ریشه عقل: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
(افزودن نمودار دفعات) |
|||
| (یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
=== قاموس قرآن === | === قاموس قرآن === | ||
فهم. معرفت. درك. [بقره:75]. يعنى آن را پس از فهميدنش دگرگون مىكردند در حاليكه مىدانستند «وَهُمْ يَعْلَمُونَ» راجع به تحريف و «عَقَلُوهُ» راجع به فهم كلاماللَّه است. [ملك:10]. و گفتند: اگر گوش مى داديم و مىفهميديم در ميان اهل سعير نمىبوديم [عنكبوت:43]. جز دانايان آن را درك نمىكنند. اگر آيات قرآن را تتّبع كنيم خواهيم ديد كه عقل در قرآن به معنى فهم و درك و معرفت است. طبرسى فرموده: عقل، فهم، معرفت و لبّ نظير هماند راغب گويد: به نيروئى كه آماده قبول علم است عقل گويند همچنين به علمى كه به وسيله آن نيرو به دست آيد. عقل به معنى اسمى در قرآن نيامده و فقط به صورت فعل مثل «عَقَلُوهُ - يَعْقِلُون - تَعْقِلُون - نَعْقِلُ» به كار رفته است، در روايات آمده «اَلْعَقْلُ ما عُبِدَ بِهِ الرَّحْمنُ...»«ما خَلَقَ اللَّهُ خَلْقاً اَكْرَمَ عَلَيْهِ مِنَالْعَقْلِ» مراد از آن ظاهراً همان نيروى فهم و درك انسانى است. | فهم. معرفت. درك. [بقره:75]. يعنى آن را پس از فهميدنش دگرگون مىكردند در حاليكه مىدانستند «وَهُمْ يَعْلَمُونَ» راجع به تحريف و «عَقَلُوهُ» راجع به فهم كلاماللَّه است. [ملك:10]. و گفتند: اگر گوش مى داديم و مىفهميديم در ميان اهل سعير نمىبوديم [عنكبوت:43]. جز دانايان آن را درك نمىكنند. اگر آيات قرآن را تتّبع كنيم خواهيم ديد كه عقل در قرآن به معنى فهم و درك و معرفت است. طبرسى فرموده: عقل، فهم، معرفت و لبّ نظير هماند راغب گويد: به نيروئى كه آماده قبول علم است عقل گويند همچنين به علمى كه به وسيله آن نيرو به دست آيد. عقل به معنى اسمى در قرآن نيامده و فقط به صورت فعل مثل «عَقَلُوهُ - يَعْقِلُون - تَعْقِلُون - نَعْقِلُ» به كار رفته است، در روايات آمده «اَلْعَقْلُ ما عُبِدَ بِهِ الرَّحْمنُ...»«ما خَلَقَ اللَّهُ خَلْقاً اَكْرَمَ عَلَيْهِ مِنَالْعَقْلِ» مراد از آن ظاهراً همان نيروى فهم و درك انسانى است. | ||
===ریشه‌های [[راهنما:نزدیک مکانی|نزدیک مکانی]]=== | |||
<qcloud htmlpre='ریشه_'> | |||
لا:100, ل:84, ف:72, هم:63, من:62, ا:62, کم:57, ه:52, ايى:46, ما:46, انن:44, قوم:44, قول:43, ائى:39, الذين:39, کون:38, اله:37, ها:36, ب:36, اوى:36, لعل:34, الله:34, ان:32, وله:31, فى:30, علم:28, ک:27, لو:24, الى:23, اذا:22, الا:21, کثر:21, مثل:20, بل:20, يا:20, کتب:19, ذلک:19, على:19, سمع:19, او:18, امن:18, انتم:17, ربب:17, ظلم:17, نا:17, سمو:16, هذه:16, ثم:16, بعد:16, قلب:16, ى:16, لم:16, وقى:16, اخذ:16, بين:16, صدق:16, عجب:16, شىء:16, خير:16, وعد:16, صمم:15, اولاء:15, حتى:15, انس:15, حيى:15, نظر:15, ارض:15, قد:15, صبر:15, الذى:15, عرب:14, قصص:14, قرب:14, خلق:14, رسل:14, قبل:14, تلک:14, التى:14, اول:14, صلو:14, قرء:14, بکم:14, جعل:14, ليل:13, نحن:13, خرج:13, قرض:13, عون:13, وحى:13