ریشه کتم: تفاوت میان نسخه‌ها
(افزودن نمودار دفعات) |
|||
| (یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
=== قاموس قرآن === | === قاموس قرآن === | ||
كتم و كتمان به معنى پنهان كردن است «كَتَمَ الشَىْءَ كَتْماً وَ كِتْماناً اَخْفاهُ». [غافر:28]. مردى از آل فرعون كه ايمان خويش را مخفى مىداشت، گفت... * [بقره:160-159]. آيه شريفه راجع به كتمان علم و بى خبر گذاشتن مردم شديداً تهديد مىكند به قول ابن عباس و بعضى ديگر آن درباره علماء يهود و نصارى است كه رسالت رسول خدا «صلى اللَّه عليه و آله» را كه در تورات و انجيل بود كتمان كردند طبرسى بعد از نقل اين، فرموده به قولى آيه شامل هر كسى است كه ما انزل اللَّه را كتمان دارد و اين قول اقوى و اختيار بلخى است. نگارنده نيز اطلاق و عموم را اختيار مىكنم زيرا كتمان ما انزل للَّه سد راه خدا و راه سعادت است خواه به وسيله مسلمان باشد يا غير مسلمان آنانكه وصايت رسول خدا «صلى اللَّه عليه و آله» را كتمان كرده و خلافت را از مسير اسلامى منحرف كردند مگر ضررش كم بود. در كافى باب البدع از رسول خدا «صلى اللَّه عليه و آله» نقل شده: «اِذا ظَهَرَتِ الْبِدَعُ فى اُمَّتى فَلْيُظْهِر الْعالِمُ عِلْمَهُ فَمَنْ لَمْ يَفْعَلْ فَعَلَيْهِ لَعْنَةُ اللَّهِ». در مجمع از آن حضرت منقول است «مَنْ سُئِلَ عَنْ عِلْمٍ يَعْلَمُهُ فَكَتَمَهُ اُلْجَمَ يَوْمَ الْقَيمَةِ بِلِجامٍ مِنْ نارٍ» در تفسير عياشى رواياتى نقل شده كه امام بايد امام بعدى را معرفى كند و مراد از هدايت در آيه على «عليه السلام» است و نظير آن اينها همه از باب بيان مصداق اند. | كتم و كتمان به معنى پنهان كردن است «كَتَمَ الشَىْءَ كَتْماً وَ كِتْماناً اَخْفاهُ». [غافر:28]. مردى از آل فرعون كه ايمان خويش را مخفى مىداشت، گفت... * [بقره:160-159]. آيه شريفه راجع به كتمان علم و بى خبر گذاشتن مردم شديداً تهديد مىكند به قول ابن عباس و بعضى ديگر آن درباره علماء يهود و نصارى است كه رسالت رسول خدا «صلى اللَّه عليه و آله» را كه در تورات و انجيل بود كتمان كردند طبرسى بعد از نقل اين، فرموده به قولى آيه شامل هر كسى است كه ما انزل اللَّه را كتمان دارد و اين قول اقوى و اختيار بلخى است. نگارنده نيز اطلاق و عموم را اختيار مىكنم زيرا كتمان ما انزل للَّه سد راه خدا و راه سعادت است خواه به وسيله مسلمان باشد يا غير مسلمان آنانكه وصايت رسول خدا «صلى اللَّه عليه و آله» را كتمان كرده و خلافت را از مسير اسلامى منحرف كردند مگر ضررش كم بود. در كافى باب البدع از رسول خدا «صلى اللَّه عليه و آله» نقل شده: «اِذا ظَهَرَتِ الْبِدَعُ فى اُمَّتى فَلْيُظْهِر الْعالِمُ عِلْمَهُ فَمَنْ لَمْ يَفْعَلْ فَعَلَيْهِ لَعْنَةُ اللَّهِ». در مجمع از آن حضرت منقول است «مَنْ سُئِلَ عَنْ عِلْمٍ يَعْلَمُهُ فَكَتَمَهُ اُلْجَمَ يَوْمَ الْقَيمَةِ بِلِجامٍ مِنْ نارٍ» در تفسير عياشى رواياتى نقل شده كه امام بايد امام بعدى را معرفى كند و مراد از هدايت در آيه على «عليه السلام» است و نظير آن اينها همه از باب بيان مصداق اند. | ||
===ریشه‌های [[راهنما:نزدیک مکانی|نزدیک مکانی]]=== | |||
<qcloud htmlpre='ریشه_'> | |||
