هَادُوا: تفاوت میان نسخه‌ها

از الکتاب
بدون خلاصۀ ویرایش
(Added word proximity by QBot)
 
(یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
__TOC__
''' [[ویژه:پیوند_به_این_صفحه/هَادُوا | آیات شامل این کلمه ]]'''
''' [[ویژه:پیوند_به_این_صفحه/هَادُوا | آیات شامل این کلمه ]]'''


خط ۷: خط ۸:
(به فتح ه) رجوع و توبه. «هادَالرَّجُلُ هَوْداً» يعنى توبه كردو به سوى حق برگشت. [اعراف:156]. يعنى: ما بسوى تو بازگشتيم. و نيز هود داخل شدن به دين يهوديت است گويند: «هاد تَهَوَّدَ» يعنى به دين يهوديت داخل شد. [انعام:146]. به آنان كه يهودى شده‏اند هر ناخندارى را حرام كرديم، اسم فاعل آن هائِد است. هُود: (به ضم ه) به معنى يهود است [بقره:111]. گفتند هرگز داخل بهشت نشود مگر آنكس كه يهودى يا نصرانى باشد. طبرسى فرموده: درباره اين لفظ سه قول هست اول آنكه: آن جمع هائد است مثل عائذ و عوذ مذكر و مونث در آن يكسان است و آن به معنى تائب است. دوم اينكه مصدر است و به فرد و جمع صلاحيت دارد. سوم آنكه اصل آن يهود است و ياء آن حذف شده است. اقرب الموارد پس از نقل قول اول گويد: بنابراين هود كلمه عربى است و به قولى عجمى است مثل نوح و لوط و آنگاه گفته: بعيد نيست كه مخفّف يهود باشد و ياء از كثرت استعمال حذف شده است.
(به فتح ه) رجوع و توبه. «هادَالرَّجُلُ هَوْداً» يعنى توبه كردو به سوى حق برگشت. [اعراف:156]. يعنى: ما بسوى تو بازگشتيم. و نيز هود داخل شدن به دين يهوديت است گويند: «هاد تَهَوَّدَ» يعنى به دين يهوديت داخل شد. [انعام:146]. به آنان كه يهودى شده‏اند هر ناخندارى را حرام كرديم، اسم فاعل آن هائِد است. هُود: (به ضم ه) به معنى يهود است [بقره:111]. گفتند هرگز داخل بهشت نشود مگر آنكس كه يهودى يا نصرانى باشد. طبرسى فرموده: درباره اين لفظ سه قول هست اول آنكه: آن جمع هائد است مثل عائذ و عوذ مذكر و مونث در آن يكسان است و آن به معنى تائب است. دوم اينكه مصدر است و به فرد و جمع صلاحيت دارد. سوم آنكه اصل آن يهود است و ياء آن حذف شده است. اقرب الموارد پس از نقل قول اول گويد: بنابراين هود كلمه عربى است و به قولى عجمى است مثل نوح و لوط و آنگاه گفته: بعيد نيست كه مخفّف يهود باشد و ياء از كثرت استعمال حذف شده است.


