ریشه صرف: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| (۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
__TOC__ | __TOC__ | ||
{{#ask:[[رده:آیات قرآن]] [[نازل شده در سال::+]] [[ریشه غیر ربط::صرف]] | |||
|?نازل شده در سال | |||
|mainlabel=- | |||
|headers=show | |||
|limit=2000 | |||
|format=jqplotchart | |||
|charttype=line | |||
|charttitle=نمودار تکرار در هر سال نزول | |||
|labelaxislabel=سال نزول | |||
|smoothlines=yes | |||
|numbersaxislabel=دفعات تکرار | |||
|distribution=yes | |||
|min=0 | |||
|datalabels=value | |||
|distributionsort=none | |||
|ticklabels=yes | |||
|colorscheme=rdbu | |||
|chartlegend=none | |||
}} | |||
=== قاموس قرآن === | === قاموس قرآن === | ||
برگرداندن. خواه برگرداندن مطلق باشد مثل [نور:43]. يا برگرداندن از حالى به حالى [توبه:127]. [فرقان:19]. يعنى معبودهاى باطل در آنچه در آنچه مىگفتند تكذيبتان كردند نه قدرت بر گرداندن (نكذيب بتان) راداريد و نه قدرت يارى. انصراف: برگشتن [توبه:127]. مصرف (مثل مسجد) اسم مكان است [كهف:53]. يعنى گمان بردند كه در آتش واقع شدگانند و محل عدول و انصرافى پيدا نكردند. تصريف: به معنى بر گزداندن است با در نظر گرفتن مبالغه. در مفردات گويد: تصريف مثل صرف است مگر در مبالغه و اكثراً در بر گرداندن از حالى به حالى و از كارى به كارى گفته مىشود. [اسراء:89]. يعنى در اين قرآن براى مردم هر مثل را از حالى به حالى و از وضعى به وضعى گردانديم (و هر دفعه در قالبى مخصوص بيان داشتيم) شايد بيدار باشند و پند گيرند. تصريف رياح مردم از قديم الايام در وزيدن باد حركت و جريان افقى فهميدهاند ولى وزيدن باد دايرهاى است. مثلا دربادهاى محلى وقتيكه آفتاب به سطح دريا و خشكى مىتابد، زمين زودتر ار دريا گرم و هواى آن منبسط شده به بالا مىرود هواى سطح دريا كه گرم نشده به صورت نسيم به طرف خشكى مىوزد. از طرف بالا هواى خشكى به طرف دريا رفته جاى خالى آن را پر مىكند آن گاه به سطح دريا نزديك شده سرد مىشود و به طرف خشكى مىوزد و همين طور. شبها جريان به عكس است و از خشكى به دريا مىوزد كه سطح آب ديرتر از خشكى سرد مىشود بدين طريق ملاحظه مىشود كه وزش باد دائرهاى است نه افقى. اين مطلب در بادهاى مهاجر و طوفانها نيز همين نحو است و بر ارباب اطلاع پوشيده نيست. در اين جا است كه به يكى از حقائق قرآن راه مىبريم وآن اينكه قرآن درباره وزش باد كلمه تصريف به كار برده كه همان گرداندن و دائرهاى بودن است [بقره:164]، [جاثية:5]. (باد و باران در قرآن تأليف مهندس بازرگان). | برگرداندن. خواه برگرداندن مطلق باشد مثل [نور:43]. يا برگرداندن از حالى به حالى [توبه:127]. [فرقان:19]. يعنى معبودهاى باطل در آنچه در آنچه مىگفتند تكذيبتان كردند نه قدرت بر گرداندن (نكذيب بتان) راداريد و نه قدرت يارى. انصراف: برگشتن [توبه:127]. مصرف (مثل مسجد) اسم مكان است [كهف:53]. يعنى گمان بردند كه در آتش واقع شدگانند و محل عدول و انصرافى پيدا نكردند. تصريف: به معنى بر گزداندن است با در نظر گرفتن مبالغه. در مفردات گويد: تصريف مثل صرف است مگر در مبالغه و اكثراً در بر گرداندن از حالى به حالى و از كارى به كارى گفته مىشود. [اسراء:89]. يعنى در اين قرآن براى مردم هر مثل را از حالى به حالى و از وضعى به وضعى گردانديم (و هر دفعه در قالبى مخصوص بيان داشتيم) شايد بيدار باشند و پند گيرند. تصريف رياح مردم از قديم الايام در وزيدن باد حركت و جريان افقى فهميدهاند ولى وزيدن باد دايرهاى است. مثلا دربادهاى محلى وقتيكه آفتاب به سطح دريا و خشكى مىتابد، زمين زودتر ار دريا گرم و هواى آن منبسط شده به بالا مىرود هواى سطح دريا كه گرم نشده به صورت نسيم به طرف خشكى مىوزد. از طرف بالا هواى خشكى به طرف دريا رفته جاى خالى آن را پر مىكند آن گاه به سطح دريا نزديك شده سرد مىشود و به طرف خشكى مىوزد و همين طور. شبها جريان به عكس است و از خشكى به دريا مىوزد كه سطح آب ديرتر از خشكى سرد مىشود بدين طريق ملاحظه مىشود كه وزش باد دائرهاى است نه افقى. اين مطلب در بادهاى مهاجر و طوفانها نيز همين نحو است و بر ارباب اطلاع پوشيده نيست. در اين جا است كه به يكى از حقائق قرآن راه مىبريم وآن اينكه قرآن درباره وزش باد كلمه تصريف به كار برده كه همان گرداندن و دائرهاى بودن است [بقره:164]، [جاثية:5]. (باد و باران در قرآن تأليف مهندس بازرگان). | ||
===ریشه‌های [[راهنما:نزدیک مکانی|نزدیک مکانی]]=== | |||
<qcloud htmlpre='ریشه_'> | |||
ه:100, ل:84, هم:72, من:72, عن:65, کم:54, ف:52, اوى:50, ائى:46, ب:46, قد:44, ک:42, ايى:42, ها:42, فى:40, ما:38, ذلک:36, قول:33, ربب:31, اله:30, صرف:30, انن:30, الا:29, ثم:29, ذا:28, الله:28, وله:27, ان:27, ى:25, بعض:24, الذين:23, لا:23, الى:22, قرء:22, انس:22, يوم:22, هذا:22, عذب:21, نا:21, قرآن:21, روح:20, کيف:20, قوم:20, بين:20, لعل:20, عظم:20, کون:20, اذ:19, نظر:19, کذب:19, وحد:19, س:19, لم:19, شىء:19, رئى:19, احد:17, حقق:17, ن:17, بعد:17, وجد:17, هن:17, کيد:17, على:17, ارض:16, قلب:16, اتى:16, کثر:16, موت:16, قرى:15, ليس:15, فسق:15, رود:15, کفر:15, اننى:15, دبب:15, طوع:15, هو:15, اذا:15, عرب:15, طمع:15, بصر:15, ذکر:15, فرى:15, سحب:14, وقع:14, کلل:14, نصر:14, ظهر:14, حفظ:14, اخر:14, دور:14, ضلل:14, لقى:14, حيق:14, سخر:14, کتب:14, کلم:14, نفر:14, نکد:14, نعم:13, صحب:13, سوء:13, بلو:13, بئس:13, دخل:13, نزل:13, ظلم:13, حول:13, ذوق:13, وعد:13, جهنم:13, سمع:12, افک:12, جنن:12, کود:12, نور:12, فحش:12, سمو:12, سجد:12, هل:12, برهن:12, خلق:12, خرج:12, هضم:12, رجع:12, رسل:12, هلک:12, سنو:12, ابى:12, صوب:12, جوب:12, صبو:12, درس:12, صدف:12, دعو:12, شکر:12, عصى:12, انا:12, بره:12, جهل:12, بثث:12, فقه:12, غنى:11, ملک:11, رحم:11, حسن:11, وقى:11, تلک:11, عقل:11, خبث:11, کبر:11, برق:11, برد:11, ا:11, عصو:11, لو:11, دنو:11, حبس:11, الذى:11, شيع:11, او:11, حيى:11, فوز:10, غرم:10, لبس:10, ذهب:10, حدث:10, عبد:10, نن:10, جدل:10, عفو:10, رزق:10 | |||