ما:100, من:87, ه:70, وله:69, اله:66, الله:65, علم:61, قول:57, ل:55, لا:53, هم:51, ب:49, حقق:42, انن:38, شهد:34, الذين:34, ف:33, کون:33, ان:30, ها:28, امن:26, بدو:26, بطل:22, لو:22, ربب:21, انتم:21, نزل:21, کتم:19, بخل:19, انس:19, اتى:19, اهل:19, سوى:19, ارض:18, هن:18, لبس:18, فى:18, اثم:17, رحم:17, کتب:17, اذ:16, رئى:16, بين:16, رجل:16, کثر:16, فرعون:16, درى:16, اول:15, عند:15, الک:15, ضرب:15, خلق:15, لعل:15, اخو:15, قرب:15, ا:14, غضض:14, خبث:14, ذا:14, نبذ:14, يا:14, قلب:14, ظلم:14, ک:14, خرج:14, فرق:14, قوم:14, شکر:14, غفر:14, وقى:14, سرع:14, لئک:14, امر:14, طيب:14, قتل:14, کم:14, ى:14, فتن:14, صلو:14, حدث:14, حلل:14, طوف:14, جهر:13, ملک:13, ايى:13, شرى:13, بعض:13, هدى:13, نن:13, بصر:13, قعد:13, ورى:13, نا:12, قرء:12, زکو:12, بنو:12, ثمن:12, سجد:12, عجب:12, فخر:12, ظهر:12, متع:11, طوع:11, عرف:11, بعد:11, حفظ:11, حسب:11, ثلث:11, ن:11, خيل:11, رکع:11, آدم:11, عدو:11, رسل:11, ذلک:11, سمو:11, اذا:11, ام:11, غيب:11, فضل:11, بلغ:11, عصى:11, عصو:10, الا:10, نفس:10 | |||
</qcloud> | |||
== کلمات مشتق شده در قرآن == | == کلمات مشتق شده در قرآن == | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۶ دی ۱۳۹۵، ساعت ۰۳:۳۰
تکرار در قرآن: ۲۱(بار)
قاموس قرآن
كتم و كتمان به معنى پنهان كردن است «كَتَمَ الشَىْءَ كَتْماً وَ كِتْماناً اَخْفاهُ». [غافر:28]. مردى از آل فرعون كه ايمان خويش را مخفى مىداشت، گفت... * [بقره:160-159]. آيه شريفه راجع به كتمان علم و بى خبر گذاشتن مردم شديداً تهديد مىكند به قول ابن عباس و بعضى ديگر آن درباره علماء يهود و نصارى است كه رسالت رسول خدا «صلى اللَّه عليه و آله» را كه در تورات و انجيل بود كتمان كردند طبرسى بعد از نقل اين، فرموده به قولى آيه شامل هر كسى است كه ما انزل اللَّه را كتمان دارد و اين قول اقوى و اختيار بلخى است. نگارنده نيز اطلاق و عموم را اختيار مىكنم زيرا كتمان ما انزل للَّه سد راه خدا و راه سعادت است خواه به وسيله مسلمان باشد يا غير مسلمان آنانكه وصايت رسول خدا «صلى اللَّه عليه و آله» را كتمان كرده و خلافت را از مسير اسلامى منحرف كردند مگر ضررش كم بود. در كافى باب البدع از رسول خدا «صلى اللَّه عليه و آله» نقل شده: «اِذا ظَهَرَتِ الْبِدَعُ فى اُمَّتى فَلْيُظْهِر الْعالِمُ عِلْمَهُ فَمَنْ لَمْ يَفْعَلْ فَعَلَيْهِ لَعْنَةُ اللَّهِ». در مجمع از آن حضرت منقول است «مَنْ سُئِلَ عَنْ عِلْمٍ يَعْلَمُهُ فَكَتَمَهُ اُلْجَمَ يَوْمَ الْقَيمَةِ بِلِجامٍ مِنْ نارٍ» در تفسير عياشى رواياتى نقل شده كه امام بايد امام بعدى را معرفى كند و مراد از هدايت در آيه على «عليه السلام» است و نظير آن اينها همه از باب بيان مصداق اند.
ریشه‌های نزدیک مکانی
کلمات مشتق شده در قرآن
| کلمه | تعداد تکرار در قرآن |
|---|---|
| تَکْتُمُونَ | ۶ |
| تَکْتُمُوا | ۲ |
| کَتَمَ | ۱ |
| لَيَکْتُمُونَ | ۱ |
| يَکْتُمُونَ | ۶ |
| يَکْتُمْنَ | ۱ |
| يَکْتُمْهَا | ۱ |
| تَکْتُمُونَهُ | ۱ |
| نَکْتُمُ | ۱ |
| يَکْتُمُ | ۱ |
