ریشه اخذ: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
بدون خلاصۀ ویرایش |
(Added root proximity by QBot) |
||
| (۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
تکرار در قرآن: ۲۷۳(بار) | تکرار در قرآن: ۲۷۳(بار) | ||
[[ ویژه:پیوند_به_این_صفحه/ریشه اخذ | '''لیست کلمات مشتق شده ''']] | |||
__TOC__ | |||
{{#ask:[[رده:آیات قرآن]] [[نازل شده در سال::+]] [[ریشه غیر ربط::اخذ]] | |||
|?نازل شده در سال | |||
|mainlabel=- | |||
|headers=show | |||
|limit=2000 | |||
|format=jqplotchart | |||
|charttype=line | |||
|charttitle=نمودار تکرار در هر سال نزول | |||
|labelaxislabel=سال نزول | |||
|smoothlines=yes | |||
|numbersaxislabel=دفعات تکرار | |||
|distribution=yes | |||
|min=0 | |||
|datalabels=value | |||
|distributionsort=none | |||
|ticklabels=yes | |||
|colorscheme=rdbu | |||
|chartlegend=none | |||
}} | |||
=== قاموس قرآن === | |||
گرفتن. حيازت. [اعراف:154] چون غضب موسى فرو نشست الواح را گرفت ناگفته نماند مصاديق اخذ و كيفيّت آن مختلف است ولى در همه آنها معنى اولى ملحوظ مىباشد مثل اخذ پيمان، اخذ بعذاب، اخذ زمين زينت خود را از روئيدنيها، اخذ چيزى با دست، اخذ خلق يعنى متخلق شدن بخلقى و نظائر اينها، چنانچه بترتيب در اين آيات و امثال آنها آمده است [مائده:12]، [اعراف:165]، [يونس:24]، [بقره:260]، [اعراف:199] آخد: گيرنده [هود:56] اتخاذ يعنى گرفتن توأم با قبول نحو [نساء:125] با مراجعه بِه اِلمعجم المفهرس در موارد استعمال اِتَّخَذَ وَ اَتَّخَذوا و ساير صيغ آن از باب افتعال، بنظر مىآيد كه در تمام موارد آن، گرفتن توأم با قبول و با خوشنودى ملحوظ است. امّا مؤاخذه، راغب در مفردات گويد: در آيه [نحل:61] از آن جهت از باب مفاعله آمده كه مردم نعمتها را اخذ كرده و شكر بجاى نياوردهاند مؤاخذه بدين نحو طرفينى است. نا گفته نماند مؤاخذه در تمام موارد آن در قرآن بمعنى مجازات و اخذ به عقوبت است، مىتوان گفت كه: مفاعله همواره بين الاثنين باشد چنانچه در «سَافَدتُ شَهراً و عاقَبْتُ اللصَ» بين الاثنين نيست، گفته راغب درست بنظر نمىرسد ولى آيه [هود:102] مؤيد قول ما است. | گرفتن. حيازت. [اعراف:154] چون غضب موسى فرو نشست الواح را گرفت ناگفته نماند مصاديق اخذ و كيفيّت آن مختلف است ولى در همه آنها معنى اولى ملحوظ مىباشد مثل اخذ پيمان، اخذ بعذاب، اخذ زمين زينت خود را از روئيدنيها، اخذ چيزى با دست، اخذ خلق يعنى متخلق شدن بخلقى و نظائر اينها، چنانچه بترتيب در اين آيات و امثال آنها آمده است [مائده:12]، [اعراف:165]، [يونس:24]، [بقره:260]، [اعراف:199] آخد: گيرنده [هود:56] اتخاذ يعنى گرفتن توأم با قبول نحو [نساء:125] با مراجعه بِه اِلمعجم المفهرس در موارد استعمال اِتَّخَذَ وَ اَتَّخَذوا و ساير صيغ آن از باب افتعال، بنظر مىآيد كه در تمام موارد آن، گرفتن توأم با قبول و با خوشنودى ملحوظ است. امّا مؤاخذه، راغب در مفردات گويد: در آيه [نحل:61] از آن جهت از باب مفاعله آمده كه مردم نعمتها را اخذ كرده و شكر بجاى نياوردهاند مؤاخذه بدين نحو طرفينى است. نا گفته نماند مؤاخذه در تمام موارد آن در قرآن بمعنى مجازات و اخذ به عقوبت است، مىتوان گفت كه: مفاعله همواره بين الاثنين باشد چنانچه در «سَافَدتُ شَهراً و عاقَبْتُ اللصَ» بين الاثنين نيست، گفته راغب درست بنظر نمىرسد ولى آيه [هود:102] مؤيد قول ما است. | ||