</qcloud> | |||
== کلمات مشتق شده در قرآن == | == کلمات مشتق شده در قرآن == | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۶ دی ۱۳۹۵، ساعت ۰۳:۳۶
تکرار در قرآن: ۳۰(بار)
قاموس قرآن
برگرداندن. خواه برگرداندن مطلق باشد مثل [نور:43]. يا برگرداندن از حالى به حالى [توبه:127]. [فرقان:19]. يعنى معبودهاى باطل در آنچه در آنچه مىگفتند تكذيبتان كردند نه قدرت بر گرداندن (نكذيب بتان) راداريد و نه قدرت يارى. انصراف: برگشتن [توبه:127]. مصرف (مثل مسجد) اسم مكان است [كهف:53]. يعنى گمان بردند كه در آتش واقع شدگانند و محل عدول و انصرافى پيدا نكردند. تصريف: به معنى بر گزداندن است با در نظر گرفتن مبالغه. در مفردات گويد: تصريف مثل صرف است مگر در مبالغه و اكثراً در بر گرداندن از حالى به حالى و از كارى به كارى گفته مىشود. [اسراء:89]. يعنى در اين قرآن براى مردم هر مثل را از حالى به حالى و از وضعى به وضعى گردانديم (و هر دفعه در قالبى مخصوص بيان داشتيم) شايد بيدار باشند و پند گيرند. تصريف رياح مردم از قديم الايام در وزيدن باد حركت و جريان افقى فهميدهاند ولى وزيدن باد دايرهاى است. مثلا دربادهاى محلى وقتيكه آفتاب به سطح دريا و خشكى مىتابد، زمين زودتر ار دريا گرم و هواى آن منبسط شده به بالا مىرود هواى سطح دريا كه گرم نشده به صورت نسيم به طرف خشكى مىوزد. از طرف بالا هواى خشكى به طرف دريا رفته جاى خالى آن را پر مىكند آن گاه به سطح دريا نزديك شده سرد مىشود و به طرف خشكى مىوزد و همين طور. شبها جريان به عكس است و از خشكى به دريا مىوزد كه سطح آب ديرتر از خشكى سرد مىشود بدين طريق ملاحظه مىشود كه وزش باد دائرهاى است نه افقى. اين مطلب در بادهاى مهاجر و طوفانها نيز همين نحو است و بر ارباب اطلاع پوشيده نيست. در اين جا است كه به يكى از حقائق قرآن راه مىبريم وآن اينكه قرآن درباره وزش باد كلمه تصريف به كار برده كه همان گرداندن و دائرهاى بودن است [بقره:164]، [جاثية:5]. (باد و باران در قرآن تأليف مهندس بازرگان).
ریشه‌های نزدیک مکانی
کلمات مشتق شده در قرآن
| کلمه | تعداد تکرار در قرآن |
|---|---|
| تَصْرِيفِ | ۲ |
| صَرَفَکُمْ | ۱ |
| يُصْرَفْ | ۱ |
| نُصَرِّفُ | ۴ |
| صُرِفَتْ | ۱ |
| سَأَصْرِفُ | ۱ |
| انْصَرَفُوا | ۱ |
| صَرَفَ | ۱ |
| تُصْرَفُونَ | ۲ |
| مَصْرُوفاً | ۱ |
| لِنَصْرِفَ | ۱ |
| تَصْرِفْ | ۱ |
| فَصَرَفَ | ۱ |
| صَرَّفْنَا | ۵ |
| مَصْرِفاً | ۱ |
| يَصْرِفُهُ | ۱ |
| صَرْفاً | ۱ |
| صَرَّفْنَاهُ | ۱ |
| اصْرِفْ | ۱ |
| يُصْرَفُونَ | ۱ |
| صَرَفْنَا | ۱ |
