مريم ٩١: تفاوت میان نسخه‌ها

از الکتاب
(Edited by QRobot)
 
(افزودن سال نزول)
خط ۱۶: خط ۱۶:
|-|معزی=چرا که خواندند برای خدای مهربان فرزندی‌
|-|معزی=چرا که خواندند برای خدای مهربان فرزندی‌
|-|</tabber><br />
|-|</tabber><br />
{{آيه | سوره = سوره مريم | نزول = | نام = [[شماره آیه در سوره::91|٩١]] | قبلی = مريم ٩٠ | بعدی = مريم ٩٢  | کلمه = [[تعداد کلمات::4|٤]] | حرف =  }}
{{آيه | سوره = سوره مريم | نزول = [[نازل شده در سال::4|٤ بعثت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::91|٩١]] | قبلی = مريم ٩٠ | بعدی = مريم ٩٢  | کلمه = [[تعداد کلمات::4|٤]] | حرف =  }}
===معنی کلمات و عبارات===
===معنی کلمات و عبارات===
«دَعَوْا»: نسبت دادند. ادّعاء کردند.
«دَعَوْا»: نسبت دادند. ادّعاء کردند.

نسخهٔ ‏۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۴:۰۳


ترجمه

از این رو که برای خداوند رحمان فرزندی قائل شدند!

|كه براى خداى رحمان فرزند قايل شدند
از اينكه براى [خداى‌] رحمان فرزندى قايل شدند.
چرا که برای خدای مهربان فرزندی (مسیح و عزیر و ملایک را) دعوی کردند.
به خاطر آنکه برای [خدای] رحمان فرزندی ادعا کرده اند.
زيرا براى خداى رحمان فرزندى قائل شده‌اند.
از اینکه برای خدای رحمان فرزندی قائل شدند
كه براى خداى رحمان فرزندى خواندند- فرشتگان را فرزند خدا خواندند-.
از این که به خداوند مهربان، فرزندی نسبت می‌دهند.
(از) اینکه برای (خدای) رحمان فرزندی (را) خواندند.
چرا که خواندند برای خدای مهربان فرزندی‌


مريم ٩٠ آیه ٩١ مريم ٩٢
سوره : سوره مريم
نزول : ٤ بعثت
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ٤
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«دَعَوْا»: نسبت دادند. ادّعاء کردند.

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

تفسیر

نکات آیه

۱- انتساب فرزندگزینى به خداوند، سخنى بس ناروا و سنگین براى جهان آفرینش (تکاد السموت یتفطّرن منه ... أن دعوا للرحمن) «دَعَوا» به معناى «جعلوا» (لسان العرب). «أن دعوا» ضمیر «منه» (درآیه قبل) را تبیین مى کند.

۲- مبرّابودن خداوند از داشتن فرزند، با ذات هستى و اجزاى آن عجین شده است. (تکاد السموت یتفطّرن ... أن دعوا للرحمن ولدًا)

۳- «رحمان» از اسامى و اوصاف خداوند، و شناخته شده براى مردم عصر بعثت (أن دعوا للرحمن ولدًا)

۴- فرزند داشتن خداوند، با گستردگى و فراگیرى رحمت او بر همه موجودات، ناسازگار است. (أن دعوا للرحمن ولدًا) گزینش وصف «الرحمان» (داراى رحمت گسترده و فراگیر) در ضمن عبارت «أن دعوا...» دلیل در آن کنجانده است; زیرا همه موجودات - از جمله فرزندهاى پندارى - مشمول رحمت الهى اند و سنخیتى با رحمت آفرین ندارند تا فرزند و مجانس او تلقى شوند.

موضوعات مرتبط

  • آفرینش: آفرینش و تنزیه خدا ۲
  • اسماء و صفات: رحمان ۳; صفات جلال ۲، ۴
  • افترا: افترا به خدا ۱
  • خدا: خدا و فرزند ۲، ۴; رحمانیت خدا ۴; ناپسندى انتساب فرزند به خدا ۱
  • مردم: خداشناسى مردم مقارن بعثت ۳

منابع