ریشه عقل: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
(۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
خط ۴: | خط ۴: | ||
__TOC__ | __TOC__ | ||
{{#ask:[[رده:آیات قرآن]] [[نازل شده در سال::+]] [[ریشه غیر ربط::عقل]] | |||
|?نازل شده در سال | |||
|mainlabel=- | |||
|headers=show | |||
|limit=2000 | |||
|format=jqplotchart | |||
|charttype=line | |||
|charttitle=نمودار تکرار در هر سال نزول | |||
|labelaxislabel=سال نزول | |||
|smoothlines=yes | |||
|numbersaxislabel=دفعات تکرار | |||
|distribution=yes | |||
|min=0 | |||
|datalabels=value | |||
|distributionsort=none | |||
|ticklabels=yes | |||
|colorscheme=rdbu | |||
|chartlegend=none | |||
}} | |||
=== قاموس قرآن === | === قاموس قرآن === | ||
فهم. معرفت. درك. [بقره:75]. يعنى آن را پس از فهميدنش دگرگون مىكردند در حاليكه مىدانستند «وَهُمْ يَعْلَمُونَ» راجع به تحريف و «عَقَلُوهُ» راجع به فهم كلاماللَّه است. [ملك:10]. و گفتند: اگر گوش مى داديم و مىفهميديم در ميان اهل سعير نمىبوديم [عنكبوت:43]. جز دانايان آن را درك نمىكنند. اگر آيات قرآن را تتّبع كنيم خواهيم ديد كه عقل در قرآن به معنى فهم و درك و معرفت است. طبرسى فرموده: عقل، فهم، معرفت و لبّ نظير هماند راغب گويد: به نيروئى كه آماده قبول علم است عقل گويند همچنين به علمى كه به وسيله آن نيرو به دست آيد. عقل به معنى اسمى در قرآن نيامده و فقط به صورت فعل مثل «عَقَلُوهُ - يَعْقِلُون - تَعْقِلُون - نَعْقِلُ» به كار رفته است، در روايات آمده «اَلْعَقْلُ ما عُبِدَ بِهِ الرَّحْمنُ...»«ما خَلَقَ اللَّهُ خَلْقاً اَكْرَمَ عَلَيْهِ مِنَالْعَقْلِ» مراد از آن ظاهراً همان نيروى فهم و درك انسانى است. | فهم. معرفت. درك. [بقره:75]. يعنى آن را پس از فهميدنش دگرگون مىكردند در حاليكه مىدانستند «وَهُمْ يَعْلَمُونَ» راجع به تحريف و «عَقَلُوهُ» راجع به فهم كلاماللَّه است. [ملك:10]. و گفتند: اگر گوش مى داديم و مىفهميديم در ميان اهل سعير نمىبوديم [عنكبوت:43]. جز دانايان آن را درك نمىكنند. اگر آيات قرآن را تتّبع كنيم خواهيم ديد كه عقل در قرآن به معنى فهم و درك و معرفت است. طبرسى فرموده: عقل، فهم، معرفت و لبّ نظير هماند راغب گويد: به نيروئى كه آماده قبول علم است عقل گويند همچنين به علمى كه به وسيله آن نيرو به دست آيد. عقل به معنى اسمى در قرآن نيامده و فقط به صورت فعل مثل «عَقَلُوهُ - يَعْقِلُون - تَعْقِلُون - نَعْقِلُ» به كار رفته است، در روايات آمده «اَلْعَقْلُ ما عُبِدَ بِهِ الرَّحْمنُ...»«ما خَلَقَ اللَّهُ خَلْقاً اَكْرَمَ عَلَيْهِ مِنَالْعَقْلِ» مراد از آن ظاهراً همان نيروى فهم و درك انسانى است. | ||
===ریشههای [[راهنما:نزدیک مکانی|نزدیک مکانی]]=== | |||
<qcloud htmlpre='ریشه_'> | |||
