الكهف ٨٧: تفاوت میان نسخهها
(Edited by QRobot) |
(افزودن سال نزول) |
||
خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
|-|معزی=گفت اما آنکه ستم کند زود است عذابش کنیم و سپس بازگردانیده شود بسوی پروردگار خویش پس عذابش کند عذابی زشت | |-|معزی=گفت اما آنکه ستم کند زود است عذابش کنیم و سپس بازگردانیده شود بسوی پروردگار خویش پس عذابش کند عذابی زشت | ||
|-|</tabber><br /> | |-|</tabber><br /> | ||
{{آيه | سوره = سوره الكهف | نزول = | {{آيه | سوره = سوره الكهف | نزول = [[نازل شده در سال::7|٧ بعثت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::87|٨٧]] | قبلی = الكهف ٨٦ | بعدی = الكهف ٨٨ | کلمه = [[تعداد کلمات::13|١٣]] | حرف = }} | ||
===معنی کلمات و عبارات=== | ===معنی کلمات و عبارات=== | ||
«ظَلَمَ»: کفر ورزید (نگا: بقره / . ستم کرد. «نُکْراً»: زشت. ناشناخته و غیر معروف برای مردمان. «عَذَاباً نُکْراً»: عذاب سختی که همانند آن دیده نشده باشد. | «ظَلَمَ»: کفر ورزید (نگا: بقره / . ستم کرد. «نُکْراً»: زشت. ناشناخته و غیر معروف برای مردمان. «عَذَاباً نُکْراً»: عذاب سختی که همانند آن دیده نشده باشد. |
نسخهٔ ۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۴:۰۱
ترجمه
الكهف ٨٦ | آیه ٨٧ | الكهف ٨٨ | ||||||||||||||
|
معنی کلمات و عبارات
«ظَلَمَ»: کفر ورزید (نگا: بقره / . ستم کرد. «نُکْراً»: زشت. ناشناخته و غیر معروف برای مردمان. «عَذَاباً نُکْراً»: عذاب سختی که همانند آن دیده نشده باشد.
آیات مرتبط (تعداد ریشههای مشترک)
تفسیر
- آيات ۸۳ -۱۰۲، سوره كهف
- معناى ((عين حمئة (( وبيان موقعيت جغرافيائى آن
- ظالمان را عذاب مى كنيم ومؤ منان صالح العمل را جزاى حسنى است
- ساختن سد به وسيله ذوالقرنين
- بكار بردن قطعه هاى آهن در ساختن سدى محكم توسط ذوالقرنين
- وجوهى كه در بيان مراد آيه شريفه : ((افحسب الذين كفروا ان يتخذوا عبادى من دونىاولياء...(( گفته شده است
- بحث روايتى
- اختلافاتى كه جهاد متعدد در روايات مربوط به ذوالقرنين وجود دارد
- دوروايت اميرالمؤ منين على (ع ) درباره ذوالقرنين
- حديثى از امام صادق (ع ) درباره آفتاب وطلوع وغروب آن
- رواياتى در ذيلبرخى جملات آيات راجع به ذوالقرنين
- بحثى قرآنى وتاريخى پيرامون داستان ذوالقرنين در چندفصل
- ۱ - داستان ذوالقرنين در قرآن
- ۲ - داستان ذوالقرنين وسد وياجوج وماجوج از نظر تاريخ
- ۳- ذوالقرنين كيست وسدش كجا است ؟ اقوال مختلف در اين باره
- نظر بعضى كه ذوالقرنين را همان اسكندر مقدونى دانسته اند وردّ آن
- نظر جمعى از مورخين كه ذوالقرنين را مردى عرب از ملوك يمن دانسته اند
- سخن بعضى در اثبات اينكه ذوالقرنين ، كورش ، پادشاه هخامنشى ايران ، وياءجوجوماءجوج ، اقدام مغول بوده اند
- بحث مفسرين ومورخين پيرامون قوم ياءجوج وماءجوج وحوادث مربوط به آنها
نکات آیه
۱- ذوالقرنین، از کیفر ساحل نشینان غرب، چشم پوشى کرد و تنها کسانى را که بر ستم کارى خود باقى بمانند، به مجازات تهدید کرد. (قال أمّا من ظلم فسوف نعذّبه)
۲- گریز از ایمان و عمل صالح، ظلم است. (قال أمّا من ظلم) مراد از ظلم در این آیه - به قرینه آیه بعد که مؤمنان داراى عمل صالح را در برابر ستم گران قرار داده است - بى ایمانى و ترک کردار نیک است.
۳- ذوالقرنین، بر قوم ساحل دریا، سلطه کامل یافته بود. (قال أمّا من ظلم فسوف نعذّبه)
۴- ذوالقرنین، به ایمان آوردن ظالمان ساحل دریا و دست برداشتن آنان از ظلم و فساد، امیدوار بود و در مجازات آنان شتابى نداشت. (قال أمّا من ظلم فسوف نعذّبه) حرف «سوف» براى آینده است و فعل هاى شرط («آمن» و «عمل») در آیه بعد، قرینه این است که ذى القرنین، به احتمال ایمان آوردن ظالمان، در مجازات آنان تعجیل نکرده است.
