ریشه سحت: تفاوت میان نسخه‌ها
(افزودن نمودار دفعات) |
(Added root proximity by QBot) |
||
| خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
=== قاموس قرآن === | === قاموس قرآن === | ||
به فتح (س) استيصال و از بين بردن. ثلاثى و مزيد آن به يك معنى است در مجمع آمده «اصل السحت الاستيصال يقال سحته و اسحتهاى استاصله» [طه:61]. به خدا دروغ نبنديد و گرنه شمار را با عذاب مخصوصى مستأصل و ريشه كن مىكن. سحت به ضمّ (س) اسم مصدر و شىء مستأصل شونده است راغب آن را پوستيكه مستأصل شود گفته است اين كلمه سه بار در قرآن آمده و همه در سوره مائده آيات 42،62،63 است «سَمّاعُونَ لِلْكَذَبِ اَكّالُونَ لَاسُّحْتِ...». مراد از سحت در آيات فوق حرام است. راغب علت تسميه را چنين گويد: گوئى حرام دين و مروّت شخص را از بين مىبرد روايت شده «كسب الحجام سحت» اين به واسطه حرام بودن نيست بلكه به علت بردن مروّت و مردانگى است. طبرسى ره در علت تسميه سه قول نقل كرده اولى قول زجّاج است كه حرام سبب استيصال زجّاج است كه حرام سبب استيصال و هلاكت است. دوّمى قول جبائى كه در حرام بركتى نيست و مستأصل شده ريشه كن مىگردد. سومى قول راغب است كه از خليل نقل مىكند. از رسول خدا صلى اللّه عليه و اله و سلم نقل شده است. و نيز به قيمت سگ، اجرت زانيه، قيمت مشروب، الكل مال يتيم، و ربا و غيره سحت اطلاق شده به مجمع البيان ذيل آيه فوق و تفسير عياشى و غيره رجوع كنيد . | به فتح (س) استيصال و از بين بردن. ثلاثى و مزيد آن به يك معنى است در مجمع آمده «اصل السحت الاستيصال يقال سحته و اسحتهاى استاصله» [طه:61]. به خدا دروغ نبنديد و گرنه شمار را با عذاب مخصوصى مستأصل و ريشه كن مىكن. سحت به ضمّ (س) اسم مصدر و شىء مستأصل شونده است راغب آن را پوستيكه مستأصل شود گفته است اين كلمه سه بار در قرآن آمده و همه در سوره مائده آيات 42،62،63 است «سَمّاعُونَ لِلْكَذَبِ اَكّالُونَ لَاسُّحْتِ...». مراد از سحت در آيات فوق حرام است. راغب علت تسميه را چنين گويد: گوئى حرام دين و مروّت شخص را از بين مىبرد روايت شده «كسب الحجام سحت» اين به واسطه حرام بودن نيست بلكه به علت بردن مروّت و مردانگى است. طبرسى ره در علت تسميه سه قول نقل كرده اولى قول زجّاج است كه حرام سبب استيصال زجّاج است كه حرام سبب استيصال و هلاكت است. دوّمى قول جبائى كه در حرام بركتى نيست و مستأصل شده ريشه كن مىگردد. سومى قول راغب است كه از خليل نقل مىكند. از رسول خدا صلى اللّه عليه و اله و سلم نقل شده است. و نيز به قيمت سگ، اجرت زانيه، قيمت مشروب، الكل مال يتيم، و ربا و غيره سحت اطلاق شده به مجمع البيان ذيل آيه فوق و تفسير عياشى و غيره رجوع كنيد . | ||
===ریشه‌های [[راهنما:نزدیک مکانی|نزدیک مکانی]]=== | |||
<qcloud htmlpre='ریشه_'> | |||
ل:100, هم:86, اکل:78, ف:61, بئس:58, کذب:52, ما:47, اثم:44, کون:41, عذب:38, قول:35, کم:33, ان:30, فى:30, وله:30, اله:27, ب:27, عدو:27, لا:27, فرى:24, الله:24, سمع:24, عظم:24, جىء:24, ک:21, على:21, من:21, عمل:21, صنع:21, لو:21, قد:21, يهود:18, اخر:18, سرع:18, عن:18, خيب:18, حکم:18, نهى:16, يدى:16, حبر:16, بين:13, يى:13, ويل:13, ربب:10, کثر:10 | |||
</qcloud> | |||
== کلمات مشتق شده در قرآن == | == کلمات مشتق شده در قرآن == | ||
نسخهٔ ۱۱ دی ۱۳۹۵، ساعت ۱۷:۰۱
تکرار در قرآن: ۴(بار)
قاموس قرآن
به فتح (س) استيصال و از بين بردن. ثلاثى و مزيد آن به يك معنى است در مجمع آمده «اصل السحت الاستيصال يقال سحته و اسحتهاى استاصله» [طه:61]. به خدا دروغ نبنديد و گرنه شمار را با عذاب مخصوصى مستأصل و ريشه كن مىكن. سحت به ضمّ (س) اسم مصدر و شىء مستأصل شونده است راغب آن را پوستيكه مستأصل شود گفته است اين كلمه سه بار در قرآن آمده و همه در سوره مائده آيات 42،62،63 است «سَمّاعُونَ لِلْكَذَبِ اَكّالُونَ لَاسُّحْتِ...». مراد از سحت در آيات فوق حرام است. راغب علت تسميه را چنين گويد: گوئى حرام دين و مروّت شخص را از بين مىبرد روايت شده «كسب الحجام سحت» اين به واسطه حرام بودن نيست بلكه به علت بردن مروّت و مردانگى است. طبرسى ره در علت تسميه سه قول نقل كرده اولى قول زجّاج است كه حرام سبب استيصال زجّاج است كه حرام سبب استيصال و هلاكت است. دوّمى قول جبائى كه در حرام بركتى نيست و مستأصل شده ريشه كن مىگردد. سومى قول راغب است كه از خليل نقل مىكند. از رسول خدا صلى اللّه عليه و اله و سلم نقل شده است. و نيز به قيمت سگ، اجرت زانيه، قيمت مشروب، الكل مال يتيم، و ربا و غيره سحت اطلاق شده به مجمع البيان ذيل آيه فوق و تفسير عياشى و غيره رجوع كنيد .
ریشه‌های نزدیک مکانی
کلمات مشتق شده در قرآن
| کلمه | تعداد تکرار در قرآن |
|---|---|
| لِلسُّحْتِ | ۱ |
| السُّحْتَ | ۲ |
| فَيُسْحِتَکُمْ | ۱ |