لا:100, ل:84, ف:72, هم:63, من:62, ا:62, کم:57, ه:52, ايى:46, ما:46, انن:44, قوم:44, قول:43, ائى:39, الذين:39, کون:38, اله:37, ها:36, ب:36, اوى:36, لعل:34, الله:34, ان:32, وله:31, فى:30, علم:28, ک:27, لو:24, الى:23, اذا:22, الا:21, کثر:21, مثل:20, بل:20, يا:20, کتب:19, ذلک:19, على:19, سمع:19, او:18, امن:18, انتم:17, ربب:17, ظلم:17, نا:17, سمو:16, هذه:16, ثم:16, بعد:16, قلب:16, ى:16, لم:16, وقى:16, اخذ:16, بين:16, صدق:16, عجب:16, شىء:16, خير:16, وعد:16, صمم:15, اولاء:15, حتى:15, انس:15, حيى:15, نظر:15, ارض:15, قد:15, صبر:15, الذى:15, عرب:14, قصص:14, قرب:14, خلق:14, رسل:14, قبل:14, تلک:14, التى:14, اول:14, صلو:14, قرء:14, بکم:14, جعل:14, ليل:13, نحن:13, خرج:13, قرض:13, عون:13, وحى:13, رئى:13, حسن:13, موت:13, هو:13, مسک:13, ذرء:13, ابو:13, قسو:13, قصم:13, حرق:13, کبر:13, علو:13, تبع:13, جهنم:13, يونس:13, مدن:13, حبب:13, تلو:12, خلف:12, غير:12, يئس:12, مدين:12, دون:12, اهل:12, مول:12, عند:12, وسم:12, امم:12, قرى:12, ضلل:12, هما:12, اخو:12, دنو:12, شعر:12, ملک:12, نصر:12, هدى:12, لعب:12, نزل:12, ذا:12, يتم:12, غفر:12, شفع:12, هل:12, حجر:12, صلى:12, اذن:12, نهر:12, حزن:12, اخر:12, ندى:12, هؤلاء:12, صحب:12, انت:12, رجس:12, ظنن:12, اذ:12, فرى:12, لقى:12, عمى:12, کذب:12, نحل:12, بقى:12, صبح:11, وصى:11, اکل:11, هوى:11, لهو:11, نقم:11, ضرب:11, شعب:11, بغى:11, اجل:11, ابق:11, کفر:11, حجج:11, ورى:11, ذکر:11, لدى:11, سعر:11, حرف:11, نعم:11, عرف:11, ن:11, جبل:11, روح:11, جمع:11, قضى:11, فصل:11, دور:11, شعيب:11, حسب:11, نفس:11, عمر:11, ندو:11, فطر:11, غرب:11, بلغ:11, امر:11, ام:11, صرف:11, لون:11, ذوق:11, شتت:11, نشء:11, هى:11, وکل:11, توب:11, طيب:11, ذلکم:11, شرق:11, نکس:11, حکم:11, هزء:10, انجيل:10, حقق:10, سير:10, نسى:10, حمد:10, دعو:10, سبل:10, ترک:10, دبب:10, عبد:10, توراة:10 | |||
</qcloud> | |||
== کلمات مشتق شده در قرآن == | == کلمات مشتق شده در قرآن == |
نسخهٔ کنونی تا ۱۶ دی ۱۳۹۵، ساعت ۰۳:۳۱
تکرار در قرآن: ۴۹(بار)
قاموس قرآن
فهم. معرفت. درك. [بقره:75]. يعنى آن را پس از فهميدنش دگرگون مىكردند در حاليكه مىدانستند «وَهُمْ يَعْلَمُونَ» راجع به تحريف و «عَقَلُوهُ» راجع به فهم كلاماللَّه است. [ملك:10]. و گفتند: اگر گوش مى داديم و مىفهميديم در ميان اهل سعير نمىبوديم [عنكبوت:43]. جز دانايان آن را درك نمىكنند. اگر آيات قرآن را تتّبع كنيم خواهيم ديد كه عقل در قرآن به معنى فهم و درك و معرفت است. طبرسى فرموده: عقل، فهم، معرفت و لبّ نظير هماند راغب گويد: به نيروئى كه آماده قبول علم است عقل گويند همچنين به علمى كه به وسيله آن نيرو به دست آيد. عقل به معنى اسمى در قرآن نيامده و فقط به صورت فعل مثل «عَقَلُوهُ - يَعْقِلُون - تَعْقِلُون - نَعْقِلُ» به كار رفته است، در روايات آمده «اَلْعَقْلُ ما عُبِدَ بِهِ الرَّحْمنُ...»«ما خَلَقَ اللَّهُ خَلْقاً اَكْرَمَ عَلَيْهِ مِنَالْعَقْلِ» مراد از آن ظاهراً همان نيروى فهم و درك انسانى است.
ریشههای نزدیک مکانی
کلمات مشتق شده در قرآن
کلمه | تعداد تکرار در قرآن |
---|---|
تَعْقِلُونَ | ۲۴ |
عَقَلُوهُ | ۱ |
يَعْقِلُونَ | ۲۲ |
يَعْقِلُهَا | ۱ |
نَعْقِلُ | ۱ |