم سرگرم به دنيا]] | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۸_بخش۸#link74 | بحث روايتی]] | |||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۸_بخش۸#link69 | | *[[تفسیر:المیزان جلد۱۸_بخش۸#link75 | بيان سه اشكال در رابطه با آیه: «مَا أصَابَكُم من مصیبة...»]] | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۸_بخش۸#link70 | وصف حال | |||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۸_بخش۸#link71 | | |||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۸_بخش۸#link73 | توبيخ انسان | |||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۸_بخش۸#link74 | | |||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۸_بخش۸#link75 | بيان سه اشكال در رابطه با | |||
}} | }} |
نسخهٔ کنونی تا ۱۹ شهریور ۱۴۰۱، ساعت ۰۹:۵۵
کپی متن آیه |
---|
إِنَّمَا السَّبِيلُ عَلَى الَّذِينَ يَظْلِمُونَ النَّاسَ وَ يَبْغُونَ فِي الْأَرْضِ بِغَيْرِ الْحَقِ أُولٰئِکَ لَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ |
ترجمه
الشورى ٤١ | آیه ٤٢ | الشورى ٤٣ | ||||||||||||||
|
معنی کلمات و عبارات
«یَبْغُونَ»: سرکشی میکنند.
تفسیر
- آيات ۲۷ - ۵۰ سوره شورى
- سنت الهى در روزى دادن، بر طبق حال مردم
- شباهت رزق مادى با معارف حقه و شرايع آسمانى
- توضيحى راجع به «قدير» بودن خداى تعالى
- فلسفه مصائب و ناملایماتی که جامعه را در بر می گیرد
- بیان برخی از صفات نيك مؤمنان: اجتناب از كبائر و فواحش و...
- مؤمنان در کارهای خود، با یکدیگر مشورت می کنند
- چرا در آیه شریفه، عمل متقابل مظلوم در برابر ظالم را، «سیّئه» نامیده؟
- مظلوم، حق مقابله به مثل دارد، هرچند صبر و گذشت، فضيلتى برتر است
- وصف حال غيرمؤمنان، در روبرو شدن با عذاب الهى
- زیانکاران در قیامت، چه کسانی هستند؟
- توبيخ انسان متنعّم سرگرم به دنيا
- بحث روايتی
- بيان سه اشكال در رابطه با آیه: «مَا أصَابَكُم من مصیبة...»
تفسیر نور (محسن قرائتی)
إِنَّمَا السَّبِيلُ عَلَى الَّذِينَ يَظْلِمُونَ النَّاسَ وَ يَبْغُونَ فِي الْأَرْضِ بِغَيْرِ الْحَقِّ أُولئِكَ لَهُمْ عَذابٌ أَلِيمٌ «42»
همانا نكوهش فقط بر كسانى است كه به مردم ستم مىكنند و در زمين به ناحقّ طغيان مىكنند، آنانند كه برايشان عذاب دردناكى است.
تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)
إِنَّمَا السَّبِيلُ عَلَى الَّذِينَ يَظْلِمُونَ النَّاسَ وَ يَبْغُونَ فِي الْأَرْضِ بِغَيْرِ الْحَقِّ أُولئِكَ لَهُمْ عَذابٌ أَلِيمٌ (42)
إِنَّمَا السَّبِيلُ: جز اين نيست كه راه عتاب و عقاب، عَلَى الَّذِينَ يَظْلِمُونَ النَّاسَ: بر آن كسانى است ظلم مىكنند بر مردم ابتدا، وَ يَبْغُونَ فِي الْأَرْضِ: و سركشى مىكنند در زمين و از حد بيرون روند، بِغَيْرِ الْحَقِ: به ناحق بدون جهتى و حجتى، بلكه به سبب تكبر و فساد، أُولئِكَ لَهُمْ عَذابٌ أَلِيمٌ: آن گروه موصوف به ظلم و بغى مر ايشان راست عذابى دردناك كه عذاب جهنم باشد.
