الواقعة ٨٠: تفاوت میان نسخهها
(Edited by QRobot) |
(افزودن سال نزول) |
||
خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
|-|معزی=فرستادنی از پروردگار جهانیان | |-|معزی=فرستادنی از پروردگار جهانیان | ||
|-|</tabber><br /> | |-|</tabber><br /> | ||
{{آيه | سوره = سوره الواقعة | نزول = | {{آيه | سوره = سوره الواقعة | نزول = [[نازل شده در سال::2|٢ بعثت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::80|٨٠]] | قبلی = الواقعة ٧٩ | بعدی = الواقعة ٨١ | کلمه = [[تعداد کلمات::4|٤]] | حرف = }} | ||
===معنی کلمات و عبارات=== | ===معنی کلمات و عبارات=== | ||
«تَنزِیلٌ ...»: (نگا: شعراء / سجده / یس / . | «تَنزِیلٌ ...»: (نگا: شعراء / سجده / یس / . |
نسخهٔ ۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۴:۲۷
ترجمه
الواقعة ٧٩ | آیه ٨٠ | الواقعة ٨١ | ||||||||||||||
|
معنی کلمات و عبارات
«تَنزِیلٌ ...»: (نگا: شعراء / سجده / یس / .
آیات مرتبط (تعداد ریشههای مشترک)
تفسیر
- آيات ۵۷ - ۹۶، سوره واقعه
- بيان جهت اينكه لازمه اعتقاد به آفريدگار تصديق قيامت و معاد است (نحن خلقناكم فلولاتصدقون )
- مرگ تقدير شده است و ناشى از غلبه اسبابزوال بر قدرت و اراده خداوند نيست
- حكمت و غرض از تقدير مرگ : تبديل امثال ، و انشاء مجدد اموات
- توضيح اينكه چگونه علم به دنيا و خصوصيات آن مسلتزم اذعان به معاد است
- بيان اينكه آيه : ((و لقد علمتم النشاة الاولى فلولا تذكرون )) مبتنى بر قياس نيست
- اثبات ربوبيت پروردگار با بر شمردن سه تا از مهمترين حوائج مردم : زراعت ، آب وآتش
- معناى آيه : ((فسبح باسم ربك العظيم
- معناى اينكه قرآن كريم و ((انى كتاب مكنون )) است
- مراد از ((مس )) و ((مظهرون )) در آيه : ((لا يسمه لا المطهرون ))
- معناى اينكه فرمود: روزى خود را تكذيب قرار مى دهيد
- اگر قيامتى در كار نيست پس چرا جان به گلوگاه رسيده را بر نمى گردانيد؟!
- وضع طوائف سه گانه (مقربون ، اصحاب اليمين و اصحابالشمال ) در حال مرگ و پس از مرگ
- (رواياتى در ذيل برخى آيات گذشته )
نکات آیه
۱ - قرآن، کتابى نازل شده از جانب خداوند (تنزیل من ربّ العلمین)
۲ - نزول قرآن بر پیامبر(ص)، نزول تدریجى بود. (تنزیل من ربّ العلمین) مفسران، «تنزیل» را به نزول تدریجى و «إنزال» را به نزول دفعى معنا کرده اند.
۳ - قرآن، جلوه اى از ربوبیت خداوند (تنزیل من ربّ العلمین)
۴ - خداوند، پروردگار و تدبیرکننده همه عوالم هستى است. (تنزیل من ربّ العلمین) «عالَم» (مفرد «عالَمین») به مجموعه و دسته اى از مخلوقات گفته مى شود. بنابراین «العالمین»; یعنى، همه موجودات به لحاظ مجموعه ها و دسته ها.
۵ - جهان آفرینش، متشکل از عالم هاى متعدد (تنزیل من ربّ العلمین) با توجه به جمع آمدن کلمه «العالمین»، برداشت بالا استفاده مى شود.
۶ - جهان آفرینش، در حال حرکت به سوى کمال (ربّ العلمین) در معناى «ربّ» تربیت کردن نهفته است. تربیت ایجاد حالتى در شىء پس از حالت قبل است تا آن گاه که به حد تمام و کمال برسد (مفردات راغب). این معنا حکایت از حرکت تکاملى جهان دارد.
۷ - هدف از نزول قرآن، تربیت انسان و حرکت دادن او به سوى کمال است. (تنزیل من ربّ العلمین)
موضوعات مرتبط
- آفرینش: تعدد عوالم آفرینش ۵; تکامل آفرینش ۶; مدبر عوالم آفرینش ۴
- انسان: اهمیت تربیت انسان ۷; اهمیت تکامل انسان ۷
- خدا: ربوبیت خدا ۴; نشانه هاى ربوبیت خدا ۳
- قرآن: فضیلت قرآن ۳; فلسفه نزول قرآن ۷; منشأ نزول قرآن ۱; نزول تدریجى قرآن ۲