ریشه بدو
تکرار در قرآن: ۳۱(بار)
قاموس قرآن
ظهور شديد (مفردات) [زمر:47]، از خدا براى آنان آنچه گمان نمىكردند آشكار شد. قاموس آنرا مطلق ظهور گفته است. [ممتحنه:4]، ميان ما و شما دشمنى و كينه آشكار شد. در جاى ظهور رأى و مصلحت نيز به كار رفته مثل [يوسف:35]، بعد چنين مصلحت شد كه او را تا مدّتى محبوس كنند. [هود:27]، كلمه «بادى» را بعضى بادى بادءِ با همزه آخر خواندهاند (مجمع البيان) بنا بر قرائت اوّل، اصل آن از بدء به معنى شروع و بنا بر قرائت دوّم از بدوّ به معنى ظهور است. بادى الرأى بنا بر معنى اول كسى است كه نا پخته رأى باشد و بنا بر معنى دوّم كسى كه اظهار رأى مىكند در حاليكه تحقيق نكرده است(مفردات). «بادِىَ الرأى» در آيه اگر قيد «اتَبَّعَكَ» باشد معنى اين مىشود: از تو پيروى نكرده مگر فرومايگان ما بىآنكه تدبّر و تحقيق كنند [حج:25]، «باد» در اينجا به معنى مسافر است كه ظاهر مىشود يعنى: مقيم و مسافر در آن يكسان است.
ریشههای نزدیک مکانی
کلمات مشتق شده در قرآن
| کلمه | تعداد تکرار در قرآن |
|---|---|
| تُبْدُونَ | ۳ |
| تُبْدُوا | ۴ |
| تُبْدُوهُ | ۱ |
| بَدَتِ | ۱ |
| يُبْدُونَ | ۱ |
| تُبْدَ | ۲ |
| بَدَا | ۶ |
| تُبْدُونَهَا | ۱ |
| لِيُبْدِيَ | ۱ |
| بَدَتْ | ۱ |
| بَادِيَ | ۱ |
| يُبْدِهَا | ۱ |
| الْبَدْوِ | ۱ |
| فَبَدَتْ | ۱ |
| الْبَادِ | ۱ |
| يُبْدِينَ | ۲ |
| لَتُبْدِي | ۱ |
| بَادُونَ | ۱ |
| مُبْدِيهِ | ۱ |
