ریشه نبذ: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
بدون خلاصۀ ویرایش |
(Added root proximity by QBot) |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
__TOC__ | __TOC__ | ||
{{#ask:[[رده:آیات قرآن]] [[نازل شده در سال::+]] [[ریشه غیر ربط::نبذ]] | |||
|?نازل شده در سال | |||
|mainlabel=- | |||
|headers=show | |||
|limit=2000 | |||
|format=jqplotchart | |||
|charttype=line | |||
|charttitle=نمودار تکرار در هر سال نزول | |||
|labelaxislabel=سال نزول | |||
|smoothlines=yes | |||
|numbersaxislabel=دفعات تکرار | |||
|distribution=yes | |||
|min=0 | |||
|datalabels=value | |||
|distributionsort=none | |||
|ticklabels=yes | |||
|colorscheme=rdbu | |||
|chartlegend=none | |||
}} | |||
=== قاموس قرآن === | === قاموس قرآن === | ||
انداختن چيزى از روى بى اعتنايى (راغب) ديگران مطلق انداختن و طرح گفتهاند ولى قيد بى اعتنايى در اغلب آيات ملحوظ است مثل [قصص:40]. فرعون و لشكريان او را گرفته و به دريا انداختيم و نيز در آيه [آل عمران:187]. عدم اعتنا ملحوظ است يعنى از روى بى اعتنايى آن را به پشت سر انداختند و اهميت ندادند. ايضا در [همزه:4]. ولى در آيه [صافات:145]. [قلم:49]. كه هر دو در باره يونس «عليهالسلام»است ظاهرا مطلق انداختن مراد باشد. در آيات [مريم:16-22]. انتباذ به معنى اعتزال و كنار كشيدن است گويى شخص خويش را بدور مىاندازد گويند «اِنْتَبَذَ فُلانٌ: اِعْتَزَلَ وَتَنَحى فى ناحِيَةٍ» يعنى ياد كن مريم را كه كنار شد از اهلش در مكان شرقى... مريم به عيسى حامله شد و او را به مكان دورى بكنار برد. * [انفال:58]. يعنى :اگر از قوميكه با آنهاپيمان عدم تعرض بستهاى ترسيدى كه خيانت و عهدشكنى كنند عهدشان را روى عدالت به سوى آنها بيانداز (تا تو و آنها در از بين بردن پيمان برابر باشيد، يا تو به عدالت رفتار كرده باشى). | انداختن چيزى از روى بى اعتنايى (راغب) ديگران مطلق انداختن و طرح گفتهاند ولى قيد بى اعتنايى در اغلب آيات ملحوظ است مثل [قصص:40]. فرعون و لشكريان او را گرفته و به دريا انداختيم و نيز در آيه [آل عمران:187]. عدم اعتنا ملحوظ است يعنى از روى بى اعتنايى آن را به پشت سر انداختند و اهميت ندادند. ايضا در [همزه:4]. ولى در آيه [صافات:145]. [قلم:49]. كه هر دو در باره يونس «عليهالسلام»است ظاهرا مطلق انداختن مراد باشد. در آيات [مريم:16-22]. انتباذ به معنى اعتزال و كنار كشيدن است گويى شخص خويش را بدور مىاندازد گويند «اِنْتَبَذَ فُلانٌ: اِعْتَزَلَ وَتَنَحى فى ناحِيَةٍ» يعنى ياد كن مريم را كه كنار شد از اهلش در مكان شرقى... مريم به عيسى حامله شد و او را به مكان دورى بكنار برد. * [انفال:58]. يعنى :اگر از قوميكه با آنهاپيمان عدم تعرض بستهاى ترسيدى كه خيانت و عهدشكنى كنند عهدشان را روى عدالت به سوى آنها بيانداز (تا تو و آنها در از بين بردن پيمان برابر باشيد، يا تو به عدالت رفتار كرده باشى). | ||
===ریشه‌های [[راهنما:نزدیک مکانی|نزدیک مکانی]]=== | |||