جلد 11 - صفحه 439
تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)
وَ لَمَنِ انْتَصَرَ بَعْدَ ظُلْمِهِ فَأُولئِكَ ما عَلَيْهِمْ مِنْ سَبِيلٍ (41) إِنَّمَا السَّبِيلُ عَلَى الَّذِينَ يَظْلِمُونَ النَّاسَ وَ يَبْغُونَ فِي الْأَرْضِ بِغَيْرِ الْحَقِّ أُولئِكَ لَهُمْ عَذابٌ أَلِيمٌ (42) وَ لَمَنْ صَبَرَ وَ غَفَرَ إِنَّ ذلِكَ لَمِنْ عَزْمِ الْأُمُورِ (43) وَ مَنْ يُضْلِلِ اللَّهُ فَما لَهُ مِنْ وَلِيٍّ مِنْ بَعْدِهِ وَ تَرَى الظَّالِمِينَ لَمَّا رَأَوُا الْعَذابَ يَقُولُونَ هَلْ إِلى مَرَدٍّ مِنْ سَبِيلٍ (44) وَ تَراهُمْ يُعْرَضُونَ عَلَيْها خاشِعِينَ مِنَ الذُّلِّ يَنْظُرُونَ مِنْ طَرْفٍ خَفِيٍّ وَ قالَ الَّذِينَ آمَنُوا إِنَّ الْخاسِرِينَ الَّذِينَ خَسِرُوا أَنْفُسَهُمْ وَ أَهْلِيهِمْ يَوْمَ الْقِيامَةِ أَلا إِنَّ الظَّالِمِينَ فِي عَذابٍ مُقِيمٍ (45)
ترجمه
و هر آينه آنكه انتقام كشيد بعد از ستم شدن بر او پس آنگروه نيست بر آنها هيچ راه اشكالى
جز اين نيست كه راه عتاب و عقاب بر كسانى است كه ستم ميكنند بر مردم و تعدّى مينمايند در زمين بناحق آنگروه براى آنها عذابى است دردناك
و هر آينه آنكه صبر كرد و گذشت نمود همانا آن هر آينه از كارهاى مطلوب الهى است
و هر كه را واگذارد در گمراهى خدا پس نيست براى او هيچ ياورى بعد از او و مىبينى ستمكاران را چون ديدند عذاب را ميگويند آيا بسوى بازگشتن راهى هست
و مىبينى آنانرا كه عرضه ميشوند بر آن با آنكه فروتنانند از خوارى نگاه ميكنند از ديده پنهان و گويند آنانكه ايمان آوردند همانا زيانكاران آنانند كه زيانكار نمودند خودشان و خانوادهشان را روز قيامت آگاه باشيد همانا ستمكاران در عذاب دائمند.
تفسير
خداوند سبحان در تعقيب و تأكيد مفاد آيات سابقه فرموده و هر آينه كسانيكه انتقام بكشند از ظالم بر خودشان بعد از آنكه مظلوم واقع شدند
جلد 4 صفحه 587
بهيچ وجه جاى اعتراض و راه اشكالى بر آنها نيست چون حق داشتند كه قصاص يا تقاص نمايند و ذكر شد كه در بعضى از موارد راجح است بلى اشكال و اعتراض بر كسانى است كه ابتداء بظلم و ستم بر مردم مينمايند و تعدّى و تجاوز از حد و قدر خودشان ميكنند در زمين بناحق و ناروا و آنها مشمول عذاب اليم جهنّم در قيامت خواهند بود و اگر كسى صبر كند بر جور و ستمى كه بر او وارد شده و گذشت نمايد و عفو و اغماض كند در مورديكه مقتضى براى عفو باشد كه در آيات سابقه بيان شد هر آينه كارى كرده كه مرضىّ خدا و پسند اولياء و از اخلاق ستوده است كه بايد شخص بزرگ بر آن ثابت و بزرگوارى خود را بآن اثبات نمايد خلاصه آنكه از امورى است كه بايد در موقعش عزم بر آن داشت و اين تفصيل كه حسن انتقام و عفو باشد هر كدام بجاى خود مستفاد از بعضى روايات و موافق با موازين علم اخلاق است و كسيرا كه خداوند براى عدم قابليت و اعراض از ذكر حق بحال ضلالت و گمراهى واگذارد و توفيق و تأييد خود را از او سلب فرمايد نيست و نخواهد بود براى او دوست و يار و ياور و نگهبان و نگهدارى در رتبه متأخّره از خدا كه با او يارى و او را نگهدارى نمايد از بليّات دنيا و عقوبات آخرت و مىبينى تو اى پيغمبر ستمكاران را در روز قيامت وقتى مشاهده عذاب را نمودند كه آرزو مينمايند و ميگويند آيا ممكن است يكمرتبه ديگر ما بدنيا برگرديم و مىبينى تو آنها را كه عرضه داشته ميشوند بر آتش جهنّم در حال خضوع و خشوع از ذلّت و خوارى كه مينگرند به آتش از زير چشم مانند كسانى كه براى كشتن حاضر كرده شوند كه بشمشير نگاه ميكنند و چون اهل ايمان آنها را باين حال مىبينند ميگويند الحقّ زيانكاران آنكسانى هستند كه خودشان و اهل و عيالشان را بخسران انداختند و زيانكار نمودند در روز قيامت چون آنها را سوق بحق ننمودند بلكه تربيت بباطل كردند و از منافع و فوائد اخروى ايمان و عمل صالح باز ماندند و مستحق عذاب جهنّم شدند و خدا ميفرمايد بدانيد كه ستمكاران بر خويش و خلق بكفر و ضلال در عذاب دائم بىزوال جاى دارند.
جلد 4 صفحه 588
اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)
إِنَّمَا السَّبِيلُ عَلَي الَّذِينَ يَظلِمُونَ النّاسَ وَ يَبغُونَ فِي الأَرضِ بِغَيرِ الحَقِّ أُولئِكَ لَهُم عَذابٌ أَلِيمٌ (42)
جز اينکه نيست که سبيل و مسئوليت براي كساني است که ظلم ميكنند ناس را و فساد و طغيان ميكنند در زمين بنا حق اينهاست از براي آنها عذاب دردناك.