۵- ستم کاران، در قیامت، به عذابى سخت گرفتار خواهند شد. (فیعذّبه عذابًا نکرًا)
۶- حاکمیّت ذوالقرنین، در جهت ظلم زدایى و کفرستیزى بود. (قال أمّا من ظلم فسوف نعذّبه)
۷- ذوالقرنین، به معاد و وجود کیفر سخت اخروى براى ظالمان، معتقد بود. (قال أمّا من ظلم فسوف نعذّبه ثمّ یردّ إلى ربّه فیعذّبه عذابًا نکرًا)
۸- ذوالقرنین، ظالمان ساحل دریا را علاوه بر تهدید به مجازات و کیفرهاى خویش، از عذاب سخت آخرت، بیم داد. (قال أمّا من ظلم فسوف نعذّبه ثمّ یردّ إلى ربّه فیعذّبه)
۹- آخرت، زمان بازگردانده شدن ستم گران و کافران و افراد ناصالح به پیش گاه خداوند و حساب رسى کردار آن ها است. ثمّ یردّ إلى ربّه فیعذّبه
۱۰- ذوالقرنین عذاب اخروى ظالمان را، از کیفر دنیوى آنان، شدیدتر و سنگین تر دانست. (قال ...ثمّ یردّ إلى ربّه فیعذّبه عذابًا نکرًا) «نکر» به معناى «منکَر» صفت مشبهه و توصیفِ عذاب جهنم است; یعنى، عذاب آخرت، بسیار ناگوار و میزان دشوارى آن ناشناخته است.
۱۱- کیفر اخروى ستم کاران، جلوه اى از ربوبیّت الهى است. (یردّ إلى ربّه فیعذّبه عذابًا نکرًا)
۱۲- حکومت ذوالقرنین، حکومتى دینى و الهى بود. (قال ...ثمّ یردّ إلى ربّه فیعذّبه عذابًا نکرًا) ذوالقرنین، مجازات ستم پیشگان را به دست خود، در طول مجازات و عذاب خداوند در آخرت دانسته است،بنابراین، حکومت ذوالقرنین، برپایه موازین الهى تأسیس شده و با آن منطبق بود.
۱۳- عذاب جهنم، عذابى بسیار سخت و ناگوار است. (ثمّ یردّ إلى ربّه فیعذّبه عذابًا نکرًا) «عذاباً» مفعول مطلقِ تأکیدى براى «یعذبه» است که دالِ بر شدّت عذاب الهى است «نکراً» نیز که صفت براى «عذاباً» است، تأکیدى فزون تر بر ناگوارى عذاب است.
روایات و احادیث
۱۴- «عن أمیرالمؤمنین(ع):... «أمّا من ظلم» و لم یؤمن بربّه «فسوف نعذّبه» فى الدنیا بعذاب الدنیا «ثمّ یردّ إلى ربّه» فى مرجعه «فیعذّبه عذاباً نکراً» ; از امیرالمؤمنین(ع) روایت شده که (مقصود آیه این است) «اما کسى که ستم کرده» و به پروردگارش ایمان نیاورده است «به زودى» در دنیا، به عذاب دنیوى «او را عذاب خواهیم کرد، سپس در معاد خویش به سوى پروردگارش بازگشت داده مى شود و خدا، او را به عذابى سخت گرفتار خواهد کرد».[۱]
موضوعات مرتبط
- بازگشت به خدا ۹، ۱۴:
- جهنم: شدت عذاب جهنم ۱۳
- حکومت: حکومت دینى ۱۲
- خدا: نشانه هاى ربوبیت خدا ۱۱
- ذوالقرنین: امیدوارى ذوالقرنین ۴; بینش ذوالقرنین ۱۰; تهدید ظالمان دوران ذوالقرنین ۱، ۸; تهدیدهاى ذوالقرنین ۱، ۸; حاکمیت ذوالقرنین۳; ذوالقرنین و کیفر ظالمان ۱، ۴; ظلم ستیزى ذوالقرنین ۶; عفوهاى ذوالقرنین ۱; عقیده ذوالقرنین ۷; قدرت ذوالقرنین ۳; قصه ذوالقرنین۱، ۳، ۴; کفرستیزى ذوالقرنین ۶; کیفر ظالمان دوران ذوالقرنین ۴; نظام حکومتى ذوالقرنین ۱۲; ویژگیهاى حکومت ذوالقرنین ۶
- سرزمینها: ایمان ظالمان مغرب سرزمین ذوالقرنین ۴; عفو مردم مغرب سرزمین ذوالقرنین ۱; مردم مغرب سرزمین ذوالقرنین ۳
- ظالمان: حسابرسى اخروى ظالمان ۹; ظالمان در قیامت ۹; عذاب اخروى ظالمان ۵، ۱۰، ۱۴; عذاب دنیوى ظالمان ۱۰، ۱۴; کیفر اخروى ظالمان ۷ ، ۱۱
- ظلم: موارد ظلم ۲
- عذاب: اهل عذاب ۵; تهدید به عذاب اخروى ۸; شدت عذاب اخروى ۱۰; عذاب سخت ۵; مراتب عذاب ۱۳; مراتب عذاب اخروى ۵
- عقیده: عقیده به معاد ۷
- عمل صالح: ترک عمل صالح ۲
- فاسدان: حسابرسى اخروى فاسدان ۹; فاسدان در قیامت ۹
- کافران: حسابرسى اخروى کافران ۹; کافران در قیامت ۹
- کیفر: صبر در کیفر ۴
منابع
- ↑ تفسیر عیاشى، ج ۲، ص ۳۴۲، ح ۷۹; نورالثقلین، ج ۳، ص ۲۹۸، ح ۲۱۵.