ریشه فرح: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| (۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
__TOC__ | __TOC__ | ||
{{#ask:[[رده:آیات قرآن]] [[نازل شده در سال::+]] [[ریشه غیر ربط::فرح]] | |||
|?نازل شده در سال | |||
|mainlabel=- | |||
|headers=show | |||
|limit=2000 | |||
|format=jqplotchart | |||
|charttype=line | |||
|charttitle=نمودار تکرار در هر سال نزول | |||
|labelaxislabel=سال نزول | |||
|smoothlines=yes | |||
|numbersaxislabel=دفعات تکرار | |||
|distribution=yes | |||
|min=0 | |||
|datalabels=value | |||
|distributionsort=none | |||
|ticklabels=yes | |||
|colorscheme=rdbu | |||
|chartlegend=none | |||
}} | |||
=== قاموس قرآن === | === قاموس قرآن === | ||
شادى. شادى توأم با تكبر در اقرب الموارد گويد: سرور و حبور در شادى ممدوح بكار مىرود ولى فرح در شادى مذموم كه موجب تكبر است سرور و حبور از تفكر ناشى است و فرح از قوه شهوت. فيومى در مصباح گفته: در معنى تكبّر و خرسندى و شادى به كار مىرود. طبرسى رحمهاللَّه در مجمع ذيل [قصص:76]. فرموده فرح به معنى تكبر است و شعر ذيل را شاهد مىآورد . وَلَسْتُ بِمِفْراحٍ اِذَ الدَّهْرُ سُرَّنى وَ لاجازِعٍ مِنْ صَرْفِهِ الْمُتَقَلِّبُ چون روزگارم شادم كند متكبر نمىشوم، از برگشت آن نيز جزع و ناله ندارم. راغب و زمخشرى نيز آن را نقل كردهاند. در قرآن مجيد بيشتر در شادىهاى مذموم آمده كه منبعث از نيروى شهوانى و لذات و توأم با خودپسندى است مثل [توبه:81]. باز گذاشتگان بر ماندنشان برخلاف رسول خدا (و اينكه با او به جهاد نرفتند) شادمان شدند [انعام:44]. و در بعضى از آيات در شادى ممدوح به كار رفته مثل [روم:4]. آن روز مؤمنان در اثر يارى خدا مسرور مىشوند. [يونس:58]. فرح: (بر وزن كتف)شادمان متكبر [هود:10]. مىگويد بدىها از من رفت او متكبر و فخركننده است. در اينجا فرح به معنى متكبر است كه اين آيه نظير [حديد:23]. است. [قصص:76]. قومش به قارون گفتند: از كثرت مال شادمان متكبر نباش كه خدا متكبران را دوست ندارد. | شادى. شادى توأم با تكبر در اقرب الموارد گويد: سرور و حبور در شادى ممدوح بكار مىرود ولى فرح در شادى مذموم كه موجب تكبر است سرور و حبور از تفكر ناشى است و فرح از قوه شهوت. فيومى در مصباح گفته: در معنى تكبّر و خرسندى و شادى به كار مىرود. طبرسى رحمهاللَّه در مجمع ذيل [قصص:76]. فرموده فرح به معنى تكبر است و شعر ذيل را شاهد مىآورد . وَلَسْتُ بِمِفْراحٍ اِذَ الدَّهْرُ سُرَّنى وَ لاجازِعٍ مِنْ صَرْفِهِ الْمُتَقَلِّبُ چون روزگارم شادم كند متكبر نمىشوم، از برگشت آن نيز جزع و ناله ندارم. راغب و زمخشرى نيز آن را نقل كردهاند. در قرآن مجيد بيشتر در شادىهاى مذموم آمده كه منبعث از نيروى شهوانى و لذات و توأم با خودپسندى است مثل [توبه:81]. باز گذاشتگان بر ماندنشان برخلاف رسول خدا (و اينكه با او به جهاد نرفتند) شادمان شدند [انعام:44]. و در بعضى از آيات در شادى ممدوح به كار رفته مثل [روم:4]. آن روز مؤمنان در اثر يارى خدا مسرور مىشوند. [يونس:58]. فرح: (بر وزن كتف)شادمان متكبر [هود:10]. مىگويد بدىها از من رفت او متكبر و فخركننده است. در اينجا فرح به معنى متكبر است كه اين آيه نظير [حديد:23]. است. [قصص:76]. قومش به قارون گفتند: از كثرت مال شادمان متكبر نباش كه خدا متكبران را دوست ندارد. | ||
===ریشه‌های [[راهنما:نزدیک مکانی|نزدیک مکانی]]=== | |||
<qcloud htmlpre='ریشه_'> | |||