إِنَّمَا السَّبِيلُ از قتل و قصاص و ديه و ارش و مؤاخذه.
عَلَي الَّذِينَ يَظلِمُونَ النّاسَ چه ظلم بانبياء و ائمه و مقربان درگاه الهي و بمؤمنين و چه ظلم مالي و غصب حقوق آنها و چه اذيت و آزار بدني و چه ظلم عرضي و چه غصب مقام آنها و چه حبس حقوق آنها که بالاترين معاصي و سختترين عقوبات براي ظلمه است الظلم
جلد 15 - صفحه 502
ظلمات يوم القيمة و چه اندازه آيات و اخبار در مذمت و عقوبت آن وارد شده و اشد انحاء ظلم ظلم باهل بيت رسول اللّه است به صديقه طاهره و بعلها و بنوها.
وَ يَبغُونَ فِي الأَرضِ بغي فساد در زمين است و فساد مقابل صلاح است يعني آنچه عمل ميكنند بر خلاف صلاح دين و مسلمين است و فساد اقسام زيادي دارد و اعظم آنها اضلال بندگان خدا است از دين حق و سوق آنهاست به كفر و فسق و فجور وَ اللّهُ لا يُحِبُّ الفَسادَ بقره آيه 205-) وَ لا تَبغِ الفَسادَ فِي الأَرضِ إِنَّ اللّهَ لا يُحِبُّ المُفسِدِينَ- قصص آيه 77- و بعد از ذكر عاد و فرعون و ثمود ميفرمايد فَأَكثَرُوا فِيهَا الفَسادَ فَصَبَّ عَلَيهِم رَبُّكَ سَوطَ عَذابٍ، إِنَّ رَبَّكَ لَبِالمِرصادِ- فجر آيه 11 تا 13- بِغَيرِ الحَقِّ معني اينکه نيست که فساد دو قسم است: فساد بحق و فساد بغير حق بلكه فساد مطلقا بغير حق است.
أُولئِكَ لَهُم با سه تأكيد.
عَذابٌ أَلِيمٌ است.
برگزیده تفسیر نمونه
]
(آیه 42)- «تنها ایراد و مجازات بر کسانی است که به مردم ستم میکنند، و در زمین بنا حق ظلم روا میدارند» (إِنَّمَا السَّبِیلُ عَلَی الَّذِینَ یَظْلِمُونَ النَّاسَ وَ یَبْغُونَ فِی الْأَرْضِ بِغَیْرِ الْحَقِّ).
ج4، ص350
آنها علاوه بر کیفر و مجازات در دنیا، «در آخرت نیز عذاب دردناکی در انتظارشان است» (أُولئِکَ لَهُمْ عَذابٌ أَلِیمٌ).
نکات آیه
۱ - ستم پیشگان و تجاوزگران به حقوق مردم، سزاوار پیگرد، مؤاخذه و مجازات مى باشند. (إنّما السبیل على الذین یظلمون الناس)
۲ - حقوق تمامى انسان ها - حتى غیرمؤمنان - محترم است. (إنّما السبیل على الذین یظلمون الناس) از ذکر «الناس» به جاى «الذین آمنوا»، مى توان استفاده کرد که تجاوز به انسان هاى غیر مؤمن نیز مطرود و ناروا است.
۳ - ظلم و تجاوز به حقوق مردم - حتى انسان هاى غیر مؤمن - امرى ناشایست و سزاوار پیگرد و انتقام است. (إنّما السبیل على الذین یظلمون الناس)
۴ - ظلم و تجاوز در تمامى اشکال آن، ناروا و توجیه ناپذیر است. (یظلمون الناس و یبغون فى الأرض بغیر الحقّ) تعبیر به «بغیر الحقّ»، تأکیدى بر ناروایى هرگونه تعدى و تجاوز به حقوق مردمان است که راه را بر هرگونه احتمال حقانیت و بایستگى در تجاوز مسدود مى کند.
۵ - ستم پیشگان و متجاوزان، مستحق عذابى سخت و دردناک اند. (الذین یظلمون الناس ... أولئک لهم عذاب ألیم)
موضوعات مرتبط
- انسان: اهمیت حقوق انسان ها ۲
- ظالمان: عذاب ظالمان ۵; کیفر ظالمان ۱; مؤاخذه ظالمان ۱
- ظلم: انتقام از ظلم ۳; کیفر ظلم ۳; ناپسندى ظلم ۳، ۴
- عذاب: اهل عذاب ۵; عذاب دردناک ۵; مراتب عذاب ۵
- عمل: عمل ناپسند ۳
- متجاوزان: عذاب متجاوزان ۵; کیفر متجاوزان ۱; مؤاخذه متجاوزان ۱
منابع