<qcloud htmlpre='ریشه_'> | |||
ه:100, ف:85, هم:46, من:45, فى:38, ل:35, ب:32, ما:30, ها:26, کون:24, هو:23, فرق:22, عهد:22, الى:21, کتب:21, نن:21, عرى:20, يمم:20, جند:20, اخذ:19, بعث:19, لا:19, اذ:18, ک:18, يوم:17, على:17, حطم:17, ربب:17, قبض:16, الله:16, انن:16, مريم:15, اله:15, مع:15, خون:15, رسل:15, ورى:15, ذلک:15, کلا:15, اهل:15, وله:14, اثر:14, ظهر:14, خلد:14, قوم:14, الذين:14, کتم:14, قصو:14, ى:14, ذمم:14, جبى:14, قضى:14, کلل:14, سال:14, درى:14, جىء:14, اتى:14, حمل:14, سوى:14, صدق:13, نعم:13, بطن:13, شرى:13, ا:13, لوم:13, نا:13, سقم:13, فسق:13, امر:13, نظر:13, ذکر:13, حيى:13, بل:13, مول:13, شرق:13, نبت:12, جنن:12, انس:12, خوف:12, عاد:12, ان:12, الا:12, رجع:12, کثر:12, کيف:12, درک:11, حسب:11, لبث:11, نفس:11, مخض:11, او:11, عقب:11, ثمن:11, عند:10, قلل:10, امن:10, ظلم:10 | |||
</qcloud> | |||
== کلمات مشتق شده در قرآن == | == کلمات مشتق شده در قرآن == | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۱ دی ۱۳۹۵، ساعت ۱۶:۵۹
تکرار در قرآن: ۱۲(بار)
در حال بارگیری...
قاموس قرآن
انداختن چيزى از روى بى اعتنايى (راغب) ديگران مطلق انداختن و طرح گفتهاند ولى قيد بى اعتنايى در اغلب آيات ملحوظ است مثل [قصص:40]. فرعون و لشكريان او را گرفته و به دريا انداختيم و نيز در آيه [آل عمران:187]. عدم اعتنا ملحوظ است يعنى از روى بى اعتنايى آن را به پشت سر انداختند و اهميت ندادند. ايضا در [همزه:4]. ولى در آيه [صافات:145]. [قلم:49]. كه هر دو در باره يونس «عليهالسلام»است ظاهرا مطلق انداختن مراد باشد. در آيات [مريم:16-22]. انتباذ به معنى اعتزال و كنار كشيدن است گويى شخص خويش را بدور مىاندازد گويند «اِنْتَبَذَ فُلانٌ: اِعْتَزَلَ وَتَنَحى فى ناحِيَةٍ» يعنى ياد كن مريم را كه كنار شد از اهلش در مكان شرقى... مريم به عيسى حامله شد و او را به مكان دورى بكنار برد. * [انفال:58]. يعنى :اگر از قوميكه با آنهاپيمان عدم تعرض بستهاى ترسيدى كه خيانت و عهدشكنى كنند عهدشان را روى عدالت به سوى آنها بيانداز (تا تو و آنها در از بين بردن پيمان برابر باشيد، يا تو به عدالت رفتار كرده باشى).
ریشه‌های نزدیک مکانی
ه ف هم من فى ل ب ما ها کون هو فرق عهد الى کتب نن عرى يمم جند اخذ بعث لا اذ ک يوم على حطم ربب قبض الله انن مريم اله مع خون رسل ورى ذلک کلا اهل وله اثر ظهر خلد قوم الذين کتم قصو ى ذمم جبى قضى کلل سال درى جىء اتى حمل سوى صدق نعم بطن شرى ا لوم نا سقم فسق امر نظر ذکر حيى بل مول شرق نبت جنن انس خوف عاد ان الا رجع کثر کيف درک حسب لبث نفس مخض او عقب ثمن عند قلل امن ظلم
کلمات مشتق شده در قرآن
| کلمه | تعداد تکرار در قرآن |
|---|---|
| نَبَذَهُ | ۱ |
| نَبَذَ | ۱ |
| فَنَبَذُوهُ | ۱ |
| فَانْبِذْ | ۱ |
| انْتَبَذَتْ | ۱ |
| فَانْتَبَذَتْ | ۱ |
| فَنَبَذْتُهَا | ۱ |
| فَنَبَذْنَاهُمْ | ۲ |
| فَنَبَذْنَاهُ | ۱ |
| لَنُبِذَ | ۱ |
| لَيُنْبَذَنَ | ۱ |