ب:100, هم:74, ما:63, من:34, لا:34, اتى:33, الله:32, وله:32, اله:30, ف:28, ها:27, ل:27, ه:27, کم:27, ان:26, اذا:25, فى:23, صوب:22, سوء:21, انس:20, رحم:20, الذين:20, انن:19, حبب:19, قول:18, حيى:18, هدى:17, کون:17, نا:17, الا:17, لدى:17, قوم:17, رزق:16, شىء:16, الى:16, جىء:16, عند:16, کلل:16, خلف:16, نن:16, کتب:16, بغى:16, روح:16, ربب:16, ذوق:16, صبر:15, نصر:15, حتى:15, قبل:15, کفر:15, ک:15, دنو:15, مسس:15, اذ:15, ضرر:14, رجع:14, حزب:14, بين:14, رسل:14, بل:14, فسق:14, قدر:14, يوم:14, اخذ:14, طيب:14, امن:14, لن:14, على:13, وقى:13, هو:13, فخر:13, ارض:13, ولى:13, وذر:13, ى:13, فوت:13, خير:13, حسب:13, نزل:13, امر:13, قعد:13, ذلک:13, بعد:13, شرى:12, غير:12, نور:12, شرک:12, فرح:12, دعو:12, ن:12, ذلکم:12, غمر:12, انتم:12, حقق:12, عن:12, بوب:12, عمل:12, عصف:11, موت:11, علم:11, جرى:11, بغت:11, عقب:11, جمع:11, حمد:11, اول:11, اسى:11, صلح:11, بسط:11, نوب:11, اسو:11, لما:11, احزاب:11, بئس:11, حسن:11, شيع:11, زبر:11, حين:11, فلک:11, ذهب:11, ا:11, حيق:11, بلغ:10, قد:10, اخر:10, فتح:10, قوى:10, قدم:10, فضل:10, نکر:10, کيد:10, مرح:10, لم:10, موج:10 | |||
</qcloud> | |||
== کلمات مشتق شده در قرآن == | == کلمات مشتق شده در قرآن == | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۶ دی ۱۳۹۵، ساعت ۰۳:۴۰
تکرار در قرآن: ۲۲(بار)
در حال بارگیری...
قاموس قرآن
شادى. شادى توأم با تكبر در اقرب الموارد گويد: سرور و حبور در شادى ممدوح بكار مىرود ولى فرح در شادى مذموم كه موجب تكبر است سرور و حبور از تفكر ناشى است و فرح از قوه شهوت. فيومى در مصباح گفته: در معنى تكبّر و خرسندى و شادى به كار مىرود. طبرسى رحمهاللَّه در مجمع ذيل [قصص:76]. فرموده فرح به معنى تكبر است و شعر ذيل را شاهد مىآورد . وَلَسْتُ بِمِفْراحٍ اِذَ الدَّهْرُ سُرَّنى وَ لاجازِعٍ مِنْ صَرْفِهِ الْمُتَقَلِّبُ چون روزگارم شادم كند متكبر نمىشوم، از برگشت آن نيز جزع و ناله ندارم. راغب و زمخشرى نيز آن را نقل كردهاند. در قرآن مجيد بيشتر در شادىهاى مذموم آمده كه منبعث از نيروى شهوانى و لذات و توأم با خودپسندى است مثل [توبه:81]. باز گذاشتگان بر ماندنشان برخلاف رسول خدا (و اينكه با او به جهاد نرفتند) شادمان شدند [انعام:44]. و در بعضى از آيات در شادى ممدوح به كار رفته مثل [روم:4]. آن روز مؤمنان در اثر يارى خدا مسرور مىشوند. [يونس:58]. فرح: (بر وزن كتف)شادمان متكبر [هود:10]. مىگويد بدىها از من رفت او متكبر و فخركننده است. در اينجا فرح به معنى متكبر است كه اين آيه نظير [حديد:23]. است. [قصص:76]. قومش به قارون گفتند: از كثرت مال شادمان متكبر نباش كه خدا متكبران را دوست ندارد.
ریشه‌های نزدیک مکانی
ب هم ما من لا اتى الله وله اله ف ها ل ه کم ان اذا فى صوب سوء انس رحم الذين انن حبب قول حيى هدى کون نا الا لدى قوم رزق شىء الى جىء عند کلل خلف نن کتب بغى روح ربب ذوق صبر نصر حتى قبل کفر ک دنو مسس اذ ضرر رجع حزب بين رسل بل فسق قدر يوم اخذ طيب امن لن على وقى هو فخر ارض ولى وذر ى فوت خير حسب نزل امر قعد ذلک بعد شرى غير نور شرک فرح دعو ن ذلکم غمر انتم حقق عن بوب عمل احزاب بئس شيع
کلمات مشتق شده در قرآن
| کلمه | تعداد تکرار در قرآن |
|---|---|
| يَفْرَحُوا | ۱ |
| فَرِحِينَ | ۱ |
| يَفْرَحُونَ | ۲ |
| فَرِحُوا | ۵ |
| فَرِحُونَ | ۳ |
| فَرِحَ | ۲ |
| فَلْيَفْرَحُوا | ۱ |
| لَفَرِحٌ | ۱ |
| تَفْرَحُونَ | ۲ |
| تَفْرَحْ | ۱ |
| الْفَرِحِينَ | ۱ |
| يَفْرَحُ | ۱ |
| تَفْرَحُوا | ۱ |