===ریشه‌های [[راهنما:نزدیک مکانی|نزدیک مکانی]]=== | |||
<qcloud htmlpre='ریشه_'> | |||
هم:100, من:85, ف:85, ه:80, ل:59, ب:58, کم:56, اله:54, لا:52, وله:47, ما:47, الله:46, ان:40, قول:37, ها:34, انن:32, الذين:30, کون:29, فى:29, ک:29, ى:27, نا:27, ربب:26, ا:25, دون:25, امن:23, اخذ:23, کفر:22, ولى:22, على:21, الا:21, الى:21, رحم:21, شىء:20, ظلم:20, اذا:20, ايى:20, سبل:20, اتى:19, وثق:19, رسل:19, ولد:19, عذب:18, اذ:18, قد:18, عن:17, بين:17, بعض:17, علم:17, ارض:17, قوم:17, ذلک:17, لو:16, ثم:16, رئى:16, امر:16, کلل:16, يا:16, لم:16, اوى:15, ائى:15, هو:15, بنو:15, عجل:15, کذب:15, هزء:15, کيف:14, ذکر:14, غير:14, ام:14, يمن:14, ن:14, قوى:14, يوم:14, بعد:14, او:14, انس:14, صبح:14, عمل:14, کتب:14, عند:14, عدو:14, عزز:14, صيح:14, دين:13, هما:13, انتم:13, لکن:13, ملک:13, قتل:13, نن:13, حقق:13, سوء:13, بيت:13, وقى:13, عبد:13, مع:13, لعب:13, اول:13, حتى:13, قدر:13, ذا:13, جنن:13, رود:13, لعل:13, کسب:13, هى:13, موسى:13, عرض:13, سبح:13, حسن:13, ابو:13, غفر:13, لما:13, هدى:13, ضلل:13, نصر:12, قرب:12, سمع:12, س:12, نفق:12, حکم:12, مثل:12, کثر:12, فوق:12, شطن:12, صعق:12, عهد:12, قبل:12, ابراهيم:12, مسس:12, وحد:12, خلق:12, نفس:12, اخو:12, نبو:12, هذا:12, نظر:12, جعل:12, امم:12, لهو:12, نسى:12, سمو:12, الذى:12, حيى:12, حيث:12, رجع:12, رفع:12, غنم:12, رجف:12, حذر:12, قرى:12, اهل:12, وجد:12, خير:12, الم:12, ضرر:12, طور:12, وکل:12, هن:12, شفع:12, اکل:12, حسب:12, يدى:12, اسرائيل:12, علو:12, سجد:12, فرعون:12, غرر:12, انت:12, قلب:12, اثم:12, صدق:12, ربو:12, خوف:12, صلو:12, شرک:12, عظم:11, سلح:11, سئل:11, لقى:10, نفع:11, عدل:11, دور:11, عرف:11, اجر:11, ندم:11, فعل:11, جبل:11, شرق:11, سخر:11, خلل:11, لوح:11, جهر:11, نهى:11, کبر:11, ليت:11, وعد:11, عقل:11, غلظ:11, بئس:11, بهت:11, شعر:11, حصن:11, لغو:11, عمه:11, خدن:11, نذر:11, قلل:11, حبب:11, شدد:11, بصر:11, جىء:11, ندى:11, بطن:11, شرب:11, حزن:11, الک:11, نصارى:11, ذنب:11, عصى:11, صفو:11, سفح:11, عفو:11, عدد:11, خلف:11, عقر:11, صوب:11, مريم:11, طوع:11, ربع:11, سکر:11, صدد:11, بغت:11, زين:11, لئک:11, خلد:11, سلم:11, نصو:11, بغى:11, صبر:11, شهد:11, وبل:11, ملو:11, ورى:11, توب:11, يمم:11, ليل:11, غلى:11, ذلکم:11, دحض:11, هذه:11, جند:11, غضب:11, وذر:11, ذرر:11, تبع:11, طغو:11, اخر:11, مول:11, دخل:11, آدم:11, شکر:11, نبذ:11, أما:11, ورث:11, بطل:11, غوى:11, قرر:11, عصو:11, طوف:11, انا:11, هجر:11, ثقف:11, نور:11, صحب:11, ظنن:11, نصى:11, تبب:11, جهنم:11, دنو:11, عنکب:11, احد:11, اننى:11, هوى:11, فضو:11, فرى:11, ندو:11, فطر:11, رئس:11, کلم:11, سبق:11, غنى:11, هون:11, عوذ:11, عنکبوت:11, ثوب:11, نحت:11, ابد:11, سنو:11, خلص:11, بحر:11, نشر:11, ويل:11, طغى:11, سوى:11, وضع:11, يوسف:11, حمم:11, لعن:11, لدن:11, يى:11, بل:11, عجز:11, اولاء:11, جزى:11, غلب:11, رزق:11, ارث:11, فسق:11, عسى:11, فرد:11, عبث:11, لبب:11, عين:11, فرق:11, افک:11, عقب:11, رجل:11, متع:11, نکث:11, عنب:11, حبر:11, عرب:11, ظهر:11, فلن:11, نفر:11, قنطر:11, صنع:11, بطش:11, جلد:11, ترف:11, سبت:11, حنف:11, رشد:11, عوم:11, خطء:11, جدل:11, درج:11, حلل:11, سلط:11, فکر:11, شرر:11, ليس:11, سطر:11, فوت:11, سحل:11, نکر:11, حرم:11, يحيى:11, خسر:11, سرر:11, ثمر:11, فرح:11, صنم:11, يهود:11, نزل:11, سعى:11, عيسى:11, نحل:10, عضد:10, عتل:10, سحر:10, غلل:10, سوم:10, حوت:10, جحم:10, اولى:10, خمس:10, رئف:10, سفن:10, شيخ:10, ثنى:10, لحى:10, نخل:10, سنن:10, غيب:10, عشو:10, سهل:10, آزر:10, هلک:10, نجو:10, ظلل:10, عزم:10, وسع:10, لن:10, بعث:10, نکح:10, حصر:10, ودد:10, زخرف:10, نعم:10, وسن:10, بقر:10, عمى:10, ملل:10, طلق:10, کفف:10, وصل:10, مئى:10, دبب:10, قدم:10, نهر:10, بکر:10, ذو:10, قطع:10, غصب:10, طعم:10, شعيب:10, نيل:10, هؤلاء:10, کلا:10, طلع:10, فتح:10, اثر:10, وقع:10, فسد:10, وقت:10, غرم:10, وهن:10, خصم:10, اين:10, رهب:10, نسخ:10, فدى:10, اصر:10, طير:10, ضغث:10, قرآن:10, نوح:10, فزع:10, زيغ:10, غلم:10, زبر:10, دعو:10, ذبح:10, درس:10, جرم:10, صير:10, طوفان:10, نوم:10, ريع:10, نقض:10, حصب:10, جمع:10, لولا:10, عقد:10, قعد:10, قصر:10, جدد:10, سفک:10, سقط:10, حمل:10, بوء:10, فصل:10, جهد:10, سکت:10, اوب:10, ربص:10, قرء:10, شجر:10, رجو:10, عجب:10, انث:10, وعظ:10, مرض:10, جرر:10, ثبى:10, غرب:10, کرم:10, مکن:10, رصد:10, طمئن:10, طهر:10, زيد:10, کيد:10, صور:10, رکن:10, الف:10, بدل:10, غمض:10, خبث:10, مهل:10, هل:10, دمم:10, شعب:10, عاد:10, جثم:10, عود:10, حظظ:10, بسل:10, ورد:10, حجب:10, حسر:10, شطط:10, عتد:10, وثن:10, سوغ:10, قضى:10, عتو:10, سبع:10, ضرع:10, الو:10, بلس:10, همم:10, سرب:10, صلى:10, نکل:10, کما:10, عيب:10, طمن:10, خسف:10, حين:10, ندد:10, وصى:10, عثو:10, فئد:10, زلل:10, موه:10, غزل:10, کين:10, برک:10, دمو:10, نصب:10, ادد:10, وحى:10, ثبت:10, مکث:10, نقص:10, جزء:10, مرد:10, يقن:10, حزب:10, بلغ:10, ثوى:10, رهق:10, حمد:10, هات:10, زکو:10, برء:10, فرض:10, قضض:10, بتل:10, ثلث:10, مرى:10, خذل:10, جبر:10, سفه:10, بنى:10, دمى:10, حلى:10, سير:10, جئر:10, وزن:10, سوف:10, صبو:10, حنن:10, لجج:10, جهل:10, سرح:10, حبط:10, ختم:10, قرنين:10, بوب:10, عرش:10, ترک:10, شهر:10, اياى:10, هاتوا:10, مدين:10, خبل:10, لبث:10, زوج:10, حفظ:10, مطر:10, عزل:10, بلى:10, دول:10, هتى:10, کان:10, ذلل:10, التى:10, سلخ:10, رهط:10, صرط:10, نبت:10, سرف:10, مدن:10, حنث:10, ثمود:10, سجن:10, فحش:10, کاين:10, غثو:10, اسماعيل:10 | |||
</qcloud> | |||
== کلمات مشتق شده در قرآن == | == کلمات مشتق شده در قرآن == | ||
{|class="wikitable sortable" | {|class="wikitable sortable" | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۱ دی ۱۳۹۵، ساعت ۱۶:۵۸
تکرار در قرآن: ۲۷۳(بار)
در حال بارگیری...
