المؤمنون ٢٦

قَالَ‌ رَبِ‌ انْصُرْنِي‌ بِمَا کَذَّبُونِ‌

ترجمه

(نوح) گفت: «پروردگارا! مرا در برابر تکذیبهای آنان یاری کن!»

|نوح گفت: پروردگارا! مرا در برابر اين كه تكذيبم مى‌كنند يارى كن

[نوح‌] گفت: «پروردگارا، از آن روى كه دروغزنم خواندند مرا يارى كن.»

نوح عرض کرد: خدایا، تو مرا بر اینان که تکذیب من کردند یاری فرما.

[نوح] گفت: پروردگارا! مرا در برابر تکذیب آنان یاری ده.

گفت: اى پروردگار من، اكنون كه مرا تكذيب مى‌كنند، ياريم كن.

[نوح‌] گفت پروردگارا در قبال اینکه تکذیبم می‌کنند یاریم فرما

گفت: پروردگارا، در برابر آنكه مرا تكذيب كردند يارى‌ام كن.

نوح گفت: پروردگارا! چون مرا تکذیب می‌کنند (و دعوتم را دروغ می‌دانند، نابودشان گردان، و بر آنان) مرا یاری داده و پیروز گردان.

(نوح) گفت: «پروردگارم! به (سزای) آنچه مرا تکذیب کردند، یاریم ده.»

گفت پروردگارا یاریم کن بر آنچه دروغگویم شمردند

المؤمنون ٢٥	آیه ٢٦	المؤمنون ٢٧
سوره : سوره المؤمنون نزول : ٥ بعثت اطلاعات آماری تعداد کلمات : ٥ تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«بِمَا»: به سبب این که. در برابر تکذیبشان. حرف باء سببیّه یا برای بدل است، و (ما) مصدریّه می‌باشد.

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

فَدَعَا رَبَّهُ‌ أَنِّي‌ مَغْلُوبٌ‌... (۲)

تفسیر

• آيات ۲۳ - ۵۴، سوره مؤ منون
• اشاره به عقيده بت پرستان درباره عبادت آلهه و معناى خطاب نوح عليه السلام به قوم خود: ((اعبدوا الله ...))
• افترائات و احتجاجات قوم نوح عليه السّلام در مقام انكار رسالت آنحضرت .
• و دورى گزيدن از قوم خود كه بعد از انكار و تكذيبشان محكوم به عذاب شده بودند
• اشراف و بزرگان قوم نوح عامه مردم را عليه پيامبراشان مى شورانند.
• نزول عذاب الهى و آغاز آن با صيحه اى آسمانى
• يادآورى سنت الهى : هدايت امم با ارسال رسل ، تكذيب امتها آنان را و عذاب الهى و...
• اشاره اى به رسالت موسى و هارون
• خطابى از خداوند به عموم پيامبران
• بحث روايتى (روايتى در ذيل برخى آيات گذشته )

• تفسیر آیات

• تفسیر آیات

• تفسیر آیات

نکات آیه

۱ - التجاى نوح(ع) به درگاه پروردگار، پس از ناامیدى از تأثیر تبلیغاتش در مردم (قال ربّ انصرنى بما کذّبون) در این آیه ظرف «قال» حذف شده و تقدیر آن چنین است: «قال بعد ما آیس من إیمانهم». «باء» در «بما کذّبون» سببیه و «ما» مصدریه است. بنابراین «بما کذّبون»، به تأویل «بسبب تکذیبهم إیّاى» مى باشد.

۲ - نوح(ع)، تقاضامند یارى خدا در برابر تکذیب گرى هاى قومش (قال ربّ انصرنى بما کذّبون)

۳ - اعتقاد به ربوبیت خداى یگانه، مستلزم بردن نیازها به درگاه او (قال ربّ انصرنى بما کذّبون)

۴ - التجاى نوح(ع) به درگاه پروردگار، براى نزول عذاب بر تکذیب گران آن حضرت (قال ربّ انصرنى بما کذّبون) «باء» در «بما کذّبون» مى تواند براى آلیت باشد. در این صورت «ما» به معناى «الذى» و عاید آن محذوف خواهد بود; یعنى، «ربّ انصرنى بالذى کذّبونى به; پروردگارا! مرا با همان چیزى که [دروغش پنداشتند و ]تکذیبم کردند، یارى ده».

۵ - هشدار قبلى مردم به عذاب استیصال، از سوى نوح(ع) (قال ربّ انصرنى بما کذّبون)

۶ - مردم، هشدار عذاب را جدّى نگرفتند و نوح(ع) را به دروغ گویى متهم ساختند. (قال ربّ انصرنى بما کذّبون)

موضوعات مرتبط

• استمداد: استمداد از خدا ۲
• انذار: انذار از عذاب استیصال ۵
• خدا: التجا به خدا ۱، ۴
• دعا: زمینه دعا ۳
• عقیده: آثار عقیده به توحید ربوبى ۳
• قوم نوح: انذار قوم نوح ۵; تهمتهاى قوم نوح ۶; درخواست عذاب قوم نوح ۴
• نوح(ع): استمداد نوح(ع) ۲; اعراض از انذارهاى نوح(ع) ۶; التجاى نوح(ع) ۱، ۴; انذارهاى نوح(ع) ۵; تکذیب نوح(ع) ۲; تهمت دروغگویى به نوح(ع) ۶; قصه نوح(ع) ۱، ۲، ۴، ۵، ۶; یأس نوح(ع) ۱
• یأس: یأس از هدایت قوم نوح ۱