===کلمات [[راهنما:نزدیک مکانی|نزدیک مکانی]]===
<qcloud>
وَ:100, الّذِين:71, مِن:32, حَرّمْنَا:25, إِن:23, آمَنُوا:21, النّصَارَى:21, عَلَى:20, سَمّاعُون:19, بِاللّه:19, عَلَيْهِم:17, مَن:17, الصّابِئِين:17, يُحَرّفُون:16, لَهُم:15, مَا:15, عَن:15, الْقَوْم:15, الْکَلِم:15, لِلّذِين:15, آمَن:14, لَم:14, أَسْلَمُوا:14, کُل:14, زَعَمْتُم:14, الصّابِئُون:14, أَيّهَا:14, لِلْکَذِب:14, نَصِيرا:14, الرّبّانِيّون:14, ذِي:13, رَحِيم:13, فَبِظُلْم:13, شَهِيدا:13, يَهْدِي:13, يَا:13, قَصَصْنَا:13, أَنّکُم:13, أَلِيم:13, طَيّبَات:13, الظّالِمِين:13, أَوْلِيَاء:13, الْأَحْبَار:13, عَلَيْک:13, غَفُور:13, عَذَاب:13, ظُفُر:13, قُل:13, النّبِيّون:13, قُلُوبُهُم:13, مَوَاضِعِه:13, کَفَى:13, لِقَوْم:13, أُحِلّت:13, يُرِيد:12, تُؤْمِن:12, رَبّک:12, بِهَا:12, بِمَا:12, يَعْتَدُون:12, يَکُون:12, الْکَافِرِين:12, لِلّه:12, آخَرِين:12, الْمَجُوس:12, يَحْکُم:12, الْقِيَامَة:12, يَقُولُون:12, فَإِن:12, کَانُوا:12, اسْتُحْفِظُوا:12, وَلِيّا:12, قَبْل:12, نُور:11, دُون:11, سَمِعْنَا:11, لا:11, قَلِيل:11, الْبَقَر:11, يَأْتُوک:11, يَوْم:11, بِصَدّهِم:11, عَاد:11, بِأَفْوَاهِهِم:11, الْيَوْم:11, کِتَاب:11, النّاس:11, فَتَمَنّوُا:10, آمَنّا:10, اللّه:10, سَبِيل:10, ظَلَمْنَاهُم:10, الْغَنَم:10, أَشْرَکُوا:10, هُدًى:10, عَصَيْنَا:10
</qcloud>
===تکرار در هر سال نزول===
{{#ask:[[رده:آیات قرآن]] [[نازل شده در سال::+]] [[کلمه غیر ربط::هَادُوا]]
|?نازل شده در سال
|mainlabel=-
|headers=show
|limit=2000
|format=jqplotchart
|charttype=line
|charttitle=نمودار تکرار در هر سال نزول
|labelaxislabel=سال نزول
|smoothlines=yes
|numbersaxislabel=دفعات تکرار
|distribution=yes
|min=0
|datalabels=value
|distributionsort=none
|ticklabels=yes
|colorscheme=rdbu
|chartlegend=none
}}
[[رده:كلمات قرآن]]
[[رده:كلمات قرآن]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۱ دی ۱۳۹۵، ساعت ۱۳:۱۸

آیات شامل این کلمه

ریشه کلمه

قاموس قرآن

(به فتح ه) رجوع و توبه. «هادَالرَّجُلُ هَوْداً» يعنى توبه كردو به سوى حق برگشت. [اعراف:156]. يعنى: ما بسوى تو بازگشتيم. و نيز هود داخل شدن به دين يهوديت است گويند: «هاد تَهَوَّدَ» يعنى به دين يهوديت داخل شد. [انعام:146]. به آنان كه يهودى شده‏اند هر ناخندارى را حرام كرديم، اسم فاعل آن هائِد است. هُود: (به ضم ه) به معنى يهود است [بقره:111]. گفتند هرگز داخل بهشت نشود مگر آنكس كه يهودى يا نصرانى باشد. طبرسى فرموده: درباره اين لفظ سه قول هست اول آنكه: آن جمع هائد است مثل عائذ و عوذ مذكر و مونث در آن يكسان است و آن به معنى تائب است. دوم اينكه مصدر است و به فرد و جمع صلاحيت دارد. سوم آنكه اصل آن يهود است و ياء آن حذف شده است. اقرب الموارد پس از نقل قول اول گويد: بنابراين هود كلمه عربى است و به قولى عجمى است مثل نوح و لوط و آنگاه گفته: بعيد نيست كه مخفّف يهود باشد و ياء از كثرت استعمال حذف شده است.


کلمات نزدیک مکانی

تکرار در هر سال نزول

در حال بارگیری...