قاموس قرآن
گرفتن. حيازت. [اعراف:154] چون غضب موسى فرو نشست الواح را گرفت ناگفته نماند مصاديق اخذ و كيفيّت آن مختلف است ولى در همه آنها معنى اولى ملحوظ مىباشد مثل اخذ پيمان، اخذ بعذاب، اخذ زمين زينت خود را از روئيدنيها، اخذ چيزى با دست، اخذ خلق يعنى متخلق شدن بخلقى و نظائر اينها، چنانچه بترتيب در اين آيات و امثال آنها آمده است [مائده:12]، [اعراف:165]، [يونس:24]، [بقره:260]، [اعراف:199] آخد: گيرنده [هود:56] اتخاذ يعنى گرفتن توأم با قبول نحو [نساء:125] با مراجعه بِه اِلمعجم المفهرس در موارد استعمال اِتَّخَذَ وَ اَتَّخَذوا و ساير صيغ آن از باب افتعال، بنظر مىآيد كه در تمام موارد آن، گرفتن توأم با قبول و با خوشنودى ملحوظ است. امّا مؤاخذه، راغب در مفردات گويد: در آيه [نحل:61] از آن جهت از باب مفاعله آمده كه مردم نعمتها را اخذ كرده و شكر بجاى نياوردهاند مؤاخذه بدين نحو طرفينى است. نا گفته نماند مؤاخذه در تمام موارد آن در قرآن بمعنى مجازات و اخذ به عقوبت است، مىتوان گفت كه: مفاعله همواره بين الاثنين باشد چنانچه در «سَافَدتُ شَهراً و عاقَبْتُ اللصَ» بين الاثنين نيست، گفته راغب درست بنظر نمىرسد ولى آيه [هود:102] مؤيد قول ما است.
ریشه‌های نزدیک مکانی
هم من ف ه ل ب کم اله لا وله ما الله ان قول ها انن الذين کون فى ک ى نا ربب ا دون امن اخذ کفر ولى على الا الى رحم شىء ظلم اذا ايى سبل اتى وثق رسل ولد عذب اذ قد عن بين بعض علم ارض قوم ذلک لو ثم رئى امر کلل يا لم اوى ائى هو بنو عجل کذب هزء کيف ذکر غير ام يمن ن قوى يوم بعد او انس صبح عمل کتب عند عدو عزز صيح قدر ذا جنن رود لعل کسب هى موسى عرض سبح حسن ابو غفر لما هدى ضلل
کلمات مشتق شده در قرآن
| کلمه | تعداد تکرار در قرآن |
|---|---|
| يُؤْخَذُ | ۲ |
| اتَّخَذْتُمُ | ۲ |
| بِاتِّخَاذِکُمُ | ۱ |
| فَأَخَذَتْکُمُ | ۱ |
| أَخَذْنَا | ۱۵ |
| خُذُوا | ۶ |
| تَتَّخِذُنَا | ۱ |
| أَتَّخَذْتُمْ | ۱ |
| اتَّخَذَ | ۱۹ |
| اتَّخِذُوا | ۱ |
| يَتَّخِذُ | ۳ |
| أَخَذَتْهُ | ۲ |
| يُؤَاخِذُکُمُ | ۲ |
| يُؤَاخِذُکُمْ | ۲ |
| تَأْخُذُوا | ۲ |
| تَتَّخِذُوا | ۱۳ |
| تَأْخُذُهُ | ۱ |
| فَخُذْ | ۳ |
| بِآخِذِيهِ | ۱ |
| تُؤَاخِذْنَا | ۱ |
| فَأَخَذَهُمُ | ۷ |
| يَتَّخِذِ | ۲ |
| يَتَّخِذَ | ۶ |
| أَخَذَ | ۱۱ |