, رئى:13, حسن:13, موت:13, هو:13, مسک:13, ذرء:13, ابو:13, قسو:13, قصم:13, حرق:13, کبر:13, علو:13, تبع:13, جهنم:13, يونس:13, مدن:13, حبب:13, تلو:12, خلف:12, غير:12, يئس:12, مدين:12, دون:12, اهل:12, مول:12, عند:12, وسم:12, امم:12, قرى:12, ضلل:12, هما:12, اخو:12, دنو:12, شعر:12, ملک:12, نصر:12, هدى:12, لعب:12, نزل:12, ذا:12, يتم:12, غفر:12, شفع:12, هل:12, حجر:12, صلى:12, اذن:12, نهر:12, حزن:12, اخر:12, ندى:12, هؤلاء:12, صحب:12, انت:12, رجس:12, ظنن:12, اذ:12, فرى:12, لقى:12, عمى:12, کذب:12, نحل:12, بقى:12, صبح:11, وصى:11, اکل:11, هوى:11, لهو:11, نقم:11, ضرب:11, شعب:11, بغى:11, اجل:11, ابق:11, کفر:11, حجج:11, ورى:11, ذکر:11, لدى:11, سعر:11, حرف:11, نعم:11, عرف:11, ن:11, جبل:11, روح:11, جمع:11, قضى:11, فصل:11, دور:11, شعيب:11, حسب:11, نفس:11, عمر:11, ندو:11, فطر:11, غرب:11, بلغ:11, امر:11, ام:11, صرف:11, لون:11, ذوق:11, شتت:11, نشء:11, هى:11, وکل:11, توب:11, طيب:11, ذلکم:11, شرق:11, نکس:11, حکم:11, هزء:10, انجيل:10, حقق:10, سير:10, نسى:10, حمد:10, دعو:10, سبل:10, ترک:10, دبب:10, عبد:10, توراة:10 | |||
</qcloud> | |||
== کلمات مشتق شده در قرآن == | == کلمات مشتق شده در قرآن == | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۶ دی ۱۳۹۵، ساعت ۰۳:۳۱
تکرار در قرآن: ۴۹(بار)
در حال بارگیری...
قاموس قرآن
فهم. معرفت. درك. [بقره:75]. يعنى آن را پس از فهميدنش دگرگون مىكردند در حاليكه مىدانستند «وَهُمْ يَعْلَمُونَ» راجع به تحريف و «عَقَلُوهُ» راجع به فهم كلاماللَّه است. [ملك:10]. و گفتند: اگر گوش مى داديم و مىفهميديم در ميان اهل سعير نمىبوديم [عنكبوت:43]. جز دانايان آن را درك نمىكنند. اگر آيات قرآن را تتّبع كنيم خواهيم ديد كه عقل در قرآن به معنى فهم و درك و معرفت است. طبرسى فرموده: عقل، فهم، معرفت و لبّ نظير هماند راغب گويد: به نيروئى كه آماده قبول علم است عقل گويند همچنين به علمى كه به وسيله آن نيرو به دست آيد. عقل به معنى اسمى در قرآن نيامده و فقط به صورت فعل مثل «عَقَلُوهُ - يَعْقِلُون - تَعْقِلُون - نَعْقِلُ» به كار رفته است، در روايات آمده «اَلْعَقْلُ ما عُبِدَ بِهِ الرَّحْمنُ...»«ما خَلَقَ اللَّهُ خَلْقاً اَكْرَمَ عَلَيْهِ مِنَالْعَقْلِ» مراد از آن ظاهراً همان نيروى فهم و درك انسانى است.
ریشه‌های نزدیک مکانی
لا ل ف هم من ا کم ه ايى ما انن قوم قول ائى الذين کون اله ها ب اوى لعل الله ان وله فى علم ک لو الى اذا الا کثر مثل بل يا کتب ذلک على سمع او امن انتم ربب ظلم نا سمو هذه ثم بعد قلب ى لم وقى اخذ بين صدق عجب شىء خير وعد صمم اولاء حتى انس حيى نظر ارض قد صبر الذى عرب قصص قرب خلق رسل قبل تلک التى اول صلو قرء بکم جعل ليل خرج قرض عون مسک ذرء ابو قسو قصم حرق کبر علو تبع جهنم يونس مدن حبب
کلمات مشتق شده در قرآن
| کلمه | تعداد تکرار در قرآن |
|---|---|
| تَعْقِلُونَ | ۲۴ |
| عَقَلُوهُ | ۱ |
| يَعْقِلُونَ | ۲۲ |
| يَعْقِلُهَا | ۱ |
| نَعْقِلُ | ۱ |