| أَخَذْتُمْ | ۲ |
| تَأْخُذُونَهُ | ۲ |
| أَخَذْنَ | ۱ |
| مُتَّخِذَاتِ | ۱ |
| فَخُذُوهُمْ | ۲ |
| لْيَأْخُذُوا | ۲ |
| لَأَتَّخِذَنَ | ۱ |
| يَتَّخِذُونَ | ۱ |
| يَتَّخِذُوا | ۳ |
| فَأَخَذَتْهُمُ | ۸ |
| اتَّخَذُوا | ۲۶ |
| أَخْذِهِمُ | ۱ |
| مُتَّخِذِي | ۱ |
| فَخُذُوهُ | ۲ |
| اتَّخَذُوهَا | ۱ |
| اتَّخَذُوهُمْ | ۱ |
| اتَّخِذُونِي | ۱ |
| أَتَّخِذُ | ۲ |
| فَأَخَذْنَاهُمْ | ۴ |
| أَخَذْنَاهُمْ | ۳ |
| يُؤْخَذْ | ۲ |
| تَتَّخِذُ | ۱ |
| فَيَأْخُذَکُمْ | ۳ |
| تَتَّخِذُونَ | ۴ |
| فَخُذْهَا | ۱ |
| يَأْخُذُوا | ۱ |
| يَتَّخِذُوهُ | ۲ |
| اتَّخَذُوهُ | ۱ |
| أَخَذَتْهُمُ | ۱ |
| يَأْخُذُونَ | ۱ |
| يَأْخُذُوهُ | ۱ |
| خُذِ | ۲ |
| أُخِذَ | ۱ |
| خُذُوهُمْ | ۱ |
| خُذْ | ۲ |
| يَأْخُذُ | ۲ |
| أَخَذَتِ | ۲ |
| آخِذٌ | ۱ |
| اتَّخَذْتُمُوهُ | ۱ |
| أَخْذُ | ۱ |
| أَخْذَهُ | ۱ |
| نَتَّخِذَهُ | ۲ |
| لِيَأْخُذَ | ۱ |
| نَأْخُذَ | ۱ |
| فَاتَّخَذْتُمْ | ۱ |
| أَخَذْتُهُمْ | ۲ |
| يَأْخُذَهُمْ | ۲ |
| يُؤَاخِذُ | ۲ |
| اتَّخِذِي | ۱ |
| لاَتَّخَذُوکَ | ۱ |
| يَتَّخِذْ | ۲ |
| لَنَتَّخِذَنَ | ۱ |
| فَتَتَّخِذُونَهُ | ۱ |
| مُتَّخِذَ | ۱ |
| يُؤَاخِذُهُمْ | ۱ |
| فَاتَّخَذَ | ۱ |
| تُؤَاخِذْنِي | ۱ |
| لاَتَّخَذْتَ | ۱ |
| تَتَّخِذَ | ۱ |
| فَاتَّخَذَتْ | ۱ |
| خُذْهَا | ۱ |
| يَأْخُذْهُ | ۱ |
| تَأْخُذْ | ۱ |
| نَتَّخِذَ | ۲ |
| لاَتَّخَذْنَاهُ | ۱ |
| يَتَّخِذُونَکَ | ۲ |
| أَخَذْتُهَا | ۱ |
| فَاتَّخَذْتُمُوهُمْ | ۱ |
| تَأْخُذْکُمْ | ۱ |
| اتَّخَذْتُ | ۱ |
| أَتَّخِذْ | ۱ |
| اتَّخَذْتَ | ۱ |
| فَأَخَذَهُمْ | ۲ |
| فَأَخَذْنَاهُ | ۳ |
| اتَّخَذْتُمْ | ۲ |
| اتَّخَذَتْ | ۱ |
| يَتَّخِذَهَا | ۱ |
| أُخِذُوا | ۲ |
| فَاتَّخِذُوهُ | ۱ |
| أَخَذْتُ | ۱ |
| تَأْخُذُهُمْ | ۱ |
| أَتَّخَذْنَاهُمْ | ۱ |
| لِيَأْخُذُوهُ | ۱ |
| فَأَخَذْتُهُمْ | ۱ |
| فَأَخَذَتْهُمْ | ۱ |
| لِيَتَّخِذَ | ۱ |
| خُذُوهُ | ۲ |
| اتَّخَذَهَا | ۱ |
| لِتَأْخُذُوهَا | ۱ |
| يَأْخُذُونَهَا | ۱ |
| تَأْخُذُونَهَا | ۱ |
| آخِذِينَ | ۱ |
| أَخْذَ | ۱ |
| فَيُؤْخَذُ | ۱ |
| أَخْذَةً | ۱ |
| لَأَخَذْنَا | ۱ |
| فَاتَّخِذْهُ | ۱ |
| أَخْذاً | ۱ |
| فَأَخَذَهُ | ۱ |
